Mijn zoontje heeft flinke last van darmkrampen maar volgens mij wil ie ook gewoon heel graag bij mama zijn Nu ben ik soms zo moe van het gehuil overdag en 's nachts, dat de nachten niet zo verlopen volgens het boekje. We liggen op bed, hij drinkt aan de borst, valt in slaap, mama valt ook in slaap. Dan krijgt hij af een toe een kramp, maar doordat ik ernaast lig, steunt dat hem en is ie weer snel stil. Hij valt dus tegen mijn borst in slaap, als hij dorst krijgt of troost wil neemt ie weer een paar slokken en is weer tevreden. Ik merk het wel maar slaap ook weer snel in slaap. Mijn vriend vind het allemaal niks en is doodsbang dat ik op ons kindje ga liggen. Hij pakt hem ook vaker op s' nacht en legt de kleine wel in zijn eigen bed. Nu ben ik zelf bang, hem zo teveel te verwennen of hem verkeerd (drink)gedrag aan te leren. Maar ik ben zo kapot soms, dat ik geen puf heb, op te staan en hem in zijn eigen bedje te leggen, en voedingen om de drie uur aan te houden. Daarbij is hij in zijn eigen bed dan ook veel vaker wakker, wat ontaard in flink huilen en moeilijker te troosten is. Vinden jullie dit heel ongezond, of zal het allemaal wel loslopen? P.s. qua krampen merk ik geen verschil of ik hem vaker voed of precies om de zoveel uur zoals in het begin.
Volgens de boekjes is het niet nee maar hier gaat het nog steeds zo hoor . En als ik het niet zo had gedaan was ik denk ik nu al gestopt met borstvoeding geven. Misschien heb je iets aan dit artikel? http://www.borstvoeding.com/aanverwant/samen-slapen/hoe.html Ik geloof niet dat een moeder zo snel op haar eigen kind zal gaan liggen, wel moet je oppassen met de dekens een dekbed is erg gevaarlijk (daarom slapen baby-tjes ook niet onder een dekbed) ik slaap zelf met de kleine onder een aparte deken, een soort baby deken maar dan groot. Je kan ook eens googelen op " co sleeper " dit maak je aan je eigen bed vast oid voor ons was dit niet echt een oplossing omdat ze graag echt dicht tegen mij aanligt en als ik het zo lees is dat bij jou ook zo. ps. als je zelf heel diep en onrustig (veel bewegen) slaapt zou ik het trouwens niet doen dan is het natuurlijk wel gevaarlijk.... Succes er mee iniedergeval en hopelijk heb je wat aan mn verhaal[/url]
Een andere mama die ik van dit forum ken heeft een Ikea ledikantje gekocht... hier kan 1 van de wanden eruit zodat hij tegen jouw bed kan staan... ook zij heeft veel nachtvoedingen en vond dit echt een waanzinnig goed idee! Bij het volgende kindje komt er echt een col-sleeper.. helaas kan dit niet hier bij ons op de kamer.
Geweldig toch juist, om je kindje zo dicht bij je te hebben, en te merken dat hij het fijn vindt als jij dicht bij hem bent? Wij hebben de eerste vijf maanden ongeveer ook zo doorgebracht. Milan heeft reflux (is inmiddels redelijk over) en wilde daardoor ook heel vaak drinken. Ik was op een gegeven moment ook zo kapot dat ik het echt niet trok hem elk uur(!) uit bed te halen en 'm weer terug te leggen, ik viel zelf ook regelmatig in slaap onder de voedingen. Dus toen hebben wij 't ook zo opgelost. Hier moest mijn vriend er ook niet veel van hebben, die was ook ontzettend bang dat één van ons op Milan zou rollen, maar hij vond het uiteindelijk toch goed. En verwennen? Tjah, daar was ik ook wel bang voor, maar Milan slaapt sinds ongeveer 1,5 maand gewoon keurig elke nacht in z'n eigen bedje, dus ik denk dat het allemaal wel los loopt.
Als ik het allemaal over kon doen, denk ik dat ik het toch anders had gedaan. Dit hebben wij dus ook met Sasha gedaan en we hebben alles al geprobeerd, maar ze wilt absoluut niet in haar eigen bedje meer liggen. (en is nu al bijna 9 maanden) Tis inderdaad heerlijk, maar mijn man en ik hebben geen privacy meer. Wij hebben van haar ledikant een cosleeper gemaakt, nu slaapt ze af en toe wel in dr eigen bedje. Trouwens bij ons in bed sliep ze wel onder ons dekbed. We leggen haar zo neer, dat haar borst bij ons gezicht lag, dus met dr hoofdje kan ze nooit onder de deken komen. En erop liggen ben ik zelf nooit bang voor geweest, je slaapt toch anders met je kindje naast je.
Op zich vind ik het nu niet erg meer hoor, we hebben ons er 2 maanden geleden bij neergelegd dat het zo is. Ik vind het nu eigenlijk best lekker om haar bij ons in bed te hebben. Van de week gingen mijn man en ik naar bed, keken we nog even naar dr. Word ze wakker, je zag dr echt zo duf kijken, ze kruipt naar me toe, gaat tegen me aan liggen en slaapt weer. Heb wel even een traantje gelaten zo lief. Ik had toen ook voor mezelf gekozen, Sasha werd zo vaak wakker snachts. Ik trok het niet meer. Maar misschien wat wij fout hebben gedaan is om haar meteen bij ons in bed te leggen. Misschien zou je gewoon de nacht moeten starten met in zn eigen bedje. En overdag ook in zn eigen bedje. Dan leer je toch wel een beetje dat het zn eigen bedje is.