Mja wij vinden het ook enorm belangrijk... En sneu bovendien. Maar wat niet kan, kan nou eenmaal niet. En ik ga gewoon naar huis als er wat aan de hand is hoor.. Dan mag manlief de dag erna gewoon thiisblijven en daarna zien we wel weer. Nou hebben wij het geluk dat ze zelden tot nooit ziek is. Dat maakt denk ik toch ook een groot verschil.
Bij ons op de bso MOET je een nood nummer geven. En dan niet alleen voor als er wat met kind is. Maar stel je voor jij en je man krijgen onderweg. Of zelfs voor de deur een noodlottig ongeval. Dan moet je toch ergens heen kunnen bellen. Ik zeg altijd maar ( werk in Randstad) al geef je he en nummer in Groningen het gaat erom dat we iemand kunnen bereiken
Ik denk dat er tegenwoordig veel mensen alleen een mobiel nummer hebben. Maar goed, wij hebben de oma's als achterwacht. Maar ik werk op een paar minuten van school en reken maar dat ik meteen weg ben bij een noodgeval. En dat geldt ook voor mijn man, die op een kwartiertje van school werkt. Ik ben alleen wel slecht bereikbaar op mijn werk. Mijn man is mobiel altijd bereikbaar, maar schijnbaar is het logischer om eerst op alle mogelijke manieren mama proberen te bereiken. Is het niet echt spoed (bijvoorbeeld een koortsig kind), dan bekijken we wat op dat moment het beste uitkomt. En schakelen we eventueel een oma in.
Hier verder ook geen achterwacht... man werkt op 10 min fietsen van school, ik werk op 20 min rijden van school. Wij hebben beide zeer flexibele werkgevers die weten dat als er iets met de kindjes is, we alles uit onze handen laten vallen en direct naar huis gaan.
Mijn man en ik werken ook op met dan een uur reisafstand. Mijn vader kan gelukkig vaak bijspringen. En nog een gelukkig: de kids zijn weinig ziek. Maar niet iedereen heeft zo'n geluk. Ik zou denk ik een kennis van school als achterwacht vragen als ik niemand anders had. Niet ideaal maar het is dan niet anders.
Natuurlijk gaat er dan iemand mee van school..maar voor het kind zelf is het toch belangrijk dat er een heel vertrouwd persoon mee gaat. Leuk dat de congierge meegaat maar daar heeft zo'n kind niks aaen nee natuurlijk gebeurd het niet wekelijks..maar juist alleen als er echt iets aan de hand is. overigens neem ik mijn mobiel wel overal mee naar toe (zolder, tuin)
Wij moesten ook een extra nummer naast ons eigen telefoonnummer opgeven aan zowel school als BSO. Ik werk zelf op 10 minuten rijden, mijn man op een kwartier, maar hij kan niet zomaar weg, omdat hij zelf ook voor de klas staat. Mijn ouders zijn de achterwacht. Tot nu toe is er in 7 jaar tijd 1x gebeld of we een kind wilden komen ophalen, dat was op het kinderdagverblijf en er was er eentje ziek. Toen hebben mijn ouders het kind in kwestie opgehaald, omdat ik in bespreking zat met een paar klanten. Ik ben trouwens mobiel ongelofelijk slecht te bereiken. Ik heb er wel 1 en die staat meestal ook wel aan, maar eigenlijk vergeet ik altijd het geluid aan te zetten. En bovendien laat ik het ding constant overal liggen. Ik ben meer van de telefoons aan een draadje, denk ik.
Dan zou ik serieus nadenken over de sociale omgeving waar een kind in opgroeit... als de juf (een 'zakelijke' relatie) meer vertrouwd is dan de naasten..
Hoezo? Een kind is 5 dagen per week bij de juf! Als ik zie hoe gek de meeste kinderen met hun juf zijn. Knuffelen etc. Ik denk niet dat jonge kinderen dat zo zakelijk zien. Mama en papa zijn de liefste, maar de juf zit er net onder hoor. Oma's zijn meer vertrouwd, maar dr tantes niet hoor. De juf ziet ze veel vaker (dr huidige juffen nog niet, maar dr vorige juf waar ze 1, 5jr bij heeft gezeten was ze denk ik well meer vertrouwd mee) Muv de afgelopen maanden zag mijn dochter haar tantes hooguit 1x per maand. Nee natuurlijk is de conciërge niet ideaal, en probeert mama of andere verzorger er zsm bij te zijn. Maar om alles daarop in te stellen, voor een mogelijk noodgeval ooit.. sja..
Ik wou net zeggen.. De leraar ziet de kinderen van 8.30 tot 15.30 met een tussenpauze van een anderhalfuur. Dat is 5,5 uur per dag. Ik zie mijn eigen kind een uur voor schooltijd, driekwartier tussendoor en nog een kleine 3,5 uur na schooltijd is ook zo'n 5,5 uur. Dan maakt een leerkracht nogal een groot deel uit van het dagelijks leven van een kind. Daarmee is het niet gelijk aan een familielid, maar zeker een zeer vertrouwd persoon. Zou mij meer zorgen maken als ze de leraar/lerares niet als vertrouwd persoon zouden zien. Waarmee ik ook niet wil zeggen dat het niet belangrijk is dat een naaste er zo snel mogelijk bij kan zijn trouwens.
Nadeel is dat de juf nog de rest van de klas heeft.. Dus grote kans dat het niet de juf is die mee gaat. Maar goed dat is alleen in geval van nood. En dat zegt eigenlijk genoeg. Nood.
Mijn partner en ik werken beiden een half uur van school vandaan,mijn partner zou niet makkelijk kunnen gaan als er iets is. Mij bellen ze als eerste,heb het nummer van mijn werk op school gegeven. Mocht ik niet direct kunnen gaan dan bel ik mijn ouders,die wonen 10 minuten bij de school vandaan en mocht dat ook niet gaan dan heb ik diverse vriendinnen die ik kan inschakelen voor nood. Omdat ik voor mijn werk geregeld onderweg ben met de bedrijfswagen kan ik niet zomaar meteen richting huis gaan,dus dan kunnen mijn ouders alvast op pad gaan en zodra ik terug ben op mijn werk en ik mag en kan gaan dan ben ik weg. Mijn werk zit op 500 meter van het ziekenhuis af dus heb de afspraak dat zodra onze zoon naar het ziekenhuis moet vanuit school mijn ouders mee gaan en ik ze daar op wacht. Zo heeft hij sneller medische hulp dan als ze op mij moeten wachten tot ik bij de school ben,en dan weer terug maar de stad waar het ziekenhuis is EN waar ik werk... Voor een poep broek schakel ik een vriendin in,gelukkig kan onze zoon de wc goed vinden op school en poept ook gewoon daar. Heb wel altijd een schone broek en onderbroek in zijn tas zitten....
Hier de opa's en oma's als achterwacht, maar.... het ene stel woont op 20 min. rijden en het andere stel moet ook vaker overdag weg. Mijn man en ik zijn vaak wel bereikbaar of thuis, maar niet altijd. 100% garantie en bereikbaarheid bestaat gewoon niet. Het kan altijd zo zijn dat er toevallig niemand te bereiken is.
Ik werk minimum 1u15 van huis af. Ik moet de tram op, dan de trein en dan een bus (een rijbewijs halen is om medische redenen geen optie). Ze kunnen mij dus wel bellen - daar heeft mijn baas niks op tegen in noodgevallen - maar ze zullen toch moeten wachten tot ik er ben. Manlief zit dichterbij, maar die zijn mobiel zit in zijn kluisje en leest hij alleen tijdens zijn pauze. De enige die we in de buurt - 5 à 10 km - hebben is mijn schoonmoeder van 81. Die geen mobiel heeft en haar vaste lijn de helft van de tijd niet hoort. En die rijdt op zo'n gevaarlijke manier dat ik er mijn kind nooit aan zou meegeven (wat ze zelf doet is haar zaak). Mijn ouders zijn altijd thuis - eigen zaak - maar wonen dik 45 minuten rijden van hier. Mijn beste vriendin werkt en woont ook in 't dorp van mijn ouders en werkt voltijds. Voor de rest geen vrienden. Mijn zus en zijn broer wonen een uur rijden hier vandaan en werken. Nog geen kinderen, maar in geval van nood reken ik er dus wel op dat er iemand van school of opvang mee gaat. Of bij bijvoorbeeld overgeven dat mijn kind wel mag blijven tot ik er ben. Da's hier in BE ook doodnormaal. Hier staat in zowat elke school een noodbed of noodzetel om je kind te rusten te leggen (meestal bij de administratie). Desnoods voor de hele dag. Standaard heeft elke school hier overigens in elke school een EHBO-kist met "basis-medicatie" zoals iets tegen hoofdpijn, tegen braken, tegen diarree, pleisters, ontsmettingsmiddel, ... (De laatste jaren moet je overigens wel op voorhand je toestemming geven dat ze op 't secretariaat iets mogen geven van medicatie die je inneemt.) Bij noodgevallen waarbij echt eerste hulp nodig is, gaat hier ook standaard een juf, iemand van de administratie of desnoods de directie mee. Want als er echt een ambulance nodig is, geraakt sowieso geen enkele ouder er op tijd (tenzij je naast de school woont en thuis bent).
In nl mogen ze dus nog net pleisters plakken... En dat is het eigenlijk wel. Nog geen kinderaspirine is toegestaan.
Klopt, maar ook al mochten ze dat wel...lees over in be een ziekebed waar kind evt. de hele dag zou kunnen blijven..mag toch hopen dat dit nooit gebeurd.
Ik zou het toch echt niet weten bij ons. Mijn vriend en ik werken allebei op minimaal 30 min van huis af. Mijn moeder woont op 50 min, mijn vader 20 maar die werkt veel. Schoonvader is hulpbehoevend en woont in een verzorginshuis. Schoonmoeder leeft niet meer. Broers/zussen/vrienden werken allemaal fulltime of hebben zelf kinderen en kunnen dus echt niet a la minute in de auto springen. Geen bevriende buren. Dus wij zijn zelf standby en dan duurt het toch echt wat langer. Kan er niet meer van maken helaas.
Het gaat niet om het aantal uren per dag dat je iemand ziet, maar om de hechting. Ik zie mijn collega's ongeveer net zoveel als mijn man, en veel vaker dan mijn ouders, zus, vrienden. Maar toch is dat geen 'vertrouwheid' bij ziekte, noodsituaties. Ik neem aan dat een kind geen enkele band heeft met de juf buiten de klaslokaal, en DAT maakt de band 'zakelijk'. Meeste kleuters raken verward als ze hun eigen juf bij een privé gelegenheid tegenkomen. Terwijl ze niet verward raken als ze hun oma of tante zouden zien op het schoolplein of in het ziekenhuis...
Ook niet ieder kind heeft vijf dagen dezelfde juf, maar bv. maar twee of drie dagen of soms zelfs maar een dag. Mijn ouders wonen vrij dicht bij de school (tien minuten met de auto, twintig minuten fietsen, vanaf mijn moeders werk dertig minuten fietsen) en onze kinderen hebben met hen een hele goede band, die hebben we dus opgegeven voor als wij niet bereikbaar zijn. Maar ik heb mijn telefoon altijd in mijn broekzak zitten en ook altijd aan staan. Als er geen file staat, kan ik vanaf mijn werk in 30 minuten op school zijn, net als mijn man.
Ik merk bij onze Belgische vrienden dat er gewoon een groot cultuurverschil is. Daar werken de meeste mensen fulltime, en is het doodnormaal om ver van huis te werken. Mijn vriendin wilde van Antwerpen naar Eindhoven verhuizen, terwijl ze in Brussel werkt. Ze vond het gewoon een aannemelijk plan om van Eindhoven naar Brussel te reizen voor werk. Schoolsysteem speelt ook in op het cultuur in de maatschappij. De kinderen eten daar warm op school, gaan met school op zwemles, er wordt ook meer verzorging op school gedaan dan in NL. Daar tegenover is het Nederlandse schoolsysteem nog steeds ingericht op thuisblijvende moeders die constant klaarstaan en beschikbaar zijn. Wij krijgen nog steeds regelmatig mails met verzoeken of er moeders (geen ouders ) over 2-3 dagen op een dinsdag of donderdag om 11.30uur op school dit of dat willen komen doen...