Mijn dochter is 2,5 en zit een beetje tegen de zindelijkheid aan. Een half jaar geleden was ze erg fanatiek met naar de wc gaan (vooral plassen) maar omdat er een aantal spannende dingen stonden te gebeuren (starten op de psz, broertje geboren, daarna sint maarten, sinterklaas etc) hebben we toen nog niks doorgezet, alleen meegegaan in wat zij zelf aangaf. En dat was sommige dagen naar de wc en sommige dagen helemaal geen interesse. Op de psz gaat ze regelmatig naar de wc, ze kan het dus wel. Haar luierbroekje is nooit helemaal droog na een ochtend psz, dus niet alles gaat op de wc. Het is bij haar echt een kwestie van als ik zin heb ga ik naar de wc en heb ik geen zin dan heb ik wel een luier om. Poepen vond ze een tijdje erg vervelend, dat heeft wel geholpen om het juist op de wc te gaan doen. Maar nu is ze al een aantal weken niet topfit (hebben allemaal buikgriep gehad) en heeft ze steeds enorme poepbroeken, meestal in haar slaap maar het loopt echt haar luier uit. Het is niet waterig, maar wel vrij dun. In de kerstvakantie wilde ze ineens een onderbroekje aan. Prima, aan hedaan, uitgelegd dat ze moest aangeven wanneer ze moest, dan zouden we naar de wc gaa. Die ochtend twee natte broeken.... Geeft niks, schone kleren aan, smiddags op bed wel luier aan en smiddags op visite ook. Ik dacht ik wacht wel af wanneer ze zelf weer een onderbroekje aan wil maar ze heeft het er niet meer over gehad. Nou denk ik wanneer we doorzetten, dat het best wel zal lukken. Waarschijnlijk wat ongelukjes eerst, maar dat geeft niet. Maar nu haar poeperij zo in de war is vind ik het ook wel sneu als dat dan mis gaat. Ook al is het meestal in haar slaap en dan heeft ze natuurlijk eerst nog wel een luier aan. Wat is verstandig, even wachten tot dat gedeelte ook weer onder controle is of toch maar eens doorzetten? Er is natuurlijk altijd wel een reden om het uit te stellen... Aan de andere kant is ze 'nog' maar 2,5 en hebben we nog geen haast. Maar op de psz hoor ik wel van veel kindjes dat ze al wel zindelijk zijn.