Bij mij is het afhankelijk waar het om gaat. Ik ga niet liegen, maar ik ga over onzinnige dingen ook niet in discussie. Mbt bijvoeden onder de zes maanden zou ik gewoon zeggen 'ik begin met zes maanden' en klaar. Daar hoef je niet over in discussie te gaan als dat is wat je wilt, toch? Verder gaat het hier met de jongste precies zoals Cygnet2 beschrijft. Bij de oudste eigenlijk ook wel, alleen toen altijd commentaar over haar 'formaat'. Maar wat dat betreft had ik dan zo iets van 'ja, ze is groot en ja, ze is zwaar, maar ze is prima in verhouding en ze volgt haar lijn nav geboorte, dus dat lijkt me geen probleem' en dan gaven ze me gelijk, dus was het ook klaar.
Dat was hier met de eerste ook zo. Bij de andere twee ging het wat minder makkelijk, die hebben hun kilo's tegen. Maar ik ga geen discussie aan, ik straal gewoon uit dat ik het zelf wel onder controle heb en ik stel vragen over de dingen waar ik niet zo zeker van ben.
Volgensmij is het zo dat het CB alleen adviezen geeft tegenwoordig en zelfs vooral vragen beantwoord waarover de ouders iets willen weten en verder bemoeien ze zich allemaal niet zo met dat soort dingen. Ik heb iig nooit echt adviezen gehad over wanneer bijvoeden zou moeten of dat soort dingen. Ze vragen bij 6 maanden geloof ik "krijgt ze al vaste voeding"? Toen heb ik gezegd dat we net gestart waren met oefenen zoetjes aan en dat was prima. Niet te druk om maken en ik heb dusver altijd mijn eigen mening gegeven zonder discussie te openen!
Ik vind het cb top! Ze geven advies maar dringen niks op. Eerst maar eens afwachten hoe het gaat voordat je je zorgen gaat maken.
nooit reden gehad voor discussie...drie kids, vier verschillende consultatie bureaus. twee keer een wat dommig advies gehad (maar wel begrijpelijk) maar verder zijn het prima lui. Ik denk dat hoe een jonge, hormonale moeder luistert veel bepalender is voor hoe het CB wordt gepercipieerd dan de kundigheid van het personeel. Ik moet er volledigheidshalve bij zeggen dat mijn kids alles volgens het boekje doen (of ruim eerder) en dat groei ed ook keurig volgens de normen verloopt. Vragen heb ik (misschien ook daardoor) eigenlijk nooit gehad. Bij mijn dochter heeft een arts een keer geopperd dat ik wel kon gaan bijvoeden met 4 maanden, vond ik niet nodig en bij mijn tweede zoon moest ik hem maar wat minder aanleggen vanwege zijn enorme groei. Ja, daar kan ik ook niets mee. Het helpt ook als je niet onzeker bent van aard
Ik kan je vertellen dat als je kinderen het niet volgens het boekje doen, je echt heel wat meer dommigheid over je heen krijgt. Ik vind dat tegenwoordig ook niet zo gek meer: medisch opgeleid personeel dat grotendeels agogische taken heeft.... daar moet wel een hoop mis gaan.
Mijn tante had 15 jaar geleden een zoon die het niet 'volgens het boekje' deed. Dus zij keek voor elk bezoek in de boekjes hoeveel hij zou moeten drinken/eten, en lepelde dat keurig op. Verder trok ze gewoon haar eigen plan.
Onze cb was heel duidelijk wij geven advies,wanneer je er niet mee eens bent dan hebben ze liever dat je het zegt in plaats van ja zeggen niks mee doen.'
Hier is het toch echt ja en amen, en lekker mijn eigen plan trekken. Heb bij mijn dochter rare adviezen gekregen en werden er dingen gezegd die me stikonzeker maakte wat echt niet had gehoeven, en ook nu bij mijn zoontje komen er rare adviezen. Mijn zoontje had tot een week geleden nog een nachtvoeding. Toen hij net 3 maanden was had ik weer afspraak en vroeg de kinderarts of hij nog nachtvoeding had, dus ik ja. Dat hoefde volgens haar niet meer, en ik moest maar proberen hem overdag meer te geven en snacht's minder. Ventje had super honger altijd dus minder geven was echt niet aan de orde. Daarnaast had ik zelf geen moeite met de nachtvoeding en hij was pas net 3 maanden! Het is dat het mijn 2e kindje is dus boeit het me niet en gaat het ene oor in en andere oor uit.. Hier helaas dus echt geen goede adviezen...
Dat is precies wat ik wilde zeggen. Als je kinderen volgens het boekje hebt dan snap ik dat je weinig bal hebt. Ik ben absoluut niet iemand die onzeker is en straal dat ook uit. Maar met een kind dat nogal van het gemiddelde afwijkt komt het toch over je heen.
Gewoon zelf ervaren hoe het is. Mijn ervaring is dat de verschillende tussen verschillende CB's groot zijn. Ook geen arts of wijkverpleegkundige is hetzelfde. Hier helaas een klein bureau met 1 verpleegkundige van de oude stempel en een arts die uit het buitenland komt een zijn eigen opvattingen heeft..... Vreselijk, kan er niets mee. Helaas ookgeen mogelijkheid eens bij een ander te komen. Hier waren ze wel dwingend. De oudste groeide rond 4 maanden niet heel hard (bv), moest toen een extra afspraak bij de verpleegkundige die zou vertrekken hoe ik KV moest gaan geven en bijvoeding. Uiteindelijk niet gedaan, vonden me eigenwijs. Uiteindelijk ervoor gekozen alleen te gaan voor prikjes en metingen, verder niets. Dit weten ze inmiddels een geven aan dat ik met vragen altijd mag komen, nou prima zo. Als ze dingenvragen omtrent verzorgen en opvoeden vertel ik wat ik doe een waarom ( onderbouw ik gelijk). Ze weten dan wat mijn overwegingen zijn en geven verder geen commentaar ofzo.
Hier geen klachten, ons cb is bijzonder bv-vriendelijk, vertelde dat bijvoeding vanaf 4 maanden mag maar dat het bij volledig bv prima is om tot 6 maanden te wachten. Oudste dochter viel ook niet helemaal binnen de statistieken, maar dat werd dan gemeld en daar werd meteen bij gezegd dat dat geen enkel probleem was omdat ze wél keurig haar eigen lijntje volgde. Oh ja en toen ik aangaf nog bv te geven toen ze 1 jaar was, kreeg ik een leuk complimentje en de opmerking dat ik me ook vooral geen peuter-groeimelk oid aan moest laten praten.
De openingsvraag is standaard; hoe gaat het met hem/ haar? Ik open dan direct door alles op te dreunen wat er in de afgelopen periode veranderd is,... kan dit, eet dat.. onderneemt zus, etc etc. Ridel van mijn kant is klaar,.. goedkeurende blik van de cb arts of cb vp en we sluiten af met ; heeft u nog verdere vragen? Ik kan niet anders zeggen dan dat ze het prima vinden hoe ik het zelf aanpak.... Ben zelf wel agogisch opgeleid en voel feilloos aan wat ze willen horen... Zo ben ik dan ook weer,.... hahaha. Dat mijn zoon nog graag uit zijn fles drinkt terwijl hij bijna 2 is.. tja.... melk voor het slapengaan en als ontbijt wil hij voorlopig niet missen.. en van mij mag hij. Dat hij ook gewoon uit een glas kan drinken weten ze ook.. wat dat vertel ik hen! Dat doen we namelijk gewoon overdag.. Zo heb ik er het minst 'dol' mee!
Hier e en super lieve vrouw Dacht mee met mijn flesweigeraar stelde me gerust dat hij het echt wel inhaalt aan de borst als ik thuis ben Gaf aan dat ik hem met een jaar wel mocht laten huilen heb toen aangegeven dat ik daar niet achter sta, no problem Ik kan niet op hun openingstijden geen probleem mag gewoon op een andere dag Maak jr niet druk luister naar hun kies je eigen weg en heb vertrouwen in jezelf
Hier ook alleen maar positief terwijl onze zoon boven het gemiddelde zit kwa gewicht! Ja over medische dingen heb ik het niet met ze daar is mijn huisarts voor. Onze zoon eet wat meer geen vaste tijden, hangt de hele dag aan me, slaapt bij ons in bed en laten huilen doe ik niet. Ik dacht als ik dat zeg zal ik wel het 1 en ander te horen krijgen maar nee kreeg zelfs te horen dag niet ieder kind hetzelfde is en dat ik mijn gevoel moet volgen. Niks geen commentaar terwijl iedereen mij daarvoor waarschuwde.
Het ligt erg aan wie ik voor me heb, maar ik heb al een hele riedel heel stomme/slechte adviezen gehad, vooral als het BV gaat. Er zijn maar weinig hulpverleners op CB die (naar mijn idee) echt iets van BV af weten. Ik laat meestal wel merken dat ik het er niet mee eens ben, maar echt de discussie aangaan doe ik meestal niet. Meer van, oke, ik heb je advies gehoord. En desgevraagd vertel ik de volgende keer dat ik het niet opgevolgd heb . Een bepaalde CB arts is wel relaxed, die zei ooit eens: nou, ze groeit en ontwikkelt goed, ziet er tevreden uit, dus wat het ook is dat je doet, ga vooral lekker zo door . Kijk, daar kan ik wat mee !