Ons zoontje van 3 stottert ineens. Hij heeft dit vooral op momenten waar hij veel of enthousiast iets wilt vertellen. Hij heeft het meestal met het 1e woordje van een zin, dit gaat dan bijv: ik ik ik ik en dan komt de zin. Maar soms ook midden in een zin. Is dit een fase wat bij de leeftijd hoort? De 17e moeten we naar de logopedie en zal ik het haar ook vragen. Maar misschien mama's die het herkennen en waarbij het een fase was?
Hoi Antje, mijn zoontje is van maart 2009 dus net iets ouder dan jouw zoontje. We zijn net terug van vakantie en tijdens onze vakantie is onze zoon van de ene op de andere dag gaan stotteren. Het was echt opvallend, hij herhaalde het eerste woord vaak, maar wel vloeiend. Ook inderdaad woorden midden in de zin. Hij was ook enthousiast en het leek of hij haast had en in zijn hoofd sneller sprak dan zijn ´motoriek´ aankon. Aangezien zijn zusje op veel jongere leeftijd vloeiend sprak viel het me meer op. Stiekem zat ik ze al te vergelijken, nooit hardop natuurlijk. Wij maakten ons zorgen en zijn gaan rondvragen en informatie gaan inwinnen. Een vriendin is logopediste en zij vond het passen bij de leeftijd en vroeg of hij misschien in een belangrijke verandering zat qua ontwikkeling. Klopt, hij zit midden in het zindelijk worden. Je ziet dan vaak dat kinderen dan een stapje terug doen in ontwikkeling omdat alle aandacht nu naar iets anders gaat (het potje). Ook vertelde ze me dat als het nog vloeiend is (geen signalen van spanning in gezicht, handen, etc) dat je er dan het beste geen nadruk op legt. Je moet er namelijk voor zorgen dat het NIET spanningsgeladen wordt. Niet corrigeren, ingaan op de inhoud van wat hij zegt en niet op hoe hij het zegt (dat zou de boodschap geven dat hij het toch niet goed doet). Als hij iets verkeerd uitspreekt mag je het wel in je antwoord op juiste wijze uitspreken, maar niet als correctie. Verder zelf heel rustig blijven, aandacht geven als hij spreekt, aangeven wanneer je geen aandacht kunt geven (ik ben nu aan het koken, maar straks, als ik klaar ben, kom ik naar je toe). Geen voorkeursbehandeling geven. En uiteraard nooooit nadoen en grapjes over maken. (niet dat ik denk dat je dat zult doen maar er zijn wel eens mensen...) Wij hebben besloten het nog even aan te kijken. Mocht het niet veranderen of verergeren, dan gaan we wel kijken naar hulp. Het is een lastige fase he, want over een klein jaar gaan ze naar school en je zou willen dat ze dan niet stotteren, maar dat is vooral het moederhart dat spreekt. Kortom, je hoort het heeel vaak over jongetjes van deze leeftijd (schijnt echt meer bij jongens dan meisjes voor te komen) en het is niet verontrustend. Ik lees dat jullie al naar logopedie gaan, dus dat is heel mooi. Ohja, van de meeste moeders hoor ik dat het vanzelf over ging. ps Wij zijn thuis allemaal ''praters'', willen graag veel vertellen en zijn zusje kan zich heel goed uitdrukken. Dat zou de druk bij ons zoontje ook hebben kunnen verhogen, hij heeft soms misschien wat moeten vechten om aandacht. Ik zorg er nu voor dat er niet door elkaar heen gepraat wordt (makkelijk gezegd ) succes!
Onze oudste heeft dat ook (in oktober 3) heel erg de laatste tijd. Maar dat komt denk ik omdat ze heel veel tegelijk wil vertellen Ze kan heel goed praten maar wil zo veel hahaha
Danke voor jullie reactie. Fijn om te lezen dat het toch enigszins bij de leeftijd hoort. @ Amber, corrigeren of een woord verbeteren doen wij nooit. We laten hem wel het juiste woord of juiste zin horen door reactie te geven. Bijv: wij hebben brood gekoopt: ja we hebben brood gekocht. We herhalen de zin juist door antwoord te geven of door een vraag te stellen. Het stelt mij al wat gerust te horen dat het wel voor kan komen op deze leeftijd. Hij heeft namelijk een taal achterstand, vandaar logopedie. Sinds kort weten we dat een klein stukje hersenen, waar de taal zich bevindt, anders ontwikkeld is. Helaas weten we nog niet wat dit exact allemaal in houdt en of hier bijv ook het stotteren van kan komen. Voor nu gaan we er maar vanuit dat het bij de leeftijd hoort.
Antje, dat is precies wat ik bedoelde. Wij zouden ook zeggen ´´ja, we hebben brood gekocht´´. Ik kan me voorstellen dat het stotteren je verontrust als er toch al ´iets´ in de hersenen anders ontwikkelt. Hopelijk valt het reuze mee en gaat het ook bij hem vanzelf over!
Antje, Nils heeft ook flink gestotterd, weet niet of ik dat wel eens verteld heb eigenlijk. Maar inmiddels is het bijna weer weg. Hier was het ook bij het begin van een zin, dan bleef hij soms wel 15 keer haken op een lettergreep. Soms was hij er zelf zat van en maakte hij er een ander woord van. Maar het is hier langzaam vanzelf overgegaan eigenlijk. Bedacht me laatst dat hij het echt een stuk minder doet nu. Hopelijk gaat het bij M ook vanzelf over.