Achterstand in ontwikkeling

Adi, hij heeft een mri van zijn hoofd gehad.
Op het kdv komt eens in de zoveel tijd een logopediste. Zij heeft M geoserveerd en we kregen dus een brief van haar, voor de ha, voor een verwijzing.t

 

De achterstand, nuja het verontrustende gedrag, werd geconstateerd door de kinderarts. Eerst door mij eigenlijk en toen ben ik naar de kinderarts gegaan.
Die verwees me door naar een kinder en jeugdpsychiatrie.
Daar werd klassiek autisme vastgesteld en een half jaar achterstand.

Hij zou eerst naar het mkd gaan. Maar omdat ik inmiddels de oudste al op het mkd had en zag wat kindjes daar toch eigenlijk wel moest kunnen, stelde het mkd voor om een ontwikkelingstest af te nemen. Moest eigenlijk alleen een vragenlijst invullen met wat ie kan enzo.

Daar kwam een achterstand van anderhalf jaar uit.
Toen is samen met de casemanager van de psychiatrie en het mkd en mij besloten om Owen naar het kdc te doen.
En daar zit ie nu 2 weken op.


Door z'n achterstand maar ook door aantal lichamelijke verontrustheden is ook besloten om hem aan te melde bij het UMC Groningen. Daar is een team die ontwikkelingsachterstanden onderzoekt.
Nu gaan ze dus kijken of zn achterstand door zn autisme komt of door een of ander syndroom.

 

Hier kwam het CB ermee. Maar zelf had ik al vanaf dat Sven een paar weken is het idee dat er 'iets' anders is.

Alleen ik dacht dat ik het gewoon verkeerd zag.
Overbezorgde moeder oid...

 

Hier gingen die testen uitstekend en deed alles goed kwa lijntje trekken en nabouwen. Lichaamsdelen verschild nogal. Oren, handjes etc wel maar dingen als buik en billen worden al moeilijker.. Mijn zoontje is bij het audiologisch centrum terecht gekomen om zijn oortjes te testen en toen deze goed bleken wilde ze verder onderzoeken

 

Ik weet nog steeds niet of ons zoontje een algemene ontwikkelingsachterstand heeft. In augustus kunnen we naar onze kinderarts.

Ik zag wel dat hij langzamer was in de motorische mijlpalen zeg maar. Zitten, omrollen, staan. Los staan en los lopen is er nog niet bij. Blijbkaar is er een beenlengteverschil en een verschil in dikte van het linker en rechter beentje waardoor hij minder balans heeft. Hiervoor wordt hij dus nog verder onderzocht.

Het is een groot beertje onze zoon en het valt steeds meer op dat kinderen van zijn leeftijd (ongeveer dan) in de speeltuin toch al echte peuters zijn, L. lijkt nog een beetje grote baby/net dreumes.

Hij brabbelt de oren van mijn hoofd. In zijn eigen taal. Het enige dat hij zegt is ba (Bal), papa mama, en hij kan antwoorden met geluid op wat de koe, het aapje en de hond doet. Hij roept Ba! Ba! als hij een hondje ziet. Helemaal weg van dieren is hij. Open en dicht kan hij ook zeggen sinds kort (nou ja hihi, iets wat erop lijkt dan).

Maar zowel qua uitstraling in zijn gezicht als motorisch als qua gedrag weet ik gewoon, ik voel het, dat hij nu 'echt' achterloopt. Met een jaar vermoedde ik het, twijfelde. Hij is prematuur geboren (6 weken), dus 'cut him some slack'. Maar ook als ik die zes weken en nog meer terugreken, 'doet' hij minder dan zijn leeftijdsgenoten. Ik hoop dat het bijtrekt als hij zelfstandig kan gaan lopen.

Torens bouwen: het gaat wel, maar ik moet de toren wel vasthouden. Benoemen van lichaamsdelen of gewoon aanwijzen waar het zit, denk niet dat hij dat kan. Heb ik trouwens ook nooit geoefend. Hij kan nog steeds niet goed eten met een lepel en het aanprikken met de vork levert soms frustratie op, omdat hij dan niets op de vork krijgt.

De vormenstoof lukt niet goed. Hij heeft geen idee welk blokje waar in moet. Hij wil ze allemaal dolgraag erin hebben, dus helpen we hem, oefenen veel. Maar echt doorhebben hoe en wat, dat nog niet.

Boekjes vindt hij wel erg leuk, is leergierig en heeft wel veel taalbegrip. Snapt prima vaak wat ik bedoel.

Hoe vinden jullie dit overkomen als ik mag vragen?

Ik word er wel onzeker van merk ik, weet nog niet goed hoe ik me voel hierover. Mijn man begint het nu ook wel op te vallen dat onze zoon minder kan dan leeftijdsgenootjes, vooral het niet zelfstandig lopen (laat staan rennen). Ons zoontje klimt ook op handen en knieeen de trap op van een klimtoestel, maar wil op zijn buik de glijbaan af (op zijn billen, laat hij zich met zijn hoofd gewoon ineens achterover vallen?!!), en kruipt dan weer naar de trap. Soms zie ik mensen al kijken (hij is groot en lang; 91cm/15kg) en ik merk gewoon dat me dat wel wat doet. Vooral voor mijn zoontje zelf (pinkt een traantje weg).

 

Loe ik snap je helemaal meid.

Ook ik kijk vaak naar mn zoontje en denk : er is iets mis met hem. En dan bedoel ik niet alleen de autisme.

idd in vergelijking met leeftijdsgenootjes lijkt ook mijn zoontje meer dan een jaar achter te lopen. En dat terwijl ie lichamelijk wel 2 jaar voor loopt.
Hij is 2 jaar en 4 maanden, is ruim 1 meter lang en weegt 23 kilo!
Dat valt andere mensen nattuurlijk ook op. Owen lijkt een bijna 4 jarige qua grootte maar zn uitstraling en zn gedrag lijkt op een 1 jarige.
En mensen raken dan nog meer in de war als onze oudste ( Erik ) erbij is. Erik is 5 jaar. Is maar 5 cm groter dan Owen en weegt maar 16 kilo. Een klein dun manneke is ie. En Owen is echt een grote beer.

In het begin was ik als enigste die zag en vooral voelde dat er iets mis was met Owen.
Nu ziet iedereen het wel........
Vooral op je moedergevoel afgaan hoor Loe. Dat is heel belangrijk!

 

lastig is dat he. mijn zoontje is net 3 maar ook 20 kg en ruim 1 meter (105 laatste meting 2 maanden terug). hij is dus een enorme kleuter en kwa gedrag een echte dreumes peuter. zo moet ik hem nog voorduwen op een driewieler en dan hoor je de mensen zeggen, o kan hij dat nog niet zelf. of o wat praat hij slecht, zal wel wat worden op school. tuurlijk weten buitenstaanders niet dat er wat mis is en dat ze hem 4 jaar geven maakt het voor hem alleen maar moelijker omdat ze zoveel van hem verwachten. als hij dan kwa spel en praten een jonge 2 jarige is en kwa grote een 4 jarige maakt voor andere de achterstand nog groter. we zitten nu nog zo in onzekerheid. de achterstand valt heel erg op als ik hem net als vanmiddag zie spelen met andere kindjes. zie je kindjes van 3 die niet houterig rennen maar lekker soepel zoals het hoort, duidelijk hele verhalen vertellen ipv 2 en 3 woordzinnetjes. fietsen op hun fietsje terwijl ik mijn zoon nog moet voorduwen, en het idee snappen dan een emmertje vol zand moet en dan omgooie wil je een kasteeltje bouwen en 2 schpejes en omgooien niet werkt. dat hij van een gewone schommel afvalt en nog in een babyschommel moet omdat hij geen goed evenwicht heeft.

zoveel dingen waarvan ik denk pff de achterstand is wel heel erg duidelijk nu. dit maakt me bezorgt en bang voor de toekomst.

 

ja, de toekomst. Moeilijk is dat he.
Met Owen kan ik me niks voorstellen als ik denk aan de toekomst.
Komt omdat ie nog zo vreselijk weinig kan.
Als ie maar ging praten. Als er maar begrip komt.

Zoals we het nu moeten oordelen dan blijft Owen tot zn 18de op het kdc. En gaat na verloop van tijd in een tehuis wonen.

Maar daar willen we helemaal niet aan denken!!! Hij is 2 en half jaar. Dus nog tijd genoeg voor ontwikkeling!!
Ik wil niet rouwen om iets wat misschien niet gaat komen ( zoals geen vooruitgang en een tehuis ), maar ik ga me ook niet verheugen op iets wat er misschien nooit zal komen ( zoals spraak en begrip )
Dus kijken of fantaseren we niet meer naar/over de toekomst en leven we in het nu.
Wat de toekomst ons brengt............we wachten af.

 

dank voor jullie reacties, fijn dat we dit soort dingen hier ook delen he. Moeilijk he om te zien, die dingen in een speeltuin bijvoorbeeld. Pas dan krijg je door hoe andere kindjes zijn en je schrikt van het begrip en de motoriek die ze al hebben, en dan zie je de ontwikkeling van je eigen kind in context. Ik ben ook wel bang, vooral bang voor wat we te horen gaan krijgen. WE houden superveel van onze zoon en dat zal niet veranderen, maar ik gun het onze lieverd zo om lekker mee te doen.

Soms denk ik: kom op jongen, praten. Niet piepen dat je op de bank wil, ZEG eens tegen mama wat je wilt: wil je OP de bank? Soms denk ik weer: het komt wel goed. Hij is gewoon 'lui' , traag, 'makkelijk', hoe je het noemen wilt. Maar ik heb steeds vaker dat ik denk: ik moet naar de kinderarts en ik moet gaan aanhoren wat het '' oordeel '''is.......want zo voelt het wel.

Ik vind t allemaal behoorlijk confronterend op dit moment. GElukkig heb ik ook momenten dat ik er makkelijker mee om kan gaan en denk 'we weten nog niets, we zien wel waar het schip strand.' Helaas voor mezelf vind ik dat ik me wel veel aantrek van de blikken van anderen, wou dat ik dat eens kon veranderen!

 

als jullie eens willen kijken: hier een tuin-filmpje van begin deze maand. Wat vinden jullie als je dit filmpje ziet?Lenn en de watertafel - YouTube

EInd augustus wordt hij twee. (ongecorrigeerd)

 

Dat je het gewoon lui en traag noemd dat ken ik. Soort van goedpraten. Deed ik hier ook namelijk. Tja hij is niet zo snel maar ieder zijn eigen tempo. Hij is gewoon te lui om te praten want zeuren en wijzen werkt ook. Gelukkig prat hij nu wel in korte zinnetjes en voor mijn redelijk verstaanbaar ( buitenstaanders verstaan hem minder goed of niet) . Ik ging ook alleen naar het audiologisch centrum voor zijn gehoor want van de rest wilde ik niks van weten. Toen bleek dat hij goed kon horen en hun zijn achterstand ook opmerkte is het balletje gaan rollen. Test na test en steeds meer dingen krijgen een naam. Niet gewoon lui maar spierzwakte. Het kost hem gewoon echt veel meer moeite dan andere kinderen om gewone dagelijkse dingen te doen. Ook mondspieren zijn zo zwak dat hij wel wil praten maar het lukt gewoon niet zo goed. Frustrerend voor hem waardoor hij weer driftig kan worden. Papa verstaat hem slecht en er ontstaat een afstand tussen hun 2. Zoontje wil dat ik alles met hem doe want wij kunnen praten, ik snap hem meestal en dat is voor hem veel makkelijker. Hij is zo lief als hij bij mijn is omdat hij alles niet hoeft te herhalen, geen onbegrip etc. Papa moet vaak wat zeggen of kan hem niet helpen omdat hij niet weet wat Nando wil of doet wat anders omdat hij het verkeerd begrepdn heeft. Nando raakt dan gefrustreerd, gaat gillen en huilen. Zo zielig om te zien.

 

o lovewinnie, wat moeilijk zeg. Knuffel! en wat sneu inderdaad voor je zoontje! Maar ook je man zal dat moeilijk vinden he? Ik herken dit wel, niet met praten, maar het wijzen: mijn ouders zeggen al: hij HOEFT niet te praten, want iedereen snapt al wat hij wil. En ik kan met zijn uitdrukking al aangeven aan anderen wat hij uitdrukt/wil, en merk dat ik dat al snel doe, zodat ze hem begrijpen en hij niet gefrustreerd wordt.

 

@Loe:

Als ik je filmpje zie zie ik idd een kindje wat een vertraagde ontwikkeling lijkt te hebben, en vind hem geen ontwikkeling hebben van een kindje van 2 als ik heel eerlijk ben

Kinderarts kan hier weinig mee (mijn zoontje loopt achter en KA kan hier weinig mee, kijkt alleen medisch en niet op andere gebieden)

De juiste instantie is hiervoor de integrale vroeghulp van bijv stichting MEE.

Deze instantie kun je opbellen en dan komen ze bij jou thuis praten over wat jij als mama denkt dat er mis is/anders is aan je kindje

Ze vraagt je dan bijv video opnames te maken.
Enkele weken later kom jij naar de vroeghulp toe met het filmpje. Er is dan een team met kinderpsychologen, kinderartsen, orthopedagogen, etc bij elkaar om samen met jou de dvd te bekijken samen met het verhaal over je zoontje en wat jij denkt dat anders is aan je zoontje

Ze geven daarna hun mening wat ze vinden van jou verhaal en de videobeelden en vragen zonodig een indicatie aan voor bijv een speciaal psz/KDV, thuishulp, fysio, logopedie, etc zodat je kindje geholpen word met een eventuele achterstand

Deze instantie is volledig gratis en werkt belangeloos. Je kunt er ook erg snel terecht en in elke regio zit wel een integrale vroeghulp. Google er maar eens op. Hier heeft het alles in gang gezet

Zoontje zit vanaf 15 maanden op een speciaal KDV voor kindjes met een achterstand. Toen was zijn IQ 55, en nu is hij bijna 2 en is zijn IQ gestegen naar 75 met de juiste hulp. Zonder integrale vroeghulp was zijn IQ nu nog rond de 55 of zelfs lager. Beste stap geweest die ik ooit gezet heb voor mijn zoontje. Als mama voel je vaak wel aan of het luiheid is of dat er écht iets mis is

 

dank je. zal zeker kijken bij de integrale vroeghulp. Ik vind trouwens ook dat L. een veel jonger uiterlijk heeft dan andere kindjes van 2 jaar, dat valt me toch ook steeds op.

 

Sterkte voor alle moeders met een kindje met een ontwikkelingsachterstand of handicap! Tis niet makkelijk om zoiets bij je kind te zien. Maar petje af voor ieder die zn kind laat onderzoeken en erkent dat je kind hulp nodig heeft!! Kinderen kunnen met de juiste hulp en ondersteuning zulke grote sprongen vooruit maken!!

 

heb je filmpje bekeken Loe. En ook even nog wat andere filmpjes van je mega schattig zoontje

idd ook ik zie een achterstand. En hij ziet er idd ook erg jong uit voor zn leeftijd.

Veel gedrag wat ik zie van Owen zie ik ook terug bij jouw zoontje. Ook aantal dingen niet hoor. Elk kindje is anders he

Als je een goede kinderarts hebt kan je ook door je kinderarts doorverwezen worden hoor.
Bij ons was het de kinderarts die precies wist waar we wezen moesten. Wij werden doorverwezen naar Accare. Accare stelde een diagnose ( in ons geval autisme ) Maar zagen ook de grote achterstand. Dit kan door de autisme komen maar hoeft niet.
Als men niet zeker weet waar de achterstand vandaan komt dan word je weer doorverwezen naar het ziekenhuis. Zoals wij.
Wij komen nu bij een team die gespecialiseerd is in achterstanden. Hun gaan bloedonderzoek doen ( kijken naar genetische afwijkingen etc ) en gaan meer tests doen. Zoals ctg, mri, skeletfoto etc etc Echt ALLES word dan nagekeken.

Dus.... je kan naar stichting MEE voor integrale vroeghulp. Maar als je een goede kinderarts hebt kan het ook via hem/haar.
Hoe dan ook is het zeker verstandig om hem na te laten kijken.

Dikke knuff voor jou!!!!

 

@ Dibo: Bij ons was het de fysio die ons doorverwees naar de ka en de ka heeft ons doorverwezen naar het Audiologisch Centrum Utrecht. Zij hebben uiteindelijk de ontwikkelings- en spraaktaalachterstand geconstateerd.

@ Loe: Mijn dochter is ook altijd langzamer geweest dan andere kindjes, maar op een gegeven moment merkte ik toch wel dat de achterstand steeds groter werd. Jouw zoontje zegt wel al meer als mijn meisje. Zij zegt alleen bal, ja en hebben. Zelfs geen papa en mama zegt ze .
Ik zie op het filmpje niks verontrustends, maar ik heb natuurlijk nog al een vertekend referentiekader. Mijn dochter speelt net zo en is al 27 maanden. Zo lang staand spelen kan ze ook nog niet. Maar goed, eigenlijk een antwoord waar je niks aan hebt, want ik kan het natuurlijk niet goed beoordelen...

 

Daar hebben wij het ook zo moeilijk mee. Owen zegt echt geen enkel woord. Ook geen geluid wat op woorden lijkt.
Wijst ook niet naar dingen ofzo. Maakt op geen enkele manier duidelijk wat ie wil ofzo.

Maar dat ie ooit maar mama of papa zegt. Of maar het gebaar van mama of papa.
Of dat ie opkijkt als je vraagt : waar is papa of mama?
Dat zou al zoveel betekenen.

We dromen beide heel vaak dat Owen kan praten. In onze dromen kan ie praten en ook meteen heel goed
Herkenbaar?
Hopelijk komen dromen uit! iig dit soort dromen dan.


Ook bij Owen is de achterstand trouwens veel groter als bij het kindje van Loe. Niet fysiek maar wel psychisch. Owen begrijpt geen enkele vraag.
Met Owen is ook totaal geen contact te krijgen. Alleen maar als ie het zelf wil en dat is dan van super korte duur.
Pas sinds een maand mogen we hem aanraken en kunnen we hem min of meer troosten.
Maar aan de hand lopen of hem sturen ofzo mogen we totaal niet.

 

Me zoontje is 23 maanden en zegt nog erg weing hij begrijpt het wel allemaal bij mij op het cb zeiden ze er niks over elk kindje ontwikkeld zich op ze eigen tempo ik was zelf ook laat dus denk dat hij dat van mij heeft