Het leed in de wereld.. hoe ga jij ermee om?

Ik probeer zo weinig mogelijk het nieuws te volgens maar je komt er toch niet onder uit. En veel dingen zijn te erg om je ogen ervoor te sluiten.
Ik probeer zo gelukkig mogelijk te leven en naar mijn gezin en familie te kijken maar naar mijn idee en angst is de geschiedenis zich aan het herhalen maar zien wij het nog niet in, of is het nog in het beginstadium.

 

Ik kan daar best mee zitten ja en mij er soms ook heel druk of boos om maken. Maar daar schiet niemand veel mee op, de wereld is nou eenmaal oneerlijk verdeeld, het is niet anders. Ik probeer mijn piepkleine steentje bij te dragen door een zo goed mogelijke moeder, echtgenote en vriendin te zijn. Vooral ook onze kinderen normen en waarden bij te brengen waardoor ze opgroeien tot lieve, sterke, verantwoordelijke en eerlijke volwassenen met hun hart op de juiste plaats. Verder geven wij regelmatig aan de minder bedeelden, ik doe veel vrijwilligerswerk en we proberen onze pleegkindjes een fijne jeugd te geven en een mooie toekomst.

 

Ik kijk gewoon niet naar het nieuws. Trek het me veel te erg aan. Nu ben ik heel naïef en onwetend, maar dat maakt me niets uit.... Ik kan het toch niet oplossen, dus waarom zou ik het moeten weten??

 

Ik ga er niet mee om....vind het verschrikkelijk allemaal.

Daarom lees ik geen kranten meer, geen nu.nl en zie bijna geen journaal meer.

 

Ik maak mij daar soms best boos en verdrietig om. Helaas bereik je daar niets mee.

Wat er buiten Nederland gebeurt daar kunnen wij vrij weinig aan doen, ja geld doneren aan grote doelen waarvan meer dan de helft aan de strijkstok blijft hangen dus daar doe ik niet aan mee.

Momenteel beheer ik een regionale weggeefhoek op facebook. Wij zetten ons nu momenteel extra in voor de gezinnen die met de kerst financieel gezien zich niet kunnen veroorloven om wat uitgebreider te eten. Wij hebben nu veel bedrijven aangeschreven en maken nu dus dmv donaties kerstpakketten voor gezinnen die dit wel goed kunnen gebruiken. De wereld zal er misschien niet beter van worden maar ik heb dan wel het idee voor mijzelf dat ik mensen help en weet ook zeker dat er niets aan strijkstokken blijft hangen en dus alles rechtstreeks naar die gezinnen gaat.

 

Als ik soms om me heen zie hoe mensen tegen elkaar doen lijkt me dat (gewoon aardig zijn en elkaar helpen) het eerste wat je kunt doen.

 

Ooh ik kan er tegenwoordig heeeeel slecht tegen. Pfff... Ik kijk momenteel geen nieuws meer. Op de radio luister ik er soms wel naar.

Momenteel hebben wij het alles behalve breed, maar als dat weer beter gaat, zijnde goede doelen weer aan de beurt. Maar ja, dat zet geen zoden aan de dijk natuurlijk. Verder zou ik ook niet weten wat te doen....

 

Nou dit dus! Als ik zie hoe mensen vandaag de dag denken overál hun mening over te moeten geven....en dan vooral en juist negatief!
Zo triest af en toe!

 

Ik lees al het nieuws, ook al vind ik het vaak verschrikkelijk. Wil altijd graag meer doen, zou dat ik meer zou kunnen doen en de wereld kon redden.. Helaas kan ik dat niet dus probeer in mijn omgeving zoveel mogelijk als ik kan te doen zoals spullen inzamelen voor mensen die niet veel hebben. En ik heb me net aangemeld als stamceldonor naar aanleiding van een topic hier. Als ik dat verdrietige bericht niet had gelezen, had ik misschien in de toekomst niet iemand kunnen helpen. Dus hoe verdrietig ook, ik blijf lezen en me bedenken wat ik zou kunnen doen om de wereld beter te maken, ook al is het maar een heel klein beetje...

 

Ik kijk al tijden geen nieuws meer. Zoals hierboven al iemand aangaf, ik kan er toch niets aan veranderen...ik word er alleen maar heel verdrietig van en trek het me gewoon teveel aan, dus voor mij geen journaal/ krant meer. Als er echt iets is wat ik moet weten hoor ik het wel. En tuurlijk weet ik globaal wel wat er speelt in de wereld, maar het nieuws/journaal vind ik te confronterend.

Hoe ik probeer te helpen is door kleding/speelgoed voor Roemenie/Hongarije.
En het speelgoed van de kinderen wat er nog goed uitziet maar waar ze te groot voor worden en niet meer mee spelen geef ik altijd aan de voedselbank.
Verder verkoop ik de spullen die ik op marktplaats zet tegen een redelijk lage prijs, zodat ook anderen die niet veel te besteden hebben iets tweedehands kunnen kopen dat nog goed is, anders lever ik het toch voor niks in bij de kringloop....

Verder probeer ik me vooral te concentreren op het leven wat zich in mijn gezinnetje afspeelt en daarvan te genieten en de grote boze buitenwereld om me heen helemaal te vergeten......Mijn gezin en familie is het belangrijkst en hetgeen dat telt.
Ik ben toevallig in dit leven op een goede plaats in de wereld geboren en heb geen armoede en erge leefomstandigheden o.i.d meegemaakt en ik realiseer mij dat dat voor velen niet zo is.
Ik voel me vooral heel gezegend met mijn gezin en besef me dat al te goed. Ik heb te vaak al gehuild om de ongelijkheid in de wereld en probeer me daar nu gewoon voor af te sluiten in hoeverre dat kan en dus in de realiteit van alledag en mijn gezin te leven, dat is nu mijn werkelijkheid, mijn leven. ...

 

Ik probeer het te relativeren. Ik kom door mijn werk veel schrijdende dingen tegen. Door te bedenken dat de mens enorm veel kracht heeft om het weer goed te laten gaan en ook zien dat dit mogelijk is relativeer ik dit. Ook dat alles wat er in de wereld gebeurt 100 jaar geleden ook gebeurt maar nu weten we alles heel snel en krijgen we het als maar voorgeschoteld.

Soms er heel bewust voor kiezen om dingen niet te lezen/kijken zorg je er voordat je ook wat beschermt blijft. Ik heb een heel groot rechtvaardigheidsgevoel en dat maakt het vaak lastig, vooral voor mijzelf. Echt tips heb ik dus niet

 

Ik heb genoeg aan mijn eigen sores, als ik me rot moet gaan voelen over wat er in de wereld gebeurt, kan ik me beter van kant maken, dan heb ik helemaal geen leven meer....

Met andere woorden, ik sluit me af voor het andere. Probeer me alleen te richten om mijn eigen kring, dat is het belangrijkste

 

ik zag vandaag het nieuws en heb nu rap besloten ik kijk geen nieuws meer ,, ben al dat slechte nieuws helemaal zat , weet dat het gebeurt maar hoef niet meer elke dag met de neus op feiten gedrukt te worden en in dec lijkt het alleen maar erger te worden ..

 

Pff ik kijk nog wel het nieuws maar word er soms gewoon sneu van. Al die ruzies, oorlogen en mensen die vermoord worden.. bah.
Denk heel vaak dat er binnen nu en een aantal jaren vast een wereldoorlog aankomt, dit kan zo niet door gaan.

Zoals nu met de IS bijv.. als hun in meerdere landen aanslagen zullen gaan plegen, dan heb je de wereld op de kop en kun je maar beter gaan schuilen.
Is de IS uitgeschakeld dan is er wel weer wat anders over een aantal jaren.... verschrikkelijk, dat is mijn angst.

 

Ik vind het niet realistisch om het nieuws maar niet meer te kijken en je ogen ervoor te sluiten. Nee, je hebt er geen invloed (meer) op, maar het gebeurt wél. Ik heb zelf enorm veel moeite met dierenleed en sponsor daarom een paar goede doelen die daar iets aan doen. Op die manier probeer ik het voor mijzelf een beetje dragelijk te houden. Ik snap natuurlijk wel dat er niet voor alle oorlogen, conflicten en hongersnoden tegenwoordig potjes zijn en je daarmee niet je schuldgevoel kan afkopen.

Het is nou eenmaal de realiteit. Is het leuk? Nee. Is het lastig? Jazeker! Ik probeer het nieuws goed te volgen, mijn zoontje normen en waarden bij te brengen, mijn leerlingen te informeren over de huidige situatie (en dat extreme denken een beetje af te zwakken) hier en daar wat goede doelen te steunen en hopelijk daarmee een bijdrage te leveren aan een betere wereld.

 

Ik kan me er echt rot door voelen, dus doe zo vriendelijk mogelijk tegen iedereen en help waar ik kan (of t nou om een paar euro doneren gaat of oude kleding of luisterend oor)

 

Ik probeer me er niet te druk om te maken, helaas kan ik weinig doen aan al die ellende in de wereld.