Hoi meiden, Mijn geschiedenis in het kort: 2005 getrouwd, 2006 gestopt met de pil. Na 2 jaar niet spontaan zwanger. Door een grote verbouwing aan ons huis pas begin 2009 naar de ha gegaan en direct door naar de gyn ivm onregelmatige cyclus. Daar bleek ook dat hubbie slecht zaad had en uiteindelijk bij de 6e IU behandeling augustus 2010 zwanger van onze eerste! In 2013 wens voor een 2e kindje en zowaar begin 2014 spontaan zwanger van de tweede! Nu zijn we al een jaartje "bezig" voor een derde kindje, maar nog niet zwanger. Afgelopen 2 rondes met ovulatietesten aan de gang gegaan en daar wel wat wijzer door geworden. Mij ei is schijnbaar altijd wat later dan ik dacht, dus we gaan vol goede moed nog even zelf door! De wens is heel groot (ik heb altijd 3 kinderen gewild en manlief inmiddels ook) maar om voor een 3e kindje nog een keer de MMM in te gaan, dat zien we eigenlijk niet zitten. Als het niet spontaan komt, dan blijft het bij 2. Leeftijd speelt ook zeker mee, ik ben bijna 40. En ik denk dan van ach, ik heb 2 gezonde kinderen, daar ben ik ontzettend blij mee en dankbaar voor. Maar toch... Maar wat ik me nu afvraag is, zijn er hier meiden die voor een 3e (4e, 5e?) kindje wél nog de MMM in gaan of zijn gegaan? Of in elk geval een keer naar de HA of gyn zijn gegaan. En dan bedoel ik vooral meiden waarbij het wel een keer spontaan gelukt is, zoals bij ons. Ergens diep in mij zit nog een soort twijfel, omdat de wens zó groot is, denk ik wel eens, stel dat het over een half jaar nog niet raak is, wat dan? Uiteraard moet ik dat ook met mijn man bespreken maar ik ben gewoon eens heel benieuwd of mijn verhaal een beetje herkenbaar is. En ik heb dit eens even lekker van me afgeschreven.. Groet, Joriet
Ik heb 4 kinderen waarvoor ik IVF nodig had. De meeste vruchtbaarheidsproblemen verdwijnen niet dus ja, dan is dat de weg die je moet gaan zolang je een kinderwens hebt. Ik ben nooit raar of anders behandeld, het was gewoon het vaste riedeltje en wachten tot er een embryo bleef hangen.
Oké maar jij had geen keus waarschijnlijk. Kijk ik ben van onze 2e spontaan zwanger geworden. Voor mijn gevoel is het dan "vreemd" om voor een evt 3e de mmm in te gaan.. we kijken het voorlopig nog even aan hier. Wellicht is het helemaal niet nodig dat ik hier nu over na denk Bedankt voor je reactie! Zal best pittig geweest zijn 4x IVF en dan wellicht nog meer pogingen die niet gelukt zijn..
Voor onze eerste de hele mmm in geweest, maar uiteindelijk spontaan zwanger. Van de tweede ook spontaan zwanger, maar zoon heeft 5 weken op de IC gelegen. Grote wens voor een derde en daar ook bijna 3 jaar voor geprobeerd. Helaas zonder succes. Besloten om geen mmm in te gaan. Ivm de belasting tov gezin en alle ziekenhuis drama die we al gehad hebben. We hebben een eindpunt afgesproken en zijn die inmiddels voorbij. In stappen afscheid genomen van de wens. Spullen verkocht/ weggegeven. Ik heb nu weer een spiraal en dat geeft rust. Ik heb een tattoo genomen ter ere van mijn kinderen met een symbool voor het kindje wat niet is gekomen.
Och @tlc81 Fijn dat je deze ervaring wil delen! Ik snap exact wat je bedoelt met dat het te zwaar zou zijn voor je gezin. Dat is voor ons ook een dingetje... Een einddatum afspreken lijkt mij een goed idee voor ons alleen nu nog niet, dat moment komt waarschijnlijk wel als we er voor ons gevoel te lang mee bezig blijven en te vaak teleurgesteld zijn. Op dat punt zit ik nog niet nu na een jaar. Het kán dus wel er afscheid van nemen van de wens als ik jou zo lees. Ik hoop dat ik dat ook kan mocht het bij ons bij 2 blijven.. Bedankt voor je post, dit was exact een reactie waar ik op hoopte
Bijzonder! Hier ook de eerste na de hele MMM, aantal keer IUI en uiteindelijk IVFtraject. Ons zoontje was de laatste cryo ruim 3 jaar later spontaan zwanger geraakt van ons dochtertje, wat een enorm kleine kans was (slechte zaadkwaliteit). Ik wil zelf de MMM ook niet meer in, reageerde heel slecht op de hormonen. We hopen op toch wie weet nog een spontaan derde wondertje, al blijft die kans nog altijd enorm klein.
Bedankt voor je reactie. Fijn dat ook bij jullie de 2e spontaan kwam! Hoop voor jullie dat het toch nog mag lukken en dat er een 3e mag komen!
Hier kwam de eerste spontaan, maar daarna was mijn cyclus was in de war. Dus de mmm in na de spontane bbz. Als we voor een derde gaan, gaan we niet weer de mmm in. Ik vond het te belastend voor het kind dat er al wel was 'mama moet je weer naar ziekenhuis toe??'. Hormonen vielen mij slecht, ik was uitgeput door al die echo's en de teleurstelling die extra hard aankwam door alle moeite die ik erin stak. Mijzelf injecteren vond ik vreselijk ook. Dus mochten we volgend jaar wel voor een derde gaan, geen mmm.
Ik heb dan 1 dochter en ik twijfelde ook heel lang om wel de MMM in te gaan. Maar de wens is er dus je gaat steeds verder. En als je er eenmaal in zit dan wil je ook verder. Maar er zijn soms momenten dat ik dacht poeh wel pittig dit is dit wel wat ik wil. Maar dan overwint toch de wens weer.
Ik ben zelf 4x op de natuurlijke manier zwanger geworden. Nu zijn wij al bijna 2 jaar bezig voor een 4de kindje. En omdat het zo lang op zich laat wachten toch naar de polie fertiliteit gestapt. Mijn man en ik zijn beide gewoon oké (zaad, eitjes etc) We zijn sinds januari gestart met IUI. De wens is zo groot bij ons dat we deze stap zijn gaan nemen. En voor nu nog geen spijt van gehad. Voor ons gezin in dit ook prima te doen. 5 dagen clomid slikken dan 1 a 2 x naar het ziekenhuis voor een echo. Daarna pregnyl spuiten en nog 1x naar het ziekenhuis voor de inseminatie. Voelt niet als een belasting of zwaar.. Heb wel wat bijwerkingen van de clomid maar die neem ik voor lief