Heb jij dan ook dat als je je collega tegenkomt buiten werk dat je een soort semi kortsluiting ervaart? En dan bedoel ik niet dat je elkaar treft in de sauna want dat is logisch dat dat enigzins awekward is, maar gewoon bij een festival ofzo. En op t werk kunnen we t super goed vinden maar ik ben compleet uit t lood geslagen dan en moet flink omschakelen dat je collega's ook in t "wild" tegen kan komen.
Bij mij hebben ze toen ADHD met gegeneraliseerde angststooris vastgesteld, ook wel piekerstoornis genoemd. Daar heb ik cognitieve gedragstherapie voor gehad, wat echt heeft geholpen. Nu nog zie ik wel eens beren op de weg maar kan het goed relativeren. Ik las ook het stukje van je ouders, die van mij bestempelde mij als een druk kind, niet meer niet minder. Omdat mijn broer veel begeleiding nodig had werd ik over het hoofd gezien. Enige wat ik hoorde "over Lisa hoeven we ons geen zorgen te maken, die komt er wel". Yup ongeleid projectiel hier, met een Mavo diploma, waarvan ze de helft had gespijbeld en voor de andere helft geen boek open heeft geslagen. Ouder "Zo meid, goed gedaan". Toen ik gediagnostiseerd was, wilde ze er niet aan, het was een rage. Tot mijn neefje werd geboren, welke niet sprak voor zijn 4de en we allemaal gebarentaal moesten leren en een tal van andere dingen. Diagnose, autisme, HB en tja toen, toen geloofde we ineens wel alles.
Een van mijn kinderen is op ADHD getest, heeft het zonder hyperactief gedrag en dat is zowat een kopietje van mij. Ik kan ook bijna alles afvinken van kenmerken, maar ik ben nooit getest. En ik weet ook niet of ik dat ga doen i.v.m. mijn rijbewijs en omdat ik op veel medicijnen toch niet goed reageer, dus ik vraag me af wat een diagnose nog toe gaat voegen. Maar soms overweeg ik het alsnog. Ik heb ook geen last van hyperactief gedrag, maar ik ben wel erg vaak met mijn gedachten ergens anders en ik merk dan weinig van wat om me heen gebeurt. Ik heb ooit op de middelbare school wel eens een soort capaciteitentestdag gehad. Daaruit kwam dat ik op accuratesse zo'n beetje het laagst mogelijke scoorde en op geheugen het hoogst haalbare. Dat houdt het een beetje in balans denk ik voor de buitenwereld. Hyperfocus heb ik ook, tot in het extreme, meest idiote voorbeeld is dat het hele kantoor ontruimd was i.v.m. een brandoefening en mij dat volledig was ontgaan. Ik heb me ontzettend veel trucjes aangeleerd om dingen maar niet te vergeten. Mijn kind zegt nu dat met medicijnen de gedachten niet meer zo door elkaar lopen. Dat klinkt dan wel weer mooi. Ik weet gewoon niet beter dan dat het nogal van de hak op de tak gaat.
Ik heb daar wel eens over gelezen inderdaad. Maar geen problemen met mijn darmen gelukkig Als kind, tiener en vroege 20er wel chronisch spanningshoofdpijn, migraine en clusterhoofdpijnen gehad. Wat was - denk ik - een combi van levensstijl (leven op koffie en sigaretten, halve nachten wakker om te gamen en vervolgens uitslapen tot ergens in de middag) en stress (chronische verveeldheid, altijd alert, tegelijk altijd moe. enz) Sinds ik kinderen heb ik dat eigenlijk voorbij : zij hebben me in een ritme geforceerd wat positieve werking heeft op mijn hoofdpijn. Is mijn theorie.
Ja, maar ligt er wel aan wie. Onze general manager (japanner) vroeg naar een rustig strand. Ik de directies van die van ons gegeven, hele weekend in spanning of ik hem tegen zou komen. Ik bikini hij blote bast... Awkward. Gelukkig niet tegen gekomen. Mensen geloven niet dat ik sociaal awkward kan zijn omdat ik echt "the light off the party ben", dat ik moeite heb intenties te lezen merkt niemand, dat ik mezelf constant afvraag of iets over mij gaat, ik me "goed" gedraag, ze me niet vreemd vinden, terwijl ik met een wijntje met je sta te praten. Nobody knows. Wij hebben dus ook geen vrienden, eigen keus, maar ik kan het gewoon niet. Heb zoveel rollen te vervullen dat ik gewoon geen ruimte heb voor needy friends. Ze snappen mij ook gewoon niet. Voor mijn vriendinnen ben ik nooit een gelijke geweest maar altijd de adviserenende/ moederrol. Ik heb nu 1 meid van ZP waar ik echt heel intensief contact mee heb, waar ik enorm dankbaar voor ben maar durf gewoon niet af te spreken. Wat als ik niet aan de verwachting voldoe of we in RL niks gemeen hebben of ik van andere komaf ben, of erger, ik teleurstel. We hebben zelfs nog nooit gebeld maar al wel 3 jaar contact.
Ik heb ook gewoon mijn rijbewijs, in de auto is dat mijn hyperfocus. Mijn vriend kan niet rijden, die is te afgeleid en met van alles bezig dan dat. ADHD is erfelijk: Onderzoekers gaan ervan uit dat ADHD voor ongeveer 80% wordt bepaald door erfelijkheid (NJI,nl, 2022). Er is echter nog niet ontdekt of er een specifiek gen is dat de ADHD veroorzaakt. Het wordt daarom beschouwd als een ‘multi-genetische’ aandoening: dat wil zeggen dat meerdere genen in combinatie met omgevingsfactoren een rol spelen bij de ontwikkeling van ADHD
Ja, ik ben alleen bang dat de autoverzekering moeilijk gaat doen ofzo met adhd of had dat voor jou geen gevolgen?
Hier een blog over eten en ADHD: Eetbuien en ADHD (proud2bme.nl) Er zijn ook studies over eetbuien en ADHD maar ook naar het niet eten.
Overigens, beetje "kinderachtig voor ons" maar leuk voor kinderen, word er stiekem zelf wel een beetje blij van hahaha: complimenten lied (kort, 1 minuut) - YouTube
Eetbuien heb ik inderdaad. Maar ook vaak dat ik dingen niet weg krijg. Vooral dingen die je vers hoort te eten is een probleem bij mij.
Ik hoefde het toen niet te melden omdat ik geen behandeling en geen medicatie had voor een x aantal jaar voorgaand aan het halen van mijn rijbewijs. Wanneer een medische keuring nodig is is niet alleen afhankelijk van de diagnose.
Ik denk eigenlijk dat sommige dingen misschien juist beter samengevoegd kunnen worden bij degenen die (deels) een hoger iq hebben. De neurodiverse stapel. En dan zo'n soort dj panel die het profiel van die persoon weergeeft. Ik denk dat die losse kenmerken veel meer zeggen dan de naam die het heeft. En dat kennis over de hersenen de manier van diagnosticeren zal veranderen.
Zoooo herkenbaar! Hier ook niet echt vrienden. Ik heb 2 dames van zp die ik echt als vrienden beschouw waar ik al jaren contact mee heb maar hebben elkaar ook nog nooit gezien. Ga wel binnenkort afspreken met 1 maar vind dat inderdaad heel spannend Hier trouwens sinds een paar maanden onofficieel de diagnose add. Ben nu 32 Ik ben nu bezig met EMDR om trauma's te verwerken maar uit de diva lijst kwam heel duidelijk naar voren dat ik add heb. @Jo79 je kan altijd eens die test opzoeken en zien of je jezelf er in herkent. Ik heb ook een angststoornis gehad, durfde op een gegeven moment de deur niet meer uit. Daar toen therapie voor gehad. Maar ik heb ook mijn school niet afgemaakt, 3 opleidingen gestart en gestopt. Werken lukt niet, gelukkig hebben man en ik de afspraak dat ik lekker thuis blijf ik zorg voor de kinderen en dat lukt me maar dan lukt vaak echt niks anders. Mijn emmertje is vol ik ben nu bezig met om het half uur een wekker te zetten en dan iets gaan doen. Als is het maar iets van 2 minuten. Dan is echt toch weer iets gedaan
Ik lees graag even met jullie mee. Mijn dochter 16 is nu sinds een jaar een officiële ADHDer. Ze liep totaal vast in 3 vwo, ze kan goed plannen en afspraken maken. Wel komt alles bij haar binnen en ervaart ze enorm veel prikkels. Ze is een kei in de lat onmetelijk hoog leggen en ervaart daar veel stress van. Wij als ouders moeten haar altijd afremmen (met school) en ik vind het sociaal welbevinden veel belangrijker. Daarnaast is ze ook puber dus die balans is voor ons af en toe best lastig, is dit pubergedrag of de ADHD. In overleg met psych krijgt ze handreikingen en omdat het glas altijd halfvol is, vinden wij dit wel eens lastig omdat wij niet zo in het leven staan. Ze gebruikt op schooldagen methylf. en ook maar 10 mg omdat ze anders wordt? Ze vindt het wel erg fijn om te gebruiken omdat de prikkels dan veel minder binnenkomen. Ze heeft nu toetsenweek en ervaart onwijs veel stress met name omdat ze naar Nepal is geweest en daar een darmbacterie heeft opgelopen en eenmaal thuis in het zhs beland is. Ze is na 1.5 md daarnog steeds herstellende van (met name energie nivo is laag) heeft veel stof gemist (gelukkig ook wat vrijstellingen van school gehad). Zou bach iets voor haar kunnen doen? Het is fijn om te lezen dat ze niet de enige is en ik lees de dingen waar ik mij als ouder ook wel eens druk overmaak (zoals rijbewijs en ADHD).
Mijn vriend ADHD en RLS door de RLS oververmoeid en dan die ADHD er nog even overheen en zijn track record wat mislukte banen betreft is niet mis.Dat alles heeft ons doen besluiten hem af te laten keuren. Hij is nog nooit zo gelukkig geweest. De aanloop er naar toe, onderzoeken en de bevestiging waren zwaar. Want ergens voelde hij zich echt een mislukking. Zich niet waardig genoeg voor mij, wat mijn hart brak. Maar de druk van presteren en verwachtigen en er niet aan kunnen voldoen, uitleggen maar altijd op onbegrip stuiten, daardoor altijd conflicten brak hem op. Nu hoeft hij dat niet, doet hier en daar wat vrijblijvend vrijwilligers werk maar leven rondom huis, trainen (dat moet hij voor andere lichamelijke klachten) en onze tuin verzorgen zijn dingen die hij kan en fijn vind. Ik ben juist dankbaar voor een man die zich lekker in zijn vel voelt, niet elke dag overprikkeld en chagerijnig thuis komt en ik de volle laag krijg. Mijn huishouden op orde is, want ondanks zijn ADHD is hij enorm gestructureerd, soms op het enge af (vermoeden is ook autisme en OCD). Maar wat word ik toch blij van hem, om wie hij is. Dan maar geen dik salaris en dikke baan, maar veel liefde en steun.
@Shay25 ken je verhaal wbt je dochter al een beetje, behalve de bacterie. Die lat erg hoog leggen is niet onbekend, om vervolgens teleurgesteld te zijn dat je het niet gehaald hebt in plaats van wat je wel hebt bereikt. Ik herken dat heel erg van mijn neefje welke ook op het VWO zit.
Ik heb dat toen ook geprobeerd omdat ik echt zwaar depressief raak van naar school/werk. Zo erg dat ik automutileerde en verschillende keren zelfmoordneigingen had. Maar die meneer van het uwv vond dat ik prima in een fabriek achter de lopende band kon gaan staan want ik "was niet dom" en "ik kon prima 4 uurtjes per dag rechtop staan dus ik kom ook werken".