- BEGELEIDING: alleen noodzakelijke. Liefst vriend, verloskundige en kraamzorg. Géén co-assistenten. -LOKATIE: ziekenhuis. - WEEËN: bewegingsvrijheid tijdens opvangen. Géén pijnstilling. Zo min mogelijk bemoeienis. - PERSEN: keuzevrijheid in houding. Voorkeur voor verticaal. Kindje zelf aanpakken. Placenta laten uitkloppen. - INGREPEN: alleen wanneer medisch noodzakelijk, dan in overleg en met uitleg (wanneer mogelijk). Ook géén ingreep om nageboorte te versnellen. - KEIZERSNEDE: vriend mee naar OK. Vriend blijft bij kindje. Zo snel mogelijk huid-huid contact (vriend of bij mij) en aanleggen. - KIND: gelijk huid-huid contact (min. 1 uur). Starten met borstvoeding. Pas wegen/meten nadat ik gedoucht/opgefrist ben. Aankleden kindje doen wij zelf. - VOEDING: uitsluitend borstvoeding. - OVERIG: bij keuze tussen moeder en kind kiezen voor moeder. Als ik niet aanspreekbaar ben maakt vriend de keuzes voor mij.
Lijkt mij duidelijk, mooi kort. Ik denk alleen dat je navelstreng uit laten kloppen bedoelt ipv de placenta 😉
Pfoe, die laatste zin vind ik wel erg "heftig" Ik heb nooit aan een bevallingsplan gedaan,het loopt toch altijd anders.
Ik denk dat het belangrijkste is dat ze weten of je borstvoeding wil geven of niet. Veel andere wensen zijn toch afhankelijk van hoe het loopt.
Kort maar krachtig. Ik heb ook een bevallingsplan maar die bedraagt 2 kantjes voor thuisbevalling en 2 voor ziekenhuisopname. Heeft de VK ook iets te lezen als ze bij ons thuis zit te wachten tot ik eindelijk eens ga bevallen
Wbt die keuze tussen kind en moeder, ik had er dat ook in gezet. Al is het maar dat ik het gevoel heb dat ik zelf die keuze maakte en dat mijn vriend niet werd opgezadeld met een verschrikkelijke keus die vaak snel gemaakt moet worden als het zover komt. Van mijn geboorteplan kwam niks terecht, door omstandigheden. Hou er dus, ondanks je duidelijke wensen, rekening mee dat het heel anders KAN lopen (hoeft natuurlijk niet!). Ik had een inleiding, vacuumverlossing met een tiental witte jassen en drie felle tl-lampen op me gericht. Pas in het verslag las ik dat een co-assistent Fender heeft aangepakt, terwijl ik die er ook niet bij wilde hebben. Ben me tijdens de bevalling niet bewust geweest van diens aanwezigheid. Eerste uur samen was een hel, door die felle warme lampen en pijn van het hechten, wat niet uitgesteld kon worden door bloeding. Verpleging heeft Fender na 45min weggepakt voor het wegen en aankleden. Ik had voor mijn gevoel te weinig rekening gehouden met het feit dat het zo kon zijn dat de bevalling totaal anders zou lopen dan ik had gepland in het plan. Daarom ben ik heel erg teleurgesteld geweest achteraf. Pas nu kan ik het relativeren, het had gewoonweg niet anders gekund medisch gezien. Mijn bevalling was feitelijk niet overdreven dramatisch, maar omdat ik zelf teveel wilde vasthouden aan het geboorteplan keek ik er de eerste weken erg negatief op terug.
Dankjewel voor je verhaal. Ik snap dat geboorteplan een soort wensenlijstje is wat door (medische) omstandigheden héél anders kan uitpakken. Maar door het op te schrijven heb ik duidelijker wat ik in ideale situatie zou willen. Maar gezondheid van Uk en mij gaat natuurlijk voor. En als er dan een leger aan mensen nodig is, en kunstverlossing en medicatie, so be it.
Zou er idd nog specifiek bijzetten of je borstvoeding of flesvoeding wilt geven. En wat hierboven ook is gezegd, reken er niet op dat dit dan ook zo volgens plan gaat verlopen. Ik wilde ook ons zoontje aankleden. Dat ging dus ff niet, kon niet eens van het bed afstappen. En ik zou me een beetje verdiepen in de pijnstilling. Mocht je toch op de één of andere manier echt niet trekken dat je een beetje weet wat voor soorten pijnstilling ze in het ziekenhuis hebben. Ik ging er ook niet vanuit maar na 20 uur wilde ik toch dolgraag een ruggenprik!
Oké, goede tip. Inlezen over pijnstilling kan natuurlijk geen kwaad. En heb kopje VOEDING: uitsluitend borstvoeding.
Ik had er iets in staan van geen pijnstilling, ook niet aanbieden. Maar mocht ik er toch om vragen, dan ook geen discussie. Ik wilde niet dat ze zouden gaan zeggen, maar dat wilde je niet. Uiteindelijk is het allemaal niet nodig geweest, gelukkig
Ik heb er nog instaan dat ik wil dat de kleine de kans krijgt zelf de tepel te zoeken en pas na 45 minuten helpen met aan te leggen.
Lekker kort en krachtig TS. Lijkt mij een prima bevallingsplan. Ik heb ook zoiets op papier gezet. Dus nagedacht over de belangrijke dingen maar niet te gedetailleerd. Dat werd mij ook een beetje afgeraden omdat het heel vaak voor komt dat de bevalling totaal niet loopt zoals je had bedacht of dat je op dat moment hele andere ideeën erover hebt. Sommige vrouwen kijken dan negatief terug op de bevalling omdat ze er te gecontroleerd in zijn gegaan. Dus wat jij hebt lijkt mij prima en buiten dat je borstvoeding wil geven geen aanvullingen!
Ja dat kan inderdaad snel gaan. Ook bij de 1e?? Maar in de meeste gevallen gaat het niet zo snel. Ik heb overigens 2 kantjes per soort bevalling (thuis of ziekenhuis) omdat ik er ook in het staan hoe ik het wil als het anders gaat. Ik las net bij 1 van voorgaande berichten dat ze het kindje niet zelf kon aankleden ondanks dat ze dat wel wilde. Ik heb er dan bij staan dat ik wil dat mijn partner dat dan doet als het mij niet lukt. Worden de kopjes iets uitgebreider van.
Wat ik er zelf in wil zetten en misschien dat jij het ook handig vindt, is dat ik niet wil dat anderen de baby eerder vast houden dan vriend en ik (met anderen bedoel ik: familieleden etc, niet het verpleegpersoneel). Dit komt omdat een kennis van mij na de keizersnede 72 uur slapende is gehouden. Iedereen had haar dochtertje al vast gehouden, alle oma's/opa's/ooms/tantes en zijzelf was als laatste aan de beurt. Dit vindt zij nog steeds heel erg. Mij lijkt dat ook verschrikkelijk en is echt een must dat je dat niet wilt. Nu staat mijn vriend normaal gesproken redelijk sterk in zijn schoenen, maar misschien als zoiets zou gebeuren niet en denkt hij niet aan mijn wensen, dus dan is het fijn als het verpleegpersoneel dat ook weet. Verder is je plan kort en bondig, maar heel duidelijk.
Ja bij de eerste. ze was in de vroege ochtend al even komen kijken, toen zat ik op 4 cm. Ze zou na 3 uurtjes weer langs komen, en toen kon ze dus al aan de bak. Ik was zelf trouwens ook de eerste, was pas met 36 weken dus medisch, en de verloskundige heeft toen ook al wat verkeersregels moeten schenden om mijn moeder op tijd in het ziekenhuis te krijgen.
Ziet er goed uit! Echter het stukje, geen ingrepen om de nageboorte geboren te laten worden zou ik nog even over na denken.. Als ik namelijk de vorige keer oxitocine had gekregen had ik waarschijnlijk geen fluxus gehad. En geloof mij, beter een spuit in je been dan een fluxus!
Om eerlijk te zijn vind ik een geboorteplan niet nodig. Een bevalling loopt altijd anders dan je denkt. En echt alle dingen die ik hier lees zijn standaard (dus huid op huid, vragen of partner wilde aankleden eerst bij moeder dan controles). Pijnstilling weet je niets van of je het wilt gebruiken. En er is echt niet de hele tijd iemand bij dus je kunt alle houdingen aannemen die je wilt. Bij een spoedkeizersnee mag de partner meestal niet aanwezig zijn en ga jij direct onder narcose. Bij medische ingrepen is men verplicht uitleg te geven! Maar in een spoedsituatie is daarvoor echt geen tijd. Alleen een arts kan die inschatting maken. Een plan geeft een gevoel van controle maar dat heb je (zeker in een ziekenhuis) niet. Je kunt beter de belangrijksten dingen met je partner goed doorspreken. Mijn ervaring is dat ziekenhuizen geen tijd hebben om geboorteplannen door te lezen en er weinig mee doen. Een vk met thuisbevalling is misschien anders. Maar een ziekenhuis heeft veel personeel dat betrokken is bij een bevalling en na enkele uren ook nog een pefsoneelswisseling. En zoals hier al gezegd moeten ze bij een nageboorte die niet snel genoeg komt altijd ingrijpen! ! Jij kunt zeer ernstige complicaties krijgen als dat niet gebeurd. ... En een ok is echt niet altijd direct beschikbaar.