Hier was het gelukkig maar een lichte Ikea kast. En heeft de oudste de kast deels opgetild om de jongste eronder uit te kunnen laten. Zelf lukt het niet. Ik ben me toch een potje kwaad geworden! Hoe halen ze het in hun hoofd!
Met de oudste, hij was toen 2,5 en we aten krieltjes. En opeens begon hij raar te doen. Te hoesten, proesten, en opeens stikgeluidjes te maken. Hij smoorde dus in een krieltje. Wij kloppen op ze rug, maar dat hielp niet. Maar hij zat vast in een tuigje in een zware Stokke stoel. Was opzich wel grappig wat erna gebeurde, want mijn man en ik pakte toen als 1 man, in 1 keer die stoel en 1 armpje vast en hebben beide die stoel met hem erin op ze kop gehouden en toen kwam het krieltje eruit. Daarna kwam de schrik brrr Toen de jongste van de bank achterover viel met zijn hoofd op de punt van een takelauto. Hij begon keihard te huilen, en opeens zag ik allemaal bloed naar beneden komen vanaf zijn hoofd pffff. Ik had toen nog geen ehbo diploma enzo, ik ben nog nooit zo geschrokken. Alles zat onder, hij had een snee tot op zijn schedel en bij de huisarts is dat toen geplakt. Toen de oudste van de trap van halverwege naar beneden is gevallen. Hij rolde gelukkig, en hield er alleen wat blauwe plekken en schaafwondjes aan over, maar pfff Toen de oudste bij oma en opa en koude kraan opeens helemaal uit draaide. Wij hebben een thermostaat, en hij dacht bij opa en oma, ik draai de douche even uit. Alleen opa en oma hebben nog gewoon 2 knoppen, warm en koud. Dus hij stond opeens onder een gloeiend hete douche. Ik schrok me de pletter, hij was toen rood op zijn rug en armen, meteen gekoeld, maar gelukkig viel het mee, maar jeetje pff En ook de oudste haha, is een keer weggelopen in Plopsaland. Hij was gewoon nergens meer te vinden. Hij is gewoon wel 20 minuten weggeweest. Ik werd gek! Ik zag al allemaal enge dingen voor me dat hij was meegenomen of ontvoerd of dat hij in een slootje lag, bah. Maar hij stond bij Maja de bij te kijken Ik heb hem toen ook wel even uitgelegd dat hij niet mag weglopen. Ik was heel blij om hem te zien, maar daarna werd ik boos En wat Joycey schrijft komt hier heel erg bekend voor van de jongste, die klautert ook overal op en is ook al overal afgevallen. Van de eettafel, van het dressoir, van de salontafel, van de vensterbanken etc. Hier staan ook geen karretjes en krukjes om die reden Ik heb echt draken, dus heb wel meer dingen meegemaakt, want het zijn net wervelwinden met ze 2en haha
Oudste valt mee wat dat betreft... maar de jongste Ze was nog geen jaar oud toen ze van de commode tuimelde, op dr rug liggen en dan met een vaartje voetjes op het blad zetten zodat kontje omhoog kwam en dan draaien Mn vriend maakte een snoekduik en heeft haar val geremd, maar ze kwam toch met schouder hard op luieremmer en toch met koppie op de vloer. Weet niet wie er meer overstuur was... man of kind. Vanwege overgeven toch nog naar de huisartsenpost geweest en doorgestuurd naar ZH, mocht gelukkig snel weer naar huis. En afgelopen zomer op de camping was ze ineens verdwenen, zo ongeveer de gehele camping gemobiliseerd, gelukkig dat veel mensen meteen riepen dat ze gingen mee zoeken zonder dat we het hoefden te vragen. Uiteindelijk bleek ze in het toiletgebouw te zijn, ze had zand in haar oogjes, dus was wcpapier gaan pakken en dat dan natgemaakt op dr oogje doen.
Vakantie in spanje vorig jaar: zoontje was nogal een wegloper. Zo staat ie naast je, je knippert met je ogen en weg ie Voordat we op vakantie gingen zat ik dus al in de zenuwen en tijdens vakantie waren we dus vooral bezig met op zoontje te letten. Je raad het al: de laatste dag waren we hem kwijt Op het strand nog wel! Ik sta bij de waterlijn, ik kijk naar zoontje terwijl hij een emmer water uit zee haalt, ik zie hem terug lopen naar zijn zusje op het strand (5 mtr va de waterlijn). Ik kijk naar dochter, maar zoontje komt daar dus niet aan.... In 2 seconden tijd gebeurde het dus Hij bleek de waterlijn afgelopen te zijn ipv het strand weer op.... Een oplettende Engelsman had hem tegengehouden tijdens zijn "wandeling", dus gelukkig vonden we hem redelijk snel. Het duurde 2-3 minuten, maar voor mijn gevoel was het een uur. De blinde paniek die ik toen voelde, mijn hartslag sloeg op hol.... Pffff De reactie van zoontje "ik was gewoon even wandelen hoor!"
Mijn oudste dochter die 10 weken te vroeg besloot geboren te worden, daar begon het al mee brrr.. Verder mijn jongste die zo met aankleedkussen en al van de commode afglijdt en met haar kin op de harde badkamervloer eerst klapt. Ik dacht dat ze minstens haar kaak gebroken zou hebben maar ze had alleen een blauwe plek.. Pff. Ambulance was toen ook geweest omdat het best hoog was (1 meter) en ze was nog geen 1 jaar. Verder mijn oudste die voor me liep met mijn man en ik erachter met de kinderwagen met de jongste erin. Mijn man lette op de oudste maar die werd aangesproken door iemand die flyers uitdeelde en lette daardoor even niet op. Ik zie opeens de oudste zo het fietspad op willen lopen links terwijl er net een hele stroom fietsers met een rotvaart aan kwamen fietsen (was bergafwaarts). Gelukkig struikelde ze over het stoepje en konden de fietsers net uitwijken. Was echt geschrokken pff.. Zelfde dochter was ik ook een keer kwijt in de HEMA in de stad, had ze zich verstopt?! en maar niet reageren terwijl ik haar naam bleef roepen.. Was bang dat ze naar buiten was gelopen
Mijn man had ons zoontje (8 maanden) rollen van buik en rug kon hij al lang maar in een stuk achter elkaar doorrollen dat was nieuw.man was kleding g aan het pakken maar met een snoekduik kon hij hem grijpen. Hij was zo geschrokken! Bang voor wat er allemaal nog komt als ik dat zo lees
ja toen ie net geboren was, helemaal grauw en grijs wegvallen wegens vochttekort wat niet gezien was door VK of kraamzorg maar zelf naar het ziekenhuis ben gereden.. eenmaal daar viel ie weg, dus ik zeg heel droog tegen mijn man; zie je wel nu is ie dood (ze zullen wel gedacht hebben wat een gek wijf!) en van de week had ie 34,8 en werd ie niet wakker, heb hem echt in zijn gezichtje moeten slaan (niet te hard voordat ik mensen over me heen krijg) om hem wakker te krijgen, meteen uitgekleed en bloot tussen ons in gelegd om op te warmen, gelukkig steeds het snel en werd ie weer alert, gelukkig ben ik dan vrij nuchter op dat moment en doe ik wat ik moet doen alleen daarna moet ik altijd paar dagen bijkomen (lees om de zoveel tijd checken of ie nog ademt )
Ik zat vorige week ukkie te voeden op de bank.. Dl1 (1,5) roept ineens.. Mama staan.. Ze was bezig met staan en zitten op de grond dus ik zeg goed zo zonder oM te kijken.. Roept ze weer.. Maaaaaamaaaaaaa staan.. Dus ik draai mn hoofd om staat t kind midden op de eettafel.. Nou je kon mij opvegen.. hartverzakking..
Zoonlief deed laatst een graai in de bestek la. Als je even niet op let... *zucht* Daar liep hij met 6 schilmesjes in één hand. Als ik in paniek raak geeft hij ze nooit terug. Dus heel rustig benaderd. Maar pfieuwww. Schrikken.
en bij de ikea geven ze gratis dingen erbij om vast te zetten aan de muur Op zich zit een ongeluk in een klein hoekje maar ik lees soms echt dingen die niet hadden hoeven gebeuren (denk aan hete thee, kasten die omvallen, kinderen bij chemische middelen etc) dat is gewoon nalatigheid, dat je kind valt okay, je kan ze moeilijk inpakken in bubbelwrap maar je kan wel bepaalde dingen voorkomen (heel veel zelfs)
Dochter had zo'n actie op de bruiloft van mijn broer. Ze was toen bijna 1,5 jaar en kon nét lopen. We hadden haar bobbycar loopauto mee om mee te spelen. We kwamen 's middags na de trouwerij in het gemeentehuis aan op de feestlocatie. Ik ben alle spullen aan het uitladen (campingbedje, kinderstoel, luiertas) en ondertussen rijdt dochter rond op haar loopauto. Ineens rijdt ze naar de hal, ik wandel er achter aan en zie in mijn ooghoek een trap naar de kelder. Ik gil 'stop!', dochter zet zich af en rijdt zó de natuurstenen trap af met de loopauto. Drie keer over de kop en daar lag ze... Gelukkig alleen een tand door de lip en feestjurk onder het bloed, verder niks aan over gehouden. Alleen ben ik nu altijd op mijn hoede voor trappen op plekken die ik niet ken.
Toen ik mijn jongste (baby) op bed aan het leggen was boven. Dacht: die 2 tellen kan wel even snel, grote dreumeszus (laat in motoriek, kon alleen nog billenschuiven en optrekken tot staan) was beneden zoet aan het spelen. Rits ik babyzus in haar slaapzak, kijk ik om, staat dreumeszus ineens halverwege de trap ! Kon elk moment naar beneden vallen want toen ze zag dat ik er op afstormde begon ze al te draaien, en er stond ook niemand achter haar. Pffff.
Ja hier zitten de kasten dus ook vast aan de muur. Een tijdje terug had een klasgenootje van Eva haar kledingkast op zich gekregen. Haar deur kon daardoor niet open, omdat de kast ervoor lag. Dat was dus flink schrikken! Gelukkig niets aan de hand verder. Maar ben dus blij dat bij ons alle hoge kasten vast staan. Hete thee, tja, ik ben heel voorzichtig, maar zeg nooit nooit. Ik lees wel vaker verhalen van mensen die echt goed uitkeken, maar het dan toch mis gaat. Hoop het zelf in ieder geval nooit mee te maken. Hier gelukkig nooit iets echt engs meegemaakt. Heb redelijk brave kinderen en ben zelf heel erg op m'n hoede. Oh mijn man trouwens niet bedenk ik me net.... hij was in de tuin bezig geweest en had een stanley mesje (open! sukkel!) laten liggen. Gelukkig zag ik het... Eva (toen 1.5 jaar) was buiten aan het spleen (had er gelukkig geen aandacht voor). Wil niet weten wat er had kunnen gebeuren, was zoooo boos!
Oja zou ook zo boos zijn zou m'n man ook kunnen doen, wat dat betreft denk ik veel verder na. Ik drink altijd m'n thee met koud water erin misschien minder lekker MAAR je kan je niet verbranden hooguit wat warm en misschien een wat rozige huid ervan maar meer schade niet. Manlief doet koude melk in koffie om deze reden. Ik heb ooit hier op ZP volgens mij was dat een verhaal gelezen van een kind waarbij kast was omgevallen en toen heb ik manlief DAT weekend op pas gestuurd haha (toen was de kleine pas een paar maanden haha)
Dat weet ik ook wel. Maar ik ben een meubelschuiver en zet nooit wat vast aan de muur. Ik dacht mijn kinderen goed te hebben geleerd wat wel kan en wat niet kan. Wellicht mijn naieve gedachte hoor. Maar ik ben er van overtuigd dat als deze kast vol zat dat ze er niet in waren gekropen (Hij was net verplaatst ivm een nieuwe ladenkast en dus leeg)
Niet bij mezelf maar uit de eerste hand gehoord: Baby lag in de wieg op z'n slaapkamertje, peuter van 2.5 speelde beneden. De moeder ging even naar boven om de was op te hangen, en toen ze terugkwam lag de baby dus op de grond... Peuter had 'm even uit bed gehaald en naar beneden gedragen, want "de baby had geen zin om te slapen". Oh man, wat schrik je dan... Een actie van m'n dochter (net 3) die niet zozeer schrik maar wel grijze haren opleverde: Ik was boven aan het klussen die dag, m'n man was beneden om een oogje in het zeil te houden. Madam nam haar kans waar om m'n portemonnee te pakken (terwijl ze heel goed weet dat dat niet mag, en ze moest met een stoel op het aanrecht klimmen om 'm te pakken te krijgen) en ging met haar fietsje door de flat heen naar een buurmeisje om "boodschappen te doen". Je raadt het al, 's avonds was mijn portemonnee weg, inclusief rijbewijs, ID-kaart van m'n kind, bankpas, verzekeringspasjes... We hebben het hele huis afgezocht en de buren gevraagd, dochterlief uitgehoord tot ze de meest fantastische verhalen op begon te dissen, maar geen resultaat. Waarschijnlijk gejat dus, in de flat? Een paar dagen later, 10 minuten voordat ik een nieuw rijbewijs aan zou vragen, de andere pasjes al vervangen -- vind ik m'n portemonnee onder een stapel enveloppen in een plastic tasje bovenop de computerkast waar dochter alleen bij kan komen door op een stoel te klimmen en dan in de kast te gaan staan. Reactie: "Oh ja, daar had ik 'm even opgeruimd!". Juist. Onze eigen schuld natuurlijk, maar toch ook niet direct de meest handige actie van haar...
Krijg al grijze haren als ik dit allemaal lees! Laatst had dochter(1,5 jaar), zin om de tafel te gaan dekken. Alle potten/doosjes met beleg moesten vanuit keukenkastje op tafel. Prima hoor, ik was in de keuken, dus kon haar in de gaten houden. Op gegeven moment ging ze de kamer weer in. Dacht dat ze er zat van was. Opeens hoor ik gejammer uit de woonkamer komen...ze stond gewoon bij de bank, vreemd hoor...Dus ik de kamer in; had mevrouw de pot(zo'n kartonnen potje)met stroop meegenomen en die heeft ze op de kop gehouden.....het was nog een volle pot ook, dus je kan wel bedenken hoe de vloer eruit zag. Ook haar sloffen zaten onder een dikke laag stroop. ze was zo geschrokken van haar actie dat ze stokstijf stil stond(gelukkig!). dus heb haar eerst maar uit de plas met stroop "gered", pantoffels uit, broek uit en even in de box zodat ik kon schoonmaken. Toen begon ze te huilen. Ze was zo geschrokken en waarschijnlijk heeft ze het niet eens expres gedaan. Ze had enorme spijt, want toen ik haar optilde legde ze haar hoofd op mijn schouder van verdriet(doet ze normaal nooit). Blijkbaar heeft deze actie zo'n indruk gemaakt dat toen mijn moeder op haar paste, paar dagen later, mijn dochter helemaal over de rooie ging toen op precies dezelfde plek het opvangbakje vd puntenslijper op de grond viel en er overal slijpsel lag. En sinds de "stroop-actie" vind ze alles "bah" wat er op de grond ligt, hihi.
Vanochtend, had net de oudste klaargemaakt om naar school te gaan en ik moest nog nodig plassen, dus haar ff aan tafel gezet bij haar zusje. Kom ik terug, vind ik m'n jongste aan tafel al brabbelend, maar m'n oudste nergens te vinden. Dus ik roepen en overal rondkijken, geen reactie en geen kind te vinden. Nu wonen wij op het platteland en rijden er hier niet zovaak auto's, maar als ze hier rijden dan racen ze echt à 90 km/per uur. Dus ik naar buiten, nog steeds haar naam roepend, staat onze poort open, dus ik snel kijken op straat, zie haar nergens. Ik ga terug naar binnen, om m'n man te bellen, zie ik opeens m'n was bewegen (lakens die opgehangen waren op een rekje) Had ze zich daartussen verstopt en wat had ze een lol. Toen ik zei dat ik dat echt niet leuk vond en bang was dat ze op straat was en zei ze: maar mama, ik had het tegen N gezegd (haar kleine zus) dus zij kon het ook tegen jou zeggen hé! (Kleine N is alleen nog maar 5 maanden en kan dus niet echt uitleggen waar haar zus is )
O ik kan wel een waslijst neerzetten, vooral van mijn jongste. Maar wat me het meest bijstaat is een actie van mijn oudste afgelopen zomer. We waren op vakantie op een camping en zij vond het leuk brood bij de bakker te halen. Dus ze vertrok met haar vriendinnetje om stokbrood voor het avondeten te halen. Bakker op en neer was op heel langzaam tempo 15 minuten. Na 45 minuten kreeg ik toch wel heel erg onrust, Wij zoeken, ouders van vriendinnetje ook zoeken. Paar keer de camping over. Na 2 uur zoeken (!!!!!!) troffen we de dames in een hoge boom aan. Ze hadden onderweg keuvelend het brood opgegeten, gerealisseerd dat dat niet de bedoeling was en zich dus maar verstopt