Unfckingbelievable.. Ik ben 39 en sinds 3 jaar alleen. ik heb een pracht van een dochter van 7 en ik heb wel altijd de wens gehad een groter gezin te hebben. Echter, bijna 40 jaar en zonder relatie, had ik al afscheid genomen van de gedachte nog moeder te mogen worden. Ik vind dat daar wel de juiste omstandigheden voor moeten zijn, onder andere een stabiele liefdevolle relatie, en een baan. Beide op het moment geen sprake van. Sinds een maand date ik met een leuke vent van ahum, 24. Ik kan niet tegen de hormonen van de pil, heb vanalles geprobeerd incl Nuvaring. Ik heb jaren de Persona gebruikt, en weet dat ik een regelmatige cyclus heb van 28 dagen. Mijn vruchtbare dagen herken ik prima. Zo in de loop der jaren leer je je lichaam wel kennen, toch. Ik ben altijd heel strikt geweest in anticonceptie, tijdens mijn vruchtbare dagen liever gemeenschap ontwijken, en als het voorkwam (zelden want ik was nauwelijks seksueel actief) dan altijd mét condoom. Aldus 2 weken geleden op donderdag, de dag van (avond na) mijn eisprong gemeenschap gehad, gewoon goed beschermd mét condoom, en dat scheurde dus. Heel vervelend, dus andere maatregelen genomen, de volgende ochtend dirtect de morning after pil gehaald bij de drogist en deze genomen. Vervolgens lees ik nog even de bijsluiter, en daar staat: Norlevo stopt de afgifte van een eicel door uw eierstokken. Het kan niet voorkomen dat een bevruchte eicel zich hecht aan de baarmoeder. Dus: Als je al een eisprong hebt gehad, en daarna een bevruchting plaatsvindt, wérkt die MA pil dus niet. Zoń eicel is natuurlijk maar een dag ofzo vruchtbaar, maar het was wel juist op dat moment.. Stress in de tent. Dus ik eea nagelezen op Google, en inderdaad bevestiging dat de morning afterpil dus zo werkt. Dat wist ik niet, learning by doing.. Ook op Google wat anders gevonden: het laten plaatsen van een morning after spiraal - dit kan tot 5 dagen na, en geeft 100% garantie op geen zwangerschap las ik. Ik was al van plan bij mijn volgende periode een spiraal te gaan laten plaatsen, dus dat leek mij hier de enige juiste handelswijze. Direct dus, op vrijdagmiddag de huisartsenpraktijk gebeld, de spoedlijn, want dit leek mij wel een spoedje en voor normaal consult was de praktijk niet meer bereikbaar.. Ik kreeg de assistente en vertelde mijn verhaal, inclusief letterlijk de tekst uit de bijsluiter. De assistente overlegde met de HA (een andere, de mijne was niet aanwezig), en zei, waarschijnlijk geruststellend bedoeld, dat de arts zei dat de MA pil écht zijn werk wel zou doen. Wacht nu maar af. Vervolgens heb ik gezegd dat ik belde omdat ik een morning after spiraal wilde laten plaatsen. De assistente ging nogmaals in overleg met de HA, en kwam terug met dat dat niet nodig was, de MA pil zou écht zijn werk doen, wacht gewoon maar af, het komt goed. Ik ben dus afgewimpeld. De huisarts had op vrijdagmiddag geen zin meer om een spiraal te plaatsen, dacht dat hij het beter wist dan de bijsluiter van de MA pil of had andere ervaringen, samen met een stukje kansberekening - hoe groot is de kans nou dat een 40-jarige ineens zwanger raakt? Dus ik heb braaf afgewacht.. Ik voelde enkele dagen voor de NOD bijzonder pijnlijke borsten en wat misselijkheid. Zaterdag was ik een dag overtijd. Heb direct twee zwangerschapstesten gehaald en ja natuurlijk - dikke vette streep, hartstikke positief. En dus nu een achtbaan van emoties. Mijn date heb ik het nog niet eens verteld, ik wil eerst mijn eigen gedachten op een rijtje. Een oplossing zou zijn om een overtijdbehandeling te laten doen, gewoon abortus dus. Ik vind dit nogal wat, ben eigenlijk tegen abortus en dat wordt dus hoe dan ook traumatisch voor mij. En dan kijk ik naar mijn mooie dochter, en bedenk ik me hoe het weer zou zijn nog een babytje te hebben, dat is zo lang mijn wens geweest, de zwangerschapshormonen gieren ook al door mijn lijf. Maar ook jemig, weer een baby! Mijn dochter zit in groep 3, wordt al wat zelfstandiger en ik heb weer een stukje vrijheid, nu weer terug naar de luiers? En, ik woon in een kleine gemeente, wat zal er enorm gekletst worden. En mijn familie, mijn ouders zullen me zeker stimuleren het weg te laten halen, die zijn niet van het heel zorgzame soort en daar hoef ik niet heel veel steun van te verwachten bij het alleen grootbrengen van nog een baby. Het was heel gezellig met mijn date, we hebben een leuke klik, maar gezien het leeftijdsverschil had ik niet bepaald de ambitie hier een heel serieuze relatie van te maken. Alleen nog een kind op de wereld zetten vind ik ook bijzonder heftig. Als ik een soort van vaste relatie met enigszins toekomst had gehad, was ik er denk ik wel voor gegaan. Morgenochtend eerst maar eens verhaal halen bij de huisarts. Ik ga een afspraak vragen met mijn eigen huisarts, en die andere die vorige week mij zo geweldig niet geholpen heeft. Hij heeft mij niet eens zelf gesproken of gezien, afgewimpeld via de assistente. Terwijl ik belde met een heel concreet verzoek, ben ik ronduit verkeerd geadviseerd en nu zit ik in de penarie.
Wat een verhaal!! Ik vind dit niet normaal van die arts. Heb je een vriendin of familielid die je in vertrouwen kan nemen, dat je in ieder geval je ei kwijt kan? Heel veel sterkte met je keus! Als je vragen hebt over ervaring met abortus, kan je mij een pb sturen als je daar behoefte aan hebt..
Sorry maar je kan van een arts niet verwachten dat hij op vrijdagmiddag nog even plek heeft voor het plaatsen van een spiraal. Je kunt hem hier niet de schuld van geven. Het zijn de omstandigheden bij elkaar... De spoedlijn is hier uitsluitend voor levensbedreigende situaties trouwens. Jij hebt sex, het condoom scheurt, verkeerde tijd voor MAP (wist ik ook echt niet).. Ik denk niet dat het Veel zin heeft met het beschuldigende vingertje te wijzen. Zou eerder heel hard nadenken over wat nu te doen. Ik weet niet hoe ver je nu bent, maar er bestaat ook een soort abortuspil die werkt als je nog maar heel pril zwanger bent. Het wurmpje voelt er nu nog niets van. De gedachte is wel rot. Dat begrijp ik heel goed! Sterkte met je beslissing.
Wow wat een verhaal.. Je zou denken dat het niet zo gauw gebeurt maar toch wel! Ik zou het zowieso voorleggen aan die man.. misschien reageert hij wel op een bepaalde manier waardoor jou beslissing makkelijker wordt. Heel veel sterkte ermee!
Man? Zeg maar jongen! Ik vind het nogal wat hoor! Heel begrijpelijk dat een abortus moeilijk is en zo ook een zwangerschap in je eentje. Al zou ik zelf geen kind willen krijgen op een leeftijd van 40 van een jonge knul van 18jaar jongen Succes met je keuze en heel veel sterkte voor wat je besluit ook gaat worden!
Ik zou het toch eens met je scharrel bespreken. Waarschijnlijk schrikt hij zich een hoedje maar goed hij wist van het gescheurde condoom, en dat er een klein kansje was dat. Kans bestaat dat hij gelijk roept weg ermee en dat dat een schrikreactie is. Hopelijk komen jullie er samen uit maar neem wel even goed de tijd om het te laten bezinken. In dit geval vind ik wel degelijk dat je boos kan zijn op je HA. DWZ de HAP. En die is er juist voor alles wat niet tot na het weekend kan wachten. Voor levensbedreigende situaties ga je naar de eerste hulp van het ziekenhuis. Dit lijkt me dus bij uitstek wat voor hun. Weardo's Je heb om iets gevraagd dat wordt je geweigerd en kijk eens wie er met de gebakken peren zit. Ik zou alles even heel goed laten bezinken. Er is idd een abortuspil die word tot geloof ik tot 7-8 weken zwangerschap gegeven. Moet je even op de website van zo'n kliniek kijken. Alleen probeer voor jezelf wel even te bedenken wat je wil. Was leeftijd een reden om je scharrel niet te serieus te nemen? en hoe stond hij er in? Wat zou je dochter er van vinden nog een broertje of zusje? ze vindt het misschien wel leuk. Kinderen van die leeftijd helpen ook heel graag met het tutten met zo'n ukkie. Zeker omdat de wens er wel was/is en je tegen abortus bent zou ik heel goed nadenken. Weg=weg. Ik voed mijn zoontje ook alleen op. Pappa vond zichzelf te oud om FT pappa te worden (55) en ik ben 27. Ik nam die relatie wel heel serieus en toen ik na 1,5 jaar ineens zwanger was, had ik ergens wel gehoopt dat hij er voor zou gaan. Was Ook zwanger door foute voorlichting van de huisarts. medicatie had effect op de pil en de HA zei van niet. Ik had er nog expliciet om gevraagd omdat ik bijsluiters nooit lees. krijg elke bijwerking die er dan in staat. Nu wel een prachtig zoontje. Het is een heerlijk kind en ook al staat mijn leven op zn kop die kleine maakt alles dubbel en dwars waard.
Nou ik vind eigenlijk dat de huisarts er juist voor dit soort dingen is. Dus ik vind dat de huisarts best tijd had kunnen maken voor het plaatsen van het spiraal. Ja, wat moet je nu.. Lastig! Ik zou zelf geen abortus kunnen, ook geen abortuspil. Ik weet dat ik het ook zonder hulp wel red en zou er dus gewoon voor gaan. Maar niet iedereen is hetzelfde en als jij vrede hebt met een abortus dan kan dat ook. Ik zou er wel heel goed over nadenken, want het is toch iets heel heftigs.
Jeeeemineee dat verwacht je toch ook niet.. ik vind het ook erg kwalijk dat je huisarts je maar afwimpeld met het komt wel goed en ''vertrouw'' me maar. Nou mooi niet dus! Over een abortus of abortuspil zou ik nog eens heel hard nadenken ja, weg=weg en zeker omdat je wens er altijd al wel was. Dit is waarschijnlijk je laatste kans. Sowieso zou ik me totaal niet laten leiden door wat andere vinden en zeggen. Ik zou mijn eigen geluk volgen... Succes met je keuze en ik hoop dat je er uit komt!
Hier sluit ik me bij aan. Bij zoiets heftigs als een abortus denk ik altijd:bij twijfel niet doen! Je kunt het zien als een ongelukje of als een prachtig cadeautje. Heel veel sterkte met je beslissing.
Eens! Wel een heel moeilijke situatie en ik vind het ook wel makkelijk gedacht door de huisarts. Aan de andere kant, jij bent geen 15, maar 40 en prima in staat om voor je kindje te zorgen, desnoods alleen. Heel veel succes en ik hoop dat je hier nog laat weten wat je besloten hebt.
Als ik nu kijk naar mijn babytje dat in mijn armen ligt, zou ik nooit en te nimmer abortus plegen. Een prachtig mensje ontneem je de kans op een leven. Misschien aan het begin een wat lastige start maar uiteindelijk overwint liefde en vooral moederliefde alles. Dan maar geen baan. Misschien wil je date in kwestie wel geen relatie maar wil hij wel een vader zijn voor zijn kind. Bespreek het ook met hem. Als je al zo lang een tweede kindje wil, en je gaat het nu weg laten halen dan denk ik echt dat je daar veel last van gaat krijgen psychologisch gezien. Iedereen zal vast met allerlei adviezen komen en vooral ook tegenstrijdige adviezen. Ik hoop dat je je hart volgt. Niemand kan dat doen voor jou alleen jij. Veel sterkte met de beslissing. En stiekem ook gefeliciteerd
Je bent zwanger ondanks condoom én morning after pil. Dit kindje wil heel graag bij jou zijn lijkt wel. Ga met je eigen huisarts praten, zet alles op een rijtje. Als je overweegt het kind te houden zou ik wel de vader op de hoogte brengen. Er hoeft geen vaste relatie uit te komen, maar het is wel zijn kind ook.
Ik verwacht wel van (mijn) huisarts dat hij tijd maakt voor een spoed geval. Toen ik belde voor een afspraak met betrekking op abortus kon ik een uur later nog te recht. Uiteindelijk geen abortus laten plegen en loopt hier nu een heerlijk ventje rond. TS heel veel sterkte met deze moeilijke beslissing. Mocht je behoefte hebben je mag pben
Ik vind idd wel slecht dat er eigenlijk vanaf het begin een fout is gemaakt met ma pil, ik zou dit ook wel voorleggen bij je ha, want je zal vast niet de eerste zijn die dit overkomt, denk dat er idd een groot misverstand is over een ma pil Maar een weigering van de ha op vrijdag, maar goed er staat tot 5 dgn, dan had het maandag ook nog gewild, dan zat ne op de 5e dag ( donderdag sex, donderdag bevrucht, + 5 = maandag dinsdag) als her hem niet uitkwam Maargoed dat helpt je niet meer, wat gezegd, het kan je laatste kans zijn, praat er met iemand over, wat de voirs en tegens zijn, voor je een overhaaste beslissing neemt, ook wel net zo eerlijk om he scharrel in te kichten want het is ook van hem, ongeacht zijn keuze
Onzin. De huisartsenpost is juist voor zaken die niet tot na het weekend kunnen wachten. Dit valt daar zeker onder. Levensbedreigende situaties horen bij 112 in combinatie met de spoedeisende hulp van het ziekenhuis. Helaas heeft TO daar niks meer aan, aangezien ze al zwanger is. Maar het is duidelijk een verkeerde inschatting van de huisarts geweest.
Wat een heftig verhaal! Na 11 maanden tevergeefs proberen voor de derde, geloof ik wel een beetje in het lot. Misschien had het zo moeten zijn. Jeetje....wat een dilemma zeg! Succes en sterkte met je keuze!
Ik zou eerst overleggen met die leuke vent voordat je hem als vader afschrijft. Het is tenslotte ook van hem. Ook als jullie besluiten niet met elkaar serieus verder te gaan, wil dat natuurlijk niet betekenen dat hij geen vader voor je kind kan zijn. Verder zou ik me echt niets aantrekken van de roddels in het dorp, laat ze lekker roddelen, dat houden ze vol totdat de volgende "sensatie" langs komt. Als je in staat bent één kind alleen op te voeden, dan waarschijnlijk ook 2 en een kleine tip, een 8 jarige kan ook luiers verschonen (mijn vriend scheelt 7 jaar met zijn jongere broer en heeft dit vroeger ook gedaan.) Dan komt het dus uiteindelijk neer op de vraag wat jij wilt en die vraag kan alleen jij beantwoorden,
Snap de discussie ook niet, lees de rest van mijn post is en knip daar niet alleen dit stukje uit! Als je me quote, quote me dan helemaal. Daar word ik een beetje boos van. Ik schreef erbij dat het niet zaak is om nu te wijzen, maar om op zoek te gaan naar een oplossing.. Ze belde de huisarts, niet de post. Is heel wat anders. Werk al jaren voor artsen, ik weet helaas hoe het werkt en hoe kneiter druk het is, zeker zo op de laatste dag voor het weekend..de spoedlijn is voor levensbedreigende situaties (en uiteraard ook zaken die echt direct gezien moeten worden (flinke wonden etc). Oudere mensen bellen helaas nog steeds eerst de huisarts. Het is idd niet handig van de arts om te zeggen dat iemand op de MAP moet vertrouwen, dat blijkt.
Thanks allemaal voor de reacties, doet me goed. Even een update: Woensdag ben ik bij mijn eigen huisarts geweest. Had een gesprek aangevraagd met de andere HA erbij, maar die is deze week op vakantie. Mijn eigen HA toonde heel veel begrip voor de situatie en nam ook echt de tijd, erg fijn gesprek gehad. Ze onderkende na het hele verhaal gehoord te hebben, dat het niet handig is verlopen en zal het met de andere HA bespreken en wanneer ik wil komt er ook nog een gesprek met hem. Wat dat betreft prima dus. Ik ben ook niet boos op de andere HA, het is gewoon een ontzettend lastige samenloop van omstandigheden, een kansberekening met de odds against me. Wil wel uitgesproken hebben dat ik iets meer zorgvuldigheid had verwacht, maar dan is het ook goed - het is nou eenmaal zo. Ik heb een verwijzing voor de abortuskliniek en wel voor de zekerheid alvast een afspraak gemaakt voor komende donderdag een overtijdsbehandeling. De afspraak kan maar staan en als het echt moet, liefst zo vroeg mogelijk in de zwangerschap. Ik had eigenlijk woensdagavond afgesproken met scharrel, maar helaas kwam zijn werk ertussen, vanavond zie ik hem en dan is het open kaart spelen. Let wel, scharrel is 24 en geen jochie maar een man die best wel gesetteld is, goede baan en met zijn toekomst bezig. Hij heeft ook best werk van ons samenzijn gemaakt en wilde me ook komende weken aan zijn vrienden voorstellen, laten we zeggen dat we in de pre-relatie fase zijn. We hadden het uiteraard nog niet over kinderwensen gehad samen. Hij is wel heel leuk met kinderen en voor hetzelfde geld pakt hij het na de initiele shock wel goed op. Het zou me niet verbazen enerzijds, aan de andere kant ken ik hem gewoon nog niet goed genoeg, kan het gewoon niet inschatten. Dus dat wordt spannend straks. Mijn insteek is, ik wil hem niet voor het blok zetten, maar als hij oprecht denkt dat we er wat van kunnen maken, wil ik er ook over nadenken het te proberen. Er helemaal alleen voor gaan is voor mij geen optie, ik ben bang dat ik dat niet trek. Mijn dochter zou overigens staan te juichen bij een brusje.. dat is haar grootste wens, evenals ik een vaderfiguur in haar leven wens. Eerst maar eens horen wat hij ervan vindt, zijn reactie betekent wel heel veel voor me. Stapje voor stapje, komt tijd, komt raad.
Jeetje wat een heftige situatie! Ik wens je veel sterkte in deze moeilijke situatie.... Het enige wat ik je kan meegeven, welke beslissing je ook gaat nemen...Als het maar voor jou de juiste is en waar je jezelf goed bij voelt of vrede mee hebt... Nogmaals sterkte ermee...