Jee Zeehondje, dan heb je je aardig ingespannen vandaag. Ik merk ook dat ik mezelf echt een schop onder mn kont moet geven..Maar ik heb gewoon nog geen zin. Alhoewel, vandaag naar fysio geweest, boodschappen gedaan en stofgezogen. Zo alleen nog een wasje erin stoppen. Gisteren nog wel wat gebabyshopped, en ik heb nu alles wel in huis geloof ik. Morgen ga ik maar eens wat strijkwerk verrichten. Ik had de hydrofieldoeken en de lakentjes al gewassen. Dan nog de rompertjes wassen. Volgens de kraamverpleegkundige die de intake deed is het absoluut niet nodig om ook de kleertjes te wassen, alleen de rompertjes is genoeg. Maar als alles goed is hebben we nog een week of 4-5 toch?
lafemme, wat een prachtige foto van een van je ukkies! cashew, welkom! sloppy, ik hoop dat je zorgen snel afnemen en dat suzannah snel wat wakkerder wordt. Heb je je zorgen nog met iemand besproken?
Cashew welkom! Gefeliciteerd met je zwangerschap! Liesben, hoeven de nieuwe kleertjes niet gewassen te worden? Een vriendin van mij heeft zelfs alle knuffels gewassen! Ik weet niet precies wat goed is en wat niet, maar vond zelfs de knuffels wel een beetje overdreven. Of moet dat juist?
Nikita, superfoto!!! Echt al een mensje he?? Liesben: tja ik moet ook gaan wassen! Goed dat je me even helpt herinneren.. Komend weekend wordt t mooi weer, dus denk dat ik dan maar even wat wasjes draai. Dan droogt t sneller... En alleen de lakentjes en rompertjes dus?? Ik kan t voor de zekerheid morgen even navragen bij de VK... Cashewnoot, WELKOM!! Gefeliciteerd met je zwangerschap... Ben benieuwd naar je verhaal... Doortje: kan me voorstellen dat je lui wordt van thuis zitten. Lijkt me af en toe best deprimerend...? @ Sloppy: oh meis, ik kan je me zorgen goed voorstellen. Kun je niet een keertje extra naar het CB of anders terug naar het ziekenhuis? Ik hoop dat je je zorgen wel een beetje kunt relativeren: na alle stress van je toch wel moeizame zwangerschap, de bevalling en daarna de opname van Suzannah kan het natuurlijk zijn dat je er emotioneel erg doorheen zit... Doe rustig-aan meis! @ zeehondje: geen last van jeuk, dus kan je geen antwoord geven... @ Loesie: SPANNEND!!! Ik ga duimen....Ga je voor TP van twee cryo's? Zo te lezen wel? Ik kijk uit naar de groeiecho morgen, hoop dat het niet zo tegenvalt als de vorige keer. Gisteravond had ik weer zwangerschapscursus. Was echt gezellig: na afloop even blijven hangen met een andere bijna-mamma... En vannacht.. Hád ik toch een maagzuur. Echt niet normaal. Werd er wakker van terwijl ik heel diep sliep, omdat het gewoon mijn mond in liep (sorry voor de plastische omschrijving). Daarna van half 3 tot half 5 wakker gelegen. Had er keelpijn van. En niets hielp echt: slokjes water, Zantac, Rennie, Rennie-dubbele-werking. Mijn melk was ook op, dus ik ga vanavond na het werk maar even snel boodschappen doen!!
Ah kijk aan, de oktober-lichting is lekker bezig met voorbereiden, haha! Qua wat wel en niet wassen weet ik eigenlijk niet. Ik heb alleen gevraagd aan de vrouw van de kraamzorg (intakegesprek) waarmee je moest wassen en of het in de droger mocht. Haar antwoord was dat je het moet wassen met zeep, maar zonder wasverzachter en dat je zelf ervoor mag kiezen of je het in de droger doet. Zij vertelde dat het vooral gaat om de vieze handen van anderen die eraan hebben gezeten. Dus als iets helemaal in het plastic heeft gezeten hoeft het niet eens. Heb ik wel gedaan hoor. Rompertjes ga ik in ieder geval ook nog wassen, kleertjes weet ik nog niet. Ergens anders las ik dat er ook vaak stijfsel of zoiets in zit en dat je dat eruit moet wassen? Oh het zuur, vreselijk. Heb er al vanaf het begin van m'n zwangerschap last van. Soms zo erg dat het water/het zuur dus in m'n mond loopt. Dan moet ik het echt even uitspugen en is erg pijnlijk. Gelukkig helpen bij mij de rennies nog redelijk.
Geen wasverzachter? Oh das jammer, want we hebben geen droger en dan is alles toch wat ruwer. Ik denk dat ik tegen die tijd gewoon alle kleertjes was, dan weet ik zeker dat het goed is, maar knuffels vind ik te ver gaan! Je moet met een speciaal wasmiddel wassen toch? Ik heb het ook vaak zuur, bij mij helpt een paar slokken melk inderdaad goed. Je hebt ook Regla PH kauwtabletten, maar ik ben bang dat ik daar alleen maar beroerder van word. Ik heb het niet zo op kauwtabletten haha!
Hier gelukkig nauwelijks last van maagzuur... Tja, wat dat wassen betreft. Ik weet het niet, maar die mevrouw die hier de intake deed voor de kraamzorg zei dat kleertjes wassen niet nodig was. Alleen rompertjes was voldoende, omdat die heel dicht op de huid zitten. Lakentjes ed heb ik wel gewassen, evenals de hydrofiel doeken.
Oktober komt trouwens aardig dichterbij als het september is, he?? Heb trouwens de klossen gehaald...
Oh ja..klossen... Het komt indd dichtbij, maar ik moet zeggen dat ik dat niet erg vind. Nooit gedacht het ooit nog te zeggen, maar ik ben er soms wel een heel klein beetje klaar mee. Ook al schijnt het not done te zijn om dat te zeggen. Ik geniet met volle teugen hoor, en elke beweging in mijn buik tovert een vette glimlach op mijn gezicht. Maar ik zou graag weer willen dat mijn lijf weer normaal functioneert, dat ik niet meer de hele dag pijn heb in rug, heupen, bekken en been, dat ik niet meer buiten adem ben als ik de trap op loop, dat ik weer normaal kan slapen. Plus dat ik gewoon rete-nieuwschierig ben naar "Pim"! Dus ik klaag niet, maar toch...soms... Herkent iemand dit?
Liesben, ikzelf heb het natuurlijk nog niet, maar mijn zus had dit ook op het eind. Zij voelde zich daar heel schuldig over omdat ze een heerlijke zwangerschap had gehad, maar ik denk dat een zwangerschap niet voor niets 9 maanden duurt. Eigenlijk is bijna elke vrouw er met 8 maanden wel al klaar mee, daarna wordt het ook gewoon heel zwaar. En je hebt ook gewoon lang genoeg gewacht nu! Ik herken dat van je conditie nu al hoor! Zie er soms echt tegenop als ik naar huis ga en weet dat ik eerst 2 trappen op moet voor ik binnen ben, phoe haha! En dat terwijl ik echt een goede conditie had voor ik zwanger werd, maar ik ben echt vanaf het prille begin kortademig en kan er maar niet aan wennen.
@Cashew, welkom klets gezellig mee @Sloppy, ja hier ook en slaapkoppie soms slaapt ze heel de dag tussen de voedingen en soms is ze tussen 2 voedingen wakker maar dat is 1a2 keer per dag. Lieverd heb je je zorgen al met iemand besproken?? Stacey komt ook niet altijd stipt op tijd, vanmiddag was ze 45 minuten later. Oooh meiden, zo last van het zuur Bleh ik had er ook zo'n last van, had er gewoon slapeloze nachten van, dan zat ik hier op zp ofzo Sinds de bevalling helemaal zuur vrij en dat is echt heeeerlijk. Het is echt gelijk verdwenen. @Mir, ooh de groei-echo morgen!! Veel plezier.
@Vlinder3: Fijn dat je meisje nu beter drinkt @Lafemmenikita: Prachtige echofoto!! @Loesie1982: Spannend!!! Veel succes voor morgen! @Zeehondje: Sterkte met de jeuk! Lijkt me heel vervelend @Sloppyslayer: Logisch dat je emoties zo met je op de loop gaan. Inderdaad misschien goed om het er met iemand over te hebben. Dikke knuffel!! @Doortje25: Hier hoorde ik gisteren ook voor het eerst dat ik nog een nazorgvk moet regelen, ook maar eens voor gaan bellen dan @Cashewnoot: Welkom en gefeliciteerd! @Liesben: Succes met het wassen en regelen van de laatste dingetjes! @Mmiiiir: Klinkt heel vervelend dat maagzuur Hopelijk duurt dat hier nog een hele tijd Veel plezier voor morgen!!
@ All, Nou waar zal ik beginnen rond Feb 2008 wilden we graag en kindje.. maar ik had ook medische klachten gekregen waardoor ik veel medicijn gebruik had ander half jaar lang, waardoor we er nog niet aan konden beginnen. toen we na we na een jaar proberen nog niet in verwachting waren maar samen besloten naar de HA te gaan. Die ons vervolgens heeft door gestuurd naar het ziekenhuis in Hoofddorp.hun kwamen erachter dat mijn partner matig zaad heeft.Nog wat onderzoeken en medicijnen en zo waren we weer 4 maanden verder toen we doorgestuurd werden naar het Vumc, omdat we geen ICSI behandeling in hoofddorp konden doen. Maart 2011 onze eerste afspraak in het Vu, daar werden we vervolgens weer helemaal onderzocht. konden uit eindelijk na een heerlijke vakantie in juli starten pfff wat was dat spannend. Het spuiten de hormonen die door je lichaam gierden, de PU , de TP en dan die verschrikkelijke WW pffffff. En dan de test en dan zie je dat je zwanger bent en dat bij de eerste poging whahaha geweldig is meer dan ik had durven dromen. dat was alles ff in het kort...
Hey Meiden even een kort ego momentje vanmorgen weer lopen spugen helaas maar had gisteren een ego en die was zo duidelijk we zagen zelfs ze billetjes hihihi alles ging goed en het groeide heel erg hard en ik had ook heeeeeeeel veel darmen ze zei door deze twee factoren dat ik daarom heel misselijk ben.. Nou meiden ik moet gaan en probeer vanavond bij te lezen.. digi knuffel
cashewnoot, veel meegemaakt dus ook. Maar wat fijn dat het de eerste icsi behandeling al raak was/is!!! Heb jullie nog eventuele cryo's? Hier eind mei 2007 gestopt met de pil. Na een jaar naar de huisarts (ook omdat manlief pas rond zijn zevende jaar geopereerd is aan niet ingedaalde ballen). Gelijk doorgestuurd naar de gyn. Beide allerlei onderzoeken gehad, maar daar kwam niks uit waardoor wij niet zwanger zouden kunnen raken. Ook een hsg gehad, eileiders goed open. Toen een half jaar zelf proberen en daarna heb ik een kijkoperatie gehad. Hier ook niks spectaculairs gevonden. Toen zijn we begonnen met hormonen (gonal-f en pregnyl) en als bij een fm het er goed uitzag (1 of 2 eitjes) dan de pregnyl en zelf sex hebben zeg maar. Dit hebben we 4x gehad en daarna overgestapt op iui (dus niet meer zelf sex na de pregnyl, maar een inseminatie). Dit hebben we 6x gehad. Geen resultaat. Toen zijn we overgestapt naar Voorburg (liepen eerst in Zoetermeer, maar zij doen geen ivf). Daar redelijk snel begonnen met ivf poging 1 in 2010. Zeven bevruchtingen, 1 terugplaatsing en 3 in de vriezer. Verse poging mislukt, eerste cryo tp mislukt, tweede cryo niet goed ontdooid en derde cryo is heel even blijven zitten. Wat waren we blij, we wisten dat het kón!!! Helaas na een week al lichtere testen en begon ik met bloeden. In januari 2011 ivf poging 2. Er groeiden te weinig eitjes (terwijl ik precies dezelfde hoeveelheid injecteerde). Het waren er drie of vier, zaten een beetje achter elkaar. Bij laatste controle zagen ze er drie en adviseerden ze ons om een escape-iui te doen. Zonde van een hele ivfpoging en daar waren wij het mee eens. Ik was heel rustig na de iui, ik verwachtte echt niet dat een iui nu opeens wel zou slagen. Veertien dagen na de iui had ik echt een heel erg pijnlijke steek/kramp in m'n buik, dit duurde bijna een uur lang. Maar eigenlijk zocht ik er niks achter. Pas op dag 16 na de iui, ik was dus al overtijd, wilde ik een test doen. Altijd testte ik samen met mijn man, nu was ik een dagje vrij en was hij gewoon aan het werk. Ik wilde eigenlijk alleen maar testen om zeker te weten dat ik ongesteld zou gaan worden. En toen.....echt een knaltest!!! Zo, dat is best even lekker om weer een keertje van je af te schrijven.
Zeehondje en Cashewnoot, jullie hebben allebei al flink wat meegemaakt... heftig hoor! Ja, kan me voorstellen dat het eens fijn is om zo op te schrijven Zeehondje, maar vind je het ook niet confronterend? Wel heel bijzonder dat je uiteindelijk met een escape IUI zwanger bent geraakt! Zal mijn verhaal ook eens vertellen... Hier is het volgende week een jaar geleden dat we het slechte nieuws van mijn vriend zijn zaad te horen kregen... In eerste instantie viel het volgens de huisarts wel mee en daarom was mijn vriend alleen naar de uroloog gegaan. Na het bezoek belde hij huilend op, het viel helemaal niet mee en het ging op de natuurlijke manier nooit gebeuren... Ik ben toen meteen van werk weggegaan, de wereld zakte echt even onder mijn voeten vandaan. Nadat bleek dat ze hier in het zh niks voor ons konden doen, zijn we doorgestuurd naar een androloog in het Erasmus MC. Daar werden alle onderzoeken nog eens opnieuw gedaan en bleek er een spatader naast de balzak van mijn vriend te zitten. Doordat hij hoge koorts had gehad, werden er eind november geen zaadcellen gevonden en konden we dus nog niet met ICSI beginnen. Hij is toen in januari eerst geopereerd met het idee van baat het niet, dan schaadt het niet. 3 maanden later kregen we te horen dat er voldoende zaadcellen voor ICSI waren gevonden en weer een maand later zette ik mijn 1e spuit. De behandeling wilde niet vlotten, ik had maar 3 follikels. Het was kiezen: afbreken of doorgaan. Ik kreeg nog een echo voor ik de keuze zou maken en toen zaten er ineens nog 4! Uiteindelijk had ik 7 eicellen, waarvan 5 bruikbare, waaruit 3 embryo's ontsaan zijn. Er is er 1 teruggeplaatst en de andere 2 zijn ingevroren. Het resultaat is op dit moment wakker in mijn buik en laat zich goed voelen! Nooit gedacht dat het in 1x zou lukken, wel gehoopt uiteraard. Bij ons is alles vrij snel gegaan omdat meteen duidelijk was dat ICSI onze enige oplossing was, maar dat maakte het ook wel heel eng omdat je maar 3 behandelingen vergoed krijgt en je met een beetje pech zo snel door je kansen heen bent. Als ik terugkijk op het afgelopen jaar dan is het echt ongelooflijk wat we in korte tijd hebben moeten doorstaan en wat een geluk we uiteindelijk toch nog hebben gehad. Ik ben dan ook zo dankbaar voor het kleine meisje wat in mijn buik groeit, dat is niet in woorden uit te drukken!
Ik krijg altijd weer kippenvel als ik zulke geluksverhalen lees of hoor. Allebei de 'soorten' mmm is moeilijk en zwaar. Bij jullie omdat je inderdaad gelijk al weet dat je maar enkele kansen hebt op een wondertje. Bij ons omdat we zolang niet wisten of we uberhaupt wel zwanger konden raken. Die onzekerheid, hebben ze misschien iets over het hoofd gezien? Maar wat een geluk hebben wij hier allemaal op dit forum gehad!!!
Het lijkt me heel frustrerend als er sprake is van onbegrepen infertiliteit. Want dan zou het gewoon moeten kunnen dus waarom lukt het dan maar niet en gaat het ooit wel lukken? Ik was ook wel opgelucht dat er bij ons iets werd gevonden waar de artsen iets mee konden. De onzekerheid vond ik heel moeilijk, ik heb altijd al moeder willen worden en zou die droom nu wel uitkomen? Uiteindelijk hebben wij minder dan een jaar in de mmm gezeten en dat vond ik al heel pittig, ik heb dan ook diep respect voor degenen die het zoveel langer hebben moeten doorstaan.
Tja die MMM... Da's niet niks!! (zie mijn onderschrift..). Gelukkig nu allemaal zwanger, toch? @ Liesben: ik begrijp wel wat je bedoelt hoor, dat je er klaar mee bent. Ik voel me af en toe zo gehandicapt... Zeker sinds week 34 ben ik ook weer vaker moe en bovendien sneller overstuur van vanalles. In die zin wil ik GRAAG mijn eigen lijf en eigen hoofd weer terug. Maar tja, dat zal nog wel even duren, zeker omdat ook na de bevalling er nog veel hormonen de boel van je overnemen... Ik ben ook nog steeds blij met de bewegende beeb, maar af en toe denk ik "aaah niet nu..!" bijvoorbeeld als ik net een maagzuuraanval gehad heb waarvan ik wakker werd, vervolgens een uur wakker lag waarna ik net bijna in slaap viel. En dat dàn die beeb heel actief wordt... Dat gehijg na de trap opgelopen te zijn, dat is ook best pffff heftig. Lijf dat pijn doet, geschommel en gedoe... Maar goed, ook wel héééél veel leuke momenten...! Vandaag goede groeiecho gehad. Meissie is nu 2,4 kilo, prima gewicht. Ook die afwijkingen waren minder erg van de middellijn af. Alleen nog een beetje korte beentjes. Ik weet niet of ik nu voldoende gerust gesteld ben, dat "voel" ik morgen pas... Maar voorlopig gaat het in ieder geval de goede kant op!
H! meiden...nou hier lijkt het aankomen te zijn begonnen...de eerste kilo zat er al aan tijdens de behandeling...maar sinds een paar dagen zit er nog een kilo extra aan...en maak me er lekker geen zorgen over... Buikje lijkt namelijk ook weer te groeien...( en hopelijk blijft dat nu zo ) De nodige steekjes zo overal tussen de liezen, navel en schaambeen, en was gister mijn buik een beetje aan het incremen en masseren, en manlief staat zo te kijken van...WOW...dat wordt al aardig wat... Zal in het week-end eens een foto`tje posten...eentje van ´s ochtends, dan valt het mee, en eentje van ´s avonds... De misselijkheid is er ook nog altijd maar wordt nu afgewisseld met echte honger aanvallen... Al 2 nachten echt wakker gelegen met honger...de 2e nacht is manlief opgestaan en heeft zelfs tosti`s staan maken, omdat mijn maag zo knorde en ik daar zin in had....dus wij allebei lekker om middernacht in bed terwijl het buiten stormde tosti`s gegeten... Ons eerste zwangerschaps-middernachts-eten... Gister avond hebben we wat later avond gegeten, en toen kon ik het wel uithouden tot we gingen slapen...dus dat is misschien wel een goed idee....want erg gezond is het natuurlijk niet midden in de nacht te eten...maar gelukkig heb ik ook heel erg veel zin in fruit, eet soms wel 6 stuks per dag...en dat is natuurlijk wel weer goed... Soms komt nu heel langzaam een licht ik-kan-genieten gevoel...maar zeker als dan iemand schrijft van, bijna die erge 12 weken voorbij, denk ik weer van....AHAHAHAH, we moeten eerst nog een goede echo over 2 weken hebben... ( en dat terwijl ik maandenlang jaloers was op meiden die met 10 weken een goede echo hadden, omdat je best vaak leest dat als je met 10 weken een goede echo hebt, het helemaal goed zit...als je met 12 weken een slechte echo hebt, is het meestal nl. al langer van te voren verkeerd gegaan ) Maar ja, met een vriendin die haar zwangerschap in week 13 af heeft moeten breken blijft het toch nog wel even eng... Mmiiir...wat spannend zeg, nu het kamertje bijna helemaal af is...nu kan de kleine komen hé... Zelfs als ik wat meer thuis zit de komende tijd, vind ik dat niet zo heel erg hoor...help hier een ander bedrijf met af en toe vertaal werk, dus heb genoeg te doen...maar hoop idd. wel een beetje bezig te blijven tot mijn verlof in gaat...half februari is het zover...er staat hier standaard 6 weken voor de uitgerekend datum voor... Paar dagen gelegen liet ik manlief schrikken, over een goed half jaar is het al zover... Wat fijn dat de groeiecho helemaal in orde is nu... Loesie...THX meid...vandaag alles goed gegaan rond de TP?? Vlinder...een beetje bang ben ik er ook wel voor hoor, dat ik evt. eerder zal moeten stoppen met werken...mijn gyn. is erg streng met me, zeker nu met 2 kleinjes in mijn buik...maar vind dat eigenlijk niet erg...hij laat me gewoon helemaal geen risico lopen... Zeehondje..wat interessant die jeuk...heb er eigenlijk geen verstand van...hopelijk is het uit te houden... Waarom mag je eigenljk geen wasverzachter gebruiken bij het wassen van de babykleertjes?? En wat een bijzonder verhaal ook van jouw en je mannetje... Ow jeetje Sloppy...klinkt alsof je het allemaal niet zo makkelijk hebt op het moment...en dan die zorgen om Stacey...en Megan die zinderlijk wil worden...hopelijk vind je snel weer wat rust, en krijg je een beetje hulp van manlief of familie... Doortje....maakt niet uit hoor waarom je trouwt...en ook niet of het groot of klein gevierd wordt, het blijft bijzonder... En idd. van thusi zitten wordt je behoorlijk duf...dus aftellen nu en wat fijn dat je over een tijdje weer langzaam mag beginnen... jeetje zeg, lees nu dat een vriendin vanj e zelfs de knuffels heeft gewassen...zou denk ik ook alle kleertjes en dekentjes etc. wassen, maar aan de knuffels zou ik ook niet denken....hmmmm, er zit wel wat in natuurlijk, maar aan de andere kant...waar houd het dan op... ben benieuwd wat de andere meiden hier nog over zeggen... In jouw verhaal vind ik trouwens herkenbaar dat je ook meteen aan de ICSI mocht, is echt wel schrikken omdat het meteen je eerste en laatste 3 pogingen zijn...met als diagnose 2 dichte eileiders kregen wij ook meteen te horen alleen maar IVF...:x Cashewnoot...THX meid, en proficiat met je zwangerschap...deze erste weken zijn echt het zwaarst volgens mij, maar klets hier maar lekker mee, we slepen je er wel door... leuk dat je even wat over jezelf hebt verteld, en wat fijn meteen de eerste keer raak... Liesben...vind dat helemaal niet klagen hoor...het zijn de laatste loodjes, en je geduld raakt gewoon langzaam op omdat je rete-nieuwsgierig bent... trouwens even tussendoor...hier is mijn conditie ook ver weg hoor...moet naar huis vaak een heuvel op lopen, en ben echt bekaf als ik eindelijk thuis ben...doe daarbeneden ook geen boodschappen meer...alleen in de winkel boven daar waar ik woon, en waarbij ik dus bergaf met boodschappen kan lopen... Mistery...ook alweer een leuke echo gehad dus...gelukkig maar...en doe het maar rustig aan zolang je misselijk bent... HAHAHA meiden...zie nu in het voorbeeld van bericht dat ik wel heel erg veel heb geschreven...sorry...maar ja...soms heb je dat gewoon nodig...