hoihoi, Aangezien mijn ma tot 2x toe een kz heb gehad, ben ik bang dat ik het ook heb. Dit hoeft natuurlijk helemaal niet,maar de kans is er wel. Zij heb een kz gehad,omdat ze achteraf te nauw was en het kind er niet doorkon. Nu kunnen ze dat nog niet zien, dus is het de bedoeling ik gewoon thuis begin. Maar ik word erg gestresst met de gedachten, dat ik straks ligt te persen en dat het helemaal niet kan. Dan waarschijnlijk als een vliegende vaart naar ZH met gevolg een spoedkeizersnede. Het kind zit dan wel al die tijd ervoor. Lijkt mij dat deze het erg benauwd krijg/zuurstof tekort krijg. Wie heb hier ervaring mee? En kan mij geruststellen. Misschien gaat het wel gewoon goed en kan ik gewoon thuis bevallen. Maar ik weet dat de kans bestaat dat ik het overgeerfd hebt.
Probeer je zorgen los te laten en vertrouwen te krijgen in je eigen lichaam. Je kunt het wel aangeven bij de verloskundige, dan weet ze dat ze op tijd kunnen ingrijpen, mocht het nodig zijn. Mocht je je nu echt zo'n zorgen blijven maken dat je met spoed naar het ziekenhuis moet, waarom ga je dan niet in het ziekenhuis bevallen? Waarschijnlijk geeft je dat zoveel rust en vetrouwen dat het daar stukken beter gaat. Verder heb ik geen idee of je de bekkenbreedte van je moeder kunt hebben. Sorry.
Vervelend dat je je zorgen maakt... Ik vind het vreemd dat ze nu nog niet kunnen zien of je bekken te smal zijn. Een vriendin haar kindje lag in stuit, ze moest kiezen KZ of stuitbevalling. Maar voor ze kon kiezen gingen ze eerst kijken of het kindje door haar bekken zou passen...ze kunnen het van te voren dus wel zien. En je zou inderdaad ook kunnen beslissen om sowieso in het ziekenhuis te gaan bevallen. Dat zou mij in jouw situatie prettig lijken. Dan heb je in elk geval niet de stress, dat als het inderdaad niet zou passen, je alsnog acuut naar het ziekenhuis zou moeten!
Ik weet niet hoelang je zwanger bent, maar het feit dat je moeder een smal bekken heeft, wil nog niet zeggen dat jij het ook hebt, je bent immers een mix van je vader en je moeder. Wie weet heb je wel perfecte baarheupen van vaders kant ge-erfd. In het begin van een zwangerschap is de maat van je bekkenuitgang nog niet echt met zekerheid vast te stellen omdat die tijdens de bevalling (en gedurende de zwangerschap) nog ruimer kan worden. Onder invloed van de hormonen gaat het allemaal nog iets verweken, wat bij enkele vrouwen weer de beruchte bekkeninstabiliteit oplevert. Bespreek in elk geval je angst/zorgen met je verloskundige. Succes en groet van Kiki
Ik begrijp je angst maar al te goed! Ik had precies hetzelfde! Mijn moeder is ook twee keer bevallen met een keizersnede en ik was ook bang dat ik het had overgeerfd. Ik heb mijn angst besproken met de verloskundige, want het was voor mezelf de bedoeling dat ik thuis zou gaan bevallen. Ze hebben mij toen gerust weten te stellen dat ze gauw genoeg merken als het niet gaat zoals het zou moeten gaan en dat we dan op tijd naar het ziekenhuis zouden gaan. Ik heb toen mijn angst opzij gezet, maar die angst wakkerde weer aan tegen het einde van mijn zwangerschap, daar mij verteld werd dat ik een grote baby verwachtte. Uiteindelijk is Liam geboren met een keizersnede, maar ik heb geen idee of mijn angst of een smal bekken daar mee te maken had. Bij mij bleef de bevalling uit en ben ik ingeleidt bij 42,4 weken. Mijn baarmoeder bleef potdicht zitten en Liam daalde niet ver genoeg in. Uiteindelijk is Liam bij 42,5 weken geboren met een keizersnede, omdat de ontsluiting bleef hangen op 3 cm. Ik heb me af en toe wel eens afgevraagd of mijn angst (die ik voor mij gevoel heb weggedrukt) hiermee te maken had. Ik was echt bang dat Liam er niet doorheen zou passen, zeker omdat hij groter was dan gemiddeld. Na de keizersnede zei de gynaecoloog nog tegen me dat het maar goed was dat hij met een keizersnede was gehaald. Hij zei dit net nadat hij Liam eruit had getrokken, dus ik had niet echt het benul hierop te reageren waarom dat zo was. Daarna heb ik de beste man nooit meer gezien. Wel een andere gynaecoloog en die heeft wel bij me aangegeven, dat mocht er in de toekomst nog een tweede kindje komen en die heeft hetzelfde formaat als wat Liam had (4420gr en 54 1/2 cm lang), dan wordt het gelijk een keizersnede, ze gaan me dan niet meer laten aanmodderen en dat stelt me wel gerust. Tja, misschien niet helemaal het verhaal wat je wilt horen, maar ik heb hiervan geleerd dat je er maar beter goed over kan praten met je verloskundige en het is hierboven al geopperd, misschien kun je beter in het ziekenhuis gaan bevallen, dan zit je daar alvast, al is het maar voor je eigen gemoedsrust!
mijn moeder heeft ook vernauwde bekken en heeft ook 2x een ks gehad. uiteindelijk heb ik ook een ks gehad omdat de ontsluiting niet voorderde met de 6 weken controle bij de gyn had ik gevraagt of het aan me bekken lag en dat was niet het geval! dus het hoeft neit altijd zo te zijn! maa rik snap je angsten ik begon hem ook te knijpen toen in zover overtijd liep!