ADHD of wat anders?

Geen idee maar wat ik al zei ik ken een groot deel van de familie niet. En anderen hebben wel kenmerken, maar er is nooit iemand getest. Ze heeft speltherapie observaties gehad en er zijn gesprekken met ons geweest.

Maar klopt wat je zegt. Misschien wordt het lastiger omdat ze ouder worden, juist omdat er vanuit de buitenwereld dan eisen gesteld gaan worden. Ze moeten netjes hallo en gedag en dank je wel zeggen, stilzitten, luisteren, gehoorzaam zijn enz enz. En als dit dan afwijkt, dan zie je inderdaad al de blikken. En hoewel ik echt probeer me er niks van aan te trekken, de "goedbedoelde" opmerkingen of bemoeienissen raken me altijd. Mensen denken haar te kennen, maar als je haar maar een paar uur per maand ziet, kun je echt niet weten hoe ze echt is.

 

Is inderdaad op gewicht.
Bijwerkingen : hij werd emotioneel als het uitwerkte. Dat was het.
Exact dezelfde stof dus kan zo over , het zijn dan witte en blauwe bolletjes in een capsuletje. De witte lossen gelijk op de blauwe later op de dag dmv een extra laagje om de medicatie.


Met het corrigeren en het gedrag binnen de perken houden ben ik gestopt. We houden al rekening met waar we naar toe gaan. Nemen hem niet mee naar restaurants waar hij echt stil moet zitten. Wok, restaurant met speelgedeelte of geven hem een telefoon. Wat iemand anders ervan vind dat hij bijv. 10 x naar speelgoed loopt heb ik maling aan . Schreeuwen wn rennen word uiteraard wel gecorrigeerd .

Hij vind naar de wok geweldig, zelf lopen en eten uitzoeken. 9 van de 10 x als ik het loslaat gaat het prima, ja hij maakt wat meer geluid, hij is enthousiast als hij een chocolade fontein ziet. Tja hij is vooral blij en dat dat niet sociaal wenselijk is , jammer dan. Het hoort bij hem en hij heeft ook recht op leuk uit eten ipv van . Niet dit, niet dat .

 

Dit beantwoordt mijn gedachten van vanochtend vanuit de andere kant: onze dochter zit nu naast een drukke jongen en dat is voor haar heel naar. Dan is het dus ook om die jongen te helpen, goed om de andere kant te zien. Zal ik ook tegen haar zeggen, ze werd er helemaal naar van, namelijk. Die jongen is ook nog eens 2 jaar ouder, dus vrij intimiderend al met al.

 

Gitaa gelijk met juf daarover in gesprek.

Wij hebben nog een week vakantie 😳.

Qua maling hebben : tja ik zit zelf grotendeels in een rolstoel, liep met 26 door de supermarkt met een rollator. Ik heb miet zo'n last van wt andere mensen vinden. Alleen ben ik me wel bewust van dat hun ook rustig uit eten willen bijv. Dus dat overleg ik ook met onze zoon. Blij zijn is geen probleem maar schreeuwen is niet fijn . Als wij praten en iemand schreeuwt erdoor is het ook niet fijn, toch? Blijft misschien 5 min hangen. Maar goed die 5 min hebben we gewonnen.
Waar blijft mijn eten is ook een hele bekende. Hier gaat mijn man of ik dan nog wel eens met hem op stap of geven een telefoon zonder geluid en met spelletje dan mag het rustig een uur duren wat hem betreft.

In het ziekenhuis had ik aangegeven dat hij een hallo moest zeggen en dan na 3/5 min had ik gezegd blijf maar bij die tv. Hij is op bezoek geweest nl in zijn hoofd want Hij heeft diegene die Ziek is gezien en hallo gezegd. Vervolgens gaan de volwassenen praten en hij zich vervelen dus zou ik die tv prima gevonden hebben.

 

Sorry ik had van de week een lange reactie getypt maar toen vond ik er wat te veel persoonlijke informatie in staan en heb ik het niet gepost.
Er is eigenlijk geen onduidelijkheid meer over de diagnose. We zijn het eens dat er geen passende DSM diagnose is voor haar maar haar problematiek hebben we wel duidelijk. Er wordt geen verder onderzoek gedaan.
Het probleem zit hem nu in het vinden van passend onderwijs. In de hele wijde omtrek is ze afgewezen, inclusief het speciaal onderwijs. Dat is dus echt een punt waar ik me zorgen over maak, hoe moet het verder met school? Eigenlijk zouden we ook al over het voortgezet onderwijs moeten gaan nadenken want ze gaat naar groep 7 en dan loopt ze nog voor ook. Maar ze is sociaal emotioneel nog lang niet klaar voor het VO. De discrepantie is veel te groot.

De medicatie, het is misschien niet zo schokkend inderdaad. Maar vooral met kinderen die geen ADHD hebben moet opgepast worden staat er. Bij mijn dochter vermindert het de hyperfocus, iets wat thuis geen probleem oplevert maar in een onderwijssetting wel. Het is dus te kort door de bocht om te zeggen dat als het thuis niet nodig is ze ermee kan stoppen.

 

Oef dat lijkt me heel moeilijk . Onderwijs regen dan is er iets van een instantie die jullie kan helpen?

 

Ja gelukkig wel, de ib-er van haar huidige school (tijdelijk speciaal onderwijs) begeleid de zoektocht. Ze gaat ook mee op gesprek bij scholen

 

https://www.youtube.com/watch?v=-IO6zqIm88s

Ik zag dit filmpje net en bij 'Heb je veel vrienden?' en 'Word je wel eens uitgenodigd op feestjes?' begon ik al te huilen.. Dit is precies waarom mijn zoon vanmorgen zo opzag tegen school.. Hij zat zo vol stress en spanning ook.. Al tijden moeten ze hun pauzehapje mee naar de klas nemen en de tas met de lunch gaat in een grote bak. Op de dagen dat ze gym hebben, gaat de tas met gymspullen gewoon bij de jas aan de kapstok. Nu moesten dus ineens de tassen met gymspullen in de bak en de tas met je lunch bij je jas aan de kapstok. Hij snapte er hélemaal niks van. Zo'n simpele, kleine verandering die ik 3 keer uitgelegd heb, maar het zorgde voor complete chaos in z'n hoofd. Hij stond daar maar een beetje, zo verloren, geen idee wat hij nu moest doen (je gymtas in de bak, je tas met je eten aan de kapstok - ja maar waarom dan? dat was eerst toch nooit?). Ik vind het echt verschrikkelijk om hem zo te zien worstelen met zulke dingen

 

Oeff shaddixx mijn moederhaat krimpt ineen bij je verhaal.
Arm ventje. Dan is het al zo spannend en dan nog iets anders ook.

 

Hoi dames,

Ik heb de laatste pagina's doorgelezen. Wat herkenbaar!
Onze oudste dochter (in juni 7 geworden) heeft eind vorig jaar de diagnose ad(h)d gekregen. Ze is vooral heel druk en onrustig in haar hoofd en praat non stop, is écht nooit stil. Ook is ze moeilijk te corrigeren/te sturen, dat loopt vaak uit in een hele boze bui en daarna groot verdriet.

We hebben het eerst een hele tijd zonder medicatie geprobeerd, maar op school scoorde ze heel slecht door concentratieproblemen en hier thuis begonnen haar zusjes (en wij..) te lijden onder haar gedrag. We zijn in mei begonnen met medicatie en dat is echt een verademing voor ons allemaal! Ze krijgt 's morgens 7,5 mg en 's middags 5 mg. Lage dosis dus.
Alleen die rebound eind van de middag is vervelend, even kijken of we daar nog wat mee kunnen.

 

Nou, inderdaad! En dan denk ik.. Waarom moet je zoiets nou veranderen? Wat maakt het nou uit waar die tassen hangen of liggen? Het gaat al jaren op die manier en ineens moet het anders.. Maarja, zij staan daar waarschijnlijk niet eens bij stil. Zou ik zelf ook niet doen, als de gedachtegang van m'n zoon niet zou zijn zoals hij is..

Flutterby, wat fijn dat het zoveel beter met haar gaat! Welke medicatie gebruikt ze?

 

@Shaddixxx, ik zit even terug te lezen maar kan het niet vinden. Nemen ze in het onderzoek ook ASS mee als hypothese?

 

Ik haak hier even op in; dat gek doen en clownesk dat herken ik zo,ik schaam me er vaak voor eerlijk gezegd,het is bij mijn zoon meer een houding omdat hij niet echt weet hoe hij 'normaal' moet doen.
Mijn zoon is trouwens hoogbegaafd maar heeft ook veel ADHD trekjes,al hebben we dat niet laten testen.


@ts; hebben jullie ook een IQ test gedaan?

 

Echt ik vind ook dat ze op school zo weinig rekening houden met zulke kinderen. Ze zeggen wel begrip te hebben, maar ondertussen moeten ze nog steeds maar meekomen met de meute. Mijn dochter mocht in groep 3 een koptelefoon pakken als ze zich moest concentreren en had een vaste plek. Nu in groep 4 heeft ze geen vaste plek en mag ze ook geen koptelefoon pakken. Er is een stiltelokaal gemaakt, maar ze zegt dat daar al zoveel kindjes gaan zitten dat dit ook al te druk is. Plus je mag niet praten in het lokaal (logisch) en zij kan geen moment haar kwekje dichthouden. M.a.w. ze moet het maar uitzoeken. Ik wacht het even een paar dagen af en anders ga ik in gesprek met de juf.

 

@shaddix: methylfenidaat krijgt ze nu, maar we willen over naar iets langwerkends

@druif: hier begint het ook steeds meer op te vallen, het scheelt wel iets als we van te voren vertellen wat we van haar verwachten. En als we duidelijk benoemen dat andere mensen dingen niet leuk/prettig vinden en wat juist wel. Dus ipv: 'niet zo schreeuwen!' Zeggen dat mensen het vervelend vinden als ze hen niet uit laat praten en dat ze het juist gezellig vinden om met haar te kletsen als ieder netjes op zijn beurt wacht.

 

Jazeker, er is zelfs al gezegd dat dat het waarschijnlijk gaat worden; ADHD + iets dat onder de noemer 'autisme' zal vallen.. Alleen de vragenlijst van school moet nog binnenkomen, maar ik ga ervan uit dat zij geen hele andere dingen zien dan wat wij zien.. De juffen zouden hem vanmiddag invullen, dus dan is het wachten tot we gebeld worden en weer een afspraak kunnen maken..

Kolibrie; Wat sneu zeg.. Ik snap dat ook niet. In groep 2 hadden ze hier ook voorgesteld dat onze zoon even een eigen plek op moest zoeken als het mis ging. Ze hebben het een week geprobeerd en vonden toen dat het niet werkte. Dan denk ik, hoe kun je dat nou in een week beoordelen.. Een kind moet toch ook wennen aan die nieuwe regel? Die moet daar ook z'n draai even in kunnen vinden.. Dat lukt niet binnen een weekje..

Flutterby; Ah okay. Mijn broertje (12) krijgt dat ook sinds hij een jaar of 6 was en die heeft er zóveel baat bij. Ik heb echt geen idee van zijn doseringen, maar hij krijgt het 2 keer per dag. Als het tijd is voor de tweede, merk je inderdaad héél erg goed dat de eerste al is uitgewerkt.. Mijn moeder wil nu ook weer een nieuwe afspraak om te kijken of er zo onderhand niet eens iets aangepast moet worden. Het klinkt best logisch dat een kind van 12 een andere dosering nodig heeft dan een kind van 6. Misschien is een langwerkende optie ook wel beter voor hem.. Ik zal het eens bij m'n moeder aangeven!

 

Ik vind het raar dat als een kind in groep 3 een koptelefoon mag gebruiken dit in groep 4 ineens niet meer mag. Als dat is afgesproken omdat het werkt dan stop je dat toch niet ineens mee vanwege de overgang naar een volgend leerjaar? Ik zou er over in gesprek gaan hoor!

Shaddixxx begrijp ik nou goed dat je broertje al 6 jaar medicatie krijgt zonder tussentijdse controle van een kinderarts/ psychiater? Bizar zeg.
Een week proberen naar een eigen plekje te gaan is erg kort en daarbij moet dat ook erg goed begeleid worden. Aanvoelen wanneer het mis gaat is erg moeilijk. Eigenlijk het punt aanvoelen vóór het misgaat. Dat doet me denken aan een jaar geleden, toen zat mijn dochter op school door haar ptss standaard in de fase vlak voor controleverlies en hoefde er maar heel weinig te gebeuren om de controle te verliezen. Daar heeft ze afgelopen jaar heel veel in bereikt