Bij wie ging het opeens beter?

Hier, absoluut. Nooit problemen gehad met te weinig voeding, maar wel met overproductie, reflux daardoor, kloven door verkeerd happen en onrustig drinken tgv de overproductie en diverse borstontstekingen door die overproductie. Dus dat andere uiterste is ook geen lachertje

Alleszins, hier was het een week of acht echt doorbijten. En als ik doorbijten zeg, bedoel ik huilen, een pot kv gaan kopen, drie lactatiekundigen laten komen en nog meer huilen.

Mijn man heeft nogal advocaat van de duivel gespeeld door niet te accepteren dat ik zou stoppen. Verschrikkelijk hatelijk, maar bij mij de juiste zet omdat hij wist dat ik het wou maar gewoon een gigantische opgever ben. En ik heb meermaals zitten zeuren en huilen tegen een vriendin die vier kinderen ellendig ( ) lang bv gegeven heeft.

Rond zeven weken had ik beslist dat ik ermee zou kappen, maar ik wou gewoon nog even een week verder doen omdat mijn zoon toen net zijn eerste prikjes zou krijgen. Twee weken later ontdekte ik dat ik nog steeds bv gaf, zonder frustratie of pijn. Nu is hij zeven maand, en mijn god- wat is die bv makkelijk. Baby hapt al maanden aan erover nadenken. Ik moet nergens naar kijken, alles gaat vanzelf. Zo vlot dat ik eigenlijk vergeten was te starten met vaste voeding

Was het zoiets ongeveer dat je wou horen?

Want ja, wat een hel in het begin, zeg. Maar jongens, wat een gemak eens je daardoor bent. Zelfs het kolven op het werk gaat momenteel alsof ik nooit anders gedaan heb.

 

Bij beide jongens waren de eerste 3 a 4 maanden niet leuk! Bij de oudste overproductie, reflux, pijnlijke tepels in het begin die moesten harden. Bij de tweede kloven in de kraamweek, moeite met aanhappen, wat werd veroorzaakt door spruw waar we pas na 4 maanden definitief vanaf waren. En toen... werd het leuk! En makkelijk, en al die andere voordelen kwamen om de hoek kijken. Dus houdt moed!

 

Hier ook heel wat tegenslagen gehad. Dochter bijngebolrte bijna geen zuigreflex. Duurde dus lang voordat ze eindelijk de borst pakte. In het begin met tepelhoedje omdat ze zonder niet pakte. Toen bleek ze een koemelkallergie te hebben waardoor ze de borst ging weigeren. Productie liep flink terug. Zelf koemelkvrij gaan eten en tepelhoedje aan de kant gegooid. Toen ging het een week of twee goed. Nu heb ik het idee dat ze soms niet genoeg heeft en ben ik bang dat de bv terug loopt. Zie mijn topic. Ik wil er alles aan doen om het goed te krijgen/ hoiden. Ik geniet echt van de momentjes samen en zou het echt niet op willen geven. Ik ben blij dat ik de vorige hobbels als overwonnen heb, nu deze nog

Duurde

 

Wat jammer joh dat het zo moeizaam gaat.

Weet je zeker dat je spruw hebt en worden jullie daarvoor behandeld?
Heb je ook een idee wat er niet zo lekker gaat bij de borstvoeding?
Aanhappen? Op gang komen van de voeding?

Hier ging de bv beslist niet makkelijk.
Elf maal een borstontsteking gehad in het eerste jaar. Kloven etc. Mijn oudste was een tutter aan de borst, reflux en dus vaak en veel kleine beetjes willen drinken.
En bij mij duurt het even voor de bv op gang is.

Huid op huid contact, veel aanleggen, desnoods droomvoedingen, vooral veel in de nacht voeden (prolactine aanmaak gebeurt mn 's nachts), dragen etc, dat zijn allemaal dingen die kunnen helpen.
En vooral... als je het idee hebt dat er iets niet goed gaat (aanhappen oid) laat er nog een keer naar kijken, desnoods door een andere lactatiekundige.

 

Hoe is het consult met lactatiekundige (geen deskundige) gegaan?
Wat waren haar observaties?
En welke adviezen heb je meegekregen ?

 

Hier gaat het 'opeens' beter Door gecompliceerde bevalling en pas laat aan kunnen leggen kwam de borstvoeding niet goed op gang. Daarna overproductie. Korte samenvatting:

Totaalruptuur, OK, pas na 4 uur aangelegd, baby toen totaal geen interesse in borst. 1 ingetrokken en 1 vlakke tepel. Tepelhoedje. Eerste 11 dagen bijgekolfd met ziekenhuiskolf. Dag 2 baby slappe vaatdoek en suf, kunstvoeding bijgegeven. Sterke toeschietreflex, tepelhoedje loopt telkens vol en baby mept die er dan af (alles onder... iedere voeding weer...). Te klein tepelhoedje, schuurplekjes op tepels. Zorgen over gewicht dus 3x extra wegen op consultatiebureau. Na 3 weken met tepelhoedje gestopt (óók al een heel proces...): overproductie. Continu stuwing. Nog sterkere toeschietreflex waardoor baby telkens loslaat en stralen melk alle kanten op. Spugende baby, wéér alles onder. Voeden met doeken onder baby, op kleertjes baby, in BH, over mijn kleding (eeuwigheid bezig met 'installeren'). Niet goed kunnen aanhappen op gestuwde borst, kloofjes. Iedere nacht door meerdere zoogkompressen, een hydrofiel, een handdoek, hoeslaken en een molton heen lekken, vlekken in matras. Amper kunnen douchen omdat de stralen niet te verdragen zijn op tepels, afdrogen helemaal een drama.

En nu: rustig aanleggen, rustig aanhappen, amper lekkende borsten, tepels niet meer gevoelig, geen gestoei meer met tepelhoedjes en doeken, rustige baby. Genieten!!

 

Bij Y waren de eerste 6 weken ook een drama. Pas na 4 weken (met enorme kloven, tepelhoedje, bij kolven en 2x spruw) eindelijk op geboortegewicht en daarna een galactocele ontwikkeld (auw!). Na een week of 6 ging het ineens heel soepel, kwam ze supergoed aan en werd het gewoon leuk! Ik heb wel de littekens nog op mijn tepels trouwens.. Bij nummer 2 ging alles als vanzelf en was ik helemaal verbaasd dat dát ook kon!

Even doorzetten nog, het komt vast goed!

 

Ik had borstvoeding die langzaam op gang kwam (uitdrijvingsfase van 9 uur inclusief morfine, ruggenprik en pitocin kan daar aan hebben bijgedragen), een baby die 10% van haar geboortegewicht kwijt was en een kloof veroozaakt doordat ik tijdens een voeding in slaap viel (sindsdien maandenlang met een voedingskussen gewerkt om dat scenario te vermijden).
In de eerste week hebben we op advies van en onder begeleiding van de VK (ik woon in Canada, hier begeleidt de VK je tot 6 weken na de bevalling) 2 dagen lang bijgevoed met kunstvoeding. Tevens kolfde ik een paar keer per dag 10 minuutjes. Na een paar dagen kwam de voeding goed op gang. De tepelkloof bleef zwaar knudde, maar ging uiteindelijk weg. En toen werd het leuk, dochter was toen zo'n 3 weken oud.

Achteraf vind ik dat het nog behoorlijk snel goed is gekomen. Ik hoop dat het bij jou snel beter gaat. Heb je hulp?