Naar aanleiding van onderstaande quotes vraag ik me af wat is het engste wat jou kind ooit tegen jou heeft gezegd?! 16 of the Creepiest Things Kids Have Ever Said to Their Parents
Toen mijn man's oma doodging wilde Eef graag weten wat ze aan had in de kist. Dus ik vertelde haar dat haar opa een mooie jurk had uitgekozen. Nou toen vroeg ze dus of ze mij mocht aankleden als ik dood ging.. Een paar dagen later had ik mijn rode jurk aan en ja hoor "mama, niet vies maken die jurk, die is voor in de kist" Eef verteld ook wel eens over haar tijd in mijn buik. Dat het er warm was en rood en dat ze met haar voet mijn hart kon voelen (?). Dat ze soms heel stil ging liggen want dan ging ik met mijn hand voelen en dat vond ze leuk. Echt.. Ik heb het daar nooit met haar over gehad, ze kijkt er dan ook zo dromerig bij..brrrr
Uhm, hoeveel uitspraken wil je hier vandaan hebben? Oudste toen hij 1,5/2 was: mama: er staat een mevrouw in de gang. Ik: ga die mevrouw dan maar een handje geven. Hij: loopt er naartoe, "schudt" een onzichtbare hand en zegt: dag vrouw Of de keer dat hij toen ik zijn jasje aandeed schreeuwde : help mama, die meneer schopt mij en compleet in paniek was... Dochter: zit in de tuin te eten, kijkt langs me heen: mama, oma I staat naast jou...., ik zeg, dat kan niet oma is gewoon thuis. Mama, oma zwaait naar jou....ze zegt dag. Ik vroeg hoe oma er uit zag: oma had een bloemetjesjurk aan met een ceintuur, hakschoenen en witte krullen....Ik direct mijn moeder gebeld, waar gelukkig niets mee was, naderhand bedacht ik me dat mijn dochter mijn oma omschreef, de moeder van oma I, en inderdaad lijkt mijn moeder heel veel op haar moeder. Mocht het inderdaad zo zijn dat mijn dochter mijn oma zag, snap ik eigenlijk wel dat zij dacht dat het oma I was.
Tot nu toe zegt mijn kind niet zoveel, maar hij oefent met zijn stem. Soms fluisterend, soms hard gillend, soms monsterachtig. Wij slapen met zijn drietjes op 1 kamer en mijn vriend en ik zouden naar bed gaan. Ik poetste mijn tanden, ging plassen en mijn vriend zou nog even de katten eten geven en ook naar bed komen. Ik liep de slaapkamer in, kleedde me om en deed mijn pyjama aan en wilde in bed stappen, maar ik draaide mijn hoofd om, om nog eventjes in het ledikantje te kijken en daar zag ik mijn zoontje mij met wagenwijde ogen aankijken en op zijn meest monsterachtige creepy toontje zeggen: whaaaaaaaaaaaaarrrrrrrggggggghhhhhhhhh. Ik dacht dat ik dood ging op dat moment. Er schoot zo een traan uit mijn ooghoek Freaking 5 maanden oud was hij toen en ik denk niet dat hij dit kan toppen
Hier ook nog geen prater maar heb me wel al eens verschrokken. Soms spiek eens op de babyfoon om naar mn zoontje te kijken, ben soms nieuwsgierig naar in welke rare positie hij ligt en naar zijn kamer gaan om hem te bewonderen gaat niet want dan word hij wakker. Dus ik wil op de babyfoon kijken om te zien hoe lief hij slaapt. Druk op het knopje om het beeld aan te zetten. Zat hij in bed, in het dichtste gebied van de babyfoon en keek recht de babyfoon in. Ik kreeg bijna een hartverzakking omdat hij zo naar die babyfoon zat te kijken ipv te slapen
Dat er een man aan een touw om zn nek aan het plafond zat, met beschrijving over hoe het gezicht stond, dat ie z'n tong uit stak. Ze was toen net 2 jaar... Later zag ze hem ook in de hoek van de woonkamer staan, volgens dochter alleen maar "te kijken met gekke ogen".
Mijn dochter heeft een paar keer uitspraken gedaan waar ik echt 'bang' van werd. 1 van die keren was deze: Mijn man, mijn dochter en ik zaten in de auto. Mijn man reed. We reden op een weg met aan beide kanten bomen. Onze dochter riep herhaaldelijk en angstig ' oh nee, papa niet auto in boom rijden' ( maar dan wat meer brabbelend). Of dat ze ineens(toevallig ook in de auto) zei:' papa verdrietig, papa pijn'. Terwijl hij gewoon rustig auto reed. Helpt niet mee dat mijn vader dus is omgekomen in een auto ongeluk.....echt it creepes me out!!!!!
Dochterlief die enthousiast voor zich uit wijst in de woonkamer en "opa" roept (nieuw huis voor ons, onze opa's zijn hier nooit geweest en haar opa's zijn springlevend). Erg benieuwd wat ze dacht te zien!
We reden s' avonds iets na 19 uur langs een begraafplaats in het bos. Zegt mijn zoontje ineens, kijk mama er staan een heleboel kindjes te zwaaien.. 😨 We zagen echt geen kindjes.... of wie dan ook...
Niet zozeer wat hij heeft gezegd als wat hij heeft gedaan. Zoontje (4 jaar) is erg in de knutselfase. Hij vroeg aan mij of ik een ster wilde tekenen want het lukte hem niet. Uiteraard doe ik dit. Het moest wel een grote zijn. Ik ga verder met koken en hij zit rustig te knutselen aan de keukentafel. Op een gegeven moment roept hij mij en laat zien wat hij gedaan heeft. Hij had de ster uitgeknipt, geel gekleurd en met plakband op zijn trui geplakt, exact zoals de joden in de tweede wereldoorlog. Hij heeft dit nooit op tv of zo gezien dus ik kreeg er echt de rillingen van.
Mijn zoon heeft het heel vaak over zijn grote zussen. Hij heeft er volgens hem 3, maar mama : " Mijn grote zussen leven niet meer" En dit verteld hij echt aan opa, oma, de oppas, de juf....
Mn zoontje van toen 3 was in paniek en ik vroeg hem waarom. Hij; ik wil niet dat die boze mevrouw naar mij kijkt! (wijzend op een lege hoek in de woonkamer). Ik kon die nacht niet echt lekker slapen...
Brrrr ik krijg kippenvel door al die verhalen... dochter zegt regelmatig dat zij een man ziet in de gang boven...
gelukkig praat die van ons nog niet al kan ze zich wel ineens omdraaien en tegen het luchtledige gaan brabbelen, zwaaien, hand uitsteken, lachen etc. wat dat betreft heb ik sowieso mn twijfels in hoeverre denkbeeldige vriendjes wel echt denkbeeldig zijn denk dat het voor hun best eens waarheid kan zijn. lees vaker dat kinderen er voor open staan maar zij dit afsluiten naarmate ze ouder worden (uitzonderingen daar gelaten natuurlijk ) en nee ik moet er ook niet teveel bij stilstaan want dan krijg ik maar de kriebels ervan echter vind ik het geen kwaad kunnen om regelmatig te herhalen in huis, in haar kamer, in onze kamer, dat alleen goede energie is toegestaan. en als ze de slaap niet kan vatten en maar richting een bepaalde plek in haar kamer enthousiast aan het doen is stuur ik iedereen de kamer uit zodat ze lekker kan gaan slapen tja geloof het of niet, maar dan wordt ze gelijk rustig en kort erna valt ze dan wel in slaap. zelf laatste jaren ook wel eens wat gezien midden in de nacht haha, heb de spiegel de slaapkamer uit gedaan en die zal er nooit meer inkomen ook bij onze dochter zal er geen spiegel komen
Mijn zoontje zag ook dingen. Sinds hij 3 was heb ik hem er gelukkig niet weer over gehoord. hij was net 2 jaar en mn man was op zakenreis. Ik ging even bij hem kijken savonds omdat hij huilde en hij zei tegen mij meneer door de muur daar! Brr probeer dan maar eens rustig te blijven. Ook had hij het over een meisje en die was altijd bij hem. Die wou spelen. Wou zeer slecht slapen elke avond.
Mijn oudste zoon durfde een hele tijd niet alleen naar boven te gaan (in ons vorige huis). Ik wist dat er iemand gewoond had die zelfmoord had gepleegd, dus vermoedde al wel iets... Toen hij op een gegeven moment zei dat hij geslagen werd, vond ik het wel een beetje vervelend worden. Maar hij zei wel dat er ook lieve spookjes waren. Die zeiden volgens hem, toen we een weekend weg waren geweest: he waar was je nou, we hebben je gemist! Hij was toen nog geen 3 jaar, dus kan me niet voorstellen dat het verzonnen was. Toen ik later een achternicht van me belde die paranormaal begaafd is, heeft zij me verteld dat de geest van de jongen die zelfmoord gepleegd had nog rondhing in het huis. Samen met nog wat andere geesten die het niet lukte om 'naar het licht' te gaan. Zij heeft hen daar toen mee geholpen. Het klopte ook dat er een lief spookje was. Dat was mijn overgrootmoeder. Zij beschermde mijn zoontje en zorgde dat de kwade geesten niet in z'n kamertje konden. Een paar dagen nadat ik mijn achternicht aan de telefoon had gehad, vertelde mijn zoontje dat de stoute spookjes weg waren. Ik had hem uiteraard niks over het telefoongesprek verteld. Dus ik stond wel een beetje met m'n mond vol tanden toen hij dat zei. Inmiddels zijn we al 2 jaar geleden verhuisd en praat hij nooit meer over spookjes.
BabyFG: Ik krijg er vast spijt van dat ik dit vraag, maar wat zag je? Ik kijk bewust niet naar spiegels 's nachts, brrr. Enge uitspraken staan er tussen hier zeg.. kan er zelf niet over meepraten maar lezen is genoeg denk ik
Niet mijn eigen kind, maar de dochter van een vriendin heeft iets gezegd toen ze 2 was dat ik nooit meer zal vergeten. Ze had 3 poppen waar ze veel mee speelde. Ze had ze zelf namen gegeven. Trui, Aagje en Gezina, en ze vertelde erbij dat het vroeger haar kinderen waren maar dat die omgekomen waren tijdens een brand. Brrrr ....