Sjawarma, ik vind het echt raar dat je nog 2 maanden moet betalen. En dat er maar 4 kindjes in die groep zitten vind ik ook niet echt 'gezond', in ieder geval niet de ideale voorbereiding op de basisschool. Dus als er maar 4 kindjes in die groep zitten, zou ik sowieso kiezen voor een andere psz. Maar de uitspraak 'hij is er nog niet aan toe' vind ik wel een beetje kort door de bocht. Tuurlijk, dat kan, maar dat vind ik niet meteen een reden om er volledig mee te stoppen. Dan zou ik er eerder voor kiezen om erbij te blijven en dan steeds langere periodes weg te gaan (dat je dan bijv. zegt dat mama even naar de wc moet of iets uit de auto pakken en het op die manier uitbreiden). Je geeft aan dat ie soms na een half uurtje wel al speelt, dat is toch geweldig!!!! Dat doet mijn meisje dus nog niet. Ik zou het gewoon in heeeeel kleine stapjes gaan opbouwen, maar dus niet stoppen. Maar dat is wat ik vind. Ik ken jouw zoon niet en de allerbeste tip is dat je je eigen gevoel moet volgen!
Ja ik zal ook mijn gevoel volgen. Maar ja dat gevoel weet het zelf nog niet helemaal. Ik ga sowieso op zoek naar een andere psz. Het is jammer maar ik ga het toch op deze manier proberen. Wat jammer he Marjann als ze het niks vinden. Ik heb dan heel snel het gevoel, dat ik hem moet "redden" uit de situatie, wat eigenlijk weer niet goed is want anders word het alleen maar moeilijker dalijk. En het is geen excuus maar mijn zoontje is ook gewoon mijn zorgekindje, en merk dat ik met hem meer moeite heb dan met mijn dochter. Misschien niet goed, maar ik voel dat best wel zo. Ik hoop dat het bij jou kleine meid beetje bij beetje beter gaat. Hoe doe jij dat eigenlijk bij het afscheid? Blijf je er nog even bij? Of hou je het kort? Groetjes
Ja, dat snap ik heel goed. Tuurlijk wil je je kind beschermen tegen iets wat ie niet leuk vindt. Dit is wel al de eerste stap van het leren loslaten. Hij moet het zelfvertrouwen krijgen dat ie het kan, en dat leert ie niet als moeder hem al weer uit de situatie haalt voordat het hem gelukt is. Maar ik snap het wel hoor, het liefst zou ik mijn dochter ook niet willen achterlaten op een plek waar ze zich (nu nog) niet prettig voelt, maar als ze niet de kans krijgen, zullen ze het ook niet leren. Voordat we van huis weggaan, vertel ik elke keer heel duidelijk dat ze naar school gaat, dat mama er eerst heel eventjes bij blijft, dat ik dan eventjes weer naar huis ga en dat ik dan ook weer terugkom. Ook vertel ik haar elke keer weer even dat ze zelf mag weten wat ze doet. Als ze het leuk vindt om met andere kindjes te spelen, is dat goed, maar als ze alleen op haar stoeltje of bij juf op schoot wil zitten, is het ook goed. Op school blijf ik altijd eventjes bij haar (de inloop duurt een half uur). Ik ga met haar alle dingetjes in de klas bekijken en ga bij andere kindjes kijken. Maar ze kruipt dan met haar gezicht in m'n broek en wil niet eens kijken naar de andere kindjes. Ik doe hier niks aan. Zolang ik er ben, mag ze tegen me aankruipen. Het heeft geen zin om haar te dwingen mij los te laten. Dan zeg ik dat mama bijna naar huis gaat en dan leg ik weer uit dat ik straks terugkom. Dan komt het moment van afscheid, ik zeg heel duidelijk dat ik nu wegga, ze krijgt een kus en juf neemt haar van me over. En dan ga ik, zonder te twijfelen. Dit is heel moeilijk, omdat ze soms door het dolle heen is, maar als ik een half uurtje later bel, huilt ze niet meer en zit te lekker bij juf op schoot.
Ja, het is sowieso moeilijk. Kon zelf wel janken, toen ik hem zo overstuur zag. Maar als ik de school al in kom, (de psz zit in een school) is het al gillen en zn jasje niet uit willen doen. En als ik eenmaal de klas binnen ben is het enkel maar gillen. Ik blijf zelf wel rustig en probeer hem een beetje te misleiden met de speeltjes in de zaal. Dit is tot heden niet gelukt. Op het moment dat ik wegliep bleef ik zeker nog een kwartier buiten bij het raampje staan, hij zag mij niet. Ik zag hem spugen omdat hij zo overstuur was, de leidster haalde mijn dochter van 4 die tegenover de psz zit er even bij, misschien dat hij toen rustig werd dacht ze. Niet dus.. Maar na een half uur was het over en ging hij zelf wel spelen.. En eten doet hij echt niet daar..
Ja tuurlijk is het zielig.. Maar dalijk gaan ze toch. En ja wat is dan zijn gedrag als hij dan weet dat mama hem toch wel redt? Ik vind het nog steeds een moeilijke keuze.
ja luister jij bent zijn mama en jij weet hoe je kindje is natuurlijk.. ik weet dat als mijn kinderen gaan spugen van angst dat het echt te erg is...
Wel heel heftig hoor, Shawarma, van dat spugen. Is het geen optie om er gewoon eens een paar keer bij te blijven?
Dat spugen is de laatste x gebeurd. Sindsdien heb ik hem niet meer gebracht. Dat is 3 weken terug. Hij maakt zich zo overstuur dat hij gaat spugen. En ja dat is echt verschrikkelijk. Ik doe het sowieso rustig aan met hem. En hou hem nog ff thuis. Toch neem ik hem mee woensdag als ik mijn dochter naar school breng. Ben benieuwd hoe hij gaat reageren. Word het toch weer erg, ga ik gewoon weg en betaal ik die 2 maanden maar door maar dan wacht ik er nog even mee.
Ik denk wel dat je voor jezelf een beslissing moet nemen en het niet moet laten afhangen van het moment. Jouw zoontje voelt jouw twijfels natuurlijk ook. En als je hem er eenmaal in de zoveel tijd heenbrengt, zal het moeilijk blijven. Als het nu alweer 3 weken geleden is, kun je ervan uitgaan dat het niks wordt. Mijn dochter is i.v.m. de vakantie nu ook 2 weken niet geweest, dus bij haar zullen we waarschijnlijk ook weer helemaal opnieuw moeten beginnen. Als je zeker weten wilt stoppen met deze psz zou ik het nu eerst zo laten en op de nieuwe psz met volle moed opnieuw beginnen.
Ja dat is waar marjann, ik wil er ook helemaal niet over twijfelen. Ik moet gewoon naar mijn moedergevoel luisteren. En dat zegt op dit moment, laat het rusten. Probeer het later nog eens, en dan bij een ander iets waar er misschien wat meerdere kindjes zijn. Bedankt voor jullie reacties. En ik hoop dat het voor jou dat je kleine meid de psz helemaal leuk gaat vinden!
maar dat doorbetalen deed ik al niet! Je hebt toch niks ondertekend of wel? Belachelijk hoor doorbetalen
Ja ik heb wel wat moeten ondertekenen toen ik hem ging inschrijven. Daar zal vast wel in staan dat het opzegtermijn 2 maanden is. Vind het ook belachelijk. Gezien het bedrag.. 100 euries..
Ons zoontje ging vanaf dat hij 2 was naar de PSZ wel een grotere groep ( 16 kindjes) maar hij was en is nog steeds de jongste. hij heeft de eerste weken veel naar mij gezocht stond veel bij de deur en veel gehuild. Hier gaf ik de eerste weken zijn speen en tutdoek mee. Later hebben we dit afgebouwd. Voorheen als ik hem wegbracht en haalde was het drama! altijd huilen, of bi j een van de leidsters op schoot. En opeens was het over. Hier hielp het ook om buiten nog even te zwaaien, en zorgen dat ik als eerste binnenkwam in de klas met ophalen. Dit gaf hem veel rust. Ook deed ik altijd nog een puzzeltje of een boekje lezen voor ik wegging. Nu wilt hij dat niet eens meer. En is het gelijk DOEI MAMA!