Een meisje bij mijn dochter uit de klas is sinds kort bij ons in de buurt komen wonen (lees:schuintegenover) en nu staat ze om de klipklap bij ons aan de deur. Komen we thuis is het een paar minuten later, of soms als we nog voor de deur staan dat ze wil spelen. Op zich niet erg, maar mijn dochter vindt het meisje niet zo heel leuk, omdat ze steeds de baas speelt. Ze irriteerd zich aan onze jongste die net 3 is en zet een keel op als ze haar zin niet krijgt. Ook tegenover mijn man en mij. Ook zit ze steeds te smoezen over mij en over onze jongste. Ik vind het lastig om er wat van te zeggen, maar moet dit niet laten sudderen. voel me ongelukkig met de situatie... Ze zijn trouwens beide 6. En ik ben van mening dat als je afspreekt dat je ook moet gaan spelen en niet op straat moet gaan 'hangen'. Ze zitten ook bij elkaar in de klas en zien elkaar dus al een flink aantal uren per dag, om dan ook nog in de vrije tijd steeds met elkaar te spelen vind ik eigenlijk te veel.... wie heeft raad om hier mee om te gaan?
gewoon zeggen tegen het meisje? Zo van : nee sorry vandaag niet! Of afspreken dat ze alleen bepaalde dagen samen mogen spelen mits ze geen andere afspraken hebben. Dus bijvoorbeeld alleen zaterdag en dan 2 uurtjes ofzo. Strenger en duidelijker zijn! Je kan natuurlijk ook dit samen afspreken met de moeder van het meisje. Dat je het leuk vind dat ze samen spelen maar dat het ook goed is als je dochter zelf even speelt om tot rust te komen, of dat het goed is dat ze ook speelafspraakjes heeft met andere kindjes, of wat dan ook. Succes!
Gewoon nee zeggen? Wij hebben 4 klasgenootjes in de straat, als ik er geen zin in heb zeg ik gewoon nee, en ook niet voor de deur blijven hangen. Meestal wil mijn dochter wel spelen maar op donderdag middag bijv is ze gewoon echt moe, en stuur ik iedereen weg.
Gewoon nee zeggen. Onze dochter is nog niet zo oud, maar af en toe komen er kinderen aan de deur die bij ons willen spelen, zeker in de zomer. We zijn de enige met een schommel, schuifaf en zwembad in de tuin. Tuurlijk waren we ons er van bewust dat we hierdoor veel kinderen uit de buurt bij ons zouden krijgen. Maar af en toe past het ook niet, we hebben ook ons leven en kan soms gewoon weg niet de situatie in het oog houden. Vele ouders zeggen me regelmatig dat als het niet uitkomt, dat ik gerust de kinderen terug mag sturen en zijn er niet kwaad om. Die kunnen het echt begrijpen. Enkel 1 kind uit de buurt... is altijd iets moeilijker. Moeder kan met eigen kind niet om en stuurt ze naar ons voor haar eigen rust. Dat meisje is niet gemakkelijk en luistert niet. Nu waren ik en manlief in de tuin aan het werken en onze dochter en buurjongen wouden meehelpen. De kinderen hielpen goed (op hun manier natuurlijk) Was heel fijn en ik hield zo de situatie onder controle. Toen kwam het bepaalde meisje bij ons in de tuin en zette alles op stelten. Heb haar na vele opmerkingen naar huis gestuurd. Toen kwam de moeder boos naar ons toe met de vraag waarom haar dochter niet mocht meehelpen en de buurjongen wel. Ik zei dat ze na tig opmerkingen ons werk ophield, begreep die moeder dat niet!
Bedankt dames, ik zal gewoon nee moeten zeggen. Dit doe ik ook wel, maar mijn dochter vindt het toch wel leuk met iemand te spelen, ipv niemand. Vandaag had dochter met ander klasgenoot je afgesproken en deze zou na het eten komen, komt ze samen met het buurmeisje aanfietsen, hadden zij haar meegnomen hier naar toe. Ik vind het lastig dat ik hier moeite mee heb, getsie. Maar het voelt als een inbreuk op mijn privacy, ik zal wel niet zo sociaal zijn of zo...pff ik zit ook niet lekker in mijn vel op het moment misschien komt het daar ook wel van....
Wat het smoezen betreft.. Strenge regels houden. In mijn huis wordt er niet gesmoesd. Als ik het hoor dan moeten ze hard op zeggen wat ze te smoezen hadden. Wat vriendjes betreft. Ik heb er ook niet altijd zin in. Buiten spelen is dan prima, maar hier binnen is dan een no go.
Wij wonen net in het looppad van 2 speeltuinen en hebben in de zomer vaak een tuin vol kinderen. Zolang ze zich aan de regels houden en mijn eigen kinderen het leuk vinden mag dat allemaal. Nu in de winter heb ik daar minder zin in. Als de jongste slaapt kan ik even wat doen in het huis of met de oudste. Soms is het prima maar geen 4 keer in de week bij ons in huis.Als er dan kinderen aan de deur staan vraag ik aan mijn dochter of ze zin heeft om te spelen maar dat ze wel naar buiten moet (speeltuin) Of als het me te gortig wordt zeg ik gewoon dat ze vandaag maar bij vriendje thuis moeten gaan spelen. Ik zou gewoon even duidelijk zijn in wat jij nu wil en dit doornemen met dochter. Bijv 1 keer per week spelen en jullie regels. Bij de baas spelen waarschuwen en anders gewoon naar huis sturen. Hoeft allemaal niet gemeen over te komen maar het is wel duidelijk zolang je het vriendelijk maar consequent mededeelt.
En dat je nu niet lekker in je vel zit is toch ook hartstikke logisch, sterkte en denk even aan jezelf!
Je hoeft je niet te verontschuldigen, ook al zat je nu heerlijk in je vel, soms moet je dingen gewoon beslissen voor je kind en doen waar jij zin in hebt. Nu ze zo jong zijn kan dat ook nog, dus maak er gebruik van. Mijn oudste is ook 6 en hij mag op twee vaste middagen speelafspraakjes maken, twee middagen gaat hij naar de naschoolse opvang en is altijd één vaste middag per week gewoon thuis om te spelen met zijn broertje en dat is dat. Duidelijk toch voor iedereen? Ik heb zelf geen zin in alle dagen kinderen hier over de vloer, onrustig gedoe of hem overal te moeten gaan ophalen tegen etenstijd, dus dat gebeurt niet.
Lijkt me ook dat je daar gewoon wat van kunt zeggen hoor. Bijv. duidelijke afspraken, op bepaalde dagen helemaal niet en andere dagen zou ze bijv. aan kunnen bellen, als het uitkomt en je dochter zin heeft prima, anders niet. En geen gesmoes in huis. Overigens heb ik ook wel gemerkt dat sommige ouders het gewoon wel makkelijk vinden dat hun kinderen steeds bij een ander zitten.
Hmm ik ben dan ook niet te beroerd om te zeggen... Je mag best met iemand spelen maar bij ons thuis kan nu even niet. Bijv als ik nog boodschappen moet doen... En omdat we nogal een stuk van school (en dus van vriendinnetjes) wonen zeg ik, zeker met wat kouder weer, ook weleens dat er wel iemand bij ons mag spelen maar dat ik niet van school naar huis en dan 3 kwartier later nog een keer heen en terug wil lopen. Dus dat het kindje in kwestie dan maar bij ons moet komen spelen. En op maandag werk ik thuis dus 2x op en neer is echt geen optie maar bij ons spelen kan dan wel. Of ik spreek af voor alvast een paar dagen later zodat ik niet voor niks naar school loop maar gewoon om 5 uur d'r pas ga halen. Dat is ook meestal prima. Meeste ouders vinden bovenstaande allebei geen probleem. En soms komt het gewoon niet uit. Tja, dan moeten ze een andere keer afspreken.
Inmiddels heeft het 'probleem' zich een beetje verplaatst. Ze heeft nu een ander slachtoffer en dat is het beste vriendinnetje van mijn dochter. Deze laat zich nu helemaal leiden door haar. Beetje lastig omdat mijn dochter daar natuurlijk ook weer verdrietig van wordt.....Al met al beetje jammer..... Bedankt voor jullie antwoorden, het helpt soms ervaringen van anderen te lezen, het moederschap valt soms niet mee