Afgelopen vrijdag ben ik om 15.29 bevallen van een zoon Jivano Jurrit Arnold en vanmiddag zijn we weer thuis gekomen. Volgende is even een kopie van een berichtje die ik ergens anders gepost heb met wat aanpassingen, want om dit weer helemaal te typen is te vermoeiend voor mij. Vrijdag werd ik om 12.30 opgenomen (tijdens opname werd er bij mij hartritmestoornis gecontstateerd) en om 14.30 stond de keizersnede gepland. Om 13.45 mochten we naar boven en om 14.50 werd de ruggenprik gezet. Door de ruggeprik kreeg ik een grote bloeddrukdaling waardoor ik me echt heel naar voelde en moest een paar x bijna overgeven. dus er werd met veel kracht even heel snel vocht via infuus in mijn lichaam gepompd. Gelukkig voelde ik mij na 10 minuten een stuk beter en begonnen ze met de keizersnee. De gynaecologe had moeite om J.ivano eruit te halen, ze kreeg eerst al een schop van de kleine man. J.ivano is van dwarsligging naar hoofdligging door gyn gedraaid, maar omdat J.ivano een mooi rond bolletje heeft kon ze met de handen en lepels geen grip krijgen. Dus J werd toen naar stuitligging gedraaid en kon ze J er met de beentjes er eerst uithalen. 15.29 is J geboren. J werd even na gekeken en uit gezogen, hij had wat vruchtwater in geslikt. Toen kreeg ik J voor het eerst te zien, kon hem even aanraken en xxx geven. Maar hij kreeg het weer moeilijk en na weer uitzuigen is door kinderarts besloten om hem mee te nemen naar kinderafdeling om hem extra in de gaten te houden. (apgarscore 4/8/9) Tijdens operatie ben ik 1,5 ltr bloed verloren (heb hele grote bloedvaten in baarmoeder zitten) en na het hechten naar verkoever gebracht rond 16.00. Om 17.45 had ik nog weinig gevoel terug gekregen en werd ik over gebracht naar de IC zodat de verkoever kon gaan sluiten. Op IC kreeg ik doordat ik het gevoel terug kreeg weer een bloedrukdaling en werd er weer vocht toe gediend. Om 19.45 mocht ik van de IC eindelijk naar J en heb ik hem op 10 minuutjes op de borst mogen hebben. 10 minuutjes was voor mij al best veel, ik had behoorlijk wat pijn (2x verslikt) en erg moe door bloedverlies en de bloeddrukdalingen. Vrijdagnacht is J nog erg misselijk geweest en ik heb wat gedommeld. Mijn vriendin (vk) had nachtdienst en is aan begin en einde van haar dienst nog even bij mij langs geweest en toen J zo misselijk was, was zij ook bij J. Zaterdagochtend om 10.15 ben ik met bed naar J gebracht, want ze dachten doordat hij het zwaar had gehad, hij zondag pas op de kamer mocht bij mij. Maar hij deed het super en om 11.00 is hij bij mij op de kamer gekomen. Het kolven vanaf vrijdagavond ging goed en ik haalde er zondag per keer al gemiddeld 40 ml per borst uit. J.ivano had het eerst moeilijk met drinken, maar sinds gistermiddag teugt ie lekker aan 1 stuk door en hoef ik ook niet meer te kolven. Verder was mijn HB gezakt van 7,9 naar 5,9 en sinds gisteren krijg ik daar nu pillen voor. Vanochtend zijn er nog bij mij en J.ivano wat onderzoekjes gedaan en is besloten dat wij naar huis mochten. Dus we zijn dinsdagmiddag rond 12.15 thuis gekomen en gaan nu lekker genieten van ons gezinnetje en vooral aansterken. Verder heb ik nog verlenging gekregen van de kraamzorg en dus morgen en zondag extra!
Hier een hele heftige nacht achter de rug. Ik had de wekker om kwart voor 3 gezet om J.ivano te gaan voeden en toen ik wilde omdraaien (lig nog op rug ivm keizersnee) op mijn zij had ik echt zoveel pijn in mijn buik. Ik moest gewoon zo nodig plassen en de druk in mijn blaas was niet te beschrijven. Echt niet normaal, zoveel pijn onderin en heb een half uur alle mogelijke manieren geprobeerd om toch op te staan. Ik heb liggen janken in bed, zo radeloos was ik! Hoe kom ik in godsnaam me bed uit, J.ohn gevraagd om op bepaalde manieren me te proberen te helpen. Maar echt, ik kon niet op mijn zij draaien en dus al helemaal opstaan om bij de wc te komen. Op een gegeven moment heeft John een matrasbeschermer en de po gehaald (heb nog nooit op zo'n ding op bed kunnen plassen) en is na een aantal minuten gelukt om die allemaal onder mijn billen te schuiven. Na toch ongeveer een minuut kon ik plassen en man oh man...........het hield niet op. Toen toch besloten om de verloskundige te bellen, en na zo'n 20 minuutjes was ze bij ons. Ze heeft mijn urine bekeken en was hartstikke helder. Dus vermoeden blaasontsteking was al een stuk kleiner, maar vandaag wel laten controleren bij HA en helemaal schoon. Ze heeft toen mijn buik gevoeld en bij de blaas was het zo gevoelig en dus dacht ze aan een overloopblaas, dit kan het gevolg zijn van een keizersnee die zo heftig was als bij mij dat de blaas toch wat geraakt is. Ze heeft me nog even gekatheteriseerd en naast de 800 ml die ik al geplast had kwam er toen nog 400 ml uit. Dit betekent dus dat ik niet goed de afgelopen dag heb kunnen uitplassen (wat ik dus helemaal niet voel op heb gevoeld) en zich dus mijn blaas in een paar uurtjes tijd zo overvol is geraakt. En dus die vreselijke pijn veroorzaakt heeft. De verloskundige heeft toen J.ivano nog even bij mijn in bed aangelegd (ik kan niet liggend voeden ivm nek), kon ik nog even blijven liggen en bijkomen. Maar J.ivano toch drinken, want al met al waren we dus al een uur later dan dat de kleine moest hebben. De verloskundige heeft nog met de verloskamers in zkh gebeld hoe en wat het beste in mijn geval was. Want ivm die keizersnee en nu de blaas zat er kans in dat ik gelijk naar zkh moest om voor bepaalde tijd (minimaal 24 uur) weer een katheter in moest om de blaas rust te gunnen en hopelijk dan weer rustig op gang te komen. Maar in overleg is besloten om even een paar uurthes af te wachten en 's ochtends te bekijken hoe het gegaan was. Daarna overleg te plegen met de gyn in het zkh. Om kwart voor 5 stond ik te douchen, want ik was natuurlijk met plassen niet geheel schoon en droog gebleven en we werden om 8 uur wakker en ik kon normaal (wel een heel beurs gevoel) opstaan en na het plassen J.ivano voeden. Om half 9 belde de vk hoe het was gegaan e kon ze die info nog meenemen voor het gesprek met de gyn die ze ging bellen. Later op de ochtend (rond 10 uur ongeveer) belde ze terug en hebben ze met elkaar afgesproken dat we even de situatie aan zouden kijken. Want gyn vond het iets te snel om me gelijk op te nemen na de katheterisatie, dit omdat het misschien hierdoor ook wel geprikkeld werd en nu weer gewoon de blaas zijn werk doet. Ze hadden afgesproken dat in ieder geval om 12.00 een vk zou komen en mij na het plassen opnieuw een katheter in te brengen en te kijken hoeveel eruit zou komen en mocht het weer zoveel zijn zou het opname worden. Maar gelukkig op dat moment kwam er na het plassen nog geen 50 ml uit, dus even een opluchting. Nu is de afspraak dat ik echt nog meer (dronk al heel veel) moet drinken en elk uur naar de wc moet gaan om te plassen. Dan ook echt de tijd te nemen om uit te plassen (maar er komt niks extra's) en hopelijk vannacht niet weer wat ik afgelopen nacht heb moeten meemaken en morgenochtend bij opnieuw een katheterisatie weer weinig eruit. Want anders is er alsnog mogelijk kans dat ik naar zkh moet voor opname, hopelijk was die 2x van vannacht en vannochtend genoeg om de blaas weer naar behoren te laten werken. Sorry voor het lange verhaal, maar moest het even kwijt.
@Lyana: heftig zeg! Hoe is het nu met je blaas? Hoef je niet opgenomen te worden? @Babii: en heb je internet daar? Sterkte met de laatste loodjes meis. Hele dikke knuffel. @All: tnx dames. Vind het heel eng! Dinsdag de echo om te kijken of het beebje in mn baarmoeder zit. Als dat zo is kan daarna het gewone zenuwen beginnen
Lyanna, djeeez lijkt me geen pretje... Kon zelf ooit niet uit bed door ischias, janken, alles proberen, maar jij hebt ook nog n heftige operatie achter de rug dus pfff.. Sterkte meis, hopelijk gaat t langzaam maat zeker beter... Dreamer proficiat, ik duim voor n beebje op de juiste plek! Chybou, krijg jij nou ook n keizersnee? Ben het ff kwijt... Babbi, benieuwd hoe het daar is!
@Lyanna: Wat een heftig verhaal! Het lijkt wel als of alles bij de KS tegen heeft gezetten. Bloeddrukdaling, J. die zo 'lastig' in de baarmoeder lag, veel bloedverlies. Daarna voelde J. zich niet zo goed, kinderafdeling, jij naar de IC... Gelukkig gaat alles nu helemaal goed met hem. Maar het is wel even een hobbelige start. En dan nog het verhaal van je blaas! Fijn dat je niet meteen weer opgenomen moest worden en ook fijn dat je een VK hebt die zo adequaat handelt. Ze houden het in elk geval goed in de gaten! Hopelijk blijft vanaf nu alles helemaal goed gaan en kan je goed herstellen van de KS en genieten van J. en de rest van je gezinnetje. @Dreamer: Welkom meis, en ik hoop dat je de komende 8 maanden hier mee mag schrijven. Spannende periode weer hé? Zal voor je duimen. @Katalaya: Hoe is het met jou? Al mooi bol aan het worden? @Josjo: Jij bent ook al weer over de helft! Ik krijg komende week de KS. Het is nu letterlijk de dagen aftellen. Dit is voor Lieve en mij het laatste weekendje met zijn tweetjes. @Babii: Heel veel succes in het ziekenhuis. Ik hoop dat je je daar een beetje veiliger en rustiger voelt. Fijn dat de artsen je angsten zo serieus nemen en je niet tot week 42 zo door laten lopen. Hier verder weinig nieuws. Liefs!
oh wauw chybou, dus vandaag, morgen, overmorgen, ergens krijgen we een berichtje dat uk is gearriveerd, wauw!!! Ik vind het superspannend! Zie je er tegenop? Herstel e.d.? Je weet het al lang he, dat het een ks wordt? Dan heb je je in elk geval voor kunnen bereiden.... Ik ga al naar de 24 weken ja! Bij Annelynn had ik dan dus nog maar 12 weken te gaan, gek idee.... nu zal het ongetwijfeld langer duren (hoop ik ook)
Lyanna wat heftig zeg!! Ongeloofelijk wat heb jij veel mee moeten maken Hopelijk is de meeste ellende nu achter de rug zodat je nu kunt gaan genieten!
Chybou nieuws! Hier een bericht van FB gekopieerd, alleen de naam heb ik weggehaald. Vanmorgen om 8.32 zijn wij mama geworden van Ze is helemaal gezond en wij super blij, trots en gelukkig!
jaaaaa proficiat!! Zit ik net in een priveberichtje te schrijven dat ik fb in de gaten hou, ben je gewoon al mama geworden, wauw! Geniet er lekker van, moooooie naam trouwens! We zien je verhaal en de foto's wel verschijnen. Maar nu eerst genieten van je lieve mooie meisje en een beetje herstellen....
dag dames, ik schreef dan niet zo fanatiek hier, maar heb wel mee gelezen ik ben 26 september bevallen van onze mooie dochter van 3255 gram. Ik heb een geplande keizersnede gehad vanwege een instabiele ligging. Inmiddels ruim 2 weken geleden dus en het gaat heel goed hier de pijn valt reuze mee en ik loop al lekker rond, elke dag probeer ik te wandelen met dochterlief in de wagen. Ze groeit heerlijk op mijn melk, zo fijn! Chybou ook gefeliciteerd met jullie dochter! En Lyanna met jullie zoon!
Dopey, proficiat hoor, en het is inderdaad een fijn gevoel hé...dat de kleintjes het zo goed doen op jouw melk...
Babii is bevallen! Dat weet ik dan toevallig weer Het was een hele heftige bevalling begreep ik maar haar prachtige dochter is er
Chybou en dopey van harte gefeliciteerd meiden!! Wie zijn er nu nog zwanger? Dat wordt een kort lijstje heb ik het idee...
Dopey, gefeliciteerd. Super dat het zo goed gaat! Wat een gevoel hè?! En Babii heeft wat meer geschreven in het mmmama's topic voor de geïnteresseerden.
Sorry meiden! Ben door alle ellende vergeten te melden dat ons meisje is geboren. Iedereen van harte!! Hier even het verhaal: Op vrijdag 21 september ben ik door de gynaecoloog opgenomen in het ziekenhuis wegens psychosomatische redenen. Zoals bij velen bekend op het forum is m'n man in maart overleden na een spontane hartstilstand. Ik was destijds zwanger na een lang en pijnlijk IVF traject. Gelukkig heeft hij het hartje nog zien kloppen! Ik ben dus met 35 weken en 4 dagen opgenomen en ik zou bij 37 weken worden ingeleid. Op maandag 1 oktober konden we eindelijk starten! Men heeft eerst getracht een ballon katheter in te brengen, maar ik heb extreem vaginisme en je raadt het al, dit lukte niet. Uiteindelijk besloot men dus om een hormoonveter in te brengen, deze zou 12 uur blijven zitten en de volgende dag keken ze verder. Dinsdag 2 oktober had ik om half 7 in de ochtend nog geen verweekte baarmoedermond, althans, niet helemaal. Wederom kreeg ik de hormoonveter ingebracht, en deze moest weer 12 uur blijven zitten. Halverwege de dag viel hij eruit, dus kwam er een gynaecoloog aan m'n bed en ging weer toucheren. Ik had inmiddels een volledig verweekte baarmoedermond, en een vingertop ontsluiting (0,5 cm). Doordat de veter pas 4 uur zat werd hij wederom ingebracht. Woensdag 3 oktober had ik om half 7 maar 1 cm ontsluiting en wederom kreeg ik die hormoonveter. Halverwege de dag had ik gruwelijke pijn in m'n vagina! Heb de arts erbij geroepen en wat bleek, de veter was verschoven en was z'n hormonen in m'n schede aan het afscheiden, dus werd hij herplaatst. Wederom had ik na een paar uur dezelfde pijn en heb ik hem van ellende eruit getrokken. Donderdag 4 oktober om half 7 had ik 1,5 cm ontsluiting en men wilde toch proberen de ballon katheter in te brengen. Nou, dit ging maandag al niet, dus vreesde het ergste. En ja hoor, ik lag daar, met 2 gynaecologen naast me en 2 verpleegkundigen. Eendenbek erin en proberen de ballon katheter te plaatsen. De baby reageerde enorm op al het gepoer en vond het echt niet leuk. Het lukte niet, dus men wilde met de tang m'n baarmoedermond vastpakken om zo de baarmoeder beter in beeld te krijgen (baarmoedermond was te ver gekanteld, vandaar het probleem). Tot bloedens aan toe waren ze aan het kloten en ik zag het niet meer zitten. Ik heb niet snel pijn, maar dit was niet tof en deed verdomd veel zeer, en een eendenbek en een baarmoedermond met een tang vastpakken alsof het een lapje vlees was. Van ellende heb ik een schop gegeven en men is gestopt. Weer naar m'n kamer en zat er echt doorheen. De kleine moest eruit en heel snel, want ik trok het niet meer. Wederom kwamen de artsen binnen; we proberen nog eenmalig de ballon katheter in te brengen, maar dit keer over de hand, dus d.m.v. toucheren. Wederom erg pijnlijk, maar dacht nu; ik blijf liggen tot hij zit. En ja hoor, met veel bloed, zweet en tranen zat hij. Vervolgens veel krampen en ben gaan liggen. Nog geen 1,5 uur later flikkert hij eruit. Ik dacht; niet weer hè!!! Maar wat bleek; ik had dus 2 cm ontsluiting. Vrijdag 5 oktober om half 7 ben ik gewekt, ik moest douchen en vervolgens aan de ctg. Daarna nog wat eten en daar stond de gynaecoloog. Bent u er klaar voor mevrouw? Nou nee, maar kom maar op! We breken uw vliezen, dit gebeurde om 9 uur, bizar gevoel, alles werd ineens warm! Direct ben ik aan het infuus gelegd, standje 1. Na 20 minuten ging hij naar standje 2, weer na 20 minuten naar standje 4, standje 8, standje 12 en standje 18 (hoogste stand). Iedere 20 minuten verhoogde ze het infuus dus.... Tot standje 12 kon ik alles prima weg zuchten, maar bij standje 18 kwam ik in een weeën storm terecht, ik had geen enkele seconde nog rust om te ademen en te puffen. Al snel kon ik nog uitkramen: ruggenprik!!! Dit zou een uur duren, maar ik trilde van de pijn en dat is niets voor mij. Al snel kwam de anesthesist binnen en plaatste de prik, maar die verdoofde alleen m'n rechterkant, dus moest hij herplaatst worden. Om 11 uur had ik overigens 4 cm ontsluiting. Om 1 uur ik 5 cm ontsluiting en om 2 uur had ik 6 cm ontsluiting. Dit ging dus goed! Door de ruggenprik was ik behoorlijk verdoofd en voelde niks meer, heerlijk. Om half 3 kwam de arts binnen; mevrouw we vermoeden dat uw kindje een zuurstof tekort heeft, dus we moeten bloed afnemen bij haar. Heel fijn met een kind dat in je vagina zit en dat ze dan een sneetje in haar hoofdje maken om bloed af te nemen. Binnen 5 minuten was de uitslag er: alles goed! Maar ik kreeg om kwart voor 3 te horen dat ik dus 10 cm ontsluiting had en moest persen. Ik was dus in 45 minuten tijd van 6 cm naar 10 cm gegaan. Doordat ik dus nog die ruggenprik in m'n lijf had, moest ik op eigen kracht persen. Hallo zeg! Dit ging voor geen meter, had alleen maar pijn in m'n billen, meer kon en voelde ik niet. Na 45 minuten persen besloot men dat dit niet verder ging en ze gingen haar halen met de vacuüm. Wat is dat luguber om te zien, ik dacht echt dat ze m'n kind uit elkaar trokken! Ik moest mee persen, maar kreeg eerst nog een knip. Het persen nam ik iets te serieus, maar wilde haar er zsm uit hebben, want die vacuüm was echt niet tof. Ik hoorde de arts nog zeggen stop, stop! Maar ik ging door...... Uiteindelijk voelde ik letterlijk knapppppppp van onderen! Maar de kleine was eruit. Zit ook nog de navelstreng om haar nek, de arts knippen erin en raakte zelfs lichtelijk in paniek. Uiteindelijk werd er een baby op m'n buik gelanceerd, kon haar nog net opvangen, want had niet verwacht dat ze er al uit was..... Heel bizar het moment je kindje op de borst te hebben, lekker warm was ze, maar enorm glibberig. Uiteindelijk heb ik een kindje gebaard in 6 uur en 58 minuten! Op 5 oktober om 15.38 uur is E.smée geboren met een termijn van 37 weken en 4 dagen. Ze was 47 cm en 3220 gram! Zelf ben ik direct naar de ok gereden, want was inwendig zo uitgescheurd dat m'n endeldarm open en bloot lag, deze moest eerst gehecht worden, en vervolgens is m'n vagina tot anus met een totaal ruptuur gehecht. Ben dus in en uitwendig gehecht en heb dus nog veel pijn. Maar de kleine meid is er en doet het geweldig!
Babii, Jeetje meid wat een enorme helse bevalling! Maar wat ben je een vechter! Hopelijk gaat het herstel heel snel. En natuurlijk van harte met je fantastische dochter! Fijn dat jullie nu samen zijn maar ik kan me ook voorstellen dat je verdrietig bent. Ik wil jullie heel veel geluk wensen samen!
Babii wat enorm heftig zeg! Kan me voorstellen dat het herstel langzaam gaat! Lekker genieten van je prachtige dochter! Kaat wat zie ik nu? Gefeliciteerd!!
Thanx!!! Volgens mij bedoel je een andere Kaat. Ik schreef hier mee in het begin van dit topic daarna meer bij mmmama's. Ik ken je wel van een ander topic
Jeeeeetje babi wat een bevalling! Pfff niet echt prettig op z'n zwakst uitgedrukt.... Heel veel geluk met jouw kleintje. Hoe gaat het nu met je? Lijkt me echt een verschrikkelijke rollercoaster van emoties waar jij in zit... Mooie naam, heeft hier heel lang hoog gestaan en wie weet voor de toekomst ooit Ik ben dus nog zwanger, kaat2000 ook maar wij schrijven hier niet echt meer, wel bij de mmmmama's. Het werd me teveel al die verschillende topics