Lieve meiden, ik heb een vraag want ik weet eigenlijk niet hoe ik hiermee om moet gaan. Ik ben zwanger van ons vierde kindje, onze derde kindje is na 7 maanden geleefd te hebben overleden op 28 oktober 2011. Nu ben ik ruim 31 weken zwanger en de bevalling begint dus steeds dichterbij te komen. Ben eind september uitgerekend. Maar ondanks dat ik weet dat dit een 'gezond' kindje is (voorzover we weten natuurlijk) en ik al 3 keer eerder ben bevallen, ben ik me toch angstig en zie ik op tegen de bevalling. Bang dat het niet goed gaat, bang voor alles eigenlijk. Ik heb mijn controles bij de verloskundigen in het ziekenhuis en ze zijn erg meelevend en ontzettend begaan met ons. Dus dat is wel heel fijn. ik weet niet zo goed hoe ik met deze gevoelens moet omgaan. Ik heb heel erg het gevoel dat ik alles onder controle wil/moet hebben, wat natuurlijk niet gaat bij een bevalling(hihi) beetje dom om dat te willen. Maar goed, nu dus de vraag: hebben jullie deze gevoelens ook gehad en hoe gingen jullie hiermee om??? Liefs Kim
Ik heb dit gelukkig zelf nooit meegemaakt, maa ik denk dat d angst om weer n kindje te verliezen heel begrijpelijk is. Is er bij die bevalling iets misgegaan waardoor jullie dochtertje na zeven maanden is overleden? Of was ze ziek? Als t niet aan de bevalling heeft gelegen, zou j denk ik niet bang hoeven zijn voor de bevallin op zich. Gaat t niet vooral om de angst weer zo'n groot verdriet mee te maken, ooit? Dan geldt ook voor je andere kindjes?
Herkenbaar. Ik heb het nu vooral als ik straks de 33 weken ga naderen, want toen overleed ons *meisje in mijn buik. En daarna inderdaad de bevalling. Ben ook best angstig dat er iets misgaat. Maar aan de andere kant: waarom zou er ook wat mis gaan? Probeer vertrouwen te hebben. Dat probeer ik ook. Succes de laatste weken!