@cindy29 ik ga er voorals nog vanuit dat ik onder narcose moet maar moet morgen met de annethesist praten en vraag ook naar de mogelijkheden. want ben zo bang voor de narcose en echt ik baal zo dat de cytotec juist niks gedaan heeft... heb ook totaal geen zin meer om nog een poging te doen eigenlijk. loop nu al vanaf 20 nov zo en inmiddels is het dec en zit het er nog... ik voel me heel erg verdrietig en angstig en onzeker over wat er zal gebeuren maar er moet wat gebeuren, nu moeten we ons kindje echt los laten... fijn dat je na de curetage nergens meer last van hebt gehad, dat klinkt dan wel weer positief. en wel vervelelend dat de cytotec bij jou ook niks deed behalve heel veel kramp (hier weinig)
bij mij deed de cytotec heel veel. niet alleen die vreselijke krampen maar ook heel veel verlies van stolsels maar het was gewoon niet genoeg als je zo bang bent voor narcose dan zou ik toch echt voor plaatselijke verdoving vragen je hebt 10 min krampen maar dan ben je er wel vanaf veel succes morgen
Dank je wel. Ok dan is dat extra balen voor je zeg dat je na de pijn en bloed vd cytotec toch nog gecureteerd moest worden. bah zeg. Ik ga ook zeker vragen wat de mogelijkheden zijn hoor. woensdag word ik geopereerd zoals de gyn zei. moet morgen dan op gesprek en dan afspreek maken voor de curetage. Dank je
kon alleen kiezen uit narcose of ruggeprik ga voor narcose in de hoop zo snel mogelijk weer weg te mogen.... Ruggeprik kon wel 3 uur duren eer ik weer gevoel kreeg in de benen. bah morgen kwart voor 10 melden in t zh.
Heel veel sterkte mama Janneke! Hoop dat de ingreep je morgen meevalt en dat je dan snel verder kan met je verwerkingsproces en natuurlijk een nieuwe ronde! Ik denk aan je!
hoi de narcose viel heel erg mee achteraf. was snel weer bij ook. nu wel buik en rugpijn en vloei ook, maar dat kon nog een paar dagen duren zeiden ze. heb wel iets mee gekregen vd curetage om symbolisch te kunnen begraven omdat ik dat zo graag wilde. dus ben daar blij om nu verder met verwerken...
Mooi dat het meegevallen is Als jij daar waarde aan hechte is het fijn dat je iets mee naar huis gekregen hebt Buikpijn had ik de dag zelf ook nog en tegen mij zeiden ze ook dat het vloeien nog wel even kon blijven, maar ik heb alleen op de dag van de curettage gevloeid Volgende dag echt nergens meer last van, geen pijntjes en geen vloeien Het verwerken is bij iedereen anders (vooral bij mannen gaat dat sneller) Hoop dat jij/ jullie het samen een plekje kunnen geven
ja ik hechte daar heel veel waarde aan omdat ik het heel graag in een bloempot wil begraven met een plantje er op en op t grafje neer wil zetten van mijn overleden zoontje. Gelukkig begreep de gyn dat. Ik vloei gelukkig niet erg. alleen de eerste x naar de wc was erg schrikken omdat ik veel bloed met stolsels verloor. hoorde er bij zei de verpleegster
MamaJanneke, fijn om te lezen dat t mee is gevallen en dat je in ieder geval iets mee hebt gekregen zodat jullie op jullie eigen manier verder afscheid kunnen nemen! Geef t een mooi plekje, zowel in t echt als in jullie gedachten! Ik hoop dat de lichamelijke klachten snel afnemen en jullie verder kunnen als je daar aan toen bent!
hoi humtum dank je wel. mijn man heeft er veel minder last van als dat ik heb. maar zoals hij t omschrijft het groeide in mij en ik had er al een band mee vanaf de allereeste dag en dat had hij helaas nog niet. Maar bij ons is het zo dat op t moment dat je positief test dat de liefde geboren wordt. Hoe is het met jou? Had jij nu zelf ook een topic?
Ha mama Janneke Bijzonder he,?dat liefde start zodra je het besef hebt dat er "iemand" is. Ook al is die iemand niet meer dan een hoopje cellen als je positief test. Mijn man is er ook wel aangeslagen onder maar hij was ook echt nog blijer dan ik met de positieve test haha. En hij heeft nu vooral last van t feit dat ik allerlei onderzoeken en ingrepen moet ondergaan en hij niets anders kan dan wachten en toekijken. Toen ik gister hoorde dat ik weer moest wachten had ik ff een off/dag maar vandaag gaat t wel weer ok. Weet dat t einde in zicht is en dat er na herstel dan weer een nieuwe periode aanbreekt! En merk dat ik niet alleen ben in dit miskraam gedoe , dat helpt ook. Heb paar dagen geleden topic aangemaakt toen we net de eerste uitslagen hadden gehoord en afgelopen dagen het en der meegeschreven. Morgen als de uitslag komt maak ik ff nieuw topic aan zodat als mensen me willen volgen dat een keuze is en het topic van een ander ook van een ander kan blijven indien gewenst! Liefs humtum
heel fijn dat de gyn het begreep en hoop idd dat je het een mooi plekje kan geven! bij mij was er niet veel om mee te nemen omdat ik bijna alles al kwijt was! Mijn vriend heeft een aantal dagen flink gehuild en daarna vond hij het vooral vreselijk dat ik pijn had en met cytotec moest beginnen en daarna de curettage maar meer ook niet meer Het is idd zo dat wij al moeder zijn met alle gevoelens wat daarbij horen, vanaf de positieve test en hun hebben dat niet zo
Hoi meiden, ik heb na de curetage geen bloed meer gehad, alleen wel heel veel buikpijn. eigenlijk meer als in de periode dat ik met de miskraam bezig was... hou t wel ff in de gaten. wat betrefd de mannen, fijn dat jullie mannen zo bijzonder mee leven! Hier is het wel iets anders. Misschien ook wel omdat wij al een engeltje hebben en 2 gezonde bengeltjes? Ik weet t niet... Ik heb er in elk geval moeite mee en voel me leeg en verdrietig en boos.
Mamajanneke, ik kan me wel indenken dat t anders is als man als je al een of meerdere kinderen hebt. Mijn man maakt zich zorgen om mijn welzijn maar benoemt ook dat zijn eigen verdriet zit in het feit dat hij heel graag vader wil worden (en t liefst zo snel mogelijk haha). Hem kennende zou t verdriet bij hem ook minder zijn als we al een kindje hebben, maar zo ligt dat natuurlijk niet voor iedereen. Vind dat met zoiets als mensen na een miskraam zeggen: je hebt er toch al 1/2/3? Iedere zwangerschap die gewenst/geliefd is die misgaat is volgens mij iig voor een vrouw een verdrietige ervaring! Kun je t met je man er wel over hebben dat je deze situatie zo ervaart en nagaan of t voor hem idd anders is gezien jullie situatie en voorgeschiedenis? Ik hoop dat je verdriet om dit *je ook weer een plekje kan krijgen!