Ik ken het boek niet... Maar ik zal er eens naar kijken! (al weet ik niet of ik het kan combineren met de fysio??)
veel bekken fysio's werken er ook mee, de mijne ook, ze combineert haar theorieen met eigen ideeen. ik geloof niet dat het kwaad kan en als ik lees dat je je been niet meer op kunt tillen....
Vandaag weer een redelijke dag gelukkig! Gisteren was t echt k*t met peren alom! Vanochtend de bekkenband omgedaan, maar na 10 minuten weer afgedaan! Krijg er vreselijke stuit-pijn van! En al die heerlijke hormonale pukkels helpen ook niet mee Nu een paar uurtjes werken, zonder band... Zal volgende week de fysio nog eens vragen hoe of wat! Ze had al gezegd dat het niet bij iedereen hielp, maar je krijgt er toch weer hoop van! Nu baal ik dus als een stekker
@ Ann, heb er wel goede ervaringen over gehoord. Ik wil het zelf graag gaan lezen, maar heb het tot nu toe 'niet aangedurfd'. Dat komt meer omdat ik niet toe wil geven dat ik 'een probleem heb' zeg maar. Maar de laatste tijd denk ik er steeds harder om het toch eens te gaan doen. Zeker omdat ik nu 15 maanden na de bevalling mezelf nog voel alsof ik 25weken zwanger ben met b.i. en ik wil heel graag voor een 3de kindje gaan.... dus een iets fitter lijf zou wel handig zijn....
@ firsttime-mom, je hebt verschillende banden. Misschien is dit niet helemaal de goede voor je? Bij mij wisselt het ook of ik de band met flap of de dunne band om wil hebben.... Alleen mag ik nu niets dragen omdat alles te los zit en ik de boel zelf zou kunnen beschadigen door het aantrekken van de band. Misschien kan de fysio je inderdaad helpen!
Wel toegeven, pas dan kun je goede actie ondernemen! Ik heb nu minder pijn dan 2 wk geleden en gevoel dat ik het enigszins kan beinvloeden. En dat geeft hoop! Dus lezen. Suc6!
Hey meiden. Ik heb wel iets terug gelezen, maar is een beetje veel van het goede. Ik heb sinds 3 a 4 weken heel erg last van pijn in mijn onderrug links maar met name aan de rechterkant wat uitstraalt naar mijn stuitje en mijn billen. Ik heb een staand beroep (slagerij) dus ook wel eens wat tillen. Nu til ik de zware dingen niet meer, maar ik heb na 3uurtjes werken wel dat ik die steken en pijn krijg. Ik werk nu 4 dagen achter elkaar van 7u pdag. Ook denk ik dat ik vaak harde buiken heb. (weet niet precies hoe dat voelt) maar mijn buik staat vaak gespannen. Ik weet verder niet hoe de symptonen zijn van iets van het bekken, heb wel iets opgezocht op internet maar er staat zoveel beschreven dat je alles wel kan hebben dus denk gooi het hier even neer misschien weten jullie meer. Morgen bel ik trouwens de ha even voor een afspraak te maken. En ga ook even met werkgever praten of ik iets minder mag werken. Dank alvast
Je zou ook gebruik kunnen maken van je recht op extra pauzes, bv elke 2 uur 10 min pauze? Als je dit red hoor! Zo voorkom je dat je thuis komt te zitten, klinkt leuk/lekker thuis zitten maar hier komen de muren wel op me af. MAAR WAT NIET KAN! Ook echt niet doen, hou je eigen lichaam in de gaten en luister ernaar! En idd even naar de ha of fysio
Die extra pauze's zijn al verrekend met mijn uren. Ik heb een uur pauze tijdens die 7u werken. Waaronder ook een half uur lunchpauze. Ik hou ook echt niet van thuiszitten, ik kan sowieso al nooit stilzitten ben altijd bezig. Daarom heb ik ook een staand beroep . Het liefst maak ik nog mijn gewone dagen van 9 a 10u wat ik voor de zwangerschap deed, maar dat trek ik gewoon niet meer. Morgen idd even bellen en dan merken we het wel.
Hoi, hoe is het gegaan? Hier ook zo, ik hou niet van niets doen/thuiszitten (ja, eventjes) maar een zwangerschap kost nu eenmaal energie (helaas bij de een meer dan bij de ander) .Ik werk nu halve dagen en dat gaat. En ik zie inmiddels ook de voordelen hiervan, hoe vervelend het ook is (meer rust, tijd om met zwanger zijn bezig te zijn). Dus, luister naar jezelf, iedereen zal het begrijpen (als het goed is). suc6!
Lief dat je het vraagt Heb vanmorgen de verloskundige gebeld om mijn situatie uit te leggen. Dringend advies van haar gekregen om te minderen met werken en voldoende rust te nemen. Ze zei ook dat de pijn niet minder wordt, maar dat ik het wel kan stabiliseren door dus echt mijn rust te pakken. Dus ik met lood in mijn schoenen naar mijn werkgever hele verhaal vertelt zegt ie doodleuk; OK. Verder niks. Dus even een paar uurtjes laten bezinken bij allebei voordat ik aan m vroeg hoe we dat zouden oplossen. Hoe het voor hem en mij allebei gunstig is minder uren in te plannen zodat ik dus voldoende rust kan pakken. Zegt ie; ja nu niet nu heb ik het druk, morgen of zaterdag hebben we het er wel even over....... kleine opmerking, op vrijdag en zaterdag is het altijd nog drukker dan donderdag en is mijn werkgever er bijna nooit. Dus wanneer dat gesprek zou moeten, ik zou het niet weten... Vind dat hij er wel heel nonchalant mee omgaat hoor.... Ik hou er helemaal niet van maar zit er echt aan te denken om mij morgen ziek te melden. Ik kan nu bijna niet meer lopen zo'n last heb ik en dan moet ik morgen en zaterdag ook nog de hele dag. En mocht hij er wel zijn zaterdag dan ga ik zaterdag dat gesprek wel aan. Zo lucht wel even op.....
de vk heeft gelijk. Ik heb me eerst 3 dg ziek gemeld om goed na te denken, te overleggen en met fysio te praten. Zou ik ook doen als ik jou was, ziet je baas dat je serieus bent. Hoe vervelend ook! En denk zelf na over een voorstel waarvan je denkt dat het haalbaar is. Ik heb zelf voorgesteld halve dg en laten merken dat ik graag wil blijven werken, op dit moment doe ik dat ook en heb alle steun. Zo hoeft je baas er niet al teveel in te verdiepen en weet hij wat hij aan je heeft. Bij deze klachten is rond blijven lopen overigens funest voor het herstel heb ik begrepen.
Ik wilde ook even alles laten bezinken idd. Ook dat werkgever echt kan zien dat ik het meen. Ik heb ook al aangegeven dat ik het echt heel erg rot vind en dat ik het liefst gewoon mijn uren maak die normaal zijn, maar dat het echt niet anders kan. Dus heb wel al duidelijk gemaakt dat ik er ook echt mee zit. Ook toevallig, ik heb ook in mijn hoofd om halve dagen te gaan werken. Ik werk normaal 9 uur pdag dat is nu al verminderd naar 7, dat ik dan nu voorstel om 4,5 tot 5 u te gaan werken. Heeft mijn lichaam en onze kleine man iig de rust die we nodig hebben. Dus geheel tegen mijn natuur in meld ik mij morgen even ziek, even aan ons denken..
Oww..meiden. Fijn dat dit cluppie er is. Ik ben net 17 weken en slaap al minstens 2 weken heel slecht omdat ik stik van de pijn in mijn heupen en rug. Overdag zit het meer bij mijn schaambeen en stuit. Ik had bij mijn eerste vanaf week 13 serieuze klachten en bij deze zwangerschap vanaf week 9. Ik ben nu ook weer onder behandeling bij een bekken- en tevens cesertherapeute en heb een bekkenband voor belastende momenten. Van nature ben ik sowieso hypermobiel, wat niet helpt bij BI. Ik ben inmiddels doodmoe en hoewel ik natuurlijk dolgelukkig ben dat we nog een keer zwanger zijn, vliegt het me ook wel naar de keel: ik moest de eerste keer met 30 weken stoppen met werken en het laatste trimester sliep ik vrijwel helemaal helemaal niet meer van de pijn. Ik ben bang dat ik nu zelfs eerder uit ga vallen. Niet gunstig als je net een reorganisatie achter de rug hebt. Ik hoop, dat ik hier een beetje steun vind en kan bieden en we elkaar wat kunnen oppeppen. Uiteindelijk krijgen we er iets moois voor terug. Maar -en dat mag ik hier misschien wel hardop zeggen- de weg ernaartoe is best zwaar.
Oh dames, ik wil ook heel even mijn ei kwijt... Ik kan wel janken! ik ben sinds vandaag weer halve dagen aan het werk (moest van arbo), maar ik trek het echt niet! Ik loop notabene op krukken, omdat ik zonder gewoonweg niet kan lopen. Ook draag ik een bekkenband. Nu moet ik aangepast werk doen (sta normaal in de zorg), maar ik verga van de pijn. Ik doe nu wat administratief werk, maar dat houdt dus is dat ik nu 4 uur lang moet zitten. nu ga ik zelf wel af en toe wat lopen, maar dit is echt gekkenwerk. Ook zijn mijn collega's niet echt meegaand.. Ik ben er nu al bijna 2 uur, en er is nog niemand geweest die ook maar iets heeft gevraagd of gezegd tegen mij! Ik ben gewoon lucht... Ik heb om 13:00 gesprek met mijn leidinggevende, dus dan kan ik wel aangeven dat dit niet te doen is.. Maar hoe pak ik dat het beste aan..? Ik ben tenslotte vandaag pas voor de eerste keer weer op het werk. Kan ik dan wel al aangeven dat dit te veel is, of moet ik dit nog langer proberen? (4 uur per dag) Kunnen jullie me misschien helpen en/of tips geven!? Alvast bedankt!
Jeetje wat balen zeg! Misschien moet je even een paar dagen rust nemen om te kijken wat jouw balans aan kan qua pijn? Ik heb me toen ziek gemeld en kon er zelf even over na denken. Ik kwam toen tot de conclusie dat t gewoon niet meer ging. De pijn was het niet waard om te werken. Merkte dat ik er uiteindelijk mezelf, en de baby's, mee heb. Moest wel een hele drempel over omdat ik nog graag wilde blijven werken maar na 26 weken was t voorbij. Ik zou het gesprek open in gaan maar wel voor jezelf bedenken waar nu je grens ligt. Moet je t weekend ook werken ? Als je vrij bent kun je afspreken dat je je werk maandag even belt?
Balen zeg... Het is zeker niet alleen maar leuk om zwanger te zijn, hoe dankbaar je ook bent. Werk je nog wel volledig?
Nog wel ja. Bij mijn vorige zwangerschap heb ik eerst halve dagen gewerkt en ook aangepast in de vorm van buro werk ( ik werk 4 x 9 uur en moet ook mensen thuis bezoeken). Vanaf week 30 ging het écht niet meer ( van de pijn en de uitputting door het niet meer kunnen slapen) en ben ik na overleg met de arboarts volledig ziekgemeld. Hoe het nu gaat weet ik niet, maar het feit dat ik nu al slecht slaap, stemt me niet optimistisch. Ik ben echt zó moe! @ Patricia: als het echt niet gaat, zou ik contact opnemen met de arboarts en dat aangeven. Je staat inderdaar sterker als je het even probeert, hoor, maar doe jezelf geen geweld aan!
Jeetje, wat balen zeg. Ik kan niet echt meepraten over bi want dat is bij mij (gelukkig) nog niet zover. Wel veel last met werken 7u pdag en heb het advies gekregen minder te gaan werken. Als het bij jou niet gaat dan gaat het ook niet, hoe jammer dat ook is en hoe graag je ook wilt werken. En ze kunnen je niet zomaar ontslaan vanwege je zwangerschapsklachten dus daar zou ik me niet druk om maken. Ik merk nu ook dat het af en toe best zwaar kan zijn zo'n zwangerschap, heeeel erg mooi maar op momenten van (teveel)werken is soms best zwaar. Maar zoals je zegt we krijgen er het allermooiste voor terug en dat is het zeker wel waard.