ADHD of wat anders?

Mag ik er bij?
Wij zijn eind augustus begonnen met de hele molen.

Oudste is 6 jaar, al een hoop problemen met hem sinds hij 2,5-3 is. Toen begon het met midden in de nacht uit bed komen, niet terug gaan, schreeuwen, tegen de deur stampen en slaan, savonds met in bed stoppen weer hetzelfde.

Later andere dingen nog, grijnzen als je boos op hem bent, alles 100d keer zeggen, allerhande manieren uitgeprobeerd om hem te laten luisteren (stickers, stempels, negeren, uitleggen, boos worden, tik op de billen, in de hoek, dingen afnemen) niks helpt en ik word er stilaan moedeloos van.

Hij lijkt te genieten van macht tov zwakkeren (de hond, de baby, jongere kinderen) en als we uit onze slof schieten dat vindt hij precies ook leuk. Hij gaat steeds verder en verder tot het punt dat je niet anders kan dan reageren..

We hebben intussen een intake gehad bij een psycholoog, een psychiater, hebben de intelligentie test achter de rug en morgen volgt het belevingsonderzoek.

Tijd begint de dringen, de sfeer thuis is allesbehalve fijn. Vanaf smorgens zitten we te corrigeren, en net zoals TS aangaf, is het ook hier zo. Vanaf we ook maar iets toegeven in eender wat, dan is het om zeep. Is hij bij mijn ex geweest of bij mijn ouders even op bezoek, allemaal genoeg om uren of zelfs dagen weer ontregeld te zijn.

Gisteren was echter een hoogtepunt... de jongste kruipt sinds kort. Gisteren zaten we in de zetel, baby leunt op een kussen, oudste trekt het gewoon onder hem uit Ik zeg dus dat dit niet mag, dat hij zo kan vallen en zich pijn kan doen.
Even later in de badkamer zit hij naast baby, op en neer te bewegen met zijn benen. Baby wil net zijn been vastnemen om er op te steunen en op dat moment trekt hij zijn been weg ik vroeg waarom dat hij nu zoiets doet, dat ik pas had gezegd dat dit gevaarlijk is. Dus ik vroeg hem wat er ook weer kon gebeuren zo. Zegt hij zelf dus dat baby zo op zijn gezichtje kan vallen. Dus ik antwoord, ja en dat doet pijn, wil je dan dat hij op zijn gezicht valt? Antwoordt hij ja ik wist niet wat ik hoorde dus vroeg het opnieuw, zelfde antwoord :x vroeg ik waarom hij in godsnaam wil dat zijn broer op zijn gezicht valt en dan pijn heeft. "Zomaar"?! Pfff

Ben er helemaal van aangedaan.. Dit besproken met vriend (die was aan het werk toen) en heb besloten contact op te nemen met de psychologe. Dit is écht geen normaal gedrag. Laatst stond ie al eens met zijn voet boven baby zijn gezicht wou hij zogezegd zijn voet laten kijken. Maar na gisteren twijfel ik daar wel heel hard aan.

Wil niet wachten tot hij effectief wat gaat uittesten, er moet NU wat veranderen. Intussen laat ik hem geen seconde alleen met zijn broertje..

Sorry voor het lange verhaal!

 

Hij is verder heel hyperkinetisch, kan niet stil zitten, werkjes die te lang duren daar begint hij aan en laat het dan liggen of laat het bij voorbaat al maar omdat hij weet dat het te lang duurt. Verveelt zich snel, wil constant aandacht, onderbreekt anderen vaak. Spreekt constant bijna, over de reinste onzin vaak, ook heel vaak dingen die hij al minstens 10x zei. Stelt vragen over dingen die hij weet, vraagt al "wat zei je" nog voor we uitgesproken zijn of ook als hij het wel gehoord heeft (als ik de vraag terug stel dan kan hij 9 van de 10 nl exact herhalen wat ik zei).
In zijn spel moet alles gaan zoals hij wil, een ander moet spelen dus op zijn manier anders speelt hij niet met die andere. Fantasie heeft hij weinig. Bij lego maakt hij bv enkel dat in het boekje staat en voor de rest niks.

Handelingen moeten op een bepaalde manier "want dat staat zo op de doos" (bij cornflakes zat laatst een lepel en dan houdt hij die vast zoals op de doos bijvoorbeeld).

Hij heeft geregeld tics en die veranderen regelmatig als we er vaak genoeg op hameren. Dan stopt het een en begint hij met een ander. Vb benen naast elkaar wrijven, hoofd paar keer opzij draaien,...)

ODD heeft hij niet zoveel kenmerken van. Enkel het bewust irriteren van anderen.

Echt schamen doe ik me niet, wil vooral dat er een oplossing komt want dit is gewoon geen leven meer. Krijg wel veel commentaar van familie. Volgens mijn moeder ben ik kort tegen hem, ben ik te streng en volgens mijn broer is het ook mijn schuld, maar dan pmsat ik nog enkele relaties gehad heb na oudste zijn vader. Dikke onzin natuurlijk.

Vriend volgt een opleiding bijzondere jeugdzorg en zelfs daar vinden ze dat wat we nu doen, niet nodig is en dat we niet overal dat achter moeten zoeken en dat zo testen voor een kind te ingrijpend zijn.
Nu die mogen hem gerust eens lenen een maand. Kijken of ze het na die tijd nog zo onnodig vinden...

 

Oh en wat dat belevingsonderzoek inhoudt dat weet ik eigenlijk niet.. ze hebben ons enkel gezegd dat het moest gebeuren en dat het kost

 

Oef meisje89, dat is heftig gedrag! Het doet mij ook denken aan odd... Voor zover daar iets over te zeggen is dan.
Mijn oudste heeft autisme en die kan anderen niet bewust pijn doen, enkel onbewust maar pijn doen hoort eigenlijk niet echt bij ass. Mijn jongste heeft Adhd en mogelijk ook ass en mensen met Adhd hebben juist een groot gevoel voor rechtvaardigheid en zijn gevoelig. Overprikkeling kan wel tot opstandig gedrag leiden. Ben benieuwd wat eruit komt..

 

Hier ga ik wel in op de tics, krijg er ander zelf nog tics van haha. Zo irritant! Meestal stopt het dan even om dan even later weer wat anders te beginnen. Hoesten hebben we hier ook al gehad, zo klein kuchjes terwijl hij helemaal niet ziek is. Ogen knijpen is ook al geweest hier. Gek he.

Cathelijne ja de odd is het toch niet denk ik. Hij is nl niet wraakzuchtig of zo, ook niet echt roepen en schreeuwen van boosheid. Wel ooit met de deuren slaan als het niet naar zijn zin is maar dat is eigenlijk niet vaak.

Hoe hij bij anderen is dat weten we dus niet. Ex praat nergens over, heeft het formulier dat we beiden en de juf moest invullen, zelf in de brievenbus gestopt ipv terug aan ons te geven "omdat hij vond dat er persoonlijke dingen in stonden" Projecteert het op hem in plaats van onze zoon voorop te stellen dus. Bij hem mag ook alles, krijgt hij alles en worden geen grenzen aangegeven, dat weet ik wel. Zit uuuuren aan de tv terwijl dat hier niet eens elke dag is, en als hij wel kijkt dan vaak een half uur of zo. In de 2 dagen dat hij daar is, is ex ook altijd een hele middag nog weg (voetbal) en "dumpt" zoonlief dan bij zijn vriendin of bij zijn ouders. Echt sprake van opvoeding is daar niet.. Hij is er ook pas sinds vorig jaar achter dat als je nee zegt, hij dat niet zo leuk vindt. We zijn al uit elkaar sinds 2011

Heb contact gehad met de psycholoog, ze zei dat het mogelijk uiting is van frustratie van op school of ergens anders, en dat hij dit dan uitwerkt op zijn kleine broer. Is een makkelijk slachtoffer en misschien is degene waarop hij boos is, te sterk voor hem of zo. Dat zag ze nog wel ooit. Ze gaat er morgen spelenderwijs mee aan de slag, onrechtstreeks dan. Om te zien of er misschien ergens wat uit komt waarom hij dit doet.
Over school heeft hij niks van ruzie verteld of zo en thuis is er ook niks veranderd dus zou niet weten waar mogelijke frustratie of boosheid van kan komen. Zullen zien.. als het daar niet van was dan ging ze verder zoeken, moet hem intussen goed in het oog houden en moest er nog eens zo'n reactie zijn, dan moet ik exploreren van waar dit gedrag komt. Boos op iemand of boos op baby en waarom ed. Ben benieuwd..

Moet iig niet nog een keer gebeuren, vriend is een hele lieve maar dan ontploft ie als er wat met de baby gebeurt...

 

Hij is vandaag bij zijn buurmeisje gaan spelen en is nu net voor de 2e keer alweer uit bed, roept dan "mama" en blijft dan wachten. Eerste keer gezegd dat hij terug bed in moest, en dan wacht ie nog een minuut vooraleer hij weer naar bed gaat. Nu heb ik niks gezegd en dan blijft hij daar even staan en gaat dan zelf weer naar bed Ligt er in van 19u zoals altijd. Enige andere is dus dat hij is gaan spelen.

Zijn er nog die dit hebben? Vaak ook als we naar mijn ouders geweest zijn, altijd probleem met slapen gaan dan. Is het niet met klaarmaken dan is het zoals nu, opstaan, mama zeggen en dan weer naar bed gaan. Heel vreemd. Hij heeft niks nodig dan. Aandacht misschien ja maar niks ernstig of zo.

 

Jeetje Druif,wat een achtbaan zo he met school en die medicijnen.. ben heel benieuwd wat jullie psycholoog zegt,overstappen op iets anders wellicht?

Meisje89,het gedrag wat je zoon vertoond kan ook voortkomen uit willen onderzoeken.. sommige kinderen kunnen niks met 'ja dan heeft broertje pijn',en willen zien wat die pijn dan veroorzaakt.. Mijn zoontje heeft weleens in een boze bui gezegd dat ie weleens iemand wil vermoorden Uiteindelijk bleek dus,dat hij dat niet perse wilde,maar eigenlijk heel benieuwd was wat er met een lichaam gebeurde op het moment wanneer iemand dus dood ging.. Mijn zoontje is vermoedelijk hoogbegaafd,daar komt dit gedrag wel vaker voorbij lees ik. Soms heel lastig te onderzoeken hoor,wat komt waarvandaan,wat is de onderliggende behoefte van een bepaald gedrag? Mijn zoontje is bijna 6,en inmiddels weet ik soms wel wat waar vandaan komt..

Hier gaat het zijn gangetje, nog geen schot in de zaak met testen,maar dat gaat de komende maanden wel gebeuren.

 

Druif vervelend dat ze niks merkt in de klas! Thuis merken jullie wel verschil?

Hobbelpaardje ja dat zou ook kunnen, ik wil ook wel eens zo'n dingen weten, wat er zou gebeuren als je een ongeval hebt bijvoorbeeld. Verder ben ik oké haha ik voer ze nooit uit of zo. Weet niet of het dat zou zijn.

Hoogbegaafd denk ik niet dat hij is. En als dat wel zou zijn dan zal dat in die intelligentietest wel boven komen denk ik?

Straks om half 5 is de volgende test, en dan binnenkort normaal een adviesgesprek samen met de psychiater en de psycholoog als ik dat goed begreep. Dan worden de resultaten besproken.

 

Dat vinden we hier ook moeilijk, achterhalen wat nu normaal gedrag is, wat zijn karakter misschien is of wat mogelijk ADHD oid is. Vervelend he!

Vanmiddag ging goed, ze vermoedt dat de actie van eergisteren niet is omdat hij boos is op zijn broertje of zo. Ze had gevraagd van wat hij boos, blij, droevig en bang werd. En blij werd hij van zijn broer dus dat was al goed ze dacht dat hij misschien de juiste gevolgen van die handelingen nog niet goed beseft of weet. Het zal dan eerder het beseffen zijn want we zeggen vaak genoeg dat hij een baby is en niet zo kan spelen zoals kindjes van oudste zijn leeftijd.

We horen waarschijnlijk pas wat over 2 weken, hun teamvergadering van volgende week ging niet door, en zou mogelijk pas over 2 weken dan zijn. Dan horen we de uitslagen van de testen, gesprekken en formulieren die wij, de juf en ex hebben ingevuld. Dan gaan we weten of er meerdere onderzoeken nodig zijn, of verwijzing naar ergens anders of mogelijk manieren om het op te lossen (vb sociale vaardigheden leren zodat ze leren waar hun "rem" staat bijvoorbeeld)

Moest er in tussentijd nog wat gebeuren dan mocht ik altijd bellen of gewoon opschrijven voor tijdens het adviesgesprek. En moet hem sowieso goed in het oog blijven houden.
Ben zó benieuwd! Worden 2 lange weken!

 

Weer dat wachten he Meisje89,zo slopend allemaal! Hopelijk vliegen die 2 weken voorbij voor jullie!

Druif,nee nog geen zicht op. Volgende week bespreken waar we de onderzoeken gaan laten plaatsvinden,maar we zijn in ieder geval al verder dan waar we eerder waren hihi. Maar opzich gaat het nu eigenlijk echt heel goed,ook op school heel goed. Vandaag kwam de schoolfotograaf,en waar normaal zulke 'andere' dingen veel prikkels losmaken,was ie vandaag heel rustig voor zijn doen. Dat betekent dat ie zich niet teveel met andere (drukke) kinderen bemoeit waardoor er steeds opstootjes zijn,die opstootjes worden steeds minder en minder heftiger,dat is echt zooo fijn! De beweeglijkheid en onrust zit er nog steeds,maar hij maakt al zoveel sprongen nu en dat is echt fijn.

Jeetje die medicatie van jullie he,hopelijk is het volgende middel wel meteen het juiste zeg,want nog meer en langer experimenteren is niet heel fijn lijkt me.
Ik leer trouwens best veel hier over allerlei medicatie,best fijn om dat zo mee te krijgen van allerlei andere ervaringen!

 

Ja we zijn intussen al een maand verder besef ik nu! hopelijk vliegen die 2 weken nu ook zoals de afgelopen maand.

Fijn dat bij jullie al duidelijk verschil te merken is hobbelpaardje! Hopelijk wordt het voor druif ook zo en hopelijk kunnen wij dit binnenkort ook zeggen

 

Hi nee nog niet. Maandag school gehad met pil maar maandagavond werd ze ziek Koorts. Dus gisteren en vandaag geen school gehad. Inmiddels is ze weer opgeknaar en gaat ze morgen weer naar school. Ze zei wel dat maandag beter ging, maar ze hadden een toets en iedereen moest heel stil zijn. Dus ja dan lukt het werken wel. Het is dus even een tijdje aankijken.

Verder wel bericht gehad van de psycholoog aangezien ze in de zomervakantie nog verder onderzocht is op mogelijk nog een autistische stoornis. Ze zijn er nog niet uit wat ze heeft. Ze vertoont veel kenmerken van zowel PDD-NOS als NLD-stoornis. Dus ook daarin zitten we nog even in afwachting. Binnenkort weer gesprek met de psycholoog.

Bij jou ook nog steeds zoekende lees ik?

 

Observeren was de bedoeling 1 tot 2 weken. Ik mocht in principe na 1 week al ophogen als ik geen verschil merkte. Maar doordat ze ziek werd, heeft ze maar 1 dag school met pil gehad nu. Vandaag dan de 2e dag. Ik zou de juf na 1 week vragen hoe het gaat, maar ik denk dat dit dus nog een aantal dagen erbij wordt. Sowieso moet ophogen in een weekend gebeuren en omdat ik nog te weinig heb kunnen testen in de praktijk hoe het gaat, ga ik dat dit weekend nog niet doen.
We merken weinig van bijwerkingen. Ze klaagde van de week wel over hoofdpijn en buikpijn, maar dit heeft ze vaker (ook zonder pil). Ze heeft ook gevoelige darmen, net als haar moeder Ik weet dus niet of dit daadwerkelijk van de pillen komt of een losstaand iets is.

Ja ene kant heb ik altijd al het gevoel gehad dat er meer was dan alleen de ADHD. Ik hoopte alleen dat het niet zo was en ik het mis had. Ik vind 1 diagnose wel genoeg en nu blijkt ze er hoogstwaarschijnlijk nog 1 te hebben. Ergens een "opluchting" dat ik het weet, anderzijds ben ik er verdrietig om. Ik sta er heel dubbel in. Ik denk dat het nog even moet inwerken op me. Ook omdat we dus nog niet weten welke het precies is.

 

Kolibirie, ik weet niet of ik het me goed herinner, had jouw dochter niet ook ptss?