Gister middag besloot ik om nog even lekker in bad te gaan. Komt Kelsey boven (5 jaar) ze wil ook in bad. Nou, mij best.....kom er maar bij dan. Heel veel sop gemaakt en lekker kliederen Er was helemaal niets aan de hand....totdat ik wat water weg liet lopen en de kraan aan deed om het bad wat bij te vullen met wat warmer water. (aangezien ik er al even in lag te dobben voordat Kelsey bij me kwam) Word ze ineens helemaal panisch! Ik schrok me echt rot van d'r. Ze moest en zou het bad uit....maakte haar helemaal niets uit als ze het koud zou krijgen. Ik probeerde haar nog te bedaren en te vragen wat er aan de hand was. Maar ze was niet meer in staat om normaal op me te reageren. Ik riep me man van beneden om Kelsey uit bad te halen en afte drogen zodat ik mezelf ook kon gaan afdrogen. Nadat Kelsey wat bedaard was vroeg ik haar wat er nou aan de hand was en waarom ze ineens percee uit het bad moest met alle geweld. Nou heeft ze het in haar hoofdje gehaald dat als de kraan open staan het bad dan tot aan het plafond zal vollopen en zij zal verdrinken Ik vond dat echt verschrikkelijk om te horen dat mijn kleine meid met dat soort gedachtes loopt. Moet er wel even bij zeggen dat Kelsey al helemaal geen waterfan is. Althans...in de zomer...buiten in het zwembad...echt helemaal geen problemen. Alleen als ik haar mee neem naar het zwembad hier in hoorn....dan klamt ze zich nog vast aan mij. Ze durft nu wel los (met bandjes om haar armen natuurlijk) maar springen en dergelijk zijn uit den boze. Al vanaf het begin heeft ze een hekel om water in het gezicht te krijgen. Maar wanneer het spelen der wijs gebeurd is er niets aan de hand en lacht ze er vrolijk op los. Maar bijvoorbeeld haren wassen....als de douch stralen haar gezicht raken gild ze het uit. Alsof we haar mishandelen Nu heb ik het eindelijk voor elkaar om haar hoofd goed naar schter te krijgen tijden haar wassen zodat ze geen water in het gezicht krijgt. Ik herken dit soort dingen helemaal niet van mezelf aangezien ik al vanaf kinds zijnde echt een waterrat ben. Ik heb aan Kelsey gevraagt of ze iets heeft mee gemaakt met water waardoor ze zo bang reageerde in bad. Of iets op school...of dat iemand haar een eng verhaal heeft verteld? Dit is al bezig sinds dat we storm hebben gehad zo'n week of 2 geleden? Toen zag ze een plas water in de tuin (van het regen) en vroeg ze me of we nou niet gingen verdrinken. Ik vraag me zo af hoe ze daar bij komt? Maar nu als elke keer een kraan opengaat (voor afwassen bv) roept zij al met een angstig gezichtje of de kraan dicht mag. Ze zit trouwens nog niet op zwemles...dus ook daar kan niets gebeurd zijn. Iemand die zoiets soortgelijks heeft mee gemaakt? Ik weet niet of er iets is wat haar heeft bang gemaakt. En van haar word ik ook niet veel wijzer als ik er om vraag. pffff....weer zo'n lng verhaal...sorry daarvoor...maar ik zit er zo mee. En vind het vreselijk om haar zo bang te zien
Hoi Linda, Kan me voorstellen dat je van zoiets schrikt. Ik heb zo een heftige reactie zelf nog niet meegemaakt bij mijn zoontje, maar wel eens dat ik denk dat hij iets wel leuk zou vinden of dat je ergens niet bij nadenkt en dat hij er erg van schrikt. Het is toch altijd moeilijk om te weten wat zich allemaal afspeelt in de beleveniswereld van een kind. Ik hoop dat het niet zo blijft. Kan het misschien zijn dat ze rond de tijd van de storm iets op tv gezien heeft, op het journaal ofzo? Nou, sorry dat ik je geen nuttige tips kan geven. Succes verder. Groetjes Caromama