Misschien werd ze zwanger omdat ze geen anticonceptie mocht gebruiken, en heeft ze stiekem 2x een abortus laten doen? Zou ook nog kunnen.. Ik vind het ook heel erg, maar je kan niet in het leven van zo iemand kijken. Sommigen leven echt een gruwelijk leven, en dan kan je niet inschatten wat een persoon zou moeten zeggen en hoe deze moet reageren. Misschien is TS eigenlijk wel blij, maar ook heel bang. Misschien zijn er gevoelsmatig voor haar genoeg redenen om het kindje niet te laten komen. Of juist wel, maar blijven altijd die angsten knagen. Ach we weten het niet en zullen het niet komen te weten. Ik hoop dat TS een goede keus maakt, voor haar en haar kindje!
Poeh, lastig parket. Ik vind persoonlijk dat je veel te ver bent om nog een abortus te gaan doen. Ik ben zeer anti abortus, dus mij ga je het bijna nooit horen zeggen maar in jouw geval lijkt het misschien wel beter... want je wilt je kind toch een goede thuis geven en ik vrees er een beetje voor dat omdat je zelf al in een onstabiele situatie zit, dat je je kind niet de stabiliteit zal kunnen geven wat het nodig heeft. Aangezien je nu al zover bent zou ik de zwangerschap uitdragen en het kind opgeven ter adoptie. Er zijn immers heel veel ouders die geen kinderen kunnen krijgen, op die manier help je kinderloze ouders en kan jouw kind toch het leven en de toekomst krijgen die het verdient. Bedoel ik helemaal niet slecht, maar het kind vraagt niet om in jouw situatie terecht te komen en verdient dat bijgevolg ook niet.
Moeilijk. Ik weet niet wat de reden was van je eerste twee abortussen dus kan ik daar ook niet over oordelen. Sowieso is dat mijn taak niet. Ik kan me wel voorstellen dat bij velen de vraag opkomt 'waarom dan'. Of je nu abortus moet doen, tja, heel erg moeilijk. Dat kan alleen jij zelf bepalen. Enige wat ik je wel kan zeggen is dat er verschrikkelijk veel vrouwen in rotsituaties zitten/hebben gezeten, wellicht vaak nog erger dan jij en die gewoon hun kindje hebben laten komen. Maar goed, ook waarschijnlijk heel veel die het niet aandurfden. De vraag is of jij het aankan voor je kindje te zorgen. Je zult goed moeten afwegen. Bedenk wel dat armoede niet per definitie hoeft te betekenen dat iets kansloos is. Hoewel velen vinden dat je bakken met geld moet hebben voor een kindje ben ik nog altijd van mening dat liefde, aandacht en affectie bovenaan het lijstje moeten staan. Als ik mezelf in ogenschouw neem, al was ik dakloos geweest, dan nog had ik mijn kindje niet weg laten halen. MAAR... dat ben ik. Wat ik doe hoeft helemaal niets te zeggen over wat een ander doet. Ik wil daar dus ook geen oordeel over vellen. Dat is mijn taak niet. Maar daar denkt iedereen anders over. Bedenk wel dat abortus onomkeerbaar is en ook al vinden veel mensen niet dat het op die leeftijd al 'leven' mag heten, het is wel leven vind ik. Heel veel sterkte met je beslissing.
Tja, we kunnen allemaal haar wel boos gaan aankijken nu maar er zijn nu eenmaal families/kerels die inderdaad zo achterlijk zijn dat ze anticonceptie niet toelaten. Vraag me niet waarom want het lijkt mij toch een betere optie dan abortus, maar het is helaas wel zo. Ik vind het wel erg hard om haar hier zo onderuit te halen. Terwijl niemand van ons de situatie van dichtbij kent.