Mag het hier ook gaan over de achternaam? Ik heb een zoontje uit een eerdere relatie en die heeft mijn achternaam. Ik heb me altijd voorgenomen als ik evt. nog een kindje mocht krijgen met mijn huidige vriend, ik de twee kinderen dezelfde achternaam wil geven. Mijn naam dus. Gewoon geen verschil. Ik ging er vanuit dat mijn vriend dit zou begrijpen. Maar toen ik er pas over begon werd dat een erg emotioneel gesprek. Mijn vriend voelde zich enorm afgewezen, kwaad en verdrietig. Ik vind het heel rot voor hem, maar wil bij mijn besluit blijven. Met als gevolg dat er meerdere heftige discussies gaan volgen. Ik voel me ook in de war en niet begrepen. Wat vinden jullie? Een dubbele achternaam gaat hier niet en wil ik ook niet.
Mijn vriendin heeft haar zoontje uit een eerdere relatie de naam van haar 2e man gegeven. Zo hadden alle kinderen dezelfde naam.
Ik heb tegen mijn vriend gezegd dat ik niet gevoelig ben voor het argument: omdat het zo hoort. Het moest een vraag waard zijn heb ik'm duidelijk gemaakt. Uiteindelijk heeft hij officieel gevraagd of Marin zijn achternaam mocht gaan dragen. Ik snap je beweegredenen, maar snap hem ook. Voor een man is een stamhouder op de één of andere manier toch belangrijk. Je zou hem kunnen vragen waarom hij hier zo emotioneel over is. Maarga wel op een open manier het gesprek aan. Hij kan er immers niets aan doen dat er al een uk met jouw achternaam is. Zou je anders niet een "deal" kunnen sluiten? Een jongen is een stamhouder, dus zijn naam Een meid jouw achternaam.
ik begrijp je wel, maar je vriend begrijp beter. logisch dat hij zich voelt afgewezen.hij wil graag dat zijn kindje zijn achternaam draagt. en als ik eerlijk ben vind ik dat dat ook zo zou moeten. waarom wil je dat je kindje perse jouw achternaam krijgt? ik vind niet dat je je hoeft te schamen ofzo dat je straks 2 kindjes hebt met verschillende achternamen. maar heeft je vriend julie kindje al erkend? want dan moet je namelijk opgeven welke achternaam je wilt kiezen.
Bedankt voor jullie reacties! Door deze onverwachte zwangerschap moest mijn vriend erg wennen en is het erkennen voor de geboorte er niet van gekomen. Nu is hij dus gewend, en wil hij ook alles erop en eraan. Dat vind ik ook netjes en fijn van hem. Toch wil ik mijn naam niet opgeven uit mijn eerder genoemde principe. (broertje/zusje zelfde naam) Voor kinderen uit 1 gezin is het soms moeilijk twee verschillende achternamen te hebben. Waarschijnlijk krijgt het kindje automatisch mijn achternaam. Toch vind ik het erg rot dat mijn vriend er zo van slag van is, en vind ik het ook fijn om te horen dat jullie hem ook begrijpen. Het laatste woord is er zeker nog niet over gesproken.
Ik begrijp hem zeker, wat niet wil zeggen dat ik gelijk mijn eigen principes overboord zet. En dan krijg je dicussies...
Ik snap je vriend wel, maar jou ook. Ik zou denk ik in jouw geval ook bij mijn punt blijven. Ik heb af en toe ook wel spijt dat ik mijn zoon de naam van mijn vriend heb gegeven; maar dat is meer omdat ik zíjn achternaam nóg erger vind dan de mijne. Maar ik vond het ook wel fijn voor hem dat zijn zoon zijn naam zou krijgen. Bovendien kreeg ik toen erg het gevoel dat het geen punt van discussie was: Sverre zou zijn naam krijgen, klaar. Mijn schoonvader heeft trouwens een week niet tegen zijn zoon gesproken (broer van mijn vriend) nadat die besloten had zijn dochter de naam van zijn vriendin te geven. Tja...
Bestaat er geen mogelijkheid om het kindje uit je eerdere relatie de naam van je huidige vriend te geven? Ik begrijp jouw beweegredenen namelijk erg goed, maar kan me eveneens goed voorstellen dat jouw vriend graag zijn eigen achternaam ook vernoemd ziet. Zelf ben ik tegenwoordig erg tevreden met mijn eigen achternaam, de achternaam van mijn vriend vind ik echt 1 grote ellende. Mochten we ooit trouwen heb ik voor mezelf al besloten dat ik zijn naam absoluut niet wil dragen, en dat brengt me gevoelsmatig wel in de knel met de achternaam van mijn kleintje. De beweegredenen zijn welliswaar anders, maar je bent absoluut niet de enige die in dubio is over de achternaam van zijn/haar kindje.
Ik zou mijn kinderen dezelfde achternaam geven. Heb eens ergens gelezen dat uit een onderzoek bleek dat dat voor kinderen erg belangrijk schijnt te zijn, dezelfde achternaam hebben als broertjes en zusjes. Welke naam maakt dan nog niet eens zoveel uit.
Ik merk dat achternamen voor mannen vrij gevoelig liggen. Ze vinden het wss nog steeds hun 'plicht' om hun naam voort te zetten ofzo. Maar ik zou dez. achternamen willen voor mn kids hoor. Mijn vriend komt uit een gezin met 3 kinderen waarvan alle 3 een andere vader! Ze hebben ook alle 3 een andere achternaam Zou ik niet willen maar langs de andere kant begrijp ik je vriend wel. Soms pest ik mn vriend ermee dat ik stiekem mijn achternaam ga nemen (we zijn niet getrouwd) Dan wordt ie ook altijd bang want hij is echt trots dat ie zn naam kan doorgeven
Ik heb ook mijn eigen achternaam gehouden en draag dus een andere achternaam dan mijn dochter, maar vind dat geen probleem. Je kunt het bij de gemeente altijd laten wijzigen als je spijt krijgt. Dat is anders bij je kinderen. TS, is het kind uit je eerdere relatie wel erkend door de biologische vader? Want als dat niet zo is kan je vriend je oudste ook erkennen en dan kan hij ook zijn achternaam krijgen.
Ik snap je vriend wel, maar vind het toch (eerlijk gezegd) een beetje overdreven ... het gaat toch niet om zijn trots. Het gaat om de kindjes en ik denk ook echt dat het voor de kindjes het beste is als ze dezelfde achternaam dragen. We leven niet meer in het stenen tijdperk ... dus stamhouder ...
Ik wist niet dat het inderdaad voor mannen zoo gevoelig ligt. Ik wil ook niet meer gaan schuiven met de naam van mijn eerste zoontje. Daar is hij helemaal aan gewend, op school, met zwemles als ze hem roepen voor zijn diploma enz. Ik denk dat de keus al gemaakt is (ook mede door de wetgeving). Dit heb ik er ook nog over gevonden. Ongehuwd:
Als je ongehuwd bent, krijgt je kindje automatisch de achternaam van zijn moeder. De vader kan zijn kind erkennen (bevestigen dat hij officieel de vader is). Maar dan heeft je kindje nog niet automatisch de achternaam van zijn vader. Ruim voor de geboortedatum van je baby moet er bij de Burgerlijke stand een akte van naamskeuze opgemaakt worden. Bij het opmaken moeten beide ouders aanwezig zijn. Wanneer er geen akte van naamskeuze wordt gemaakt, krijgt het erkende kindje de achternaam van zijn moeder. Na de geboorteaangifte is er geen wijziging meer mogelijk. Maar goed om te horen dat er meer mensen mee worstelen
Ik begrijp hem wel, hij wordt nu 'gestraft' door jouw verleden. Lastig voor jullie, ik hoop dat je er op een goede manier uitkomt. En jouw kinderen weten dat ze een verschillende vader hebben en begrijpen dan de verschillende achternaam ook wel. Succes
Moeilijke kwestie zeg! Gelukkig begrijp ik dat jullie er nu uit zijn...? Ik snap jullie beide wel. Ik vind het ook belangrijk dat kinderen binnen een gezin dezelfde achternaam hebben, maar ik ben ook iemand die vind dat de achternaam van de vader ook de achternaam van het kindje wordt, tenzij er een speciale reden is om dat niet te doen (achternaam waarmee je gepest wordt ofzo). Mijn kindje krijgt de achternaam van zijn vader. Maar als mijn kindje uit mijn vorige relatie was blijven leven, dan had hij de naam van zíjn vader gehad, en had ik straks twee kindjes met twee verschillende achternamen. Dan had ik voor mezelf gedacht: helaas pindakaas, zo'n ramp is het nou ook weer niet.