Wij hebben een jongetje van 8 maanden die heel veel moeite heeft om zijn eigen veiligheid te vinden. Vanaf zijn geboorte valt hij alleen in slaap als hij ons voelt of ziet. Dat was in het begin niet zo'n probleem, toen sliep hij immers bij ons op de kamer en was een hand in zijn wiegje voldoende. Op dit moment lukt het hem echter vrijwel nooit meer om zelf en in zijn eigen bedje in slaap te vallen. Laten huilen is geen optie, want hij raakt echt helemaal in paniek als we dat doen. Heeft er iemand misschien tips? Of is het gewoon "afwachten" tot hij eraan toe is? Ik sta er zelf vrij nuchter in; voor z'n achttiende slaapt hij heus wel in zijn eigen bedje, maar het zou wel fijn zijn als het hem eerder zou lukken Hetgeen waar ik me wel een beetje zorgen om maak is dat ons ventje heel erg aan mij hangt. Als hij verdrietig, of in paniek is, laat hij zich door pappa niet troosten, alleen mamma is dan goed. Gevolg is, dat ik dus eigenlijk nooit meer weg kan. Wanneer hij 's avonds wakker wordt en in paniek is, omdat hij niemand ziet, dan wordt hij bij pappa niet rustig en blijft hij echt uren huilen! Als ik hem dan overpak is het meteen over en kan hij weer gaan slapen. Hoe kunnen we hem leren dat het bij pappa ook goed is??
Heel normaal voor een baby om niet alleen in slaap te kunnen vallen. Blijf gewoon bij hem, zodat hij vertrouwen krijgt. Het duurt geen eeuwen. Op deze leeftijd is het heel normaal en gezond om mama alsenige veilige plek te ervaren voor een baby. Ga niets forceren, volg de behoeften van je kind. Dan vergroot je zijn zselfvertrouwen en zal hij uiteindelijk sneller ook anderen vertrouwen.
Misschien is het ook een idee om bv een nachtjapon waar jou geur aan zit bij hem in bed te doen. Misschien dat hij door jou geur ook al rustiger word. En desnoods bij hem zitten en je hand geven. Mijn zoontje zit nou ook heel erg in de mama fase hij is alleen al wat ouder en snapt meer. Papa brengt hem ook echt wel naar bed ondanks dat hij het dan op een brullen zet, ligt hij in bed breng ik hem nog een kus en is het vaak goed. Hij werd laatst 's avonds erg verdrietig wakker. Ben naast zijn ledikant gaan zitten, z'n wangetje geaaid en ben blijven zitten tot hij rustig werd toen was het goed.
Ik herken dit heel erg... Mijn zoontje heeft een heftige start gehad (gelijk na geboorte opgenomen ivm heftige rs-virus) Dus normaal slapen zonder mama heeft mijn zoontje ook nooit gemakkelijk gekund. Nog steeds niet en hij is inmiddels al anderhalf wij hebben ook alles geprobeerd.Overdag met een dutje doen is er niets meer aan de hand. Alleen s'avonds nog. Denk dat hij zich dan niet heel veilig voelt zonder ons. Nu doen wij het zo; Ik ga samen met hem naar boven als het bedtijd is; En blijf bij hem tot hij slaapt. S'nachts word hij vaak gillend wakker en wacht dan even 5 min. soms valt hij weer in slaap en soms ook niet dan komt hij bij ons liggen.Het valt niet mee natuurlijk maar heeft gewoon even tijd nodig. Succes!
Hier kon ze alleen zelf in slaap vallen. Lastig in fase van verlatingsangst, duurde soms 2u voor ze sliep. Inmiddels gaat t weer prima. Hier hangt ze ook erg aan mij maar inmiddels is papa ook prima als ik er niet ben. Hier is dat vanzelf goedgekomen.
Thnx voor al jullie reacties!! Ben stiekem wel een beetje blij dat anderen hetzelfde "probleem" hebben! We wachten rustig af tot die uk zover is dat hij zelf kan slapen en we blijven veel oefenen met pappa!!
ik geloof ook dat dit vanzelf goed komt, hier ook een "raar" ventje valt zelf in slaap na ff kletsen en slaapt overdag ook zonder tussendoor wakker te worden, alleen na zn flesje van 8 uur niet. Hij valt wel zelf in slaap, maar huilt steeds in zn slaap, troosten lukt niet in bed en wordt ook wakker, in bed krijg ik hem niet meer in slaap, maar zodra ik hem oppak slaapt hij meteen in mijn armen, ook kan ik hem dan gelijk weer terugleggen in zn bedje en slaapt meteen weer verder...gek he....hij moet er gewoon even uitgetild worden en weer teruggelegd worden.
Hier precies hetzelfde . Zoontje is ook even oud . Het is nu zelfs zo dat ik met zijn middag dutje naast hem moet liggen op bed . Zodra iets hoort of ze speen valt uit gooit hij gelijk zijn hoofdje in de lucht om mee te zoeken , niet gevonden is huilen , wel gevonden is ogen dicht en verder slapen . Ik kan hem ook wel in zijn eigen bedje leggen zodra hij slaapt , Maarja als hij dan ondekt dat ik er niet ben is het ook weer drama .