Wij hebben 1 kast voor kookboeken. Vol betekent eerst opruimen voordat we een nieuwe kopen. Als we een nieuwe kopen, dan is het vaak een goed kookboek, niet iets van de ramsjwinkel. Voor spelletjes hetzelfde: 1 kallaxkast van 2*4. Daar moet alles inpassen.
Veel kopen .... Niet echt aan mij besteed denk ik. Ik moet overal zo lang over nadenken voor ik het koop, dan is het al lang uit het assortiment Iets met besluiteloosheid, de beste keuze willen maken. Voor mezelf, mijn gezin, de hele wereld Best vermoeiend eigenlijk. Had ik al verteld dat ik nog steeds geen nieuwe schoenen heb? Gelukkig heb ik m'n wandelschoenen nog. Die voldoen eigenlijk ook best prima Man kan wel nog met impuls-aankopen thuiskomen. Ergens mis ik het zorgeloos winkelen wel. Dat ik gewoon de stad in liep met een vaag beeld wat ik wilde en dan gewoon afging op de zichtbare kwaliteiten: is mooi, zit lekker, kleed leuk af etc. Ipv bij elk item eerst precies te willen weten waar het vandaan komt en of het groene labeltje geen greenwashing is. Dat is gewoon niet te doen. Ik zou een winkelcentrum willen, met daarin ALLEEN MAAR groene en fair trade winkels. Ik was me aan het bedenken. Als consument heb je (een beetje) macht om dingen te veranderen door de keuzes die je maakt. Maar zolang je zoveel moeite moet doen om er achterste komen welke keuzes dan de betere zijn... Dan blijft er maar een handjevol mensen die dst daadwerkelijk doen. Voorbeeld: in de supermarkt ligt een bakje bio-gehakt naar een bakje 'gewoon' gehakt. Simpel. Kies bio. Maar verderop in dezelfde super wil ik fruit meenemen. Bio nergens te bekennen. Hee.. druiven. Even kijken. Bordje land van herkomst: zie verpakking. Ik heb de leesbril moeten pakken om het te vinden (Peru. Doosje terug gelegd) (ok ik weet. Dec is best laat voor druiven. Maar zelfde verhaal bij de appels). De gemiddelde consument had dat fruit allang in de kar liggen ipv alles te onderzoeken. Ik ook, als ik haast heb.
Nou zo simpel is het helaas niet voor een groot deel van de mensen tegenwoordig. Ik ken iig maar weinig mensen die alles biologisch kunnen betalen, maar ik ken dan ook relatief veel minima. En als je dan ook nog eens specifieke dieetseisen zoals kosher of halal hebt, dan kan het helemaal lastig worden. Overigens eten de minima die ik ken over het algemeen wel weinig vlees, dus dat scheelt. Daarbij is biologisch vaak niet per se beter voor het milieu.
Ik vind die challenges altijd wel grappig. Dat duurt dan bv een maand en dan? Gaan we/ze dan weer vrolijk verder met het overconsumeren? Eigenlijk leven wij dus gewoon zo, maar dan zonder er een hippe term aan te hangen. Wat hier vooral wordt gekocht zijn de boodschappen en heel af en toe iets dat we nodig hebben voor in huis, zo had ik laatst bv wasknijpers nodig. Dat soort dingen. Maar absoluut geen prullaria ofzo, dat vind ik vreselijk! Dat is hier overigens ook moeilijk verkrijgbaar, mensen hier zijn daar niet zo mee bezig. Ook bij mensen die er geld voor hebben om wat meer geld aan hun interieur uit te geven, zie ik eigenlijk geen prullaria. En natuurlijk schoenen/kleding wanneer nodig. Nu is dat voornamelijk voor de kinderen omdat wij onze kleren natuurlijk niet meer ontgroeien, en het bij ons dus echt zal moeten slijten. Al kwam mijn man laatst wel thuis met naast kleding voor de kinderen ook een stapel tweedehands kleding voor mij, was strikt gezien niet nodig, al had ik van de betreffende kledingstukken ook niet echt veel. Zo had ik maar 3 dunne truien, nu wat meer. Ook wel handig soms als het eens regent en dus geen was kan ophangen buiten. @Vogelinnetje: er bestaat al wel Shelftember. Dat is vooral binnen Amerikaanse consuminderkringen bekend, en gaat ook meer om het niet kopen van (houdbare) boodschappen, dus eerst alles opmaken wat er in huis is. (Ik ken trouwens dry januari, maai mei niet, plastic free july, stoptober en shelftember.)
Het staat er in ieder geval niet in priegelletters op. Bio zalm (ja ik weet het, zalm is duur) is trouwens maar 2 euro de kilo duurder dan de standaard zalm. In plaats van die 20 euro verschil bij kip.
Als het ook maar bij een paar mensen helpt om bewuster te consumeren is het al een winst toch? Zeker nu alles toch al duur wordt is het misschien ook al blijvender. Bij mij/ons werkt het soms wel om een maand een keer iets wel of niet te doen. Gewoon om een gewoonte te onderbreken.
Ahw, ik heb 1 plank in een kast, met een mooie mengeling van gekocht, gekregen en gedipst uit de erfenis van oma
Oh, hier ben ik denk ik echt te autistisch voor, bij mij gaat alles heel gefaseerd. Wat ik vooral merk is dat mensen aan zo'n challenge meedoen voor de leuk en na die periode in hun oude gewoontes terugvallen. Maar als het echt een blijvende verandering is, dan is dat natuurlijk erg mooi.
Een kast voor kookboeken Ik houd echt van koken maar heb dus geen enkel kookboek, haha. Sowieso is mijn "stijl/richting" qua koken vaak niet echt in kookboeken te vinden. Ik heb bv veel van mijn schoonmoeder geleerd, die het op haar beurt weer leerde van haar moeder, en zij van haar moeder, enz. Ik noem mezelf overigens geen minimalist, maar op dit vlak ben ik dan toch best minimalistisch denk ik. Dat soort dingen zouden sowieso niet in ons kleine huis passen.
Dat zijn meestal ook de beste gerechten. En ik ben heel dankbaar als iemand dan bedenkt om het op te schrijven in een kookboek zodat ik het ook kan maken . Volgens mij is dat ook gewoon minder in de Nederlandse keuken (spreek mij asjeblieft tegen als het niet zo is!). Kruiden? Wat zijn dat? We stampen het gewoon tot moes en dan eet iedereen het.
Haha Mijn ene oma kookte echt wel lekker. Helaas geen geschreven familierecepten van haar geerfd, of er zelf aan grdacht het op te schrijven, ik was 13 toen ze overleed. De andere oma is meer recenter overleden, maar zij had OCD en een selectieve eetstoornis, daardoor at ze nagenoeg alleen brood met kaas of friet en kookte nooit. Ik houd dus ook echt niet van "restaurantig" eten maar vooral van traditionele gerechten.
Die besluiteloosheid herken ik heel goed als het over spullen voor mezelf gaan. Dat blijft lastig. Winterlaarzen / schoenen heb ik al 3 jaar niet meer gekocht. Maar daar heb ik ook twee paar hele stevige van in de kast staan. Zomerschoenen moet ik helaas wel tot nu toe elk jaar, ik loop een beetje scheef en die loop ik snel kapot.
Ik heb een plank met kookboeken maar ik vergeet eruit te koken. Kook vooral online recepten en zette de laptop in de keuken voor het recept maar dat is met meekokende kinderen totaal niet handig. Ben nu bezig al die recepten uit te schrijven en dan verzamelen in een showmap. Wel iets voor gekocht dus maar dan blijven de recepten hopelijk netjes.
Daar ging het niet over. Het ging erover dat wanneer die 2 bakjes naast elkaar liggen, je makkelijk een keuze kunt maken. Maar wanneer er alleen een bakje niet biologisch ligt en je met een lampje moet zieken naar een biologische variant, dat 90% van de mensen die het wel kunnen/willen bevelen allang afhaakt. Ander voorbeeld: kleding. Als je het goed wil doen zoek je je het schompes naar een fatsoenlijk kledingstuk. In een gemiddelde stenen kledingwinkel vind je het gewoon niet. De schoenen die ik graag zou willen zijn overal te koop. Maar de milieu en mens vriendelijke variant alleen in 1 zaakje in Maastricht of online. Online schoenen kopen die ik niet met mijn vorm voeten. Dus ik moet serieus moeite doen hiervoor.
Die challange maanden wordt ik altijd een beetje opstandig van. Dan schenk ik me op 1-1 ern wijntje in. Zo... mislukt. Hoeven we niks meer asn te doen Maar 't is wel een manier van bepaalde leefwijze/gewoonte onder de aandacht te brengen Een mens heeft 3 weken nodig om een nieuwe gewoonte aan te leren, dus dan werkt een maand-uitdaging wel goed.
Tja, ik drink helemaal geen alcohol, dus niet alleen in januari niet. Ik verbaas me er best wel over dat er kennelijk écht mensen zijn die die éne "droge" maand niet eens kunnen volhouden, en er puur om die reden niet aan meedoen. Best zorgelijk vind ik dat. Ik ben er van overtuigd dat veel mensen de schade van alcohol onderschatten. Maar wellicht is dat ook makkelijk praten voor iemand die überhaupt niet eens weet hoe bier en wijn smaken (het enige dat ik erover weet is dat het enorm stinkt).
Ik puzzel ook of en toe graag, maar maak gewoon oude puzzels nog een keer, of ruil ze (tijdelijk of niet) met anderen. Voorheen vond ik breien heerlijk, maar de laatste jaren kan dat niet meer vanwege de reuma in mijn handen. Nu is mijn "hobby" buiten zijn, wandelen, zwemmen, of mooi plekje opzoeken en genieten van het uitzicht of kruiden zoeken, en daar heb je niets voor nodig.
Nog iemand die zich kan herinneren dat ze wasknijpers heeft gekocht. Toen we laatst naar een andere plaats moesten voor medische onderzoeken, liepen we even door de winkelstraat met kraampjes buiten en wat heb ik gekocht?10 wasknijpers! Het is een speciaal soort dat jaren meegaat, niet breekt en niet roest, dus was ik er ontzettend blij mee want bij ons hebben ze die niet.
Wat zijn hobby’s die wel een beetje kunnen? Ben zelf een beetje zoekende.. Al een tijdje thuis met een burn out (opbouwend wel wat aan het werk). Ik moet veel prikkel arme dingen doen. Wandelen doe ik elke dag, en ik lees ook veel. Ik was laatst begonnen met diamond painting, dat werkt voor de burn out goed maar is natuurlijk weer onnodig plastic zooi. Dus iemand nog tips?
Ik ben ook begonnen met puzzelen. Eigenlijk gekomen door mijn vader de graag Jan van haasteren puzzels maakt en daar maar weinig ruilopties had. Hier zijn er meer dus ik ruil voor hem maar als die puzzels hier da toch liggen kan ik ze ook maken.