Nou als een kindje hier de tent afbreekt zal het me weinig interesseren of hij een labeltje heeft... Net als wanneer een kind wel een labeltje heeft... Wil ik ook niet dat hij/zij de tent afbreekt. Ik denk.. Dat een labeltje best nuttig kan zijn. Hoeft niet... Maar zodra je behoefte hebt aan hulp opent het natuurlijk wel deuren. Maar, voor mij als ouder... Maakt het niks uit of een kind een labeltje heeft of niet. Het maakt me wel uit of een kind zich enigzins kan gedragen. Pen je niet gedragen is niet dat je als een stuiterbal door het huis gaat. Niet gedragen is dat de boel wordt afgebroken en dat er niet wordt geluisterd danwel mij opzettelijk irriteren. (En ja, dat laatste had ik dus voor de vakantie en dat meisje heeft hier dan ook niet meer gespeeld... ) Zo speelde er ooit heel druk jongetje uit de klas bij ons.. Dat wilde hij graag, nou prima.. Maar dan ga ik niet heel de middag binnen zitten dan gaan we naar buiten naar de kinderboerderij of naar de speeltuin.. Niks mis mee. Verder zijn labeltjes (denk ik) vooral handig voor instanties als scholen en hulpverleners. (En waar ik me dood aan irriteer.. Is mensen die bij voorbaat al niet meer de moeite doen hun kind op te voeden omdat hij toch niet luistert omdat de dokter zegt dat ADHD heeft. Kinderen hebben geen gehoorbeschadiging maar gewoon een ingewikkeldere gebruiksaanwijzing... Ja, het is moeilijk.. Maar geef het niet bij voorbaat al op.. Dat je na 10 jaar ploeteren je puber eigen verantwoording geeft om dingen te laten ondervinden... Prima... Maar een 4-jarige zul je toch gewoon dingen bij moeten brengen... ADHD of niet.)