Beste allemaal. Even een vraagje omdat ik niet weet wat ik wil/moet doen. We zijn voor a.s. maandag "uitgenodigd" om te komen bij de steenlegging op het graf van een goede vriend van ons die is overleden. Eigenlijk heb ik hier helemaal geen zin in, met al die mensen erbij. Ik ga veel liever later op de dag alleen. Wat vinden jullie dat ik moet doen/ wat zouden jullie doen, gewoon naar de gezamelijke bijeenkomst gaan of bedanken en gewoon uitleggen dat ik liever later op de dag alleen ga. Groet bolbuikje.
tjah moeilijk hoor als het de naaste zijn van hem dan zou ik wel gaan al was het alleen maar voor hem!
heel moeilijk inderdaad. je moet jezelf er natuurlijk prettig bij voelen, maar kan me voorstellen dat de nabestaanden het fijn vinden als je je steun betuigd. ik denk dat je dat moet doen waar jij je aan het einde van de dag het prettigste bij voelt.
Is moeilijk om je te adviseren. Ik weet niet welke band jij had met de naaste familieleden en vrienden van je overleden vriend. Ik weet wel dat het voor mensen die een dierbare verliezen een enorme troost is als je er bij bent! Daarom hebben ze jullie ook uitgenodigd! je aanwezigheid zal dus zeker op prijs worden gesteld. Ik kan alleen onvoldoende inschatten hoe jij je voelt. In elk geval dubbelop sterkte. Want alleen het verliezen van een goede vriend is al vreselijk! Dikke knuffel!
Gecondoleerd! Als het een goede vriend was zou ik zeker gaan...alleen al als steunbetuiging naar zijn nabestaande toe. Maarja...het is en blijft een persoonlijke keus. Ik zou het liefst elke begravenis etc. overslaan (zoals zovelen) maar ga toch altijd voor de nabestaande. Als iedereen op een eigen momentje zou komen...wordt het wel een hele trieste bedoeling. Doe wat je hart je ingeeft....dan doe je het juiste. Sterkte, Elmo
ja, hoe goed is de band met de ouders en familie van een vriend. hij is iets meer dan een jaar ziek geweest, waarvan hij zich de laatste tijd heel erg ziek voelde, lag de hele dag in bed. En ja, dan zie je die familie natuurlijk ook meer, en je raakt er meer mee in gesprek enz. Eerst zag ik zn familie alleen met zn verjaardag, verder als ik bij hem kwam was er verder niemand van zn familie. Enkele vrienden van hem ken ik wel wat beter, komen ook regelmatig bij elkaar op bezoek. En hebben samen nog wat uitstapjes voor hem geregeld toen dat nog kon. En ja, hoe ik me voel, vreselijk natuurlijk, hij is nu 8 weken geleden overleden en ben al verschillende keren bij zn graf geweest gewoon even met hem bijkletsen, dingen vertellen enz. (ja, ik ben niet gek ofzo hoor, maar in gedachte vertel ik hem alles). En elmo, bedoel je met een trieste bedoeling als iedereeen op een eigen momentje komt, dat er niemand bij de gezamelijke bijeenkomst is?
Ja, dat bedoelde ik inderdaad. Nu niet lullig naar jou toe bedoeld hoor maar... Soms moet je gewoon dingen doen die je liever niet zou doen. Er wordt een moment gepland om de steenlegging te doen...en daar hoort iedereen dan eigenlijk wel bij..ook jij. Je kan alsnog later een keertje terugkomen en zelf nog even rustig afscheid nemen. Ik hou me ook vaak op de achtergrond en loop later nog even terug. Nogmaals veel sterkte, zal niet makkelijk zijn!
ja, elmo, ik begrijp je wel! Je hebt ook eigenlijk gelijk. Kan het ook eigenlijk niet maken om niet te gaan. Maar toch die twijfel....... Net een kruisverhoor gehad van mn vriend, waarom ik dan eigenlijk niet zou willen gaan. En ja, heeft de nodige tranen gekost, maar dan kom ik er toch op uit dat ik niet mn verdriet wil uiten, met al die (vreemde) mensen erbij. Daar heb ik zo een hekel aan hè! Maar ik vrees dat ik er niet aan onderuit kan komen, en toch echt moet gaan.
meis je moet doen waar jij je het fijnst in voelt alleen je zou de familie wel een fijn gevoel geven als je erbij bent het is voor hun een teken dat je veel om hem gaf die steun hebben ze echt nodig in deze moeilijke tijden sterkte met je beslissing
Dat van dat verdriet uiten dacht ik al Ik heb daar zelf ook vreselijk veel moeite mee. Ik probeer tijdens de dienst mijn gedachte bij andere dingen te houden....boodschappenlijstjes opdreunen enzo....*erg he* maar ik wil dan gewoon NIET huilen. Vervolgens lukt het me nooit om zonder tranen weg te komen en dan besef ik ook weer dat dat niet geeft. Je mag huilen en je mag verdrietig zijn! Toch blijft dat gevoel van verzetten elke keer opsteken, aard van het beestje denk ik. Met tranen laat je wel zien dat je ontzettend meeleeft en de persoon mist. Dat lijkt me wel fijn voor de nabestaande....als er veel mensen komen. Nogmaals heel veel succes met je beslisssing! Elmo
Gecondoleerd met je verlies. Ik sluit me bij Elmo aan, ik denk dat de meesten eigenlijk liever weg blijven van een begrafenis en hoe nauwer de persoon aan je hart ligt, hoe harder je wil weglopen van zulke bijeenkomsten. Ikzelf zou gaan uit respect voor de nabestaanden maar zou me ook groot proberen te houden. Maar het is en blijft je eigen beslissing dus heel veel succes met het nemen ervan!
Dames, heel erg bedankt voor de reacties. Ik geloof dat ik toch maar gewoon moet gaan! En een hele doos met tissues mee moet nemen. Ben vast de enige niet...... Groetjes.