Jeetje wat heftig zeg! Maar geef jezelf alstjeblieft geen schuld. Tegen zulke mensen is het sowieso bijna onmogelijk door te dringen als ik dat zo lees.
Mijn moedergevoelens zeggen ook al jaren dat er wat is, maar omdat het op school altijd wel ging heb ik dat weggestopt. Inmiddels herkent school wel het wiebelige en zijn zijn prestaties erg achteruit gegaan. Nog altijd wel voldoende of matig voldoende, maar hij kwam van "plusklas" . Zijn cito's waren ook onvoldoende op taal, maar dat herkenden de leerkrachten niet vanuit de klas, dus werd het geweten aan "het is ene momentopname". (maar ondertussen baal je wel, want het wordt toch allemaal geregistreerd!!) Ben dus wel erg benieuwd naar komende cito uitslagen... Buiten snel afgeleid zijn, verminderde concentratie en hyper gedag, kregen we niks terug van de leerkrachten, gedragsmatig is "er niks aan de hand". maar thuis zien we wel anders!! Thuis loopt het niet lekker. Enige moment dat het gaat is als hij achter een beeldscherm zit, of als we erop uitgaan en hij ergens buiten zijn energie kwijt kan en niemand tot last is Hij kan zich slecht vermaken thuis, gaat vaak lopen zieken, is druk, wild, baldadig waardoor ik moet ingrijpen. Met zijn zusje spelen betekent dat ik twe baldadige kinderen heb en dubbel z veel troep. Inmiddels pik ik mijn strijdpunten en maak ik geen issues over troep of lawaai, maar leuk is anders, je wilt het ook leuk houden voor de kinderen dus slik ik meer dan ik zou willen. Buiten spelen wil wel, maar hij kan niet omgaan met gegeven vrijheden, waardoor ik hem vaak weer naar binnen moet halen omdat hij in andersmans tuin zit, wegloopt, gevaarlijke dingen doet etc, hij zoekt constant de grenzen op, kan zich niet aan afspraken houden. Ik ben gewoon op! ik kan hem nauwelijks uit het oog verliezen want dan gebeurt er weer iets waardoor ik moet ingrijpen. Lego, spelletjes, smartgames, knutselen... het kan hem maar kort bekoren. En daarnaast dan nog het constant moeten aansturen en corrigeren op aan tafel blijven zitten, aankleden, wassen, toiletgang... Ik zit er eigenlijk constant bovenop. Als ik even de teugels laat vieren dan gaat het meteen "mis". Als er niks uit komt uit de onderzoeken... pfff dan weet ik het niet meer. Begeleiding zal sowieso nodig zijn, want blijkbaar doen we iets niet goed. Dus als er iets uitkomt waar we wat mee kunnen... ja, dan liever dat, dan dat er niks uitkomt en we "gewoon wat strenger moeten zijn"... bij wijze van... Maar heel herkenbaar inderdaad, het gedrag van jouw dochter en mijn zoon. Zit ze al in groep 3 of nog in 2? merk je wat aan haar concentratie/ schoolprestaties? Aanpassen in de klas is fijn ( liever daar dan thuis), maar als je thuis met de buien zit, zoals hier, dan ben je ook niet blij.. Hebben jullie meer kinderen en zo ja: hoe reageren die op haar gedrag? Succes morgen.... hoor je meteen een uitslag of later?? Wat heb je haar verteld?
Wij hadden vanochtend de intake/anamnese en colin onderzoek. Over 2 weken het advies , maar eigenlijk is het al duidelijk . ADHD in de catagorie bert vischher , guido weijers. Waarschijnlijk word het medicatie, moet ok wel hij zit nu zo met zichzelf in de knoop. Dan als de rust een beetje in ingedaald, een iq test ook + extra kijken naar kloof tussen verbaal-performaal iq. Omdat de psycholoog en wij allemaal verwachten dat daar een behoorlijk gat in zit. prettige gesprekken gehad, fijne mensen.ons mannetje was ook niet onwijs druk ofzo hoor druif , ze weten ondertussen wel wat sociaal wenselijk is. Maar hun vallen de kleien bewegingen ook op en het anders reageren en vergeet niet dat wij als ouders een andere norm gewend zijn als ouders zonder kids met evt adhd. Dus voor ons lijkt het dan heel normaal gedrag , maar is et feitelijk niet. De dingen die jij zegt lijken zo onwijs op onze zoon dat ik me niet kan voorstellen dat er "niets "uitkomt bij jullie.
Hoi Mimi, mochten jullie erbij blijven? Of meer "op afstand"? Wat hebben ze allemaal bekeken vandaag? En begrijpt ik het goed dat de iq test later komt? Bij ons was dat onderdeel van het onderzoek, evenals dat verschil tussen performaal en verbaal. ( weet jij hoe ze dat meten?) Hebben ze op basis van jullie anamnese dan al een diagnose kunnen stellen? Wat vind je van hun oordeel??? Ik ben zo blij om te horen dat jullie ventje ook rustiger dan normaal was!!! Ik weet wel dat ze ook de vragenlijsten bekijken en meenemen om te weten hoe het er thuis aan toe gaat, maar toch maakt het me zo onzeker! Ik ben bang dat het hyper gedrag nog binnen de grenzen is bijvoorbeeld (zoals hij het daar heeft laten zien, thuis is hij drukker), of dat hij zich wonderwel goed heeft kunnen concentreren omdat het toch nieuw is, leuke uitdagende opdrachtjes en prestatiedrang tegenover een vreemde. Hij paste zich blijkbaar ook goed aan, want schreeuwde niet en heeft volgens ons weten geen baldadig gedrag vertoont. Ik geloof dat het ergste wat ze zouden kunnen zeggen zou zijn: "nou mevrouw, we zien wel dat het een energiek mannetje is, maar hij doet er niemand kwaad mee, zijn concentratie is voldoende, zijn gedrag is conform de leeftijd en u moet gewoon consequent doorgaan met de regeltjes die u hanteert" Even kort door de bocht... Maar fijn om te horen dat jullie dus al een soort van voorlopige uitslag hebben gehad?? Op basis van jullie gesprek of ok al op de observaties??? En wanneer de bespreking van het onderzoek? Wij de 29ste. Bespreken ze dan ook of hij aan de medicatie moet? krijgen jullie daar nog informatie over? Mocht het bij ons aan de orde zijn dan sta ik er wel voor open, maar mijn man niet... dat wordt nog lastig dus.
Het is bij ons geen vraag qua medicatie , het moet nu anders word ons kind alleen maar ongelukkiger. Ik weet hoe adhd in de hersenen werkt en om de dopamine te remmen is er hulp nodig , als je arm bijv. te snel rondjes draaide zei je toch ook niet , nee niet tegenhouden hoor . Zo zien wij het , het is een neurologisch iets en ik snap dat medicatie niet alles is en zeker dat er andere dingen ook kunnen , maar in ons geval heb ik liever medicatie als een jongentje die elke dag moet vechten en er regelmatig geen zin meer in heeft in dat hele leven.
Bedankt voor je uitleg, interessant om te lezen allemaal. Ook de verschillende aanpak, maar ook een hoop overeenkomsten. Onze zoon "verdrinkt" niet, dus de noodzaak van medicatie is er niet direct. De noodzaak om de Iq test op een later tijdstip te doen is er ook niet. Interessant stuk over dat verschil in performaal en verbaal! Ik herken wel dingen, maar weet eigenlijk niet zeker of dat er ook uit zal komen bij onze zoon. Verbaal is hij sterk, denk ik. Met alledaagse handelingen niet, dus dat zal best een verschil kunnen laten zien. Maar puzzelen kan hij dan weer wel, heel goed zelfs, dus of dat ook iets zegt over performale intelligentie??? Bij mijn man speelt nog erg de gedachten wat betreft medicatie dat we hem dan niet zouden accepteren zoals hij is, of dat je dat alleen geeft bij hele lastige kinderen. Of kinderen die er op school met name erg onder lijden. Dat onze zoon het er ook makkelijker door zou kunnen krijgen, dat beseft hij denk ik nog niet. Omdat het op school qua gedrag nog wel gaat, hij is redelijk te corrigeren, voelt mijn man de noodzaak niet zo. Van ons tweeën ben ik meestal de gene die het vaakst thuis is met de kinderen, dus ik krijg de grootste confrontatie met de driftbuien, het tegendraadse, het ondeugende, het samenspel met zijn zusje, en de strijd iedere keer, de correcties. Dus ik sta er toch iets anders in denk ik Maar goed, ik loop nu wel erg op de zaken vooruit. Fijn dat jullie al wat weten. Wilde dat ik dat ook al kon zeggen Maar je schrijft: adhd en "nog wat anders".. wat dan? Of moeten ze dat nou juist nog uit de testen halen? Hebben ze daar al iets over laten vallen? Gaat hij de 29ste dan ook al starten met medicatie?
Ik ben even rustig sorry; druk! As woensdag de eerste onderzoek ochtend bij mijn zoontje.. Dan de week erop weer een ochtend onderzoeken en dan krijgen we voor 25 juli de uitslag.. Spannend. Hoe staan jullie allemaal tegenover medicatie? Iedereen waar tegen ik vertel dat we met ADHD onderzoeken bezig zijn roept 'je gaat hem toch geen medicijnen geven he' Dan denk ik hallo; als hem dat helpt dan doen wij dat misschien wel ja!
We zitten ook in het traject van ADHD onderzoek. Bij ons gaat ze wel medicatie krijgen als dit eruit komt. Gezien ze op school hier zelf veel last van heeft doordat Ze zich niet kan concentreren.
Ik ben absoluut voor medicatie. Natuurlijk, denk dat het goed is om te beseffen dat er ook bijwerkingen aan zitten. Slapeloosheid, verminderde eetlust en weet ik wat nog meer. Mijn man heeft er ook moeite mee. Gevoelsmatig "mag" je alleen medicatie geven als hij echt slechte scores heeft op school, maar puur omdat hij thuis zo druk is, voelt niet goed. Voor mijn man dan he!!! ik zelf denk: als hij daarmee geholpen is? Ik ben wel heel benieuwd wat het effect is hoor, van ervaringsdeskundigen. Schreeuwen jullie kinderen minder? kunnen ze dan wel ineens beter blijven zitten? Luisteren ze dan wel ineens? Zijn ze dan wel in staat om in een moeite door te wassen, aan te kleden en tanden te poetsen? Zonder afgeleid te zijn? Blijven ze dan wel naast je of in de buurt als je met ze gaat winkelen? Kan me niet voorstellen dat het een winderpil is. maar hoe werkt dat dan? Dit zijn wel dingen die ik me afvraag en die meespelen in een eventuele overweging. Kijk, als hij daardoor beter te instrueren is waardoor er minder strijd is en we minder hoeven te mopperen dan vind ik het al het overwegen waard.
Wat frustrerend zeg! Helemaal omdat je moedergevoelens je zeggen dat er iets niet goed is, niet helemaal klopt. Ik ben ook benieuwd wat de citotoetsen zeggen. Als het weer laag is lijkt het me toch echt meer als een momentopname toch? Dat lijkt me heel erg lastig dat hij niet gewoon alleen buiten kan spelen. Hij begrijpt de gevaren dus niet. Hoe oud is het zusje? Ik kan onze dochter wel alleen laten spelen. Ook als ze samen spelen gaat ze juist steeds zeggen wat wel mag en niet. Ze is dan heel erg van de regels. Alleen als we haar wat vragen (aankleden, douchen, eten oid) dan moeten we dat tig keer herhalen. Dat is zwaar vermoeiend, ze gaat gewoon andere dingen doen. Als iets haar interesseert stort ze zich er op, maar anders is haar concentratieboog laag. Ook als ze boos is gaat ze maar door en door. Ook hier is het aardig op aan het raken. Haar zusje pikt nu nog aardig veel, maar dat zal ook wel gaan veranderen. Wat ik moeilijk vind is dat ze gedrag over gaat nemen van haar zus. Herken jij dat ook? Als ze iets in haar hoofd heeft moet het ook zo gaan merken we. Dat kan ze eigenlijk niet loslaten. Onze dochter zit in groep 3 en gaat naar groep 4. Ze is vandaag naar het onderzoek geweest. Ze vond het voor de tijd erg spannend. Ze wilde weten wat er ging gebeuren en naar wie ze ging.ik ben heel bang dat er niks uitkomt. Dat ze zich zo goed aangepast heeft. Over 3 weken krijgen we een adviesgesprek. Er moesten vandaag nog vragenlijsten ingevuld worden, dit ging over het gedrag van je kind. Spannend allemaal.
Spannende tijd bij jullie! Succes. Ik sta er niet negatief over. Idd als ze er mee geholpen worden. Ik heb zelf vroeger ook medicatie gehad voor waar ik voor gediagnoticeerd was en dat heeft me toen wel geholpen. Als het haar meer rust kan geven, dan heb ik het er voor over.
Ik ben idd erg benieuwd naar de cito's: is het blijvend laag, ondanks dat hij het wel weet, dan is dat een extra bevestiging qua verminderd concentratie, of het wel kunnen, maar het komt er niet uit... en waarom dan? Is het weer terug hoog, is dat een opluchting, maar zal de noodzaak voor verdere begeleiding althans op school wel verminderen? Jouw dochter ook in groep 3, hoe doet ze het qua cito's? Merk je iets qua concentratie of wat hoor je van de leerkrachten terug? Ze deed het goed op school, toch? kreeg ze nu vandaag ook IQ testen? kijken ze ook naar het verschil van verbaal en performale intelligentie of is daar geen reden toe? Zijn zusje is bijna 5, maar die is veel verantwoordelijker dan hij is. Ook veel gevoeliger voor "hoe het hoort". Het frustrerende (en dat is mede een reden waarom ik echt wil dat er iets verandert)is dat zij hem als grote voorbeeld ziet. Zonder hem is het ene schat van een meid, tuurlijk wel eens haar buien, ze kan best wel kattig doen bijv, maar over het algemeen heel gelijkmatig qua humeur; bijna altijd blij en vrolijk. lief, sociaal, gezellig, echt "mensen-mens". Veel vriendinnetjes, kan zoet spelen en goed zichzelf vermaken. Luistert goed etc etc. Maar met hem erbij is het knallen. Enorm veel competentie, elkaar uitdagen, klieren, zij daagt hem veel uit, hij zit "om niks" op de kast, huilt snel, slaat snel. Ze kunnen ook "leuk" samen hoor, maar dan is het dus wel veel drukte: tikkertje, hutten bouwen, veel gillen en schreeuwen, heel veel herrie en troep, rennen, springen, duwen, stoeien, wild, wilder, nog wilder. met hem erbij is ze heel anders, schreeuwt ze ook constant, en gebruikt ze ook veel vieze 'stoere" praatjes, of rent ook constant van tafel af tijdens het eten....ZO enorm irritant! Laatst had ze een vriendje te spelen en merkte dat ze ook dat bravoure gedrag bij het vriendje ging toepassen. Alsof ze vindt dat dat "zo hoort" en toen baalde ik echt als een stekker Ze krijgt zo helemaal het verkeerde voorbeeld! Dus dat is heel herkenbaar! hoe is het leeftijdsverschil bij jullie? En wat doe jij er aan? Ook herkenbaar dat met aankleden en ochtendritueel enzo. Tig keer bij de les brengen. Eigenlijk is het niet te doen als ik er niet bij sta. Want dan gebeurt het dus niet of echt met de Franse slag. Of naar school: hij vergeet zijn tas, doet zijn jas binnenstebuiten aan, of trekt zijn slippers aan. Is het gemakzucht? Laksigheid, het boeit hem ook allemaal niet zo... Of doet gewoon het eerste wat hij ziet. En inderdaad: als hij boos is dan is hij ook woedend, met veel geschreeuw. Hij is niet te bereiken. Hij kan er ook best even in zitten, maar op een gegeven moment is hij weer "aanspreekbaar" en is het op zich wel snel weer over. Als hem iets interesseert dan stort hij zich er idd volledig op, maar dat is vooral met iPad of Nintendo. Dat kan hij uren doen als het aan hem lag En ja: als iets in zijn hoofd zit... hij is wel erg van de regeltjes ( behalve dan als het om regels gaat die gebroken kunnen worden in zijn voordeel, zoals weglopen met buiten spelen etc ). Maar snoepjes tijd om 15 uur, moet ook gene minuut later, of in het weekend later naar bed, of zakgeld, dat "kan" ik niet per ongeluk vergeten...Als daar van afgeweken wordt om wat voor reden dan ook dan is hij echt over de zeik... dat vind ik wel wat autistisch overkomen... herkenbaar? Hoe zag jullie dag eruit? IQ testen of praten of...?? mocht je erbij blijven? Niks terug gehoord? Wat vond ze er zelf van? heb je een indruk van hoe ze zich gedroeg? Spannend he? Ik ben ook zo bang dat hij zich goed heeft aangepast... zag wel wat hyperactiviteit, maar minder dan thuis en ben meteen bang dat het nog leeftijdsadequaat is allemaal of binnen de grenzen... Men zegt dat de vragenlijsten juist ook bedoeld zijn om de situatie thuis in kaart te brengen, juist de dinge die ze daar niet laat zien... hebben jullie ook de BRIEF? Moesten de leerkrachten die ook invullen? Pfff, nog 3 weken wachten... duurt lang!! :x Wel heel fijn om hier ervaringen te delen!!
Onze dochter krijgt 1 juli de uitslag. Gelukkig is zij op school precies hetzelfde als thuis. Dus denk dat het erg betrouwbaar is. Maar ben er van overtuigt als je kind zich goed voordoet bij de test, dat een professional er door heen prikt. Een hele ochtend je beste beentje voor zetten lukt gewoon niet. Bij ons is een iq test afgenomen en een ADHD test nav vragen lijsten aan ons en leraren (kwamen overeen in vorm alleen bij ons lag de lijn iets hoger) en na observatie in de klas. Zit ADHD bij jullie ook in de familie? Hier namelijk wel en er is natuurlijk vaak een genetisch component.
Dat scheelt dat je dochter op school dezelfde is als thuis, Suus! het idee bij onze zoon dat hij compenseert of zich inhoudt school. Dat gedrag kan hij natuurlijk ook vertonen tijdens het onderzoek. Maar idd: als je kind echt ADHD heeft, dan houden ze het niet 4 uur vol om te compenseren. En thuis is ne kind toch meestal meer zichzelf en is het logisch dat de kenmerken heftiger zijn, denk ik dan! Wij idd ook vragenlijsten aan leerkrachten en ons, 4 in totaal. Leerkrachten gaven ook in dezelfde hoek problemen aan, dus dat was goed om te lezen, maar bij ons scoorde hij iets heftiger, wat denk ik ook logisch is. Adhd zit niet in de familie, maar autisme wel. Mijn man heeft autistische kenmerken, gediagnosticeerd, en adhd en autisme zitten wel in hetzelfde spectrum. Autisme is voor mijn geruststelling dus ook niet uitgesloten
Hier ook mensen die dat riepen, van mijn moeder kreeg ik de reactie: alle kinderen die tegenwoordig druk zijn hebben adhd en mijn mans ouders(zijn nog een stukje ouder), hebben wij het uitgelegd, maar zij doen net of er niks aan de hand is en vragen hier ook nooit wat over. Heel veel mensen weten ook niet wat het inhoud en praten maar lukraak, adhd is meer dan alleen druk zijn! En over medicatie weten ze vaak helemaal niets..... Voordat we aan adhd dachten zijn we al een hele tijd bezig geweest met onze dochter, gedragtherapie, osteopaat, homeopaat etc. Daar zijn we niet verder mee gekomen, De psycholoog was de stap daarna en toen dus alle testen etc gehad en toen viel de puzzel (ook voor ons) in elkaar. Zij slikt dus medicatie, en als wij beslist hadden dit niet te doen, weten we eigenlijk voor 99% zeker dat zijn groep 3 niet gered had en misschien ook niet op deze school had kunnen blijven, haar concentratie was echt heel erg slecht.
Het is ook vaak onwetendheid, merk ik. Zeker bij oudere generaties. Die vinden ook: vroeger waren er ook drukke kinderen. Ja, dusss??? Mijn ouders hebben bij adhd ook het beeld van een losgeslagen kind. Inderdaad geen benul dat het meer is dan alleen druk zijn, ook om planning gaat, concentratie, het niet kunnen luisteren of opdrachten kunnen uitvoeren... Maar ongeacht of er adhd uitkomt bij onze zoon... überhaupt hulp vragen voor de opvoeding... vroeger kwam je niet op het idee. Maar dat soort ideeën maken het wel moeilijk om de drempel over te stappen. merk bijv bij mijn man dat hij ook nog wel vrij ouderwetse ideeën heeft en er meer moeite mee heeft dan ik. Hulp vragen en onderzoeken: alla, maar medicatie is echt wel een stap te ver. überhaupt als er straks misschien wel een diagnose uitkomt.... hij zegt nu af en toe al: hij mankeert niks. Hij heeft gewoon een gebruiksaanwijzing... het zou een klap zijn voor hem... Ik ben ondertussen zo benieuwd!!! Merlijn: was het zo erg qua concentratie joh?! Nee hier niet zo hoor, het valt de leerkrachten wel op, maar hij scoort niet aldoor onvoldoendes of zo. ben wel benieuwd na de start van medicatie wat je merkte: kon ze ineens stil zitten? Voerde ze ineens opdrachten wel uit? Kon ze ineens rustig praten? Kon ze ineens langer stil zitten? (noem even wat kenmerken van mijn zoon op hoor ) Of wat merkte je aan je dochter??
Ik lees hier met regelmaat ook over motorische onrijpheid in jullie verhalen. Zijn jullie kinderen wel eens getest door een functioneel orthoptist? Wij zijn hier lokaal bij een bureau geweest die een visuele screening doet. Zeker omdat jullie praten over kinderen in groep 3 die eerst goed presteerden en daarna niet meer of in ieder geval minder moet ik meteen hieraan denken. Onze zoon is 6 en is motorisch niet uitgerijpt. In je ogen zitten ook spieren. Daar wordt in groep 3 ineens veel van gevraagd. Je moet leren lezen terwijl je daar motorisch niet aan toe bent. Net als leren fietsen als je lijf daar nog niet aan toe is. Kinderen kunnen daar enorm gefrustreerd van raken en gedrag vertonen dat kan lijken op AD HD. Anderen trekken zich juist steeds verder terug en weer anderen zijn doodop. Mijn ogen zijn na dat onderzoek echt geopend. Het was een openbaring dat onderzoek.
wat je vroeg kan ik allemaal met ja beantwoorden, ze zat ineens veel stiller, kan zich goed concentreren, beter afsluiten voor iets, heel veel minder chaotisch, minder aanvaringen met kinderen op school en thuis, rustiger, minder geschreeuw(al valt dat nu wat tegen, maar kan ook moeheid zijn bijna eind van het jaar ), ze heeft meer inlevingsvermogen en snap dingen beter, ze kan zich beter op 1 ding richten etc etc. ondanks dat ik ook liever geen medicatie geef, geeft de medicatie echt veel goeds voor mijn dochter. dat merk je ook met gesprekken met de juf, ze is lief op school, zelfstandig en doet het gewoon heel goed en dat is zo fijn om te horen. Ook met andere kindjes loopt het veel soepeler, eerder had ze meer aanvaringen en nu bijna nooit meer. En we zien wel wat de toekomst brengt, haar hersenen rijpen nog zeiden ze, dus het kan zijn over een paar jaar dat de adhd in mindere mate is, maar het kan ook zo blijven, dat weten we niet. wij maken de keuze voor medicatie nu en als ze wat ouder is kannze natuurlijk hier zelf in mee beslissen, vooral als het zonder medicatie ook te doen is
Ja is onderzocht in het ziekenhuis, ze heeft ook een bril en had een lui oog (wat doormiddel van pleisters goed is nu)! Maar vaak is adhd toch net een stuk anders dan die rijpheid is mij uitgelegd, want dan is die hyperactiviteit er niet.