26 weken zwanger en ik ben op. Veters strikken gaat niet meer, m'n buik is absoluut niet groot, maar zodra ik buk zitten m'n longen klem en krijg ik geen lucht meer. De bekkenpijn is ondertussen altijd aanwezig, waardoor ik zodra ik opsta al waggel als een, tja als wat niet. En ja ik weet het, fysio wordt aan gewerkt En het slapen..dat is helemaal om gek van te worden. Vriend werkt 's avonds, dus ik duik tegenwoordig maar om 9 uur m'n bed in, zodat ik tegen de tijd dat hij me om half 2 wakker maakt door thuis te komen, in ieder geval wat uurtjes heb gemaakt. De rest van de nacht lig ik naar het plafond te staren. Ik voel me zo'n zeur Ik heb me welgeteld 2 maanden goed gevoeld, de eerste 16 weken was drama en nu is het vanaf 24 weken alweer terug. Moet ik me gewoon niet aanstellen? Zijn het de hormonen die het zoveel erger maken dan het echt is? Ik ben trouwens dolgelukkig met deze zwangerschap, begrijp me niet verkeerd Ik had het alleen anders verwacht
Zie dat jij er 2 jaar op hebt moeten wachten. Das best lang. Ik weet niet hoe het met jou zit, maar in de jaren dat ik erop wachtte ging ik "zwanger zijn" als het hoogst haalbare, meest geweldige beschouwen. Vrouwen die zwanger waren mochten in mijn ogen absoluut niet klagen, want die kónden tenminste zwanger worden. Ik wist zeker dat áls ik al ooit zwanger zou worden, ik dan nóóóit zou klagen. En nu... Ben pas 10 weken, maar moe moe moe, zo moe dat ik niet weet waar ik het zoeken moet (en dan ook nog 3x in de week nachtdienst), misselijk, en zoooo onzeker en angstig dat er wat mis gaat. Kan er nauwelijks van genieten, er is geen roze wolk te bekennen hier. Wil er tegen mijn man niet teveel over zeuren (want die zit wél op een roze wolk) dus hou ik het maar voor me. Na een echo leef ik even op, en een paar dagen later slaat de angst alweer toe. Slaap slecht, zeker na de nachtdiensten. Begrijp precies wat je bedoeld dus! Maar als ik zo eens om me heen vraag, blijkt dat heel veel meiden zich echt niet geweldig hebben gevoeld tijdens hun zwangerschap. Natuurlijk ben je dolblij dat je zwanger bent, maar ondertussen voel je je wel vreselijk beroerd, en dat is nooit leuk...
nee, je stelt je zeker ziet aan. Ik hoor regelmatig dat zwangerschap een gezonde ziekte is maar dat vind ik soms een understatement. Ik heb ook redelijk wat kwalen en het zieke gevoel dat ik dagelijks heb vind ik erg zwaar, of misselijk en moe of overal pijn. Moet eerlijk zeggen dat ik vroeger in de horeca werkte en nachtenlang doorging en dat vond ik makkelijker dragen dan n zwangerschap. Ik snap je helemaal!!
@Marliesje heb er inderdaad twee jaar op moeten wachten en wat je zegt klopt denk ik wel. Het was iets wat ik zoooo graag wilde, dat ik inderdaad vind dat ik niet mag klagen. Want een zwangerschap is het mooiste wat er bestaat. Thanks voor de reality check Dat moe moe moe had ik trouwens ook de eerste 3 maanden, na week 14/16 werd dat gelukkig steeds minder, nog even volhouden! @Eltigra Thanks voor je reactie, blij dat ik niet de enige ben. Ben alleen zo bang voor de laatste 10 weken, die helemaal zwaar zouden moeten worden als het nu al zo heavy is..
Nee hoor je stelt je niet aan! Het is soms ook best lastig en het is niet altijd even leuk om zwanger te zijn met alle ongemakken. Tuurlijk ben je blij dat er een kindje komt maar dat is wat anders, toch?! En de een heeft meer klachten of vroeger klachten dan de ander. En als je dan ook nog eens slecht slaapt s nachts maakt dat het nog zwaarder. Slim dat je in elk geval op tijd naar bed gaat. Mijn vk raadde aan om als je niet kan slapen er even een half uurtje uit te gaan en dan opnieuw beginnen. Went je lichaam er ook vast wat aan dat je er straks ook uit moet om te voeden, verschonen! Mij helpt dat wel, slaap dan meestal wel weer in. En ook al is je buik niet groot, je kindje zit er wel! Ik heb ook niet zo'n grote buik, maar zit toch behoorlijk in de weg hoor, dat voel het kindje gewoon zitten/liggen als ik buk of wat ook. En dat voelt niet lekker dan. Buikspieren werken ook niet meer mee. Marliesje: Vanaf 12 weken hoef je geen nachtdiensten meer te doen hoor! Hou dat goed in de gaten want is echt niet goed voor je! Werk je in de zorg? Staat in de cao!!
@Lauwra dat is wel een goeie tip! Ik ben zo bang dat ik dan helemaal wakker ben, maar what's the difference Ik ga het vannacht eens proberen! Even een half uurtje eruit en dan weer opnieuw naar bed. Kijken wat het doet Misschien dat ik de pijn dan wat beter kan verdragen en de dag dan wat leuker is
Weet dat het in de cao staat, maar wij hebben een eigen bedrijf (taxi), ben dus ondernemer, dus wat er in de cao staat maakt voor mij niet zoveel uit. Heb heel veel gegoogled, wat ik gevonden heb is dat het tot 24 weken niet zoveel kwaad kan (voor het kindje dan). Punt is, als ik niet werk, hebben we maar een half inkomen. Zijn nu hard aan het werk een autobedrijf op te zetten, en binnenkort moet daar voldoende uitkomen zodat ik kan stoppen met de nachtdiensten. Maar moet nu nog even doorbuffelen... Ik stop uiterlijk week 24. Slaap heel veel eromheen, maar het is wel pittig.
Ik snap je helemaal! Mn buik is behoorlijk groot en zit in de weg. Bekkenpijn, kan soms wel janken van de pijn. Hoofdpijn, benauwd, rugpijn, vermoeidheid.. Iedereen zegt dat ik het rustiger aan moet doen, incl de VK en de bekkenfysio. Misschien moet ik toch maar eens gaan luisteren.. Blij als de kleine hummel er eindelijk is. Nog maar 16 weken
Rustig aan doen is nog best lastig als je gewoon werkt en ook nog leuke dingen wil doen met vrienden etc. Ik heb me nog nooit zo alleen op de wereld gevoeld met een vent die elke avond werkt en vrienden die ik niet meer zie omdat ik altijd moe ben
je zegt precies waar ik me schuldig over voel wij zijn 2,5 jaar bezig geweest iui gehad stiekem de hoop opgegeven maar wat zou ik blij zijn zwanger te zijn. ondanks dat ik het heel mooi vind het kleintje te voelen schoppen en mijn man er ook al van kan meegenieten vind ik het zwanger zijn niet leuk. misschien vertekend beeld maar onze dame die zwangerschap heb ik zo goed als fluitend door lopen alleen last van mijn rug en hoofdpijn 7maanden lang had het zo in ieder geval niet verwacht.
Zo herkenbaar meid! Het is helemaal niet erg, dat je je zwangerschap anders had voorgesteld maar ik begrijp volkomen hoe je denkt. Wij hebben er ook jaren op moeten wachten, en mag echt niet klagen, buiten zware bloedingen in week 5/6, moeeeee tot week 10, weinig klachten gehad. Maar nu, phoe he, hormonen vliegen uit mijn dak, slecht slapen, pijn aan benen, maagzuur, en eigenlijk valt fulltime werken gewoon te zwaar, ik durf er eigenlijk niets over te zeggen, omdat dit is waar we altijd van droomde. Hopelijk blijft ons kindje nog heel lang zitten maar in mijn hoofd is het aftellen begonnen. Doe wat je denkt dat goed voor je is, rust wanneer je kan en wilt, af en toe klagen hoort er ook bij..
Heavy hoor! Ik voel me sinds een paar weken weer iets beter, maar nog steeds geen stralende zwangerschaps glow hier hoor! Ik probeer me er bij neer te leggen: ritme aanpassen, middagdutjes en doordeweeks vroeg naar bed (lees 21.00u). Ik ben natuurlijk nog niet zo ver als jij en heb geen kwalen verder.. Ik leef met je mee! Doe het rustig aan!