Wat bij mijn dochter hielp in de periodes dat ze het moeilijk vond om alleen in te slapen is boven gaan rommelen. Ik ging dat vaak douchen , was opvouwen, stofzuigen, dat soort dingen. Wat we ook deden, en nog doen, is een muziekje aan. Hebben een babyfoon die 15 minuten een rustig muziekje speelt en dan ophoudt. en het zijn inderdaad gewoon periodes. Ik zou er inderdaad voor kiezen om hier pas na de vakantie mee aan de gang te gaan. Door het andere ritme kan je idd waarschijnlijk daarna opnieuw beginnen. En hier met 14 maanden ook al streng hoor. Al hoe wel ik het gedrag wat je beschrijft wel vrij extreem vind en idd even contact op zou nemen met het cb voor tips. Succes
Dankjewel voor je fijne reactie! Ik vind het erg moeilijk om hem te laten huilen, ik weet het verschil tussen huilen voor even, jengelen, of echt overstuur. Dat laatste lijkt mij niet goed. Het voelt niet goed. Ik merk dat ik er door in de war raak. Dat ik niet consequent genoeg ben, maar ik wil hem ook niet tekort doen. Ik geloof er in wat je zegt; ik denk ook niet dat het goed is. Behalve als het wel zou helpen. Ik/we gaan er over nadenken hoe we het gaan oplossen. Nogmaals dank!
Ik denk de 14 maandensprong. Was hier de ergste sprong ooit! Had nooit geloofd in die sprongen tot toen. je begon zelf te huilen, 1 troost. Toen ik er niet meer tegen kon was het ineens gedaan. Dus hopelijk loopt het bij jullie ook op het einde ik raad je dus aan om hetgeen te doen zoals je altijd gedaan hebt, dus zelfde ritueel als altijd. En verder je gevoel volgen.
Dankjulliewel voor de goede tips! heb ik veel aan! Op een gegeven moment weet je niet meer wat goed is en wat niet, zo moeilijk! Het erbij blijven zitten vind ik een goed idee. Volgende week met cb erover hebben en dan na de vakantie starten!
Je moet een methode kiezen waar je zelf achter staat! Maar mijn ervaring is ook dat het bij papa soms beter lukt. Mijn man liet mijn zoontje soms ook huilen als ik avonddienst had, toen ik het nog niet kon, en dan had ik daar de avond erna echt wel profijt van. Overigens moet je niet na 1 avond al verbetering verwachten, maar als je na 3 avonden nog geen verbetering ziet, dan misschien even checken of er verder toch niks aan de hand is. Verder bleek hier dus ook dat ons zoontje alleen maar harder ging krijsen als wij steeds weggingen. Dus wat wij doen is 1x teruggaan, eventueel een speentje geven en dan zetten we het muziekje van de babyfoon aan, deze laten we net zolang spelen tot hij slaapt. Bij echt krijsen en spugen zoals jij beschrijft zou ik hem er wel even uithalen, desnoods wat drinken geven, maar wel op zijn kamer blijven. Ik zeg dat hier ook altijd heel duidelijk tegen hem. Je mag even wat drinken, maar we blijven in de slaapkamer en gaan zo gewoon slapen. En anders kan je er inderdaad ook voor kiezen om continue bij hem te blijven tot hij slaapt, als je je daar prettiger bij voelt. Sterkte, het blijft een lastig iets, hopelijk gaat het snel beter!
Weet gewoon dat je niet de enige bent. Zoek daar je troost uit! 14 maandensprong hadden we 3 weken problemen. 19 maandensprong 5/6 weken problemen maar echt veeeeeeeeeel minder heftig. En toen die gedaan was, misschien 10 keer gehad dat hij niet wilde slapen of snachts wakker werd. Hij word in januari 3 jaar dus Nu is hij wel een goede slaper, altijd geweest buiten die 2 sprongen. zo te lezen hadden jullie een goede slaper. Daarom niks aan het ritueel veranderen want het ritueel was/is goed. er gebeurd nu gewoon veel te veel in dat hoofje! Dat kan niemand aan zonder het op 1 of andere manier te verwerken. Misschien zie je nu al nieuwe dingetjes of interesses die voorheen niet waren? Persoonlijke ervaring: hier was hij heel erg stout toen, echt uitdagen! Kon hem 5892x van de kaarsen aftrekken (die uit waren he) en nog 50 andere dingen 8889 keer per dag herhalen. Sprong was ineens gedaan! Meneer ging naar de kaars, wilde erin porren, hield zichzelf tegen en gaf zichzelf een groot applaus. Ik stond zo te kijken. Weet niet of je manneke overdag wel rustig is maar het is dacht ik zelfs een feit dat ze in die periode heel erg veranderen, vooral in die hersentjes. Gaan veel meer begrijpen. Teveel ineens en dan krijg je die problemen. De eerste stap naar een peuter worden is nu gezet Dus volg je gevoel! Niet de boekjes! Niet het internet! Niet dit forum! Volg alleen je eigen gevoel!!! raad vragen kan! Tips opvolgen kan ook! Dit kan ook allemaal heel handig zijn maar doe niks wat tegen je gevoel aangaat en wat niet bij jullie en jullie ventje past
De een vind het wel een 'goede ' manier en de ander niet. Ik vind dat je goed moet kijken naar je kind. Onze zoon vond het fijn dat ik me steeds even liet zien. Dan wist hij, mama is in de buurt en is niet weg. Dit duurde paar dagen en dan sliep hij weer fijn. Het laten huilen vind ik voor mijn zoon niet werken. Hij raakt overstuur en overschreeuwt zichzelf helemaal. Ook ik als moeder kan het niet. Ik laat hem niet lang huilen. Maar ieder voor zich! Kijk wat het beste bij jouw kind past.
Mama's met ervaring hè. En meestal al van meerdere kids. En als kindjes al wat ouder zijn zie je beter wat een fase of patroon was. Mooi dat we je verder hebben kunnen helpen. Vraag gerust of de wijk erplergkundige even thuis komt om een gesprek te hebben hierover. Dat praat fijner en met meer rist. En er is meer tijd voor. Laat nog even weten hoe het verder gaat oke. En wat het cb zei. Succes. Gaat wel lukken hoor. Lijkt nu allemaal moeilijk en een ramp, maar het komt goed.
Jeetje je kind is 1,5. Ik heb mijn dochter nooit op die manier laten huilen. Soms is ze echt bang of overstuur, mist ze me, etc. Dan ben ik er voor haar. Nu is ze net 3 en slaapt ze elke nacht goed in en door. Ik denk dat ze weet dat we komen als er iets is haar troost geeft.
Ik zou éérst mijn gevoel volgen en checken of er iets aan de hand is. Verlatingsangst is ook 'iets' in mijn ogen. Heel heftig en lastig, maar wel reëel. In mijn ogen juist het moment dat je je kind troost mag bieden. Wel de duidelijkheid (blijven zeggen dat het bedtijd is, dat mama er wel is, in zijn kamertje blijven) En passief troosten hielp hier ook. In het donker, in mijn armen, maar stil en zonder wiegen. Succes en meid, volg je gevoel. Als je zo verdrietig wordt van deze methode zegt dat dan niet genoeg?
Een kindje van die leeftijd dat zo volledig uit zijn stekkertje gaat, heeft jou op dat moment heel hard nodig! Beetje zeuren oke, maar je laat je kindje toch niet in blinde paniek alleen??? Liever dan inderdaad stil troosten, steeds een klein stukje verder gaan zitten...
Ja hier ook stout, haha! Alles doen wat niet mag maar het wel 100 x proberen met een ondeugende blik! Hij is heel lief en ook druk. Hij leert ineens een hoop en vindt die nieuwe dingen allemaal erg interesant! er gaat een hoop in dat koppie om en leert veel nieuwe dingen, met ook veel frustratie! Snel huilen en boos worden als iets niet lukt😆. Ik begrijp dat dat ook veel is qua verwerking. Bedankt voor je reactie, heb ik veel aan!
In die paniek heb ik hem niet alleen gelaten maar zat naast zijn bed, toen begin hij ook met zijn hoofd tegen ledikant te slaan. Toen er dus uitgehaald
Het zijn allemaal fases waar je door heen gaat met je kinderen. Onze jongste, dochtertje van nu 14 maanden, jongste van de 3, is heel erg pittig. Ze loopt sinds ze 12 maanden is, ze rent nu al, klimt klautert en is hele dagen in de weer. Ook is ze hele dagen moe. Ze is rond 630 wakker, dan eet ze en begint ze aan haar dag, lopen rennen klimmen en klauteren. Ze is dan zo moe als we thuis zijn dat ze gaat huilen en jengelen en niets is dan nog goed. Wat ik doe is dan gaan fietsen of wandelen, of richting school/peutersgroep om de broers te halen. Dan komt ze weer uit haar vermoeidheid. Ze kan ook hoofdbonken als ze haar zin niet krijgt, en dan zet ze het alarm op vol volume aan. Dit negeer ik. Ik benoem alleen kort wat ik zie: ik zie dat jij heel erg boos/verdrietig/ bent. Dat komt omdat je niet mag ..... van mama. Dan volgt de uitleg.. Ze snapt veel al. Ik blijf in de buurt en als de drift minder wordt vraag ik of ze komt knuffelen. Dit doe ik ook nog bij mijn peuter van net 3 jaar. Hier mag ze van mij maar 1 slaapje doen overdag. Ook al is ze altijd vroeg wakker. Ze gaat van zeg 1130 tot ongeveer 1300 naar bed. Dan gaat ze wel om 1800 gelijk naar bed omdat ze dan een lange ruk wakker is. Ze slaapt gelijk. IN periodes dat ze huilen bij weggaan dan ga ik er bij zitten zonder oogcontact en ik zeg niks. De lol is er snel vanaf en dan vallen ze in slaap. Maar elk kind is uniek en reageert weer anders, het is elke keer weer uitvogelen wat het beste werkt en dan ben je erachter dan gooien ze de zaak weer helemaal om ..... hahaha
Hier was de 14 maanden sprong met nieuwe knuf ezen en duurde daarom 3 maanden.de meeste nachten was het raak en was zo 2.5 uur wakker. Hier helpt rommelen boven om in slaap te vallen ( dat ging tenminste wel). Jengelen en wat huilen s anders dan krijsen. De 5 min regel werkt hier niet zeker niet zonder er uit te halen. Wanneer hij zo overstuur is kalmeren uitleggen wat je gaat doen.ik leg je zo in bed en ....zing ik of ga bij je zitten etc. Of hij slaapt snel of hij is na 10min weer aan het schreeuwen. Weer even er uit en tot rust komen en weer in bed leggen. Dan komt hij nog een derde keer en haal ik hem er uit en dan gaat hij toch lekker liggen en slaapt hij snel.meestal half uur bezig. Zal hem zeker niet naar beneden nemen.succes en alvast veel plezier op vakantie