Proefpersoon zijn voor medische onderzoeken

Ik zou het zelf ook niet zo snel doen, maar kan me best voorstellen dat wanneer je geldproblemen hebt en tot de juiste doelgroep behoort je aan zo'n onderzoek gaat meewerken..

 

Ik heb ooit eens meegedaan aan een onderzoek. Het ging om een al geteste lichte anticonceptiepil. Het is al jaren geleden, maar ik kreeg een heel contract met alles er in uitgelegd. Er werd bloed afgenomen, je werd gewogen, en er werd om de zoveel tijd een echo gemaakt om te kijken hoe het met de eicellen zat oid. Ik was jong en kon het geld goed gebruiken, maar ik zeg er eerlijk bij dat ik het niet snel weer zou doen. Ik heb goede ervaringen met dit onderzoek gehad, maar nu ik ouder ben denk ik toch wat beter na over de mogelijke consequenties.

Oh en aan een onderzoek zoals ts beschrijft zou ik nooit mee doen. Ik vind dat toch een ander verhaal.

 

Voor mensen die 'makkelijk' geld willen verdienen klinkt dit natuurlijk wel heel aantrekkelijk. Dit soort onderzoeken worden streng gencontroleerd en de kans dat er iets gebeurt is niet zo heel groot MAAR het gaat wel om de eerste toediening van nieuwe medicatie aan mensen, die medicatie is tot dan toe alleen op proefdieren getest. Dus er is zeker een risico.

Ik zou het nooit doen, alleen al om het drama wat jaren geleden is gebeurd waarbij veel vrouwen misvormde kinderen baarden doordat ze een medicijn kregen voorgeschreven wat nooit eerder op (zwangere) personen was getest. Dat soort risico's (alhoewel er natuurlijk nooit op zwangere vrouwen wordt getest) zou ik nooit willen lopen. Wie weet blijk je 5 jaar na gebruik van het testmedicijn ineens onvruchtbaar.

Thalidomide - Wikipedia (in Nederland bekend als Softenon)

 

Ik heb geen verstand van depressies en ketamine, etc, maar ben in m'n studententijd wel medisch proefpersoon geweest.

Een keer bij Ugene in Utrecht en een keer bij het CHDR in Leiden (wat veel beter beviel, omdat je daar echt als persoon behandeld werd en niet als nummertje)

Je krijgt voorafgaan aan het onderzoek uitgebreide informatie over wat het onderzoek inhoudt en om welke medicijnen het gaat en dan word je uitgebreid medisch gescreend. Ik heb beide keren een kennis van m'n ouders die arts is en een vriend van me die medicijnen studeerde laten lezen waar het om ging.

Bij het eerste onderzoek ging het om een heel lichte anticonceptiepil met dezelfde hormonen erin als andere pillen, maar in een lagere dosis. Er werd dan steeds bloed geprikt om de hoeveelheid hormonen in kaart te kunnen brengen en te kunnen zien of dat voldoende was om te beschermen tegen zwangerschap. Dat onderzoek duurde 3 maanden, waarin je in de eerste en derde maand een aantal keer moest langskomen en ook 3x een nachtje moest blijven in Utrecht. Verder had je een aantal dingen die je niet mocht eten en je mocht niet roken en geen alcohol. Ik kreeg daar toen 1750 gulden voor (was in 1996)

De ander ging om een vruchtbaarheidshormoon dat al gewoon gebruikt werd, maar het onderzoek was om te kijken of het ipv met een injectienaald ook met een prikpen (zo eentje voor insuline) toegediend kon worden, omdat veel mensen het naar vinden zichzelf echt te prikken met een injectienaald. Dit onderzoek duurde 2 weken en ik moest 2x 2 nachtjes blijven en een paar keer tussendoor langskomen voor bloedafname. Ik geloof dat de vergoeding iets van 800 gulden was.

Beide keren deed ik het voor het geld. Als je net op kamers gaat en je moet borg betalen aan de huisbaas, lukt dat niet van je studiefinanciering en een schamel bijbaantjes-salaris. Ook mijn ouders waren niet in de mogelijkheid om bij te springen, dus dit was in mijn ogen een gevalletje 'makkelijk verdiend'

Maar je moet je wel echt goed verdiepen in het onderzoek vind ik. Weten wat de risico's zijn. Omdat het bij mij niet om nieuwe geneesmiddelen/stoffen ging, durfde ik het aan, maar je moet er niet aan denken dat je bijvoorbeeld iets test als Softenon, waardoor je uiteindelijk een gehandicapt kindje kunt krijgen o.i.d.

Sorry voor het lange verhaal trouwens

 

Ik heb een aantal jaar terug serieus verwogen om mee te doen aan medisch onderzoek, bijna alle reuma medicatie was al geprobeerd en niks werkte en dan komt er een nieuwe op de markt en ja die moet nu eenmaal getest, dus heb me daar goed in verdiept en uiteindelijk de beslissing genomen het niet te doen. Daar waren 2 voorname redenen voor 1 dat niemand mij met zekerheid kon zeggen (logisch) wat de gevolgen zouden zijn bij een eventuele zwangerschapswens en de tweede reden was dat je er een vergoeding voor kreeg en dat mocht niet van het uwv.

Kijk het is niet altijd een kwestie van geld nodig zijn maar ook vaak dat mensen al van alles geprobeerd hebben en wanhopig op zoek zijn naar iets dat werkt en dan ben je zeker bereid zoiets te overwegen.

 

Vaak over gedacht maar vind het uiteindelijk toch veel te eng..

 

Hahaha, door dit topic moet ik denken aan mijn ex-vriendje (jaar of 16 ) " Ja ik ga straks als medisch proefpersoon beginnrn, voor niks doen veel geld verdienen"... Toen dacht ik ehm wegwezen

 

Nee, ik zal nooit proefpersoon willen zijn voor medische onderzoeken. Ook niet voor geld. Kan me niet schelen of alles goed word gecontroleerd etc. Ik vind dat soort dingen toch een beetje te eng.

 

Ik kan mij voorstellen dat dit een reden is om hier wel aan mee te doen, meer als "laatste redding".

Maar om als gezond persoon aan zoiets mee te werken? Nee, sla mij maar over.

 

Ik heb gewerkt bij zo'n bedrijf .

De controle is heel goed hoor, al zijn er natuurlijk altijd risico's (al heb ik nooit iets schokkends meegemaakt). Voor vrouwen zijn heel veel onderzoeken pas voor vrouwen die al in of voorbij de overgang zijn. Verder doen er allerlei soorten mensen mee, vooral veel studenten (mannen) en dus wat oudere vrouwen die het wel gezellig vinden samen.

De keuring is al redelijk streng en er komen echt niet enkel wanhopige mensen voorbij.

 

Overigens is het ook echt niet makkelijk hoor (vooral niet als je daar verblijft). Je moet op de seconde af alles doen of klaar staan voor het medisch personeel, je moet eten wat ze je aanbieden en mag niks zelf meenemen, wanneer er om 14.21 een bloedafname staat gepland kun je dus niet dan op de plee zitten, s'nachts gaat het ook gewoon door, naar buiten gaan is er niet altijd bij enz enz.

 

Heb het nooit over wogen maar.

Ik zeg je eerlijk als ik een medicijn zou moeten testen om van mijn ( bps af te komen ik graag zou meer werken om te kijken of het werkt)

Dus ja als het kon zou ik het doen.

En begrijp ook mensen die bepaalde aandoeningen hebben zich ook zouden laten ( gebruiken voor onder zoek) niet voor het geld maar idd gewoon om van je klachten of problemen( ziekte) af te komen.

 

Gelukkig zijn er heel veel mensen die dit wel willen doen, anders hadden we geen geneesmiddelen!
Sowieso zijn dit soort onderzoeken erg gecontroleerd, en zijn de eerste doseringen vele malen lager dan men verwacht te gaan gebruiken in de mens, puur om te kijken hoe het middel door het menselijk lichaam behandeld wordt, hoe snel wordt het afgebroken, hoe reageert het met andere stoffen bijvoorbeeld enz.
De tijd van softenon is gelukkig al heel lang voorbij, juist dat soort voorvallen hebben ervoor gezorgd dat het hele klinische onderzoek streng gereguleerd wordt. En terecht!
Ik heb zelf vroeger wel aan een paar studies meegedaan. Aan de pil begonnen destijds via een studie, en op de universiteit voor een of ander dermatologisch crempje of zoiets. Maar zo'n uitgebreide studie niet.

 

Mijn nichtje van 22 is sinds kort proefpersoon. Ze is nu twee keer een heel weekend naar Leiden geweest. Ze wil op deze manier snel geld verdienen, zodat ze op stage kan naar Zuid-Afrika. Onder studenten schijnt het best populair te zijn om als proefpersoon te fungeren.

Ik zou het zelf echt nooit doen. Vier jaar geleden werd ik ernstig ziek, ik zit nog steeds met de gevolgen en de toekomst blijft onzeker. Ik zou dus nooit mijn gezondheid op het spel zetten! Een goede gezondheid is voor de meeste mensen vanzelfsprekend. Pas als je niet meer gezond bent, besef je hoe belangrijk gezondheid is. Dan haal je het niet in je hoofd om zoiets te doen. Maar goed, iedereen moet doen waar hij/zij zich goed bij voelt.

Ik kan me wel voorstellen dat je nieuwe medicijnen of behandelingen tegen de ziekte of aandoening, die je zelf hebt, probeert. Als je alles al geprobeerd hebt en een nieuw medicijn of behandeling de oplossing kan zijn. Dan heb je niks te verliezen. Maar dan ben je niet echt een proefpersoon, vind ik. Dan handel je uit eigen belang en doe je het niet voor geld.

 

Broerlief doet het al ongeveer 10 jaar.
Zijn echt grote bedragen die voorbij komen als ik hem hoor.
Hij doet toch zeker 2 proeven per jaar. En echt ziek is hij er nog niet van geworden.
Het geneesmiddel is al veel getest en dit zijn gewoon de laatste finishing touches zeg maar. Bv of er niet teveel vulling inzit ofdat de kleurstof geen jeuk geeft of dat je geen hoofdpijn krijt van de bijstoffen. De werkzaamheid wordt eigenlijk niet meer getest.
Hij doet dus ook verschillende onderzoeken: 1x voor migraine-medicatie, dan weer voor diabetes ed.

Het enige echt rare: hij mag GEEN grapefruit eten, niet tijdens de onderzoeken en ook niet tussen 2 onderzoeken door. Dat beinvloedt nl heel hard je bloedsamenstelling oid

 

Het zijn zeker niet de laatste finishing touches, het zijn juist de eerste studies in de mens, waar gekeken wordt naar hoe het middel opgenomen en afgebroken wordt, en wat de juiste dosering moet zijn in mensen. En uiteraard veiligheid. Pas na de studies op gezonde vrijwilligers worden de studies uitgezet naar effectiviteit (dus of het middel werkt tegen de ziekte).

Grapefruit mag inderdaad niet in die eerste studies (en vaak ook niet in combinatie met bestaande medicijnen), het beïnvloedt de afbraak van het middel.

 

Ik heb het een keer gedaan. Maar dat was een anticonceptie dat in andere landen al gebruikt werd. Alleen voor de nl markt nog een rondje getest moest worden.

Ik kreeg een kleine vergoeding, gratis anticonceptie. daarvoor moest ik elke 3 maand uitstrijkjes, bloedtesten, gewicht. Een uurtje of anderhalf in het ziekenhuis en klaar.
De test zou ongeveer anderhalf jaar duren, maar na 13 maand waren er genoeg informatiemaanden (meer deelnemers, dus allemaal minder lang).

Die pil heb ik een paar jaar erna ook genomen als doorsnee anticonceptie omdat hij goed beviel, alleen toen onder andere naam (yaz24+4)

Maar zo'n ingrijpendere trial zou ik niet zo snel doen..