Het ging om een gesprek wat overdacht werd ' door mij' en overpeikerd ontleed etc. De reden waarom ik sociale aangelegenheden vaak uit de weg ga
Hii. Na een hoop herkenning te hebben gezien op sociale media het afgelopen jaar toch maar de stap gezet om naar de ha te gaan en doorverwezen en uiteindelijk eind maart diagnose ADD gehad. Lucht enorm op. Waar ik vooral mee struggle is dat ik alles en niets leuk vind en dus qua beroep en werk niet goed weet wat ik wil. Ik voel me ook nooit goed genoeg met werk omdat ik snel afgeleid ben en alles niet interessant genoeg vind om me heel goed in te spannen ervoor. Loop dan de kantjes ervanaf en alles is te veel voor me.
Je bent eruit begrijp ik en wat goed dat je het hebt kunnen analyseren. Ik herken het hoor. Stom voorbeeld. Mijn neefje (15.5) komt dit jaar voor het eerst een paar dagen logeren. Ik heb 2 weken vakantie. Het is de 2de week. Mijn broer zei een week of 2 geleden. Ik kan het hele weekend om hem te brengen. Dus ik zeg mooi, wij (vriend en ik) bespreken het en komen erop terug. Vorige week woensdag heb ik hem geapped. Zondag brengen en wij brengen hem vrijdag weer terug. De hele week hoor ik niks. Dus vandaag app ik hem, is het akkoord. Hij zegt zondag de 23ste bedoel je toch? Ik zeg ja.. krijg ik eerst prima en daarna, zaterdag kom mij toch beter uit. Ik begrijp dat het veranderd kan worden maar dit is altijd zo met mijn familie. Dus ik zeg wederom, ik ga het bespreken. Mijn vriend, kent mijn familie en houd voet bij stuk. Mij boeit het echt geen hol welke dag het word. Daar sta ik dan.. vriend zegt je moet beter je grenzen aan geven. Maar het leuke is, het is zijn grens en niet de mijne. En wie kan mijn broer weer appen.. ik dus. En nu hoor ik weer niks en zit ik het allemaal weet te overanalyseren. Het kan ook nooit normaal. Die en die dag, ja goed tot dan... neen altijd gezeik. Goed, dat was ik.
Welkom in de wondere wereld. Wederom herkenbaar. Ik ben inmiddels, verkoopmedewerkster, callcenter medewerkster, telefoniste, receptioniste, facturatie, front-office, back-office, douane declarant, planner, logistiek planner enz. SPW 4 niet afgerond, 2x boekhouden begonnen, niet afgerond, cursus detective gedaan, verkooptrainingen, basissecretariaat, basis doktersassistente, en nu adhd coach... Daarnaast, teken ik graag, verf ik aquarel, schrijf ik graag gedichten, kook en bak ik graag en heb voor geen 1 hobby tijd of energie maar... als een echte adhd-er wel alles in huis want ja.. er komt een moment..
Zo herkenbaar. Maar die grenzen vervagen ook doordat je geneigd ben te please. ik ben ook iemand die zou zeggen is goed, omdat geen zin in het 'gedoe' heb. Maar kan het ook fout hebben nu. In de zin van.... Als ik nu op mijn strepen ga staan komt er 'gedoe' daar zit ik niet op te wachten want ik wil rust. Want al dat soort dingen blijven dagen spoken in je hoofd. Want had je maar zus of zo gedaan.
Samen één front vormen is belangrijk. De manier waarop jouw vriend het bracht was niet helemaal netjes imo. Maar elkaars grenzen bewaken is wel belangrijk. Misschien helpt het om aan te geven voor wanneer je duidelijkheid wil hebben. Omdat je anders andere plannen gaat maken. Ik heb schoonouders die overal overheen willen walsen en daarin ook een gebrek hebben aan common sense. Ik zou volgens hun een lading onredelijke regels hebben rond de kinderen. Dat zijn dan dingen als dat ik niet wil dat ze vervoerd worden zonder stoeltje (inmiddels zitverhoger) en dat ze niet volgepropt mogen worden met junk. Zo onredelijk van mij.... Ik heb heel lang het gevoel gehad dat ik alle manieren waarop mensen lelijk kunnen doen verdiende. Lange analyses waarin ik mezelf met de grond gelijk maakte. Een paar maanden terug ging er een knop om. Er brak iets. Ik kan dat niet meer.
Mijn moeder is een overruler dat herken ik dus wel. Ik vind het nog moeilijk van mezelf te laten horen want zelfs dan walst ze over mij heen. Zij kan zelf ook slecht met haar emoties omgaan. Stopt dan gewoon gesprekken e.d. Je hebt gelijk, zo heb ik er nog niet naar gekeken dat hij dat in mijn belang zegt want dat is vaak wel zo. Alleen komt het verrot zijn strot uit. Bedankt daarvoor ❤️
Dit is zo herkenbaar. Ik werk al 11 jaar bij dezelfde werkgever. Ik wil al jaaaaren weg. Maar ik zou niet weten wat ik moet doen. Ik vind niets leuk en tegelijkertijd vind ik alles leuk. Ik ben goed in m’n huidige baan en denk dat ik verder niets kan.
Same, zit hier al 9 jaar, ben zelfs op gesprek geweest begin dit jaar voor 2 banen allebei verschillende sectoren en bij allebei aan genomen om toch bij mijn huidige werkgever te blijven.
Ik heb morgen mijn eerste afspraak bij een psycholoog. De poh gaf aan dat het verstandig was om het leed wat een eventuele diagnose in de weg kan staan eerst aan te pakken. Dus dat gaan we dan maar doen. Ik ben bloed nerveus.
Nou intake afgerond. Wel duidelijke aanwijzingen om verder te gaan met diagnostiek. Volgende week gesprek met moeder erbij. en week daarna een qb test? Daarna volgt een mogelijke diagnose. Dus ben benieuwd!
Wat spannend allemaal voor de gene die in een diagnose traject zitten! Momenteel zit ik zelf in een dipje. Ziek geworden vanacht en vanaf 2 uur wakker. Iemand wie rete irritant was wat ik dan dus ook niet kan hebben. Zelf er zowiezo een hekel aan op mijn tenen te moeten lopen bij vrienden etc omdat ze anders gepiekeerd zijn. Zelf mogen ze dan wel alles zeggen maar als een ander wat zeg Komen we ook weer op dat stukje moeite met contacten. Eigenlijk geen moeite met contacten maar op momenten dat gigantische overprikkeld ben kan ik dus opeens voor me eigen opkomen wat niet gewaardeerd word.
Kreeg je thuis ook van veel dingen de schuld? Het is geen onderdeel van ADHD maar het verhoogd wel enorm het risico om zondebok te worden. Als je dat vanuit huis uit geweest bent lijkt het wel geroken te worden. Ik ben mij nu aan het verdiepen in (verborgen) narcisme. Niet in het diagnosticeren maar de trucjes die uitgehaald worden om te manipuleren en naar beneden te drukken. Een adhder is ook wel erg lastig voor de ras narcist die groots wil overkomen. Dat heeft ook invloed gehad op mijn gedrag en kijk (die ik nu met inzicht wil bestrijden). Maar goed waar ik nieuwsgierig naar was is of jij uit gewenning misschien niet genoeg verweerd hebt tegen onterechte schuld? Ook voor die pubers is het makkelijk om anderen de schuld te geven zodat ze geen verantwoording hoeven te nemen. Zonder goede basis is het dan lastig om de rotte appels te bonjouren.
Zeker weten. Mijn neefje zegt dit zelf toevallig ook. Hij is nu een week bij ons en is HB en autistisch. Hij zegt "ik krijg altijd de schuld of heb het altijd gedaan" herkende dat zo. Iets anders was dat wij gister naar Walibi waren. Hij is 15, hij was niet zo erg leuk. Wilde nergens in etc omat hij moe was. Was het een beetje zat, en zei dat ik het nieteul vond omdat het ons ook centjes kost. Toen werd hij boos en verdrietig, zei dat weet ik ook gerust wel en nu je dit zegt voel ik me nog rotter omdat ik jullie teleurstel. Tien dacht ik ho, maar dat is niet de bedoeling maar een beetje bewustwording wel. Toen zei hij iets wat ik naar vond. Hij zei " mijn ouders dien dat ook altijd dan laten zij mij schuldig voelen zodat ik toch ja zeg. Hij zegt, dat is gewoon emotionele chantage... en ik dacht, wow kind wat naar dat jij dit zo voelt maar ergens is het ook zo. Hij geeft duidelijk zijn grens San en dan moet hij daar nog overheen. We hebben hem lekker gelaten en er een leuke dag van gemaakt en hij heeft het op zijn manier hartstikke naar zijn zin gehad. Maar ik herken dat wel dat emotionele chantage. En daar ligt denk ik echt de kern om altijd over je grenzen te gaan. Andere kant hoe fijn is het lijntje om het voor hem te gebruiken wanneer hij geen zin heeft. Want soms moet je iemand even over de grens trekken om iets nieuws te proberen..
Lastig he. Je betaald flink geld dus je wil dat hij gewoon gezellig meedoet maar aan de andere kant super knap dat hij zo goed aangaf wat hij wel/niet wilde!