hey! Ik lees hier veel dingen over pleegzorg ect. Ik ben sinds 6 jaar pleegouder. En zelf opgegroeid met een heleboel pleegbroertjes en zusjes om me heen als biologisch kind van pleegouders. Kortom een heleboel pleegzorg ervaringen..in de zowel langdurige, crisis en kortdurende opvang. Mocht iemand vragen hebben en van alles willen weten ik beantwoord jullie vragen graag!
Ik heb wel een vraag: Hoe oud was jezelf toen de pleegkinderen bij je ouders in het gezin kwamen? Wij overwegen het ook, maar als de kinderen iets ouder zijn. Maar wat is dan oud genoeg? We zitten nu zelf aan een jaar of 8-10 voor de jongste te denken, zodat ze goed zelf hun grenzen aan kunnen geven. Of ben ik dan wel erg voorzichtig?
Zr zeggen toch vaak: give me a child untill it's seven. Dus tot een jaar of 7 is het "makkelijker" om voor een pleegkind te zorgen want dan kun je ze nog vormen zeg maar. Ik heb er geen ervaring mee hoor ik hoorde het tijdens mn opleiding alleen vaak.
Mijn broertje was 4, en ik zelf 7. Wij hadden toen regelmatig pleegkinderen in huis in een crisissituatie in de leeftijd van 0-5 jaar. sloot mooi aan toen. Ik vond het allemaal erg leuk om wat kleintjes in huis te hebben iedere keer, denk dat vanaf een jaar of 7 wel goed is! In ieder geval belangrijk dat het pleegkind niet ouder is dan je eigen kinderen. Het voordeel zie ik nu van als je pleegkinderen in haast de zelfde leeftijd krijgt als je eigen kinderen is dat ze makkelijker mee draaien in het gezin. zelfde bedtijden, geen uitzonderingen waardoor een pleegkind wat meer rust heeft. Zelfde regels zelfde niveau, dat geeft stabiliteit. @ Lennylen: Ik heb zelf een jaar geleden een baby opgevangen van 5 maanden. ze is een half jaar gebleven, totaal beschadigd. Erg zielig. En nu een langdurige plaatsing van een meisje van 6. ook vanaf baby maar ook behoorlijk emotioneel beschadigd. Een pleegkind is hoe dan ook beschadigd en zal je hoe dan ook zijn of haar hele leven mee te maken hebben en op moeten inspelen.