Gewoon doen! Wij hebben het ook gedaan, we zijn getrouwd en we hebben onze eigen naam gehouden, onze kinderen hebben mijn achternaam. Gewoon omdat zijn naam al heel vaak voorkomt en we beide mijn achternaam mooier vonden. En ook omdat het leuke situaties geeft, we zijn wel types die dat soort rare dingen doen haha! Toen we het gingen regelen bij de gemeente moesten ze heel goed zoeken naar het formulier want we waren de eersten die het deden in onze gemeente. We hebben ons kostelijk vermaakt. Het levert nog steeds leuke situaties op als mensen ons nog niet kennen of we ons ergens moeten inschrijven, er moeten vaak formulieren opnieuw worden ingevuld of verbeterd omdat iedereen standaard de achternaam van onze kinderen verkeerd 'raadt' Je moet daar wel de lol van kunnen inzien, wij vinden het hilarisch!
Wij hebben er ook over getwijfeld. Omdat we niet zo'n goed contact hebben met de familie van mijn man en de achternaam niet veel voorkomt. Iedereen linkt ons dus aan hen. Maar uiteindelijk hebben we toch zijn achternaam gegeven omdat iedereen daar van uit gaat. Geen zin om steeds weer opnieuw uit te leggen waarom de kids mijn achternaam hebben. En ik was bang dat mensen zouden denken dat hij niet de biologische vader is omdat ze niet zijn achternaam dragen!
Ik vind mijn gedachte erover best wel stom eigenlijk, maar... Ik vind het nogal onderdaning van de man om de vrouw haar achternaam aan te nemen. Stom want als de vrouw de man zijn achternaam aanneemt vind ik het niet onderdaning. Maar het komt gewoon een beetje 'onmannelijk/watje' over op mij... Ik weet het, het slaat nergens op, maar toch voelt het bij mij zo. Uiteraard moeten jullie schijt hebben aan de wereld om je heen, maar houdt er rekening mee dat je man op werk en in vriendenkring toch wel te maken zal hebben met spot van mensen als hij jouw naam gaat aannemen... Al zal dat vast niet jaren duren, maar ik denk zeker in het begin... Maar nogmaals, ik vind mn eigen gedachten hierover best stom, maar ik denk dat ik niet de enige hierin zal zijn...
Ik zou lekker allemaal jouw naam nemen. Het is 2013, er gebeuren wel vreemdere dingen. In onze vriendenkring hebben we allerlei varianten. Geen enkele zorgt voor opgetrokken wenkbrauwen en ik zou het heel leuk vinden als mijn man mijn naam aannam
Als jullie beide er achter staan, zou ik jouw achternaam nemen. Ik ben wat dat betreft ouderwets en wil de achternaam van mijn vriend aannemen.
Ik vind dit ook. Jullie als gezin kunnen er voor zorgen dat de naam weer met trots gedragen wordt! En daarbij maakt het toch niet uit of de achternaam gebruikelijk is Maar je moet doen waar je je goed bij voelt!
Ik ken een aantal (multiculturele) stellen die om een andere reden gekozen hebben om in ieder geval de kinderen de (Nederlandse) vrouwelijke achternaam te geven. Dat bevalt ze heel goed! Gewoon doen waar jullie je alle twee het beste bij voelen. Succes!
Als ik de achternaam van mijn moeder had gekregen was ik daar heel blij mee geweest. Ik vind haar achternaam prachtig. Nu maakt het me niet zoveel uit. Beide hebben een normale achternaam, dus uit gemak kiezen wij voor zijn naam. Maar met een mooie bijzondere achternaam zou het hier ook een moeilijkere keuze zijn geweest. Gewoon doen wat jullie samen willen. Zeker als je man het geen probleem vind (het krenkt sommige mannen toch in hun trots)gewoon doen!
Zeker doen! Jullie staan er allebei achter en ik vind het een bewuste keuze. Het is trouwens niet ongebruikelijk om de naam van de moeder te geven, een vriendin van mij heeft dat gedaan en een collega. Beide eigenlijk een beetje om jou reden (de naam van hun was niet mooi of erg standaard). Daarnaast heeft bijvoorbeeld Daphne Deckers er juist voor gekozen om haar kinderen haar naam te geven ipv Kraijicek (of hoe je het ook schrijft hihi). Dus ik zeg DOEN
hihi ja leuk, mensen gaan er dan wel direct vanuit dat je kinderen de naam van de man heeft. Ook wel logisch want dat is jaren gebruikelijk. Maar nu we de keuze hebben zal dat wel steeds meer veranderen. Ik heb zelf mijn naam behouden en daarna zijn naam. Het voelde voor mij raar om zijn naam aan te nemen of zijn naam-mijn naam. Het is mijn naam en daar ben ik trots op Ik ben ook trots op zijn naam hoor Je behoudt daarnaast toch altijd je meisjesnaam ook al kies je voor je man zijn naam (rijbewijs, paspoort, vliegtickets ed.) Mijn man heeft trouwens wel zelf gekozen voor e/v in zijn paspoort! bij de vrouw is dit standaard maar bij de man niet! De dame achter het loket reageerde wel een beetje verbaasd toen hij het vroeg maar ze vond het wel leuk.
ik zou het ook vooral gewoon doen! De traditie om de naam van de man te geven stamt uit een tijd waarbij de gelijkheid tussen mannen en vrouwen nog ver te zoeken was. Persoonlijk vind ik dat, als het gaat om achternamen, nog steeds. Iedereen gaat ervan uit dat het 'automatisch' de achternaam van de man wordt, omdat het de man is, alsof een man meer is dan een vrouw. Ik zou absoluut kiezen voor de mooiste achternaam voor het kind (ongeacht of deze nu van de vader of van de moeder is), hij/zij moet er wel zijn/haar hele leven mee doen!
Mijn achternaam is een naam die in mijn woonomgeving heel weinig voorkomt, maar ga je in Limburg kijken dan staat het hele telefoonboek vol, terwijl ik daar echt geen familie heb wonen. hier is het wat mij betreft geen optie om mijn achternaam te gebruiken. Die moe(s)t ik standaard al spellen als ik hem uitspreek/uitsprak, dus vandaar dat we voor de makkelijkere naam van manlief zijn gegaan.