Nou, na 5 mislukte IUI's en 1 miskraam hebben we vanmiddag het intake gesprek gehad in het ziekenhuis voor het IVF traject. Vooral ik heb lang tegen die afspraak aan zitten te hikken; de eerste afspraak die we hadden begin Juni hadden we afgezegd omdat ik de dag ervoor positief testte. Dus het gesprek van vandaag was poging 2. Ik zal niet ontkennen dat ik zwaar opzag tegen het gesprek. Het valt niet mee om te horen dat het toch al niet riante slagingspercentage nog meer onderuit wordt gehaald door mijn leeftijd (39) en mijn gewicht. En natuurlijk wist ik dat van te voren, maar om dat nog eens daarmee geconfronteerd te worden valt even tegen. Het gaf me direct een gevoel dat het mijn schuld was, het ligt aan mij dat het niet lukt etc. etc. (zucht ... ik haat mijzelf als ik zo'n modus zit ) Niettemin mogen we starten, en moet ik voor de volgende afspraak zeker 5 a 7 kilo kwijt zijn. Het feit dat ik al bij een dietiste liep heeft zeker een positieve invloed gehad. We zijn beiden na het gesprek toch best een beetje uit het lood. Het is toch niet niks, ik ben ook vooral bang voor de psychische invloed doet het kan hebben. Lichaamlijk zal ook niet makkelijk zijn, maar daar kan ik op instellen. En wat als het na drie pogingen niet lukt? Wat dan? Dat zijn dingen die dan nu in mijn hoofd spelen. Mijn man ziet het wat dat betreft wat positiever. Vergeleken met nu, verhoogd IVF onze slagingskans met minimaal 20%. Ja, zo kan je het ook bekijken . Ik ben nog niet in die mind-set geloof ik, maar dat komt vast nog wel. In ieder geval, over 4 weken, 30 september, gaan we ons opmaken voor ronde 1. Het informatiepakket ligt mij aan te staren op de tafel, ik loop er al de hele middag omheen, maar heb me er nog niet toe kunnen zetten dat pakket te openen (ik ben een rare wat dat betreft, ik heb de Zwitsal-tas, die we kregen bij de eerste echo van ons sterretje, in de hoek geknikkerd en nooit meer aangeraakt ... , domweg om die echo-foto daar in zit) Dus, mijn taak de komende weken is afvallen en mij positief voorbereiden op wat komen gaat ... het gaat lukken!!! XXX
Dank je wel. Ik merk dat ik het slecht oppak vandaag. Ik wordt me weer pijnlijk bewust van mijn miskraam, en dat ik het zo oneerlijk vond en vind dat dat niet mocht blijven ... Nou ja, het zal wel vaker gebeuren denk ik, dit soort momenten ...