achternaam kind

Volgens mij bevestigt de achternaam van de vader indirect het vaderschap van het kind. Emotioneel gezien dan, net zoals het vroeger hoorde dat je op kraamvisite zegt dat de baby op vader lijkt.

Dubbele achternamen zou ik nooit aan mijn kind geven. Zoals mijn voorganger aangaf zadel je het kind in de toekomst alleen met nog meer keuzes op..

 

Nee hoor, zo ingewikkeld ligt het niet Het gaat namelijk altijd al goed in alle spaanstalige landen, waar standaard de naam van vader EN moeder wordt gegeven. Kind heet dan dus peer-appel. Zodra kind gaat trouwen met iemand die citroen-banaan heet, krijgen kinderen van dit stel de naam peer-citroen. Snap je het nog ?? Hahaha, het is denk ik gewoon even omschakelen en opnieuw wennen aan iets, maar zoals ik al zei in heel veel landen is het niet meer dan normaal! Vind het juist wel logisch, twee namen. Kind is toch een samenvoegsel van allebei? Waarom dan niet de naam van allebei ...

 

Ik ben ook traditiegetrouw. Het is mijn inziens aan de man om zijn achternaam te schenken; het is 'zijn' nageslacht wat betreft de familienaam (en omdat ik een slechte band heb met mijn familie verdedig ik deze standvastige gedachtegang nóg erger dan normaal ).

Het enige nadeel vind ik dan wel dat ik nu nog niet dezelfde achternaam heb. Mijn partner 'moet' eerst met mij trouwen of een geregistreerd partnerschap aangaan voordat ik die naam kan dragen.

Hier een meneer peer, een mini-peer en een appel met wannabe-peer-gevoelens dus.

 

Dit hoor je heel vaak, maar ik denk dan altijd': het is toch zeker ook mijn nageslacht?? We hebben beiden evenveel dna geleverd, maar ik ben degene die de baby heeft gedragen en op de wereld heeft gezet wat dat betreft heb ik al het werk gedaan ... Maar ik ben wat dat betreft dan ook helemaal niet traditiegetrouw, dl is ook niet vernoemd, heb ik niet eens over nagedacht. Kan me inderdaad wel voorstellen dat je liever de ander zijn naam hebt wanneer je niet zo'n goede band hebt met je eigen familie

 

Waarbij dus toch de naam van de vaders dan doorgaat en die van de moeders niet...
Waarom dan niet gelijk bij geboorte Die dubbele namen zijn alleen maar een hoop werk.

 

Maar hoe heet het kind Peer-Appel als ze gaat trouwen met meneer Citroen-Banaan?

Houden getrouwde stellen dan altijd hun eigen familienamen of hebben ze dan 4 achternamen?

 

Precies; en dat is sowieso lonend. Over het algemeen genomen (even heel zwart wit, er zijn ongetwijfeld volop uitzonderingen) draagt moeders toch de meeste zorg over het kind. Wanneer het kind valt, vraagt het naar mama. Wanneer er problemen zijn, vraagt het naar mama. Bij elk dingetje gaan ze naar mama. Papa krijgt over het algemeen alleen de vraag: waar is mama? Het is gewoon een vaststaand feit dat jij de moeder bent - want ja, je hebt het kind gedragen, gebaard en brengt er de meeste tijd mee door.

Niemand gaat ontkennen dat jij dat kind gebaard hebt. Voor de conceptie waren er "maar" een paar minuten nodig (althans, zonder de MMM en overige toestanden, etc.). Het bevruchten is sneller gedaan dan het kind op de wereld zetten en er een goed burger van maken. En er kunnen er veel meer opties zijn wat betreft de vader. Niet alleen je partner, maar ook Henk-Jan de tuinman of Ido van de bakker op de hoek kunnen de partner zijn. Het kán. Niemand zal het merken (tenzij je echt hele grote verschillen qua uiterlijke kenmerken hebt - en zelfs dan nog ken ik iemand die gepresteerd heeft te roepen dat ze een overgrootopa uit *insert-ander-continent* heeft en het daardoor komt). En dus vind ik het niet meer dan normaal dat je kind de achternaam van je partner draagt. Vol trots, heel de wereld mag het zien/weten dat jullie samen een kind hebben. Jullie samen, geen twijfel over mogelijk

Ik vind de achternaam gewoon de kroon op de papa, zeg maar. Ik was vroeger altijd een vaderskindje, waarbij mijn vader eens zei: aan een meid heb je niet zoveel voor de familienaam. Waarbij ik luidkeels protesteerde en ergens best wel gekwetst was. En na zoveel jaar over die uitspraak na te hebben gedacht kan hij mooi de boom in - mijn partner verdient het meer dan hij Er was hier een kleine twijfel over de familienaam, maar toen bedacht ik mij dat de naam ongeveer net zoveel waard was als de familieband met die achternaam en dat hield dus gauw op. Bij meer kinderen krijgen ze gelukkig ook allemaal dezelfde achternaam en ik moet nog een beetje geduld hebben voordat ik zijn achternaam krijg. Dan schrap ik mijn meisjesnaam direct.

Ik heb zelf ook wel een beetje het vooroordeel dat wanneer het kind niet de achternaam heeft van zijn vader dat ik daar vraagtekens bij zet. Wat is er aan de hand? Is de vader niet in beeld? Is er een andere vader? Zijn er familieproblemen? Was ze ergens bang voor dat ze het kind niet heeft laten erkennen/gezag wil delen? Dat zijn allemaal dingen die ik mij stilletjes afvraag. Ik zal er een ander natuurlijk niet om afwijzen of iets dergelijks, maar nieuwsgierig ben ik dan wel. Waarom zou je zoiets overwegen?

Het is bovendien ook extra verwarrend. Meestal blijft iedereen zo'n beetje in dezelfde streek hangen waar je geboren bent en kun je aan de achternaam al achterhalen wie waarbij hoort en dat plaatsen in de juiste context. Dan kun je ook niet 'per ongeluk' trouwen met je achterneef/achternicht ofzo. Als iedereen maar een beetje gaat switchen met achternamen, hou je de genenpoel ook niet erg sterk gevarieerd. Met het risico van verminderde weerstand of in het ergste geval nog afwijkingen ofzo. Nu is dat wel erg vergezocht met bijna 17 miljoen inwoners in Nederland, maar wanneer iemand switcht met de achternamen weet je het toch nooit zeker - en je kansen zijn hoger dan met de staatsloterij.

Bovenstaand is trouwens allemaal mijn mening/gedachten hoor, mijn persoonlijke mening. Niets meer, niets minder.

 

Als jij mij niet kent, weet je toch niet eens dat de achternaam van mijn kind niet die van mijn man is maar die van mij? Ik vind het nogal ver gaan om gelijk te denken dat kinderen die de naam van de moeder dragen waarschijnlijker een andere vader hebben ... Mijn man weet heel zeker dat het zijn kinderen zijn, daar hebben ze zijn naam niet voor nodig Maar goed, uit ervaring van mij blijkt dat het vaak handiger is als kinderen dezelfde naam hebben als de ouder waar ze het meeste mee zijn. Ik heb bijvoorbeeld meerdere malen moeten vliegen zonder mijn man in het eerste jaar van mijn dochter, doordat zij de naam van mijn dochter heeft had ik hier allerlei papieren en toestemmingsformulieren voor nodig. Dit had veel minder geweest, wanneer zij mijn naam zou hebben. Alleen daarom al zou ik als ik het opnieuw mocht kiezen gelijk anders doen en mijn eigen naam geven.

Trouwen met familie??? En dat moet je door middel van een achternaam te weten komen? Gaat niet echt op lijkt mij, vriendin van mij heet de Jong, net zoals een heleboel mensen in Nederland, maar lang niet allemaal zijn ze familie ... Mijn neefje heeft een andere achternaam dan mijn dochter, maar toch zijn ze heel dichtbije familie ... dus die redenatie snap ik echt niet.

Ik ken mensen waarvan het hele gezin de achternaam van de vrouw gebruikt, dus ook de vader ... gewoon omdat dat voor hen praktischer was. Dan heb je toch allemaal dezelfde achternaam, maar niet die van de vader

Nog een ander punt, tegenwoordig gaan heel veel mensen uit elkaar, krijgen opnieuw kinderen bij een andere man etc. Ik zeg niet dat ik dit verwacht en dus meeneem in mijn overwegingen, maar het lijkt me beter dat al die kinderen van verschillende vaders (die meestal bij moeder blijven wonen) dezelfde achternaam hebben, dus die van de moeder. Maakt het wel zo overzichtelijk. Maar goed, dit is allemaal dan weer mijn mening Iedereen moet kiezen voor de naam waar hij/zij zich goed bij voelt.

 

Wij zijn ook ouderwets. Ik heet Peer-Appel en de rest van de familie heet Peer. Zelf gebruik ik Appel ook bijna nooit meer.

Ik denk dat het het duidelijkst en de meeste eenheid geeft in je gezin om je kind de achternaam Peer te geven. Dan begint het bij jullie allemaal in elk geval hetzelfde. En voor de meeste mensen is de achternaam van de vader toch wel gebruikelijk als naam voor het kind, dus het roept ook de minste vragen (en elke keer opnieuw uitleggen) op.

 

Ik zou kiezen voor peer, want de tweede achternaam gebruik je toch niet altijd?

Mijn man heet peer.
Ik heet peer-appel.
Onze kinderen heten peer.
Zoals het vroeger ouderwets al ging.

 

Hier heten we allemaal peer

 

Ik heet Peer-Appel... maar ik noem mezelf Peer, omdat mijn achternaam een drama is .
Kinderen heten ook Peer.