Hey meiden, Is er iemand die mij wat (hopelijk positieve) steun en tips kan geven? Na afgelopen twee dagen te zijn leeg gelopen was ik er van overtuigd dat ik een miskraam had gehad. Niets blijkt echter minder waar, ik ben zelfs zwanger van een tweeling. Nu 6w4d. Twee mooie vruchtzakjes en twee kloppende hartjes gezien. Maar het hematoom baart me ontzettend zorgen. Zo'n 6x3cm groot. In de kliniek voor vruchtbaarheidsbehandelingen is het een beetje als een waas aan me voorbij gegaan en werd er redelijk rustig over gedaan. Ik moest gewoon rustig aan doen. Maar wat is rustig aan? Ik heb nog een dochter rondkruipen die helaas nog niet kan lopen en veel aandacht vraagt. Ik weet het even niet meer... ik lees de meest verschrikkelijke verhalen op internet over miskramen en vroeggeboortes... Als dat me te wachten staat dan hoeft dit van mij allemaal niet. Ik kan toch niet echt bedrust nu gaan houden en mijn meisje zo te kort doen? Ik zou volgende week nog een echo krijgen en daarna kan ik naar de gyn hier in het plaatselijke ziekenhuis. Maar ik denk dat ik morgen de gyn hier al bel. Ik wil gewoon antwoorden, al kunnen ze me die misschien niet geven... *---
Hier met 12 weken bloedverlies en idd kindje deed het prima! Maar wel echt rust nemen, mijn ouders zijn de tijd dat mijn man werkte in huis gekomen en mij 100% geholpen... Mijn zoontje kom gelukkig al wel lopen en traplopen dus dat scheelde enorm... Ik moet nu tot 20 weken rustig aan doen en enige wat ik mag is de normale verzorging van mijn zoontje doen..... De rest komt later wel, niet veel tillen, geen stress, en geen dingen wat niet hoeft! Denk aan je 2 kleintjes, en wat ik met mijn zoontje deed is op de grond zitten en zo spelen.... Sterkte!
hey hallo, hier de eerste paar weken ook een paar keer een hematoom met bijbehorend bloedverlies gehad en zie nu mijn onderschrift. kan je alleen maar als tip geven doe zo rustig mogelijk aan, geen gekke dingen zoals zwaar tillen e.d. probeer in ieder geval ook je rust te pakken als de kleine slaapt. laat voor de rest de boel maar even de boel . ik ga ervan uit dat ze je hebben gezegd dat je geen gemeenschap met je man mag hebben. zo een hematoom word meestal veroorzaakt door een sterk doorbloede baarmoeder waar wel eens een vaatje wil knappen. ik wil je in ieder geval veel sterkte wensen en probeer toch te genieten van het gevoel dat er 2 hele mooie kindjes in jouw groeien!
Hoi, erg vervelend en onzeker Ik weet waar je doorheen gaat....heb zelf een groot hematoom gehad. Rond 7 weken zwangerschap kreeg ik wat bloedverlies men wist niet waar het vandaan kwam, totdat ik op een avond gigantisch bloedverlies kreeg! Het liep door mijn broekspijpen de bank en vloer op. Het leek wel een slachthuis echt doodeng. Ik dacht dus ook echt dat mijn zwangerschap voorbij was. De volgende dag een echo gehad en daarop was nog steeds het vruchtje gezien met hartslag maar met daarnaast een gigantisch groot hematoom. Deze was groter dan de vruchtzak zelf. Men kon niet aangeven of deze hematoom de vruchtzak mee zou nemen met het bloedverlies. Ik heb toen progesteron (utrogestan) gekregen 3x daags 2 capsules om in te brengen om mijn baarmoeder te behoeden tegen krampen en afstoting te voorkomen. Daarbij zeiden ze dat ik niet veel kon doen om een miskraam te voorkomen. Maar in Duitsland en België zeggen ze dat je op de dagen van het vele bloedverlies echt rust moet nemen: bedrust en vooral niet tillen of veel lopen! Dus daar heb ik me zoveel mogelijk aan gehouden, ondanks dat ik al twee kindjes heb, Mijn man is enkele dagen thuis gebleven en oma is geweest. Ik heb enkele dagen gigantisch veel bloedverlies gehad met veel stolsels en daarna nog enkele weken zo nu en dan en rond 13 weken was het bloeden zo goed als voorbij, maar nog af en toe wat bruinig verlies tot 16 weken. En mijn wonder heeft zich gelukkig goed vast gehouden en ik ben nu 36 weken zwanger! Er is zeker goede hoop maar doe alsjeblieft rustig aan en zorg dat iemand je andere kindje opvangt. Daarbij neem progesteron, want ik heb geprobeerd zonder maar kreeg dan ook menstruatie krampen dus ben daar toen snel weer mee gestart. Sterkte!
Hier ook een keer of 6 heel erg bloedverlies gehad (echt moeten dweilen). Tot ver in de zwangerschap. Volgens de gyn zou je er niks aan kunnen doen en kon het twee kanten op gaan, heb dus ook geen rust gehouden (wat sowieso niet kan met 3 kids). Pas een week of 6 geleden bleek het hematoom een stuk minder en heb ook geen bloedverlies meer gehad.
Ik heb ook een flink hematoom gehad. Moest een aantal weken rustig aan doen. Zo min mogelijk tillen, niet lang staan en lopen. Hier liep ook een dreumes rond. Tijdens haar slaapjes ging ik ook liggen en mijn man deed alle huishoudelijke zaken. Mijn zoontje is nu 2 maanden oud, dus het is helemaal goed gekomen!
Ook ik heb een hematoom gehad tussen de baarmoeder en het vruchtvlies van ik dacht 8,5 bij 3,5 cm. Met 11 weken heel veel bloedverlies gehad, stond met m'n sokken in een plas bloed. De echo de dag er op was prima, toen was het bloedverlies ook weer gestopt. Een week later met de nekplooimeting was het hematoom te zien. De echoscopiste gaf aan dat het geen kwaad kon. Toch contact gezocht met de verloskundige. Die heeft op haar beurt weer overlegd met de gyn en vanwege de grootte moest ik daar wel heen voor extra controles. Ik moest ook rustig aan doen, geen sex, niet in bad, niet zwaar tillen, liever geen nachtdiensten en qua werk in mij geval liefst alleen bureauwerk (ipv met auto op pad). Nog een keer daarna bloedverlies gehad (juist een dag dat ik heeeeeel rustig aan deed), maar dat was vooral oud bloed en niet zo veel. Na een paar weken was het hematoom compleet verdwenen en kon ik gaan genieten. Hoefde niet meer naar de gyn. Heeft me wel een paar enorm stressvolle weken gekost hoor! Kwam mede dat ik tegelijkertijd hoorde dat uit de combi test een verhoogd risico kwam op Down (uiteindelijk bleek er uit de NIPT niets aan de hand). Heb toen ook op t forum hier over geschreven en bij iedereen met een hematoom die reageerde was het goed gekomen! Hopelijk stelt mijn verhaal je ook een beetje gerust. Laat je goed informeren, niets is zo naar om in onzekerheid te blijven zitten! Succes!
Kan niet mee praten over hematomen, maar wil je wel feliciteren met je 2 wondertjes en heel veel sterkte wensen in deze spannende periode!
Wauw meiden wat fijn om jullie positieve verhalen te lezen! Fjew! Stelt me dan wel weer iets gerust. Maar echt een roze wolk is het nog lang niet. Volgende week weer twee echo's gepland om te kijken hoe het ervoor staat. Ik hoop dat het net als bij jullie zal wegtrekken. Ik heb verder erg weinig informatie gekregen en ik heb veel vragen. Ik hoop daar volgende week antwoord op te krijgen. Bedankt voor de tip dat je geen sex mag hebben. Dit zag ik nu ook op internet. Mij is dus verder helemaal niets verteld daarover... wat wel doen, wat niet doen. Alleen rustig aan... Vanmorgen bij de huisarts geweest voor de officiële doorverwijzing naar de gyn hier. Huisarts zei ook dat ze niet veel kunnen doen, zeker niet in dit termijn. De kans is gewoon 50/50 dat het goed, dan wel fout gaat. Dat vind ik best een hoog percentage... Wat betreft progresteron (utrogestan) medicatie om de baarmoedermond te versterken zei mn ha dat ze dat tegenwoordig niet meer doen omdat de ervaring was dat de kans op een miskraam net zo hoog was... Van de ha hoefde ik me ook niet erg rustig te houden. Ik kon gewoon alles doen. Of het goed of fout gaat heeft niets met mijn dagelijkse activiteit te maken.... en daar moet ik het tot volgende week dus even mee doen.
De adviezen zijn zo wisselend over rust houden! In andere landen krijg je echt verplichte bedrust, omdat activiteit de baarmoeder kan prikkelen en bloed het vruchtje mee kan nemen. Ik zou toch voor rust gaan en dit zelf organiseren dmv hulp. Ik heb bij mijn eerste een hele grote bloeding gehad en vele kleine en mijn ziekenhuis nam mij op met platte bedrust (deden ze zelfs al met 15 weken!). Steeds als ik 24 uur bloedvrij was en gemobiliseerd, dan mocht ik naar huis. Op den duur heb ik zelf niet meer bij elk beetje bloed aan de bel getrokken, maar had ik vertrouwen dat het goed zat. Het scheelde ook dat ik haar vanaf 16 weken kon voelen bewegen, daarvoor voelde ik niks en dacht ik echt dat het over was. Het was overigens ook echt veel bloed. Naar mijn hb en bloeddruk kijkend hebben ze de grote bloeding geschat op 1,5 liter, wellicht ook daarom direct opname. Hematoom heeft er lang gezeten, maar was met 20 weken niet meer te zien.
Hier met 6 en 18 weken bloed verloren. Het is dood en dood eng.. Hier is alles ook goed gegaan gelukkig. Inderdaad even pas op de plaats al kan ik me voorstellen dat het met een kleintje thuis dat wat lastiger gaat.. Zoveel mogelijk zware dingen even laten en voldoende rust pakken.
Gefeliciteerd krullie85! Fantastisch een tweeling maar wat eng dat bloedverlies door de hematoom. Ik ga voor je duimen dat het goed blijft gaan! Vast wel als ik hier zo lees van anderen met ervaring . Hier ook een raar verhaal. Mijn zoontje is nu 18 maanden. Bij zwangerschap van hem constant bloedingen gehad tot week 16. In week 16 zelfs heel erg en in het ziekenhuis belandt. Maar baby deed het goed en men had geen idee wat er ad hand was. Afgelopen januari helaas een miskraam gehad. Had die periode erg veel stress dus wie weet lag het daar aan? Nu deze maand 5 dagen na ovulatie een zware bloeding. Helderrood, veel en een paar stolsels/slijm. Gisteren 4 dagen voor nod getest omdat ik zo misselijk ben aldoor... positieve test! En nu begint het weer te bloeden. Zelfde als vorige week . Denk dat het misgaat maar hoop nog op een verhaal zoals het jouwe... Pfff weer afwachten. Ben zo bang