O, owkay. Ik ben geboren toen ik nog heel erg jong was. Daarna ging ik.. *fast forward* ... na 3 jaar knutselen, kijkoperatie, eileideroperatie (verwijdering en slappe herstelpoging), hsg, 5xIUI, IVF+cryo nu van IVF2 zwangerrrr!!! En ik merk dat ik het moelijk vind om nu te geloven in mijn lichaam, welke me zo lang in de steek gelaten heeft. En dat ik me schuldig voel, en moelijk kan wennen dat ik nu niet meer bij de mmm-vechters hoor, maar 'overgelopen' ben naar de andere kant. En dat ik nu eindelijk een beetje begin te wennen aan het idee van zwanger te zijn. Dat het daadwerkelijk over MIJ gaat, in plaats van over iemand anders... En dat ik zeven kleuren bagger schijt voor de eerste echo, over 1,5 week...
katalaya: gefeliciteerd en geniet van je zwangerschap!!! Ik ben nu 13 weken en bij mij wil het nog steeds niet goed landen! Gewoon ongeloofelijk dat ik zwanger ben!! Maar toch proberen te genieten hoor!!
Lieve Katalaya, er zit nu niks anders op om de aankomende 6 weken te overbruggen. Hoe stom t ook klinkt, voor mij gevoel kon ik ook pas sinds 11-12 weken een beetje gaan genieten. Het werkte met mij wel mee, dat mijn buik al begint te groeien, en dat we bij de nekplooimeting een prachtig spelend kindje hebben gezien. Voor die tijd moest ik ook maar afwachten, en mn tijd "uitzitten" tot de echo....... En dat is killing. Probeer een beetje afleiding te zoeken, en maak jezelf niet gek. Je lichaam heeft ook een beetje vertrouwen van jou nodig. Ik weet hoe moeilijk t is. Ga je meedoen aan Moeders voor Moeders??? Dikke knuffel, en kom hier lekker spuien over gekke klachten, geen klachten, krampjes, en spugerijen!
Katalaya, gefeliciteerd!!! Sorry dat ik jullie allemaal een beetje verwaarloosd heb, er komt momenteel weinig uit mijn handen, zelfs geen berichtje... Maar ik ga mijn best doen om weer wat actiever mee te schrijven!!! Ga nu niet persoonlijk reageren, dat doe ik in mijn volgende berichtje weer, maar ik volg jullie wel allemaal trouw hoor!!! Oke, hoe het hier gaat... Sinds afgelopen dinsdag ben ik gestopt met werken. De gyn vond het niet verstandig om nog langer door te gaan, i.v.m. de vroege voorweeën die ik al heb gehad. En ik ben zo moe, echt verschrikkelijk!!! Heb ook een kuur gehad voor een blaasontsteking, maar helaas kwamen de klachten na het stoppen al snel weer terug. Gisteren is mijn urine opnieuw onderzocht en er kwam wel iets uit de test, maar dan iets wat met mijn leukocyten te maken heeft. Dus nu is het op kweek gezet en krijg ik woensdag te horen of ik nog 2 weken aan de antibiotica moet. Met ons meisje gaat alles goed, ze groeit goed en is al een beetje ingedaald! Zoiets dacht ik ook al gevoeld te hebben, wat geeft dat gemene steken! Maandag heb ik nog een groeiecho, ben benieuwd of ze haar nog een beetje mooi in beeld kunnen brengen haha! Wil jullie even een heel fijn weekend wensen, ik ga nu proberen iets in het huishouden te doen!
Katalaya, gefeliciteerd. En dat ongeloof blijft nog wel even !!! Doortje, pfoe, klinkt niet erg fijn. Moe, blaasontsteking, steken. Maar het gaat allemaal goed met dat kleine mensje ín je en dat is het belangrijkste!!!
Wauw, wat een warm welkom! @Brabbel: die blauwe stinkflessen staan al een paar dagen in de badkamer. Met zo'n enorme witte schenkkan erbij. Die eigenlijk nét te groot is om comfortabel onder m'n bips te houden... Maar ach, voor die verschrikkelijk monsterlijke ketting moet je wat over hebben, heh?
Zeehondje, ja zolang het goed gaat met ons meisje neem ik alles voor lief! Hoe is het met jou dametje? Ik moet echt eens jullie topic opzoeken, ben het helemaal vergeten! Nog 2 maanden, dan kom ik gezellig meeschrijven! Katalaya, die schenkkan inderdaad haha, wat een ramp vond ik dat!
@katalaya: het is heel herkenbaar hoe je je nue voeld hoor! Ik heb zelfs lang na de geboorte het gevoel gehad dat ze Megan weer zouden kunnen komen ophalen met de meededeling: Sorry er is een vergissing gemaakt..............ze is niet van jullie... Nu met Suzannah is dat niet zo en geniet ik dubbel van mijn meiden Ik had me er min of meer al bij neer gelegd dat ik nooit moeder mocht worden en vind dan de knop van geloven maar hoor! Ik ben 3keer aan de zelfde eilijder geopereerd (verkleefd) en uiteindelijk is hij er in 2008 uitgehaald. Wij hebben 7keer IUI gehad. 4x in 2002 en 3x in 2008 en 1x IVF waar ik 2 mooie meiden heb gekregen De IUI's in 2002 hadden geen enkele kans van slagen omdat ik toen een afgesloten eilijder had waarvan vocht terug liep mijn baarmoeder in. bij mij werd er gezegt dat er niks in de wegstond om zwanger te worden............helaas bleek mijn eilijder de boel flinkt te verstoren. Maar het is uiteindelijk toch nog goed gekomen Alle nieuwe zwangeren: WELKOM HIER!
Hahah, dat zou wat zijn, zeg! Ik zie nu voor me hoe ik gevaarlijk grommend met een rij vlijmschermpe tanden en bloeddoorlopen ogen mijn spruit zou verdedigen... Ook denk ik weer terug aan die testdag, inmiddels al weer bijna 2 weken geleden. Ik zal even een stukje copy-pasten: Om iets over zes dus in een bekertje gepiest. KatMan erbij, en ik uit mijn verzameling 'testen assorti' een mooie, grote cassettetest gepakt. In het gele goud dompelen, even als een kip zonder kop door het huis kakelen, en na een minuut verschijnt daar de controlestreep. Verder niks. Nog even wachten, maar nee, niks. De test aan alle kanten bekijken en dan slaat de twijfel toe. Is dit geen ovulatietest? Geen enkele aanwijzing kunnen vinden om dat idee te bevestigen of ontkennen. Wikkeltje uit de prullenbak, maar ook daarop geen 'hcg' of 'lh' in de code's kunnen ontdekken. Dan maar even zo'n dipstickje gepakt. Zeker weten HcG. Dompeldedompel, controlelijntje verschijnt... maar verder niks. Teleurgesteld omhelzen we elkaar, en we gaan weer verder met onze dagelijkse dingen. Een paar minuten later kom ik weer in de badkamer, en... verrék! Een lijntje - welliswaar heeeeel vaag - op de eerste cassettetest! Ik gil KatMan erbij, maar ik besef dat als die test inderdaad een ovulatietest is, is het lijntje niet zo verwonderlijk. De andere test blijft leeg. Voor de zekerheid pak ik een derde dipstick, deze is welliswaar over datum, maar ik kan het toch niet laten. Testen genoeg. Ik vis het bekertje waar de urine in zat uit de prullenbak, en foezel met de tweede dipstick het laatste druppeltje richting het opzuig-strookje. En verrék: nu zie ik toch een heeeeeeeeeeeeeeeeeel vaag lijntje op de tweede dipstick, die 'zeker weten HcG'!!! Alweer gil ik KatMan naar boven, maar hij is niet overtuigd. Hij vraagt me zelfs sarcastisch of ik 'm niet in negatief wil zetten. Maar goed, een minuut of tien na deze toestanden hebben we dus een resultaat waarvan KatMan vind dat de lijntjes niet duidelijk genoeg zijn. Ik denk 'een streep is een streep', en begrijp ineens al die zp-dozen een stuk beter... Ik vraag KatMan: 'Stel; je vind deze streep op de test van je 15-jarige dochter, zou je flippen?' En dan moet hij toch bekennen dat hij niet helemaal overtuigd is dat het géén streep is... Ik zal zijn extreme nonchalance maar als totale shock of zelfbescherming uitleggen. Hij vertrekt naar zijn werk, ik blijf achter. Ondertussen belt hij om het halve uur om te vragen of de streepjes er nog zijn. Langzaam begint ook bij hem het kwartje te vallen. Ik heb om 8:30 meteen de fertiliteit gebeld, en mijn twijfeltesten uitgelegd. 'Ja maar... ik geloof het niet echt...' Ik krijg het aanbod om langs te komen om daar nóg een urinetest te doen. Dus ik die kant op, in een bekertje piesen en de langste minuten van mijn leven op de gang doorbrengen. Totdat een grijnzende verpleegster me met een subtiele duim omhoog ophaalt, en meeneemt naar het kamertje, waar ze een officiele test laat zien met een bescheiden, maar beslist lijntje. Met andere woorden: IK BEN OFFICIEEL ZWANGERRRRRRRRRRRRRRR!!!! Wat haar betreft is er geen twijfel mogelijk, en is er meteen een afspraak gemaakt voor een echo (21-12-2011), en ik mag ook al Moeders voor Moeders bellen. Ondertussen heeft KatMan al een paar keer gebeld, omdat ook bij hem het kwartje begint te vallen. Op de parkeerplaats van het ziekenhuis kon ik hem overtuigd toebrullen 'je wordt papa!' Hij vertelt dat hij al zijn afspraken al heeft afgezegd voor die middag, en alweer onderweg naar huis is. Hij was op zijn werk zelfs al van de trap gevallen omdat hij letterlijk in de wolken was. Ook ik heb mijn middag-afspraken afgezegd, en toen we elkaar thuis weer troffen, was het zo anders als hoe we die morgen naar ons werk waren vertrokken... Toen zijn we in onze gecreeerde vrije middag begonnen aan het 'rondje familie', want uit bescherming daarvan kon ik het nog niet op een openbaar forum zetten. Maar het embargo is nu opgeheven, de wereld mag het weten! IK BEN ZWANGERRR! (oeh, dát staat raar!) Want zelfs als het alsnog mis zou gaan, we hebben dan tenminste in het echt mogen ervaren hoe het is om zwanger te zijn. De dingen waar we al ruim drie jaar van droomden, lijken desondanks gloednieuw! Ik ben helemaal kapot, en duik zometeen lekker mijn nestje in. Moe, maar zeeeer tevreden.
Owja, ook raar: ik kom nu in gedeelten op dit forum waar ik eerder nooit kwam! Ja, het eerste jaar van het 'proberen', toen zoog ik nog alle zwanger- en bevalinformatie op. Maakte proefberekeningen in verband met ouderschapsverlof, kinderopvangtoeslag, enz. Maar toen we de mmm ingingen, en bleek dat mijn eileiders helemaal aan gort waren, heb ik blijkbaar uit zelfbescherming die delen van het forum amper nog bezocht. Dat valt me nu pas op, hoe zeer ik me daar voor afgesloten heb. Ook de baby-afdeling van de V&D bijvoorbeeld. Ik kwam daar alleen nog maar voor kraamkadotjes voor vriendinnen. En elke keer werd de gedachte 'zal ik hier ooit voor mezelf mogen komen?' luider. En nu... nu zijn KatMan voor het eerst naar de Prénatal geweest. Gewoon om te ervaren. Kijken, niet kopen. (Kopen durf ik écht nog niet.) Hoe dan ook; dit pakt niemand ons meer af. Ook de gedachte 'Zal ik ooit mogen ervaren dat mijn lichaam dátgene doet waar een vrouwenlichaam voor uitgerust is?' (Het zwanger zijn) Of ben ik heel mijn leven voor niets ongesteld, en heb ik mijn halve leven voor nop die rotpil geslikt? Dat vind ik zo bijzonder nu; te beseffen dat mijn lichaam werkt! Tuurlijk, het zijn echt alleen mijn eileiders. De rest is tiptop. Veel follikels, mooie, rijpe eicellen. Veel bevruchtingen, en we hebben van de tweede poging zelfs nog 4 cryo's in de vriezer. En rappe celdelingen. En nu dus ook een succesvolle innestelling! Mijn gevoel van 'ik faal als vrouw' heeft een hele andere wending gekregen. En nu ervaar ik pas echt hoe belangrijk dat voor mij blijkt te zijn! Maar toch zal ik er pas een stuk geruster op zijn, als we de eerste echo hebben gehad, en een kloppend hartje zien. Op woensdag 21 december gaat dat hopelijk gebeuren, dan ben ik volgens mijn eigen berekening 7w4d. En toch zijn we doodsbang. Op de één of andere manier lopen onze kerstfeesten altijd in de soep door dramatische gebeurtenissen. Twee jaar geleden had ik de kijkoperatie op kerstavond. Toen ik wakker werd, hoorden we dat mijn eileiders zwaar beschadigd waren, en waarschijnlijk allebei verwijderd moesten worden middels een volgende operatie. En nu is de echo net voor kerst. En dus zijn we doodsbang dat de kerst-traditie van slecht nieuws zich doorzet. Volledig op niets gebaseerd, dat weten we objectief gezien ook wel. Maar het gevoel kan zoiets anders beweren, heh...?
Ik lees hier dat het soms te mooi is om waar te zijn dat je een kindje krijgt/hebt,Ik herken dat ook zo goed...Heb ook geregeld dat ik s ochtends wakker word en dan denk dat ik het gedroomd heb dat ik zwanger ben...maar dan zie ik mijn bolle buik en voel ik een schoppend en bewegend kindje en dan ben ik weer zo gelukkig.Ik denk nu ook best vaak terug aan de vorige jaren met kerst die waren zo eenzaam en leeg omdat we dachten nooit geen kindje te krijgen en nu is het allemaal zo bijzonder maar de angst overvalt je dan weer van stel dat het toch niet zo mag zijn? Laatst zei de gyn. ook tegen ons het is echt zo hoor jullie krijgen echt een kindje! En dan beginnen we weer te stralen! @ Katalaya,Gefeliciteerd met jullie wondertje en geniet van je zwangerschap!
H! meiden... Wat gezellig, een nieuw gezicht hier...welkom Katalya... Onwerkelijk zal het nog wel een tijdje blijven hoor...maar alles went... hihi...dat van het 7-kleuren *** waren precies mijn woorden...en dat zal nog wel een tijdje blijven denk ik...maar ook dat went...en langzaam komt het genieten... hihi...wat grappig wat je allemaal schrijft...zeker over dat lijntje en hoe Katman zou reageren als hij dat bij zijn dochter zou zien...die is goed... Doortje...moest de afgelopen dagen nog aan je denken...en was even kwijt hoever je precies was...doe het maar lekker rustig aan hoor voor de kleine meid... Wat houd eigenlijk een groeiecho precies in?? Het woord heb ik al vaker voorbij zien komen...ze kijken toch eigenlijk elke keer wel naar hoe je beebje is gegroeid?? Sloppy....meid...lekker aan het kletsen in het nieuwe topic, of gewoon drukdrukdruk met je 1 pracht meiden...?? Gaat alles goed?? Hierre wel hoor... Char...wat jij schrijft is ook zo herkenbaar....elke keer als de gyn. zegt en nu gaat het echt gebeuren...zitten wij alleen maar dom te stralen... Hier gister de kinderwagen opgehaald...wat is ie groot...je hebt er een rijbewijs voor nodig grappen manlief en ik al... Zal wel een foto in mijn album zetten...en heb ook nog wat voor de ukkies gebreid... Eigenlijk zou er tot wel 3 maanden levertijd op de wagen zitten...zeker i.v.m. de feestdagen....bellen ze 2 weken later al op dat hij er is... Nu hebben we de wagen al, maar het kamertje nog niet...dat doen we rond de kerstdagen, dan heeft manlief vakantie, moeten we een auto van vrienden lenen en naar de Ikea rijden... NU al zin in...
Kat wat goed van ie dat je nu al kunt zeggen, ondanks alle onzekerheid, "dit hebben we toch al mooi ,dit pakt niemand me meer af". Ik heb dat altijd tegen mezelf gezegd als ik weer eens bang was dat mijn zwangerschap mis zou gaan of, nu mijn meissie geboren is, ik bang ben om haar dood aan te treffen als ik naar haar kamertje loop. Die angsten zullen er altijd zijn. En er is altijd een kans dat er iets verschrikkelijks gebeurt, of we nu zes weken zwanger zijn of ons kind is al veertig jaar oud... Maar intussen.... Dit pakt niemand ons weer af! Gefeliciteerd meid!
@Nik: ik heb het gewoon heel erg druk met die meiden van me. Deze week ook nog ziek geweest en dan hou je helemaal geen tijd meer over...... Hier alles goed hoor Welke wagen hebben jullie gekocht? @Kat: hahaha, wij hebben onze eerste test vna Megan ook rond 6uur gedaan........ik alleen maar ik schijn een gil gegeven te hebben want toen ik nog aan het bijkomen was van die 2de streep stond sloppyman naast me: negatief schat? Ik nee!! POSITIEF hahaha Nu had ik al op wd8 een heel licht streepje maar hij wilde niet naar de test kijken.......hij geloofde alleen de bloedtest
@Brabbel, ja, ik kan inderdaad in je album kijken. Dat je buik maar lekker mag gaan groeien! En wat een leuke tekst hebben jullie op de kerstkaarten staan! En superleuk de reacties daarop! Bij ons zei de gyn na de goede eerste echo bij 6w6d dat ik me mocht melden bij de vk. In het Geertgen doen ze sowieso geen zwangerschapsbegeleiding dus als het bijvoorbeeld een tweeling was geweest had ik ook naar de gyn in het plaatselijk ziekenhuis gemoeten. Dus ik zou niet weten waarom jij bij gyn moet blijven lopen? Ik ken wel meer mensen die GUO (de geavanceerde 20 weken echo) hebben gehad wegens uiteenlopende redenen maar die wel gewoon bij vk liepen.. In elk geval gefeliciteerd met de 12 weken mijlpaal, want dat is het zeker!! En heerlijk dat de nekplooimeting geen afwijkingen heeft laten zien!! @Geboortekaartjes, gisteren 3 boeken omgeruild voor 1 ander boek, en we hebben de keuze nu teruggebracht tot een serie kaartjes.. dus gaat goed komen! @La femme, wat een prachtige 3D foto! En een mooie buik hoor.. je kan wel duidelijk zien dat er 2 inzitten, wat een "joekel" voor de termijn. Schrik van bloedverlies, maar gelukkig slechts "aambeien", ik heb er gelukkig geen verstand van, even navagen bij apotheek? Ennuh, als je bij vk loopt kijken ze niet elke keer met echo hoe de baby groeit, ze voelen alleen en meten je buik op. Dus in principe heb je dan na de 20 weken geen echo's waarin de groei wordt gemeten. Bij mijn vk doen ze wel een liggingsecho met 35 weken, maar ook daar wordt de baby volgens mij (als ik het met goed herinner van mijn zus) niet opgemeten. @Buikfoto's, volgens mij heb ik er inmiddels wel een aantal staan.. @Koolmees, hoe was het bij de gyn? @Namen, wij hebben vrijdag knopen gehakt! En ook dit weekend knopen gehakt over het kaartje.. ik ben benieuwd wat andere mensen ervan gaan vinden.. wij vinden het heel erg bij ons passen! Ik denk dat brabbel onze naam niet zo geweldig gaat vinden, haha! @Kerst, vorig jaar zaten wij per ongeluk in Dublin (waren op weg naar huis vanuit NY en door de sneeuw konden we niet van Dublin naar Brussel vliegen).. en toen we op 2e kerstdag thuiskwamen had mijn zusje als verrassing dat ze weer zwanger was (haar zoontje was toen nog geen 10 maanden, dus ik had het nog niet echt verwacht).. ben dan ook superblij dat ik uiteindelijk zwanger ben geraakt voordat zij bevallen is, daardoor kon ik met de geboorte wel echt blij zijn (al was het dan te vroeg..)! @Sportmama, een tripje van een dag of 5.. wat voor een type ben je? Je zou naar de Canarische Eilanden kunnen gaan, al is dan een dag of 8 wel prettiger.. lekker weer, niet te warm, en genoeg te doen mocht je daar zin in hebben.. @Anticonceptie, hier ben ik er ook nog steeds niet uit.. voelt zo tegennatuurlijk om weer de pil te gaan slikken, al zegt gyn dat het niet uitmaakt voor PCO.. @Katalaya, van harte welkom in dit topic! Super dat je nu dan eindelijk ook een zwangerschapsbanner hebt en dat je kan meekletsen in dit topic! Ik duim voor een supermooie echo volgende week en daarna een vlekkeloze (letterlijk en figuurlijk) zwangerschap! En goed dat je meeplast (wie weet krijg je ook nog zo'n "geweldige" tas)! En wat een gaaf stuk over de testochtend.. wat spannend moet dat geweest zijn.. en dan van "helaas pindakaas", naar "zou het toch", naar "zwanger". @Doortje, je lichaam geeft het aan, je moet rustiger aan doen, probeer je eraan over te geven hoor.. Waarom ook alweer groei-echo? Hopelijk ziet alles er goed uit.. ik mag dinsdag weer!
Dan ook nog even over mij.. gaat hier goed hoor. Natuurlijk merk ik wel dat ik inmiddels 31 weken zwanger ben, ik heb toch net wat minder energie en begin wat meer pijntjes te krijgen, maar over het algemeen hoor je mij niet klagen. Vandaag de babykamer voorzien van muurstickers.. ik weet niet meer wie hem de laatste keer nog wat kaal vond.. dat kan je nu niet meer zeggen Foto's zal ik zo in mijn album zetten! Komende week nog een volle week werken, en dan komende week nog maar 1 dag en dan heb ik alweer kerstvakantie! Hopelijk nog wel 2 weekjes terug in het nieuwe jaar, maar als het niet meer gaat, dan hoop ik alles toch goed achter te kunnen laten.. En dinsdag dus nog een groei-echo. Bij de afgelopen vk controle nog even doorgesproken wat mijn gedachtes waren over het doorsturen en deze vk was het met me eens dat het een wel erg radicale beslissing was geweest. Bij het opmeten van mijn buik had zij ook niet het idee dat de baby extreem klein was.. gelukkig. Maar toch blijft het dan wel weer spannend die echo, al weet ik dat er eigenlijk geen rare dingen te verwachten zijn! Verder afgelopen week infoavond over borstvoeding gehad.. maar eigenlijk was ik wel overtuigd. Komende week een avond over "borstvoeding: het begin", dus dat gaat hopelijk meer over de praktische zaken zoals hoe je met aanleggen enzovoort.
Jessie: dat was ik Nu echt leuk geworden met die stickers! Over borstvoeding: ik had geen zin in tig voorlichtingsavonden, Dus toen ik hoorde dat de kraamverzorgster je helpt met aanleggen en zo, heb ik ze allemaal aan me voorbij laten gaan. En heb er niets aan gemist hoor: de bv ging en gaat prima bij mij. Voorlichting is dus niet perse nodig. Maar als je het leuk vindt of graag goed voorbereid bent: gewoon doen! Het is in ieder geval niet iets om je zorgen over te maken. 31 weken.... Gaat hard zeg!
goh meiden...krijg al de hele avond gemene trapjes van de kleintjes...lijkt wel alsof ze in mijn vet aan het knijpen zijn... onze meid is volgens mij ook weer gedraaid en dus trappen ze allebei vrolijk naar boven toe... Mmiiir...wat een goede woorden van je...en jeetje zeg...dacht dat als de zwangerschap voorbij was het eigenlijk wel voorbij zou zijn met de angsten...nou ja...ook wel naief van me, want het is zoals je zegt...je zult altijd wel bang blijven dat er iets met je kindje(s) gebeurt...hier ook nog soms....gister dus de wagen gaan halen, en dan spookt er toch door je hoofd, wat als er iets engs gebeurd...kan ik hem dan terug brengen of omruilen... maar ja...daar probeer ik mezelf maar meteen overheen te zetten... Sloppy...we hadden eigenlijk geen keus... We wilden de tweelingswagen van Teutonia, maar toen we die gingen bestellen bleek hij niet in onze kofferbak te passen... dus zijn we gegaan voor de Twinner Twist van Trends for Kids...hij is sportiever dan de andere en manlief zegt ook een stuk lichter dan de andere...dus dat is wel wat handiger straks...want het wordt een gesjouw hoor met 2 kleintjes...toch ook wel blij dat we nu een adapter voor maxi cosi´s hebben op deze wagen ( had de Teutonia niet ) Jessie...hihi...als ik jouw foto´s bekijk heb ik idd. een joekel van een buik zeg...WOW...jullie hebben er echt wel een leuk kamertje van gemaakt zeg... wat een verhaal ook van je zusje zeg...zou denk ik idd. moelijk zijn geweest haar bevalling als je zelf niet zwanger zou zijn geweest...maar gelukkig wel...THX voor de info over de groeiecho trouwens...goed dat je ook naar de infoavond over borstvoeding gaat...moet het ook onderhand eens gaan uitzoeken...hoop wel stiekem dat ik net als Mmiiir een goede kraamverzorgster krijg en het allemaal lekker vanzelf gaat...maar toch heb ik het gevoel dat ik moet bijvoeden...bij ons mam liep de bv ook niet lekker, en het lijkt me nog onwerkelijk dat ik echt genoeg ga krijgen voor 2 kleintjes...maar we zullen wel zien hé... trusten meiden...♥ het was gezellig hier vandaag...