Hoi meiden, Er zijn er hier vast genoeg die geen roze babywolk hebben meegemaakt. Hier helaas bij de eerste een heel moeilijk eerste halfjaar (KMA) en bij de tweede nu bijna 11 maanden is het af en toe nog steeds hopeloos. Reflux gehad, allergieën met veel buikpijn. Sinds 6 weken op speciaal dieet en de buikpijn is ook weg en niet meer 6x per nacht wakker. maar toch loopt het maar niet. Er is geen peil op te trekken, af en toe een doorslaapnacht maar vaak nog 4x wakker, geen ritme in te krijgen, soms nog veel huilen maar nu is er denk ik echt niets lichamelijks meer aan de hand. Alles is gecheckt. We moeten er gewoon maar doorheen. Wie had ook een lastige babytijd? En ben je uiteindelijk achter de oorzaak gekomen of was het gewoon wachten op betere tijden? En wanneer ging het beter? Ik ben benieuwd!
Verschrikkelijk eerste half jaar wegens zware kma en zware reflux. Maar ook toen dat opgelost was, bleef het zwaar. Ik wijt het vooral aan het karakter van mijn dochter. Ze wou al veel sneller veel meer dan ze kon. Voordeel: ze leerde héél snel nieuwe dingen. Nadeel: veel onrust en frustratie. Elke keer ze iets nieuws leerde (kruipen, staan, stappen, lopen, praten) werd de onrust iets minder en werd zij iets makkelijker.
Reflux en temperament. Kindjes met flink temperament en een gevoelig karakter ervaren alles veel intenser. Vaker angsten, vaak een zeer sterke wil, doorzettingsvermogen etc. Ze willen veel, kunnen vaak veel, slapen slechter, hebben vaker nachtmerries, denken diep na. Bij mijn kinderen (vooral dochter) is het altijd zoeken naar een extreem geode balans tussen geprikkeld worden en overprikkeld raken. Als baby al. Het is best zwaar maar ik kijk vooral naar de voordelen. Ze is snel zelfstandig. Ze heeft enorm doorzettingsvermogen. Ze leert zichzelf veel nieuwe dingen aan. Ze geeft niet op . Keerzijde is slechter slapen, sneller bang zijn 's nachts, snel exploderen etc.
De jongste heeft veel gehuild tot 10 maanden. Eerst erge krampjes, maar toen ik sab simplex ging gebruiken ging het iets beter. Maar hij is geen makkelijke baby gebleven. Nu was ik ook wel erg verwend, de oudste heeft denk ik bijna nooit gehuild, die huilde na zijn geboorte 2 seconden en sindsdien hoorde ik hem bijna nooit meer, een extreem makkelijk kind (is hij overigens nog steeds ) Dochter hebben we de eerste 9 weken mee gemodderd, maar na starten met medicijnen tegen verborgen reflux ging het prima. Achteraf vermoeden we dat de jongste gewoon te snel van alles wilde, wat hij nog niet kon. Toen hij met 10 maanden los kon lopen ging het beter. Ook zijn we toen gestart met een heel streng dagschema, en ook dat hielp goed. Over het algemeen gaat het nu prima, maar hij blijft wel snel boos worden of huilerig, dat hoort denk ik gewoon bij hem Hij moet genoeg uitdaging krijgen, dan gaat het goed.
Verborgen reflux, kiss-syndroom en (denk ik nu) ook zeker karakter! Dit resulteerde in heel veel huilen, snel overprikkeld, niet tot nauwelijks slapen. Nu ze wat ouder is zie ik dat dit allemaal ook deels door haar sterke karakter is geweest. Veel wille maar nog niet kunnen etc. Daarintegen snap ze wel al heel veel en is ze vrij 'zelfstandig". Doorslapen ging ze pas doen met 22 maanden. Zeker tot 12 maanden is ze snachts wel zo'n 7 x per nacht wakker geweest! Ik kon mezelf wel opvegen. Voor de reflux is ze behandeld (na heel erg aandringen bij Huisarts) en voor kiss is ze bij een specialist geweest. maar het huilen bleef, dat is met de tijd minder geworden. Toen ze meer kon is dat helemaal verdwenen en is ze altijd vrolijk
Te vroeg geboren, verborgen reflux en hij had heftige sprongen. Na 1.5 jaar ging het steeds beter. Sinds zijn 2de verjaardag gaat het slapen ook beter.
Eerste half jaar vond ik een hel! Janken janken janken en niet aankomen..... Volgens de kinderarts werd ze overprikkeld, fysio aan huis gehad, maar hielp niet. Toen zag ik een gekolfd flesje in de koelkast staan en dat was gewoonweg troebel water! Gestopt met bv, weg was het gehuild ze kwam meteen goed aan. Dus ik hou het op lage voedingswaarde in m'n bv!
Gelukkig komt het bij de meesten op den duur wel goed! Ik denk dat ons mannetje ook veel wil. Hij gaat bijna lopen en is nog geen 11 maand. Verder zegt hij al anderhalve maand mama en nu is daar ook papa, broem en dag! Bij gekomen. Hij is ook erg gevoelig voor geluid, hij hoort álles. Nu de 11 maanden sprong, pfff, vooral het slapen gaat stukken minder bij zo'n sprong Ik hoop dat het geleidelijk beter gaat.
Dit precies met onze dochter.. Plus mijn eigen onzekerheid van het moederschap: schema's aanhouden of niet, geef ik niet teveel eten, geef ik niet te weinig, laten huilen of niet. KMA of niet (zit in onze familie zelf gekozen voor dieët voeding nooit medewerking gekregen van huisarts of cb terwijl WIJ duidelijk wel verschil zagen.) En nu het eerste jaar voorbij is denk ik vaak had ik maar meer los gelaten van al die regels of misschien sneller losgelaten dan had ik t eerste jaar niet zo in de 'stress' gezeten. Nu is dochter nog steeds een 'slechte' slaapster maar ooit houd t op toch??
Hier denk ik niet zo erg als bij anderen. Maar mijn zoontje is erg hoogsensitief. De eerste 8 weken waren drama, hij huilde 6 tot 8 uur per dag. Waarvan sommige huilbuien wel 3 uur aaneengesloten duurde en ik hem gewoon niet getroost kreeg. Daarnaast KISS-syndroom en niets was fijn voor hem. Liggen niet, opgetild worden niet, in de draagdoek niet, op schoot zitten niet. Uiteindelijk bij fysiotherapie terecht gekomen en intensieve behandelingen gehad, 2 keer per week waarvan 1 keer per week bij een manueel therapeut met specialisatie in KISS en 1 keer week kinderfysiotherapie aan huis. En vanwege zijn gevoeligheid voor prikkels zelf een strak schema in de dag gaan inbouwen. Nu gaat het wel redelijk zolang er niets geks gebeurt. Ik kan gelukkig wel met hem weg, hij slaapt dan gewoon in de wagen of draagdoek op zijn normale slaaptijden en heeft daardoor nergens last van. Maar hij is als de dood voor geluiden. Ik kan niets doen in huis want hij schrikt overal van en raakt al in paniek als er bestek rinkelt of ik de deur dichtdoe. Laat staan dat ik kan afwassen, stofzuigen, de wc doortrekken, etc. Als hij slaapt wordt hij overal wakker van. En als hij dan wakker is geworden terwijl hij nog niet is uitgeslapen is hij uit zijn normale slaapritme en is het drama, dan wil hij de hele dag niets meer (dus opnieuw heel het rijtje af van niet willen liggen, niet willen spelen, niet opgetild willen worden, niet willen knuffelen, niet drinken, niet wandelen, niet in de draagdoek, gewoon helemaal niets) en maar huilen de rest van de dag. Op zich heb ik niets te klagen dus in de zin van: als hij gewoon goed en regelmatig slaapt (en daarmee dus meerdere keren per dag de kans krijgt om prikkels rustig te verwerken) en ik op mijn tenen loop en geen herrie maak in huis, dan gaat het heel goed. Is het een vrolijke en gezellige baby van wie ik enorm geniet en dan is alles één grote roze wolk. Maar als hij slecht heeft geslapen dan verandert dat meteen in een enorme donderwolk. Doorslapen bestaat hier niet. Hij heeft een korte periode gehad dat hij aan het eind van de dag zo doodmoe was van alle prikkels dat ik hem om 18:00 in bed legde en hem pas tussen 4:00 en 5:00 weer hoorde. Maar dat duurde maar een week of 3. Inmiddels zijn we allang weer terug bij onze vertrouwde 4 à 5 nachtvoedingen en hoewel hij ook korte tijd in zijn eigen bed kon slapen klemt hij zich nu weer de hele nacht aan mij vast, anders slaapt hij niet.
Twee huilbabies ... Nummer 1 huilde 20 uur per dag vanaf 2 dagen na de geboorte. Bij haar was het een combi van temperament en reflux waardoor ze in een cirkel kwam. Waar wij ook mede verantwoordelijk voor waren. Uiteindelijk is ze met 5 weken een week opgenomen om haar uit het cirkeltje te halen en hebben we haar thuis gecontroleerd laten huilen. Na 4/5 maand hadden we een heerlijk kind en nog steeds. Nummer 1 huilde 12/16 uur per dag. Echte huilbaby geen oorzaak. Ook hier weer gecontroleerd huilen toegepast en sinds ze 4 maand is gaat het hartstikke goed! Dus hier absoluut ook geen roze wolken. Die krijg ik nu met terugwerkende kracht 😊. Ben benieuwd of baby 3 een beetje rustiger zal zijn.
Koemelkallergie, reflux, kiss-syndroom en oorklachten waren hier de problemen die extreem huilen en zeer slecht slapen veroorzaakten. Oorklachten worden door de huisarts overigens nauwelijks herkend/gezien, is onze ervaring en heb ik in onze omgeving ook veel zien gebeuren. Bij vaak verkouden en dit soort slaapproblemen, zou ik dus altijd verwijzing KNO vragen.
Bij onze dochter zeker de reflux. Met 10 maanden stopte ze met spugen en sliep ze ineens door en nog steeds een goeie slaper. Bij onze zoon is het moeilijk te zeggen. Hij had ook reflux maar sliep pas met 14 maand door. En nog steeds moeten we er wel eens uit om hem te troosten. Hij kreeg tot ong 7/8 maand nachtvoeding. Dochter tot 6 maand.
4 weken te vroeg geboren, toen zoontje 6 dagen oud was kreeg hij RS-virus en hield hij 3x op met ademen. Na herstel kwam het huilen, door reflux. Na 3 maanden was dat onder controle en kwamen de waterpokken. Daarna werd het wat leuker... En hier ook veel frustratie totdat iets nieuws lukt. Lopen was een enorme grote vooruitgang, zoontje kreeg er heel veel zelfvertrouwen door.
Hier antibioticakuur de eerste 2 maanden van af geboorte, refluxklachten ( ranatidine hielp goed waardoor klachten minder werden en clusteren tot 3,5 maanden. Daarna werd het huilen gaan de weg minder behalve de avonden. Vanaf 5 maanden hebben we gecontroleerd laten huilen en dat hielp heel goed! Af en toe passen we dan nog eens toe en binnen 10 minuten slaapt ze meestal in de avonden.
Hier ook al van haar geboorte huilen, kma & voedselallergieen, onrustig slapen en drinken (bv), oorklachten, opkomende tandjes. Het wil maar niet ophouden..
De eerste 10 weken (en dat valt nog mee als ik het zo lees...)waren heel heftig vanwege verborgen reflux. Huilen huilen huilen, niet slapen, de hele dag aan mij geplakt, urenlang clusteren. Ik vond het heftig, emotioneel en ben de dagen echt doorgekomen ipv dat het leuk was. Dankzij een pro-actieve kinderarts en verdere hulp vanuit het ziekenhuis is het na 10 weken snel beter geworden Het is zoals het is, maar ik vind het wel pijnlijk als ik ouders helemaal blij zie met hun kleine baby die zo rustig is en waar ze vooral van genieten.
Mag ik vragen welke voedselallergieën er naast KMA nog zijn? Hier zijn we er nog steeds niet helemaal uit of we alle allergieeen te pakken hebben, bloedtesten zijn nog niet zo betrouwbaar op deze leeftijd.
Je kindje kan echt voor alles allergisch zijn, of erop reageren. Mijn dochter bijvoorbeeld de eerste maanden op wortel en appel. Heb je alle voeding stapsgewijs geïntroduceerd? Dus steeds drie dagen een nieuw product, en telkens maar één nieuw ding per keer? Dan zou je gevoeligheid toch snel moeten kunnen opsporen?