Paar weken terug heeft mn man (hij zit al n tijd in de ww) een sollicitatie gedaan en daar werd positief op gereageert. ZO positief zelfs dat hij zou worden voorgedragen aan het bedrijf door de agency. Vorige week eerst even nog n gesprek met de man van de agency zelf en dan zou hij vandaag om 11 uur een gesprek hebben met iemand van het bedrijf. Gaande weg werd duidelijk dat er maar 3 andere kandidaten waren waarvan er 2 geen ervaring hadden met deze functie. DUS maakte mn man een goede kans. En het zou nu MEER als welkom zijn want de reserves raken zo ongeveer op. Het weekend er naar toe geleefd dat hij dus vandaag op gesprek moest. Zn huiswerk gedaan, zich bekent gemaakt met dat bedrijf en nog wat dingen door gelezen voor de functie. Pak netjes, overhemd gestreken, schoenen gepoetst. Gister optijd naar bed en vanmorgen optijd op...en toen belde de agency net... Het bedrijf had hem vrijdag middag laat nog ge-emailt dat ze hun keuze gemaakt hadden ondanks dat zij hen schriftelijk bevestigt hadden tot maandag te zullen wachten omdat mn man dus nog zou komen... Word je eindelijk eens n keer uitgenodigt... Maakt n goede kans etc. En dan doen ze het zo!
Klote is dat.. Helaas gaan werkgevers niet meer op een nette manier met mensen om.. ze hebben blijkbaar keuze zat en dan ben je niet meer dan een nummertje en komen ze afspraken niet meer na. Ik wens jullie veel succes met het vinden van een baan bij een bedrijf waarbij je man wel als persoon gezien wordt! x
Zo zeg, dat is lullig! Lekker dan. Dan kan je man zich iig gaan afvragen of ie wel voor zo'n achterlijk en onprofessioneel bedrijf had willen werken.
Wilma wat ontzettend rot voor jullie. Ik kan me de teleurstelling meer dan voorstellen. Ik vind het ronduit gemeen dat ze je man eerst het gevoel geven dat hij al bijna binnen is en hem dan op zo'n lullige manier laten weten dat hij het niet geworden is. Vind het heel verdrietig voor jullie en ik hoop dat er snel een nieuwe leuke baan wordt aangeboden. (bij een bedrijf dat wel eerlijk is )
Dankjewel meiden. Ik word er gewoon n beetje moedeloos van. Vorig jaar was alles zo anders. Vaste baan, aan het kijken voor een ander huisje, lease autotje besteld. Wendy net geboren dus nog meer geluk. En dan ineens besluit het bedrijf waar mn man woont hem een loer te draaien. Om een lang verhaal kort te maken hebben ze met mensen geschoven en gedaan en de nieuwe functie waar mn man n jaar terug op aangenomen was hebben ze maar weer opgeheven. De weinige dingen die hij erbij deed zouden dan opgepakt worden door iemand die dan eigenlijk helemaal geen functie meer zou hebben maar dat was een bobo EN vriendjes met diegene die de lakens uit deelt. Dus na 2 slechte beoordelings gesprekken waar hij afgemaakt werd op dingen waar hij niet eens een hand in had of waar hij geen controle over had en met wat losse punten die iemand die niet zat te wachten op zo een functie binnen het bedrijf (want dan moest hij beter/harder werken om de kwaliteit te waarborgen) had geroepen, is hij ontslagen. Weg auto (en we hadden onze eigen auto net anderhalve maand ervoor met verlies verkocht omdat hij overbodig was en alleen geld koste), weg uitzicht op n ander huis, weg uitzicht op allerlei andere dingen die we wilden doen of nodig hadden. En dan ga je vol goede moed aan het solliciteren en dan krijg je de eene deur na de andere tegen je neus omdat mensen je allerlei visjes voor je neus houden maar zodra je hapt blijkt het een oude schoen te zijn. BLEGH, ben het ZO zat. En dan te bedenken dat wie voor een vaste baan gekozen hadden zodat we een huis konden kopen. Voor heen deed hij contracting en dat betaald gewoon 3 x beter. Dan hadden we nu ook wat meer ademruimte gehad En dan baal ik nog extra omdat ik bijna dacht dat ik mn nieuwjaars resolutie ging halen dit jaar. Ik zou afvallen (druk bezig!) en een studie doen zodat ik als Wendy 2 was en af en toe naar de peuterspeelzaal ging, n paar uur per week zou kunnen werken...of iig mn IQ niet zou verwaarlozen. Maar durf nu niet omdat de cursis die ik voor ogen heb zo'n 500,- kost....veel geld als je NET kan rondkomen van je wwtje. Nja...even mn hart gelucht (beter als klagen tegen mn man, die kan er ook niks aan doen dat de werkgevers tegenwoordig zo sociaal bezig zijn natuurlijk. En stuurt 4 sollicitaties per werkdag de deur uit. Dus daar ligt het ook niet aan!) Dankjewel voor het luisterend oor meiden! Ga mn meisie vangen...even weer blij worden van die vrolijke toet van dr!
heb ik ook een keer gehad, bij een winkel,, dan voel je echt belasterd en verheug je ergens helemaal op en dan knalt die deur in je gezicht dicht. hoop dat hij snel iets anders vind, het is best moeilijk in deze tijd. xxx bolly
dat is wel heel erg lullig. daar zou ik ook echt heel boos over kunnen worden. hopelijk vind hij vlug iets wat bij hem past en waar hij op zijn gemak zit.