Ons hummeltje krijgt papa' s achternaam en ik blijf de vreemde eend in de bijt Ik zou ook bij trouwen niet de achternaam van mijn vriend aannemen trouwens!
Ik ben inmiddels getrouwd en heb ook mijn eigen achternaam gehouden. De naam van mijn man is mooi, maar het is gewoon niet mijn naam. Ik ben geboren met een bepaalde naam en kan me niet voorstellen ooit een andere aan te nemen. Ik zou het leuk vinden om ezelfde naam te hebben als mijn kind, maar dat gaat niet gebeuren, want we hebben ervoor gekozen dat ze de naam van mijn man krijgt. Gewoon omdat dat zo de traditie is denk ik... En omdat ik het leuk vind voor mijn man. Ik ben inderdaad 'toch wel de mamma'.
Sjarrel, je vriend wilt jullie baby niet erkennen??? maar waarom niet dan? Dan is hij dus nooit officieel de vader??
Ik hou er helemaal niet van om dingen te doen omdat ze 'zo horen'. Vreselijk als mensen zeggen 'dat hoort zo' of 'dat hoort niet zo'. Dat vind ik bekrompen en ouderwets. Ik wil niet trouwen met een jurk en een feest, ik wil ook geen kerst vieren met de familie (maar ja ik wil ze niet kwetsen dus gebeurt het toch) Ik doe ook niet mee met Sinterklaas om nichtjes en neefjes te plezieren. Ik wil tegen stomme zwangerschaps- en bevallingsadviezen ingaan, op verjaardagen wil ik niet bij 'de vrouwen' zitten (schoonouders hebben altijd van die in tweeën gedeelde verjaardagen, vrouwen aan de ene kant, kleppen over recepten, breien en de kinderen, en de mannen aan de andere kant lullen over schilderwerk, auto's en voetbal) Wat ben ik eigenlijk ontzettend kinderachtig.... Want alleen maar om dwars te liggen zou ik ons kind mijn naam geven. (mijn schoonouders zouden het onbegrijpelijk vinden, heerlijk) Maar ik doe het niet, we geven het de achternaam van mijn vriend, ik vind dat wel een fijn idee. (geen idee waarom) En ik hou mijn eigen naam, die is onderdeel van mijn identiteit.
ons kindje krijgt de naam van mijn vriend, omdat we in de loop der tijd toch wel willen trouwen enzo. Dus geven we het nu maar zijn naam. en vind zijn naam ook leuker klinken
Ik heb gekozen voor de achternaam van mijn vriend. Ik hoop ooit nog met hem te trouwen (hij wil niet).
Mjah maak dat hem maar wijs... hij denkt dat ik ooit bij hem weg ga ofzo.. en geld ga eisen... geen idee
Ben ik dan echt de enige die vindt dat de man net zo goed de naam van de vrouw kan aannemen (als het gaat om het 'gezinsgevoel')? Sjonge Mijn lief is 'toch wel de papa', ook al draag de kleine mijn naam. Ik heb trouwens ook gekeken naar welke achternaam het beste past bij de voornamen die ik in mijn hoofd heb.
Maar Sjarrel...sorry misschien vind je dat ik me ermee bemoei maar dit is toch waanzin...??? Een relatie heb je toch om voor altijd bij elkaar te blijven..niet om uit elkaar te gaan..dat ten eerste..en ten tweede neem je een kindje omdat je zeker bent van je relatie of je huwelijk of whatever..is toch belachelijk dat hij zijn eigen kind niet wilt erkennen omdat hij bang is dat jij hem gaat verlaten en geld gaat eisen???!!?? Het is verdorie zijn eigen kindje...Stel dat het niet goed zou gaan tussen jullie is het toch vanzelfsprekend dat hij voor zijn kindje betaald..Ik snap zijn logica eigenlijk echt niet..Waarom begin je dan aan een kindje? Nu staat er dus op de papieren van het kindje dat er geen vader is??
ik probeer hem nog steeds over te halen... maar hij wil pas als we een huis kopen ( met 2 jr) het kindje erkennen... en jah idd dat zeg ik ook... ik hou het kindje omdat ik blij ben met hem en mij en wil met hem verder... maar jah er speelt nog veeeel en veeeel meer bij hoor... maar dat heb ik al een keer op het topic over gehad...
Rare situatie Sjarrel...ik ben het helemaal met Gulay eens...je neemt toch geen kind met het idee dat je ooit uit elkaar gaat?? heel vreemd! Zou toch nog maar eens goed met je vriend gaan praten. Wij geven ons kindje trouwens straks ook de achternnaam van mijn vriend...in de toekomst willen we ook graag trouwen dus dan hebben we alledrie dezelfde achternaam.
Ons kindje krijgt de achternaam van papa, en waarschijnlijk gaan we nog voor de geboorte trouwen. Dan hebben we allemaal dezelfde naam en dat vinden we allebei wel prettig. Maar goed, iedereen moet doen waar hij/zij zich goed bij voelt. Als het maar een keuze is van beide ouders maakt het toch niet uit wat de rest er van denkt of vind. Groetjes Carla
Daar komt trouwens bij..dat stel dat er wat met jou gebeurd..je overlijdt..(in het ergste geval) of je gaat uit elkaar..je wordt alcoholiste..noem het maar op en je vriend wil de verantwoordelijkheid over het kind kan hij dat mooi vergeten. Hij is immers de vader niet. Hij heeft dus totaal geen rechten over zijn eigen kind in dit geval. Ik hoop dat hij hier goed over na heeft gedacht. Maar het is natuurlijk jullie eigen beslissing.
Sjarrel, Ook al ga je bij hem weg als hij het niet erkent heeft, dat heeft niks met alimentatie te maken! Dan wordt hij door de rechtbank gedwongen een DNAtest te doen en moet hij alsnog betalen. Dus dat is onzin. Vind het voor jou erg lullig dat hij zo reageert!
Sjarrel, hoe vaker en hoe meer ik lees over jouw vriend, hoe meer ik mijn bedenkingen erbij krijg. Ik vind het allemaal niet goed klinken....kan er niets aan doen. Ik hoop dat ik het fout heb en het allemaal somberder zie dan het in werkelijkheid misschien is. Maar soms kan ik het niet helpen dat ik mij afvraag wat je nog bij die jongen doet.
Dat vraag ik mij ook af Renate! Ik wil niet stoken hoor Sjarrel, maar soms kun je beter alleen zijn dan met iemand die niet goed voor je is. Ik hoop dat het erger lijkt dan het is en dat hij snel bijdraait. Laat niet over je heenlopen meid! Dat verdient niemand.
Mijn kindje krijgt de achternaam van mama. Gewoon, eigenlijk zonder reden. Mijn lief ging er direct mee akkoord. Hij mocht de voornaam verzinnen ( wel met mijn goedkeuring natuurlijk ) Angelina
ik woon dus in spanje en krijgt ze van ons allebei de achternaam, wel leuk ideemijn vriend heeft ook naam van beide ouders, maar de baby krijgt automatisch de naam van mij en van mijn vriend de achternaam van zijn vader weer.. ik heb de naam van mijn moeder zelf, maar is maar 1 letter verschil met die van mijn vader, dus was niet zo een probleem voor mijn vader eigenlijk als we trouwen krijg ik gewoon de naam van mijn vriend erbij, die van zijn vader(hij heeft nl ook die van zijn vader en moeder)maar we wachten tot de baby kan lopen en de ringen kan aangeven wow sjarrel..sorry te zeggen, maar met zo een man staat er nog een hoop te wachten! ik hoop voor jou en je baby dat je wel voor jezelf een nood scenario heb uitgewerkt? wat geld opzij, ingeschreven bij woningnet etc? dat mocht hij er vandoor gaan, dat je jezelf en je kindje gewoon op kunt vangen? met zo een man kun je beter aleen zijn!maar dat is mijn mening, ik ben 100% zeker van mijn vriend, maar heb wel een zelfde soort vngnetje voor mijzelf en mijn kind, mijn baby is erg gewild, we houden ontzettend veel van elkaar, maar ik ben nou eenmaal een beetje paranoia, en is het voor mijn gevoel lekkerder om een vangnetje te hebben
Als het ons lukt om zwanger te raken zijn we hopelijk al getrouwd. Het is de bedoeling dat we vanavond de papieren voor de ondertrouw gaan inleveren op het gemeentehuis en dan binnenkort trouwen! Ik neem de naam aan van mijn verloofde. Hij heeft een achternaam die mensen niet snappen... denk aan een briefaanhef... De heer...de...dus dat zou dan worden mevrouw de ... In een winkel vragen ze zijn achternaam en dan kijken ze je vragend aan van ja. De heer en verder...hi hi Ons kindje zou ook zijn achternaam krijgen. Dan hebben we allemaal dezelfde achternaam. Ik vind dat wel zo leuk. Hij ook.