Bij mij is het huilen, in me graven, schoppen, bijten, strekken.. Bij anderen is hij veel sneller rustig! Zou het door de bv komen, dat hij melk ruikt ofzo? Of zou ik te weinig hebben? Ik vind hem nu ook even niet zo leuk Ik heb griep en hij blijft maar janken. Gelukkig werkt mijn man vandaag thuis en kan hij een groot deel van de dag met hem lopen. Dan issie wel stil! Wat is dat nou? Mijn oudste komt van kleins af aan al heerlijk kroelen als hij of ik ziek zijn dus dit ben ik niet gewend en ik weet niet wat ik ermee moet.
Hier wilde mijn dochter gewoon drinken bij mij, bij anderen had ze geen honger, bij mij wel. Dus ik legde d'r gewoon maar vaak aan
Als eerste: Ik geloof nooit dat die kleine een hekel aan je heeft. Is dit altijd al of is het nu pas nu je griep hebt? Op welke momenten heeft de kleine het, altijd of bijv. voor een voeding? Drinkt hij wel rustig? Is hij soms ook niet lekker nu?
Ik geef dan wel geen bv, maar ik ben wel degene die alleen de flessen geeft (ja hihi is mijn dingetje de halve wereld valt erover maar vooruit)... Hij gaat jengelen als hij mij ziet, en is pas tevreden als ik die fles geef. Dan naar anderen is hij vrolijk en gezellig haha! Ik denk dan maar gewoon het is vast een faseeee..
Hij wil gewoon drinken dan? Mijn dochter is ook heel ongedurig als ze honger heeft, dan knijpt en krabt ze, trekt ze aan mijn haar... als ze dan drinkt is ze weer rustig. Ze zit ook weleens heel zoet bij iemand op schoot en als ze mij ziet gaat ze huilen... tja een teken dat ze mama (melk) wil ze was altijd heel beweeglijk, en begint nu pas een knuffelmeisje te worden. Lekker op schoot, armpjes om mijn nek, etc. Maar wel met een volle buik!
Ik laat hem altijd drinken. Dat is mijn eerste oplossing voor alle problemen. Maar nadat hij gedronken heeft is het raak dan is het gillen en stompen. Bij papa is hij zo rustig. Als het pijn zou zijn zou hij dat bij papa toch ook moeten hebben? Ik heb hem nu een paracetamol gegeven want hij krijgt wel zijn tweede tand en ik vermoed dat hij daar last van heeft. Ik hoop maar dat dat het probleem is dan.. Bij mijn oudste kolfde ik fulltime en tijdens ziekteperioden had ik wel minder melk. En ik heb al geen sloten
Dit herken ik dan weer niet. ZIt er dan een boer dwars? Of krampjes omdat het na het drinken is? Ja en tanden, die kunnen voor veel ellende zorgen. Alle gedrag wat ik niet kan verklaren gooi ik op tandjes, en hij heeft er nog geen een en nog niets te zien ook....maar vast als hij jengelt en er is geen oorzaak, dan gooi ik het daarop. Maar even zonder dollen, het is niet leuk dat snap ik heel goed.
Hahahaha dat doe ik ook altijd bij anderen. Maar bij mijn eigen baby vind ik het moeilijker om te bedenken wat er zou kunnen zijn.
Ik las ook eens dat kleine babies dit gedrag (huilen e.d.) het meeste vertonen bij diegenen die ze het meeste vertrouwen etc. Dan zou het juist andersom zijn!
Mijn productie zakte ook direct in als ik ziek was, dus dikke kans dat dat nu even het probleem is. In combi met de tandjes niet zo'n fijne natuurlijk...
Idd waarschijnlijk minder productie door ziek zijn en tandjes. En hier begint ze ook te jengelen als ik in beeld kom, dan wil ze eerst drinken.
Ik denk inderdaad dat kinderen (volwassen ook, trouwens) zich het meest 'laten gaan' bij de mensen bij wie ze zich het meest vertrouwd voelen. Dus op een rare manier, is het een compliment. Dat hield ik mezelf tenminste altijd voor als mijn zoon weer gedurende een langere periode alleen bij mij een draak was. Serieus, ik ben tijdens mijn werk een keer flink geblesseerd geraakt. Ik was toen al minstens 25. Ik heb keurig gewacht tot de kinderen weg waren, me gemeld bij een andere EHBO-er etc. Ruin een uur na het ongeval(letje) mijn vader gebeld of hij me even met de auto kon ophalen om naar de huisarts te gaan. Ik hoor zijn stem door de telefoon en begin echt onmiddellijk te janken, haha. Dus ik geloof daar wel in, dat gejank bij iemand waar je je veilig bij voelt. Het is in ieder geval herkenbaar. Mijn zoontje heeft het nu nog wel eens. Maar ik kan nu makkelijker zeggen "Houd eens op met huilen, want ik versta niks van wat je zegt." Meestal is het dan zo over. Maar jouw zoontje is natuurlijk nog veel te jong om te kunnen vertellen wat er is. Voor hem ook frustrerend!
Wat al gezegd is. Kindjes huilen ook vaker bij personen waar ze zich goed bij voelen, zich kunnen laten gaan. Maar misschien is het in jouw geval ook een stukje stress dat hij aanvoelt? Zou dat kunnen? Je schrijft dat je grieperig bent, dus niet lekker in je vel zit, en ook 'geen sloten' melk kunt geven. Maak je je zorgen of hij wel genoeg binnenkrijgt? Je man geeft geen voeding, dat weet hij, plus is misschien wat meer relaxt. Ofwel het kan zijn dat hij bij jou uithuilt of het kan zijn dat hij aanvoelt dat je niet helemaal lekker in je vel zit. Althans, daar zou ik op gokken... xxx
Je hebt griep! Heb je geen productiedip? Heb het toevallig zelf ook net gehad. Wat vaker aanleggen misschien?
Ik zal best een productiedip hebben ja. Vannacht mocht ik elk uur voeden.. Soms zit moeder natuur niet zo handig in elkaar! Hoe moet ik nu beter worden zonder rust