ik kan de situatie van ts natuurlijk niet beoordelen in die zin, maar ik ben ooit eens met een vriendin in een abortuskliniek geweest en heb daar een ochtend in de wachtkamer gezeten. wat mij opviel was de luchtige, lacherige sfeer. ik kreeg juist (misselijkmakend!) wél de indruk dat de vrouwen die daar kwamen "even een foutje kwamen herstellen"! alsof abortus een anticonceptiemiddel is.
Er zijn altijd mensen die er voor je zijn, alleen die komen uit een hoek waar jij het niet van zal verwachten, en als jij er blij mee bent... laat dan eens toe om zelf te gaan denken, je bent sterk genoeg en al duurt het nog 8 maanden?! een gemiddelde wachttijd voor een huis in de grote stad (hier in de buurt) is 8 jaar! en hier in de dorpen gemiddeld 4-5 jaar! Zie niets als een obstakel, maar vouw het zo om dat je toch het positieve ziet,als de kleine er is kan je samen een nieuwe start en nieuw begin maken, met wat jij wilt, en met jouw denkwerk, jah het is hard en nee ik snap ook wel dat het je beangstigd, maar jij bent jij en jij bepaald wat je doet. Als je wilt praten kom dan praten, zijn er dingen die je beangstigd, praat er dan over met mensen die onpartijdig zijn, daar kunnen ze in het blijf van je lijfhuis ook mee helpen. Als jouw familie nu bepaalt wat je moet doen? waarom halen ze je niet naar huis dan? sorry dat ik dit zo brutaal vraag, maar ze zeggen wel wat je moet doen, maar halen je niet naar huis???? sorry mag ik niet vragen en gaat me ook niets aan, mijn excuses, en ik begrijp ook volkomen als je hier geen antwoord op kan/wil geven. Jij bent de enigste die kan beslissen, en wij kunnen hier allemaal onze mening geven, maar jij bent diegene die deze moeilijke beslissing gaat/moet nemen. Sterkte Liefde en Kracht toegewenst
daar zijn alweer 2 leventjes vergooid.. Nu ook nog een 3e???? Beter even naar jezelf luisteren het kindje houden anders ga je er zo'n spijt van krijgen... En hulp zal je toch wel ergens vinden??? Moest je geen hulp krijgen, alleen kan je dat ook wel aan! Zijn zoveel vrouwen die het je voorgedaan hebben
hmmm ik lees dat je in een ander topic had gereageerd dat je een spiraal had laten zetten na de geboorte van je zoon? Deed je dat dan stiekem?
Met 14 weken noem ik het geen abortus meer, dat had je dan misschien eerder moeten doorzetten als dat de enige optie was. Misschien is adoptie een beter idee? Als je echt geen kindje meer wil, kun je hier ook over nadenken. Je bent nu al zo ver in hè zwangerschap straks voel je je kindje al bewegen ... Ik weet niet waar je woont maar misschien zijn er meiden die in je omgeving wonen en kunnen helpen? Verder zou je contact op kunnen nemen met het maatschappelijk werk in je woonplaats of het centrum jeugd en gezin. Denk er alsjeblieft nog goed over na, het is al een klein mensje, een baby...
Wat zit jij in een moeilijke situatie zeg... De mensen om jou heen die moeten en mogen niet voor JOU beslissen!! Dat moet jij echt zelf doen. Doe wat jij wil!!! Nu is het je kans! Ik hoop zo dat je je 'gevoel' volgt..... en het babytje deze keer houdt... dat het een gezond en prachtig kindje mag zijn die eigenlijk voor jou het leven heeft gestuurd naar 'zelfstandigheid' en 'voor jezelf en je kindje opkomen' ....... Alles komt goed, echt waar. Als je maar weet WAAR je moet aankloppen en HOE je nu het beste verder kunt gaan. ???? ik kan je daar niet in adviseren... maar ik hoop echt dat je hier veel waardevolle tips krijgt om uiteindelijk ZELF sterk hier uit te komen, en trotse 'zelfstandige' mama mag zijn van je kindje...
Nu wil ik dus niet gelijk de zwartkijker zijn, maar vraag me toch even iets af, niet om je te veroordelen, maar inderdaad zeg je in een onderwerp (wel 2010 ok) dat je een spiraal hebt laten zetten en nu laatst in mei open je een topic dat je de zwangerschap misschien wil laten afbreken omdat je een slaapmedicijn hebt gebruikt..........wat klopt er nu niet? Je eerste verhalen of dit?? Nogmaals, ik wil niemand veroordelen, maar wil het wel even snappen om eerlijk te zijn. Aangezien abortus inderdaad niet iets is dat je "even" tussen de soep en de aardappelen door doet......
weetje. ik weet niet waarom je eerdere keren abortus heb gedaan en ga je daar niet voor veroordelen. is jou keuze geweest. en ik hoop dat je daar achter stond. want niemand kan je dwingen om iets te doen. maakt niet uit wat voor afkomst je bent er zijn altijd mogelijkheden. je bent nu bijna 15 weken zwanger dus de kans is groot dat je je kindje al voelt bewegen. het is namelijk geen wormpje boontje of iets dergelijks meer maar gewoon echt al een compleet kindje wat alleen nog maar moet groeien. ik vind het dan nu ook echt te laat voor een abortus. je zit in een bvmlh. ik heb daar ook gezeten bij de zwangerschap van mijn oudste. ik was toen 18 vader moest er niks van weten losse handjes. zei dat hij het uit mijn buik zou trappen. ik zat op school . mijn familie hielp niet . dus was ALLEEN EN ZWANGER. maar in dat huis heb ik vriendinnen gemaakt die me hielpen de begeleiding hielp me. kreeg een huisje toen de kleine 3 maanden was. toen woonde ik er al meer dan een half jaar. heb zoveel geleerd in dat half jaar. ze hebben me geholpen om het zelf te gaan kunnen doen. en heb er een vriendin voor het leven aan over gehouden die ik nog steeds nu 16 jaar later bijna dagelijks spreek. heb mijn studie afgemaakt. en nu 16 jaar later heb ik een prachtzoon . een lieve man en nog een zoon . en een dochter op komst. dankzij de hulp van andere en mijn keuze om weg te gaan uit de relatie die het kind niet wou. dus wat ik bedoel is . als je een abortus laat doen is het jouw keuze want er zijn genoeg manieren om het wel te gaan redden met je baby. ik hoop echt dat je het houd. maar sowieso veel succes. en onthou er is altijd een andere manier maar jij moet de keuze maken,
Hier ben ik het mee eens. Ik moest een aantal maanden geleden een curretage ondergaan en dat heb ik laten doen in een kliniek die ook abortussen uitvoerde. Mij viel die luchtige sfeer ook op. Mensen kwamen lachend binnen en gingen op zoek naar het koffieautomaat. Op de 'bijkom' kamer lag ik ook met vrouwen die net een abortus hadden ondergaan en die waren ook gewoon blij en vrolijk. Bizarre situatie. Maar dit staat eigenlijk los van de ts. Ik ben er van overtuigd dat er situaties zijn waar een abortus wel een oplossing is. Maar ik vind 14 weken al wel heel erg laat.
Volg je eigen gevoel en laat je niet ompraten tot dingen die je niet wilt.....en bij twijfel zoals al eerder is aangegeven NOOIT doen! en 3 keer abortus plegen is wel veel lijkt me niet goed voor je lichaam.... En denk anders aan adoptie? er zijn genoeg mensen die geen kinderen kunnen krijgen hiermee kun jij iemand geluk geven
Geen anticonceptie van je man jeetje zeg je woont in NL!! Ik zou nooit van me leven luisteren naar zo'n man maar goed dat is mijn mening. Je overweegt voor de derde keer abortus als ik in jou schoenen zou staan zou ik de zwangerschap vol dragen en het dan afstaan aan mensen die met liefde voor dat kleintje in jou buik zullen zorgen als of het hun eigen zoon/dochter is misschien moet je daar maar eens over nadenken!! Je bent naar mij mening al te ver om een zwangerschap af te brengen dus je zorgt voor dit kindje of je staat het af. En ik hoop dat jij NOOIT meer zwanger raakt en na de geboorte van je kindje METEEN aan de anticonceptie gaat immers ben je nu gescheiden. Succes met je beslissing... Oh en je zegt dat je er nu alleen voor staat, al die andere keren dat je een zwangerschap liet afbreken was je waarschijnlijk ook alleen daar heb jij zelf voor gekozen..NIEMAND KAN JOU DWINGEN VOOR EEN ABORTUS!! nou ik stop maar want ik word er gewoon woedend van..
Misschien is het juist beter om nu een periode in het blijf te blijven. Daar kan je goeie hulp krijgen. Luister niet naar je familie, maar neem tijd voor jezelf. Vraag aan je begeleidster of je terrecht kan bij een psycholoog en ga met de psycholoog bekijken wat het beste zou zijn voor jou. Ook kan je daar kijken hoe je kan zorgen dat je niet meer in een vergelijkbare situatie terrecht komt. Ik snap dat het niet altijd even prettig is om daar te wonen (eigen ervaring), maar je kan er zoveel sterker uitkomen. Wat een abortus betreft, hoe ging het na de vorige abortussen. Hoe voelde je jezelf , voelde je je schuldig of verdrietig of opgelucht. Zou je het aankunnen om nog een kindje weg te laten halen. Kijk goed naar jezelf en neem dan een beslissing uit jezelf en niet wat andere denken voelen of opdringen. Als je ervoor kiest om het te laten komen is er altijd wel een oplossing om goed voor je kindje te zorgen. Financieen, woonruimte ed zijn allemaal te regelen. Ook de spulletjes die je nodig hebt. Ook kunnen ze bij het blijf jou daarmee helpen en na het blijf jou ondersteunen.
Als je zo verantwoordelijk denkt te zijn om seks te hebben moet je ook de verantwoordelijkheid voor een kind kunnen dragen. Je hebt al 2x een kindje weg laten halen en overweegt dit nu voor de 3e keer???? Weet je wel wat er nu al in je zit? Een compleet wezentje met armpjes, beentjes, vingertjes, teentjes, oortjes, neusje, mondje...alles erop en eraan! Je hebt je zo te lezen al 2x compleet laten onderdrukken door andermans wensen...je bent nu gescheiden, kies voor je eigen geluk en laat dit kindje komen. Een kind brengt je zoveel meer geluk dan je je kunt voorstellen.
na de andere topics te lezen die TS gestart heeft, is het geloofwaardigheid gehalte van dit topic gezakt onder 0 ik zou professionele hulp zoeken mocht ik jou zijn
nee hoor ! als ik zo'n bericht lees ga ik altijd even in de geschiedenis kijken omdat er nogal vaak zo'n verhalen hier neer worden gezet om te shockeren