Wie heeft er ervaring mee, hoe ging het verloop, had je kindje veel pijn nadien of viel het mee? Hoe lang duurde het herstel? Ik heb informatie gehad, maar ben op zoek naar ervaringen. Bij onze zoon (dan 17 maanden) wordt begin februari zijn neusamandel verwijderd ivm veelvuldige verkoudheid en luchtweginfecties en veel slijm hebben.
Ons zoontje heeft zijn neusamandel laten verwijderen vlak voor sinterklaas. Na de ingreep was hij heel zielig en had dus ook pijn. Hij lag een beetje jammerend op zijn ziekenhuis bedje en hoestte af en toe wat bloed op. Na twee uur sprong meneer in de benen en was bijna weer helemaal de oude. Ik stond er echt van te kijken. Hij was nog wel wat suffig van de narcose, maar wel weer vrolijk en de pijn leek voorbij. Hij moest nog een paar dagen voorzichtig doen met eten, maar heeft gelukkig helemaal geen last meer gehad. Bij ons is de ingreep dus heel erg meegevallen. En de andere kindjes die geholpen zijn (lagen allemaal op dezelfde kamer) daar ging het net zo bij. Even een poosje jammeren of flink huilen en ineens was het over. Succes met de ingreep. Het is even heel moeilijk om je kindje achter te moeten laten, maar je doet het niet voor niks natuurlijk. Het heeft wel een reden. Onze zoon had altijd oorontstekingen en verkouden, nu gaat het sinds sinterklaas dus al heel goed. hij is nog niet weer ziek geweest terwijl het om de twee weken raak was (even afkloppen hoor
dank je voor je verhaal. Wat fijn dat je zoontje zo snel weer happy was. Ik hoop dat het bij mijn zoontje ook zo gaat!
Opzich valt het wel mee, Ik had zelf een beetje moeite met het inslapen, maar dat kwam omdat mijn dochter helemaal overstuur op de operatie tafel lag. Maar na twee keer ademen / krijsen in het kapje was ze al aan het slapen, Ik werd daarna meteen weggebracht naar de zaal waar de kindertjes uitslapen en worden opgelapt. Ze lopen daar (in ons ziekenhuis) heen en weer met ijsjes enz enz. Bij onze dochter werden alleen de neusamandeken weggehaald maar bij de andere kindjes ook de keelamandelen, dus die waren er wat beroerder aan toe. Dat is namelijk veel pijnlijker. Maar zodra ze eenmaal en beetje goed wakker was en het bloeden goed was gestopt mochten we naar huis. Eenmaal daar knapte ze idd snel op. Alleen hier het jammere dat ze daarna gewoon lekker door ging met steeds ziek zijn. dus waarschijnlijk zijn ze terug gegroeit en kunnen we over een poosje terug voor neus EN keelamandelen. suc6 komt helemaal goed!
Hier ook neusamandelen eruit + buisjes geplaatst in oren. Ik vond de nasleep best heftig. De KNO arts verzekerde ons dat mijn zoontje van bijna 2, 's middags weer rond zou rennen. Maar het heeft een week geduurd voordat hij geestelijk en lichamelijk de oude was. De impact was vrij groot weken daarna nog met bijv. afscheid nemen op het kdv. Dan huilde hij erg, maar misschien heb ik een vrij gevoelig kind. Lichamelijk was hij ook een weekje hangerig. Ik vond het allemaal wat tegen vallen. Het resultaat zijn we wel heel blij mee en het heeft echt geholpen.
Hier idem. Neusamandelen en buisjes en mijn zoon heeft wel even een terugslag gehad daarna. Veel huilen, vooral 's nachts overstuur wakker worden. Heeft ongeveer een week of 2 geduurd voor het weer beter ging. Overigens had hij geen pijn.
O,ja wat ik ook rot vond was dat je zo'n kleintje nog niet zo goed kunt voorbereiden op wat komen gaat. Toen we aankwamen stond hij te springen in het spijlen-bedje van blijdschap. Zo van: "wat gaan we hier voor leuks beleven". Al hadden we het hem een beetje proberen uit te leggen. Toen kreeg hij een zetpil als voorbereiding op de operatie en daar werd hij suf van. Hij wilde steeds van mijn schoot af en opstaan en gaan lopen, net of hij dronken was. Ik kon wel janken, zo zielig zag dat eruit. Toen na een tijdje wachten, de operatietafel op en heeft hij ondanks die zetpil alles bij elkaar geschreeuwd en zo werd hij ook weer wakker totaal overstuur. Ik heb er zelf best nog vaak aan gedacht. Het personeel van het ziekenhuis was aardig en deed alles om het nog wat draaglijk te maken. Maar toch. Ik had het me allemaal wat makkelijk voorgesteld. Misschien kun je je beter op bovenstaande voorbereiden, dan valt het altijd mee...
ojee, nou dat zal niet meegevallen zijn inderdaad. WAt doet je moeder (en vader) hart dan zeer he. Ook wij hebben wel een wat gevoelig jongetje, ik zal me er op voorbereiden dan. Hier hebben ze trouwens helemaal niets verteld over de nasleep, ook lekker eigenlijk he. Ze had het over ijsjes eten, maar mijn zoontje is 16 maanden, die kan dat echt nog niet.... hoe ging dat bij jullie? Of waren jullie kindjes ouder?
Ons zoontje was 22 maanden. Hier hadden ze het ook over ijsjes eten en boekjes om je kind voor te bereiden. Meer op grotere kindjes gericht. Ook over een nasleep niks gezegd. Maar ja elk kind is anders. Maar koud drinken kan gelukkig wel, daar staan ook hele kannen ranja met ijsblokjes van klaar in het ziekenhuis, als je van de operatie terug komt. O,ja wel lief, hij mocht ook nog grabbelen uit de grabbelton, maar het beertje staat nog onaangeraakt in de gang. Nog een laatste ding, het personeel was bij ons echt aardig. Maar het is wel lopende band werk. Ze wachten met de oproep tot er een aantal kinderen "verzameld" zijn en die worden allemaal op die dag geholpen. Dus een hele gang ligt vol met op elk kamertje 3 bedjes. Om het kwartier wordt er eentje opgeroepen en degene die terug komen zijn vaker aan het huilen. Toen dacht ik: oei, straks zijn wij....
Bij ons schaapte de met een lepeltje stukjes ijs van het ijsje en gaven dat dus met een lepeltje. Maar dat ging niet van harte, lukt het echt niet dan spoten ze met een spuitje koud water/ ranja in het keeltje. Klinkt allemaal best heftig, maar is voor goed doel he. Maar zoals Dot zegt: als je van het ergste uit gaat valt het altijd mee. sterkte