Als zij zonder medicatie zich goed weet te redden, zich kan concentreren en goed kan leren zie ik geen reden waarom ze aan medicatie moet beginnen. Buiten dat zijn jullie haar ouders en hebben jullie de keuze of je wel of geen medicatie geeft. De arts van ons laat die keuze bij ons. Kan een psychiater nog zoveel willen, nee is nee. Je hebt hier al onderbouwd waarom ze het niet nodig heeft. Ik zou dit ook op die manier terugkoppelen aan de psychiater.
Nou ja wij willen ook maar 1x per dag een pil hoeven geven. Omdat ik sowieso verwacht dat ze er erg tegenop gaat zien en ik school er niet in vertrouw dat zij op tijd een volgende pilletje gaan geven. De concentratietest is een richtlijn. Stel dat we namelijk besluiten om aan de medicatie te gaan, dan zal ze na een tijdje de test opnieuw afleggen en dan kunnen ze zien of en welk effect de medicatie heeft. Het is dus niet bepalend voor medicatie. Onze dochter is gediagnosticeerd door een kinderpsycholoog en deze heeft ook meerdere rapportages opgesteld met haar bevindingen.
Ja, enorm balen... je wil het liefst zo snel mogelijk resultaat zien, al weet je wel dat het soms een lange zoektocht kan zijn. Ik probeer het ook maar niet als verloren tijd te zien, maar tijd waarin ik echt zorgvuldig kan observeren, voor ik lukraak ophoog. De kinderarts heeft niet voor niets 3 recepten mee gegeven, dat zou ze niet gedaan hebben als het al zeker zou zijn dat hij het met de laagste dosering goed had moeten doen. Daarbij hebben we pas over 5 weken de vervolgafspraak dus echt nog alle tijd om te proberen en aan te kijken. Komende dagen kan ik ook niet observeren, want dan werk ik en eer ik thuis ben zal het uitgewerkt zijn. Vandaag merkte de gastouder dat hij na ca 16:15 uur drukker werd, maar misschien was hij het eerste half uurtje na school ook gewoon even moe en moest hij bijkomen? Tsja, toch moeilijk te zeggen. het meest betrouwbaar is echt als ik hem zelf een hele dag zie, dan is hij ook volledig zichzelf. De buikpijn blijft overigens. Zal dat ook meer worden bij een hogere dosering? Vooralsnog wil ik nog ene extra weekje doorgaan met deze dosering, dan kan ik iig nog donderdag en vrijdag en het weekend observeren en beter beoordelen of het echt niks doet of een beetje.
Jaimo: eens met Kolibrie: als jij het niet wil dan gebeurt het ook niet! Ik zie eerlijk gezegd ook niet helemaal de noodzaak als ze thuis gewoon goed te handelen is en op school qua prestaties goed mee komt, Op sociaal emotioneel vlak is het een ander verhaal, maar ik begrijp niet hoe methylfenidaat daaraan zou kunnen bijdragen? Daarvan mogen ze jullie overtuigen!
Nou kinderarts gesproken en ze stopt (voorlopig). Dan kunnen we mooi nog een keer evalueren hoe ze het nu zonder doet ten opzichte van met voor de vakantie.
Hier gaat het inmiddels helemaal verkeerd.. hele dag ontzettend boze buien,driftbuien,accepteerd geen nee en bijt alle naadjes van zn shirtjes kapot door alle spanning en opgebouwde frustratie... pfff
Nou, het begint hier alweer goed na de vakantie... maandag de eerste schooldag weer gehad en kreeg vandaag van de juf te horen dat hij alweer 3 keer kindjes gebeten heeft Hij heeft heel erg moeten wennen aan de vakantie, zeker 2 weken lang enorm druk, schreeuwen en niet luisteren, daarna ging het beter. Nu school weer begonnen en die switch maakt toch weer heel wat los. Driftbuien omdat hij zijn zin niet krijgt en op school dus weer bijten. Waarschijnlijk krijgen we snel een gesprek omdat we schriftelijk toestemming moeten geven voor extra begeleiding en observaties op school. Dat ze er maar vaart achter zetten, want ik weet t allemaal niet meer, voel me zo slecht nu... Hebben jullie buiten school ook nog zelf hulp gezocht of is dat allemaal via school geregeld?
Hobbelpaardje en Peetje: wat heftig joh! Dat ze zo moeten wennen is al sneu maar als ze er ook nog zo boos over worden inclusief bijtgedrag... dat is heftig Ben het even kwijt, sorry, maar was er bij jullie kinderen nu adhd gediagnosticeerd of ( nog) niet of iets anders erbij? Ik merk bij onze zoon niet hele veel anders dan anders. Hij hoeft naar mijn idee niet erg te wennen ana het weer naar school gaan. Uit schooltijd had hij "altijd" al wel gefrustreerde buien, maar bij hem uit het in prikkelbaar gedrag, geschreeuw en boos worden om niks, huilen. Gelukkig geen agressie of gebijt of iets... Buikpijn hier lijkt minder te worden, dus weet niet of het nu ene bijwerking was of toch iets onder de leden? Ik haal vandaag nog voor 1 of 2 weken extra 27 mg bij, want heb onvoldoende zicht op of dit nu afdoende werkt.
Hier is nog niks gediagnosticeerd, op t eind van afgelopen schooljaar hebben we oudergesprek gehad waaruit gebleken is dat zijn gedrag veel vertoont van adhd en autisme.
Hoe ging het vandaag druif? Hier nog geen diagnose. Boosheid komt voort uit overprikkeling. Overziet het dan niet meer goed. Het snel af reageren op andere kinderen lijkt puur te komen door het simpelweg geen rem te hebben.. eerst doen en dan pas denken. Hopelijk snel het traject in want dit gaat zo niet..
Zometeen naar de training... ben zo benieuwd of hij er wat mee kan!! Ik herken het heel erg wat je schrijft. Boosheid uit overprikkeling... afreageren op anderen door het gebrek aan rem.... Gisteren echt weer een drama dag gehad. Op zich als hij alleen is gaat het allemaal nog wel, maar met zusje samen,...het is chronisch heel heftige ruzie. Daar heeft zij ook haar aandeel in hoor, zusje is ook zeker niet heilig, treitert hem graag, daagt hem uit en hij gaat overal heel heftig op in, waardoor het in no time escaleert... ik kon wel huilen... vrije dag is niks aan, ik ben kapot aan het eind van de dag. Ik vind het erg lastig te oordelen of de pillen wat doen. Ik denk het niet, aangezien ik geen verbetering bespeur. Heb wel net 3 dagen gewerkt en gisteren hem alleen na schooltijd gezien (wat dus drama was). Vandaag is hij vanaf 12 uur vrij, dus kan ik hem wat beter observeren. We gaan naar de cursus ( zonder zus) dus kan meteen zijn concentratie en impulsiviteit observeren. Wat ik van gisteren zag is het nog steeds veel geschreeuw, motorische onrust, overal op reageren, slecht luisteren en veel boosheid om alles en niets... Hobbelpaardje: heb je al een datum of ben je bekend met een wachttijd of iets? Dat "in de wacht" zitten is ook zo slopend!
Oh ik ben heel benieuwd hoe de training ging! Wat balen van de medicatie zeg. Moet je straks weer ophogen of overstappen op iets anders? Wij hebben net pas hulp opgestart,dus nog geen datum voor onderzoeken oid. Nog niet eens een bureau. Er is iemand bij ons om hem te observeren en vandaaruit bekijken we waar hij het beste getest kan worden. Dit omdat hij al si heeft,wat op adhd lijkt,en misschien hb is. Erg he die ruzies onderling. Hier is het veelal met andere kinderen die gelijkwaardig aan hem zijn zegmaar. Lijkt alsof hij door prikkels van andere de boel niet meer kan overzien,wordt zelf overprikkeld,gaat bazen,eisen,en uiteindelijk mept ie. Puur omdat ie op dat moment geen rust kan ervaren in zijn hoofd en kan bedenken of er een andere manier is.. maar savonds wel huilen,zichzelf haten omdat het weer gebeurd is en boos op zijn lichaam.. heel zielig eigenlijk.
Nou de training was puur intake... logisch ook wel, maar het duurt allemaal zo lang he? We mochten zelf doelen bepalen en aangeven wat op dit moment het allerbelangrijkste is om aan te werken. Ik gaf aan toch wel het geschreeuw en het omgaan met zn zus, de ruzies, het overal op in gaan. De orthopedagoog gaat gesprekken hebben met onze zoon om andere manieren te vinden van het uiten van zijn gevoel. Zal mij benieuwen, want natuurlijk heb ik dat ook zo vaak geprobeerd. Boksbal, corrigeren, voorbeeld geven, rollenspel... Daarnaast ook gesprekken met ons, wat ik wel heel fijn vind, omdat ik en mijn man ook niet geheel op 1 lijn zitten soms qua opvoeding, flexibiliteit en consequent zijn. Hopelijk zorgt het ook bij mn man voor meer inzicht in adhd en dat we hem nog betere structuur kunnen bieden. Ja, ik had dit weekend mogen ophogen, maar omdat ik zo weinig heb kunnen observeren ga ik nog wat dagen door, al heb ik eigenlijk nu al de indruk dat het toch ophogen gaat worden. Maar tsja, tis de laatste ophoging, dus wil het goed overwegen. Ik merkte vandaag zonder zijn zus erbij dat hij wel voor reden vatbaar was, niet schreeuwerig, dat is alleen met andere kinderen, maar wat je ook zegt, Hobbelpaardje, dat kan ook te verklaren zijn doordat hij dan overprikkeld raakt, bij hem is zijn pannetje zo snel overgekookt waardoor hij meteen begint te schreeuwen en te bazen inderdaad als iets hem niet zint. Of als er niet geluisterd wordt naar hem. met mij alleen was hij dus prima te doen, bij de orthopedagoog ook, heeft lief zitten tekenen. Maar ze stelde hem ook geregeld vragen en dan gaf hij vaak niet gericht antwoord , dwaalden zijn gedachten af en was hij snel afgeleid. dat merkte ze ook op. Daarnaast ook best friemelig nog, kon moeilijk stil zitten, Dus wat betreft medicatie kan ik denk ik wel concluderen dat het nog niet (voldoende) werkt... Wil dan woensdag ophogen zodat ik weer kan observeren of het wat doet.
Alles wat je omschrijft herken ik zo erg! Ah alleen de intake,nouja hopelijk volgende keren lekker aan de bak dus. Het klinkt overigens als speltherapie? Mijn zoontje begint aankomende donderdag,zoals ze omschreven gaan ze inderdaad gesprekken houden,samen in en tijdens spelletjes etc om bepaalde vaardigheden aan te leren. Ik moet ook bedenken wat ik graag als eerste aangepakt zie worden. Zo lastig,want het ene gedrag is vaak de reactie van het andere gedrag. Hier is zijn zelfbeeld heel laag,daardoor ook snel frustratie. Maar die frustratie en daar het gedrag van zit me meer in de weg,soms lastig uitvogelen wat dan het beste is om aan te pakken zegmaar. Valt ook niet mee met die medicatie he? Ik zie daar best tegenop als wij daar uiteindelijk ook mee aan de gang zouden moeten gaan..
Misschien is het idd een beetje hetzelfde, ze gaan idd ook spelletjes doen en ondertussen vragen stellen. Denk ook iets van rollenspel ofzo. Nu deden we ook een spelletje met kaartjes met karaktereigenschappen en moest hij zeggen of dat van toepassing was of dat het beter bij mama of de "juf" (orthopedagoog) paste. Om elkaar wat beter te leren kennen en om zijn zelfbeeld in kaart te brengen. Verder moest hij een tekening over zichzelf maken en moest hij omschrijven wat hij thuis goed en minder goed vond gaan. dit kon hij alleen niet goed verwoorden dus moest ik uiteindelijk invullen. Over twee weken gaat ze een start maken met het schreeuwen Woensdag ophogen van de medicijnen wrs, hopen dat hij dan ook wat toegankelijker wordt voor tips ed, daar doen we het voor! Ik vind het ook lastig hoor om de hoofdpunten eruit te halen... En wat is adhd en wat is gewenning en wat is gewoon broer/zussenruzie?! Zoals het weglopen van tafel... kan hem blijven corrigeren. Volgens mij zouden correcties beter moeten blijven hangen als de medicijnen aanslaan, maar inmiddels is het ook een stukje gewoonte geworden en gaat zn zusje, zonder adhd, het soms ook doen :x... of dat geschreeuw... zal deels te maken hebben met gebrek aan remming, maar is in de loop van de tijd ook gewoonte geworden, ben ik bang... tis hem zo eigen! En wat betreft de ruzies met zijn zusje, dat is ook nog eens een wisselwerking. Hij kan het wel rustig zeggen misschien, maar als zij is gewend alleen te reageren op geschreeuw, wie zegt dat ze dan gaat luisteren?! Dat zal ook nog even een aanpassing worden! Had ook aangegeven als doel dat hij wat zelfstandiger gaat worden, nu moet alles onder begeleiding en onder controle, omdat anders de helft maar gebeurt. Maar alles op zn tijd, het geruzie en het prikkelbare gedrag vond ik het vervelendste nu...
Precies wat jij aanhaalt heb ik dus ook. Wat een zoektocht he. Zou zo fijn zijn als die rollercoaster voorbij zou zijn. Dat alles onder controle is,dat het gewoon weer leefbaar is eigenlijk. .
Hey hobbelpaardje, fijn om te horen dat het ietsje beter gaat bij jullie! Is er iets veranderd waardoor het nu beter gaat? Hier nog weinig verandert. Afgelopen weekend extra goed geobserveerd ivm de medicijnen. Heb het idee dat misschien de scherpe randjes qua hyperactiviteit eraf zijn maar van school hoorde ik maandag dat het nog niet optimaal was. Dromerig en teveel kletsen door de les heen... morgen dus toch maar ophogen. Ik vind het best wel weer een stap hoor. Voor m'n gevoel de laatste ophoging. Hogere dosering was zeer ongebruikelijk volgens de kinderarts? Wat als dit ook niet afdoende werkt, wat dan? Is het dan hopeloos??? Ik wil er niet aan denken. Extra spannend dus of ik morgen meer merk... Hoe is het verder met de rest van de moeders en kinderen?!
Als er allerlei kinderen met problemen in de klas zitten, lijkt me dat de juffen genoeg ervaring daarmee hebben om het te kunnen herkennen bij je zoon? De eigenschappen die je benoemt bij je zoon doen mij niet meteen denken aan adhd, zou ook normaal kunnen zijn of iets anders.
Ik zou echt de medikinet dan eens proberen, elk medicijn heeft ook een andere vulstof zei de kinderpsychiater, misschien dat daarom je zoon niet goed reageert op de medcijnen oid. Ik hoop ook dat voor jou zoon de hulp helpt, hier verschillende therapieen ed gedaan, in het begin gaat het goed, maar daarna is het niet meer interresant en verslapt het en hebben we er niets meer aan, misschien dat we nog eens een therapie doen maar dan als ze wat ouders is. Wij gaan over een week of 3/4 weer terug naar de arts, even praten over medicatie ophogen omdat de werking niet meer voldoende is