Advies gevraagd

Ik snap je wens, maar die wens moet er wel vanuit beide zijn denk ik. Ik lees dat je man niet verder wilt...? Wat is dan je idee, de cryo’s laten terugplaatsen zonder je man hierin te betrekken..?

Je kan natuurlijk altijd een gesprek met een arts aan gaan en de mogelijke risico’s in kaart brengen en dit bespreken met je man. Maar nogmaals, als mijn man het niet zou willen dan zou het ophouden.

Sterkte met je beslissing.

 

Lijkt me vervelend als je partner niet wilt. Maar ik zou dit zeker niet zonder doen. Ik neem aan dat je je relatie niet zo op het spel wilt zetten. Heb je al met je man besproken waarom hij het niet wilt?

Wij moesten overigens beide toestemming geven toen onze cryo teruggeplaatst werd. Dus ik weet niet of het überhaupt kan zonder partner?

 

Wat rot dat jullie wensen zo erg uit elkaar liggen. Ik zou met je man bespreken wat maakt dat hij het niet meer wil. Ik kan mij namelijk goed voorstellen met jullie geschiedenis dat er een enorme angst en verdriet onder zit, en er zomaar toch aan beginnen omdat jij een wens hebt zou betekenen dat je compleet voorbij gaat aan wat hij voelt en wenst. Heeft hij er een bepaald rampbeeld bij? Als er iets gebeurt met jou, blijft hij namelijk achter met twee kindjes. Vervolgens - mocht dat er achter liggen - zou ik mij beide goed laten informeren hoe reeel die angsten zijn. Want misschien zit er een kern van waarheid in. Of misschien raakt hij dan gerustgesteld en komt er ruimte om over een derde na te denken.

Het gevaar is dat doordat je eigen wens zo sterk is, je voorbij gaat aan zijn gevoel en wensen. Die net zo belangrijk zijn. Vooral omdat het ook gaat om een kindje wat ook van hem is.

Ook zou ik mezelf de vraag stellen: als ik er nu een kindje bij krijg, is het dan wel genoeg? Wat maakt dat het nu nog niet voldoende is? Ik ken namelijk ook vrouwen die een soort onverzadigd gevoel hebben als het gaat om kinderen krijgen. Die kunnen bewijs van voor altijd door gaan. Dan is het misschien wijzer om te onderzoeken waar dat gevoel vandaan komt en ermee leren omgaan. Ik zeg niet dat dit speelt he, maar het is wel belangrijk om na te gaan.. vooral als jullie wensen zo uit elkaar liggen.

Succes! Hopelijk komen jullie er samen uit. Wat jullie keuze ook wordt.

 

Graag gedaan! Je hoeft je niet stom te voelen, want het is zoooo begrijpelijk dat jij gewoon je wens voelt. Soms heb je ook een ander nodig om de andere kant te belichten. (Mocht ik nu net psycholoog zijn haha). Het was mooi geweest als je man dat zelf kon verwoorden, maar ja.. mannen he meestal niet zo goed met woorden. Dus logisch ook dat je er niet direct bij stil staat. Zie het in ieder geval als een compliment en een gebaar van liefde - niks, geen derde kind, is hem het waard om jou kwijt te raken.

Mocht de angst hem in de weg blijven staan. Dan is het misschien ook goed als hij het gaat verwerken met behulp van iemand; dan komt hij pas echt bij wat hij zelf wil in plaats van zich laten leiden door angst.

Heel veel succes! Jullie komen er wel uit samen.